واضح آرشیو وب فارسی:دیدبان ایران: خیلی ها از بیماری های کلیه، نارسایی، کم کار شدن و از کار افتادن کلیه ها می ترسند. چرا که کلیه ارگانی در بدن است که هر گونه اختلال و نارسایی در عملکرد آن عوارض سنگین و وسیعی را در بیمار به جا می گذارد و روند زندگی طبیعی را در وی مختل می کند.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران ، یکی از بیماری های کلیه که ممکن است باعث از دست رفتن و تخریب کلیه ها شود عفونت کلیه یا «پیلونفریت» است. در واقع، به علت احتمال بالای آسیب به کلیه ها به دنبال عفونت، درمان عفونت ادراری جزو اورژانس های ارولوژی محسوب می شود. پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه می شود، شایع ترین علت ایجاد عفونت حاد کلیه نوعی باکتری است که از بخش های پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود می کند و سبب درگیری کلیه می شود. وجود ریفلاکس یا برگشت ادراری به کلیه نیز موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد می شود. البته به دنبال عفونت های خونی با عامل میکروبی نیز ممکن است آبسه و عفونت کلیه رخ بدهد. خانم ها به علت کوتاه بودن مجرای ادراری و ساختار بدن و نزدیکی سوراخ ادراری به سوراخ واژن و مقعد که هر دو منشاء آلودگی محسوب می شود، بیشتر در معرض عفونت کلیه قرار دارند. کودکان، در خطر عفونت ادراری البته به جز خانم ها، کودکانی که مبتلا به برگشت ادراری هستند نیز در خطر عفونت ادراری قرار دارند. در این دسته از کودکان به علت برگشت ادراری از مثانه به کلیه ها، ادرار عفونی می شود و باکتری را به کلیه ها رسانده و باعث عفونت کلیه و آسیب به آن می شود. در واقع، امروزه شایع ترین علت از کارافتادن کلیه و آسیب کلیه های اطفال ناشی از برگشت ادرار از مثانه به کلیه و عفونت کلیه ناشی از این برگشت ادراری است. در افرادی که مبتلا به عفونت های مقاربتی از قبیل سوزاک، سیفلیس و ایدز هستند نیز به علت آلوده شدن مجرای تناسلی، باکتری بتدریج به طرف کلیه ها حرکت کرده و کلیه ها را با عفونت درگیر و تخریب می کند. را ه های انتقال عفونت به کلیه میکروب های عفونت زا معمولا از قسمت های پایینی دستگاه ادراری به کلیه رفته و ایجاد عفونت می کنند. البته این حالت در صورت وجود انسداد در مسیر ادراری بر اثر سنگ یا اختلال ساختمانی یا اختلال عملکرد دستگاه ادراری و برگشت ادراری بیشتر اتفاق می افتد. البته انتشار از طریق خون در نوزادان در بروز عفونت کلیه نقش مهمی دارد. انتشار از طریق کانال لنفاوی نیز ممکن، اما نادر است. از سوی دیگر، انتشار مستقیم عفونت از اعضاء مجاور مثلا در آبسه داخل شکمی یا بیماری التهابی لگنی ممکن است در مواردی اتفاق بیفتد. نشانه های عفونت حاد کلیه اگر به طور ناگهانی دچار تب و لرز، درد یک طرفه یا دو طرفه پهلو و علائمی چون سردرد، درد عضلانی و ضعف عمومی و بی حالی شدید باید برای بررسی علت بروز این عوارض به متخصص کلیه مراجعه کنید. همچنین سوزش و تکرر ادرار، فوریت در ادرار کردن و ادرار کدر، خونی و بدبو در کنار تهوع و استفراغ باید جدی گرفته شود. در کودکان نیز درد شکمی از نشانه های خطر عفونت کلیه محسوب می شود. البته تشخیص عفونت کلیه با انجام آزمایش خون و کشت ادرار ممکن است و در موارد مشکوک یا عارضه دار نیز از سی تی اسکن و سونوگرافی برای تشخیص قطعی عفونت استفاده می شود. درمان آنتی بیوتیکی عفونت کلیه درمان عفونت کلیه با آنتی بیوتیک صورت می گیرد و پس از انجام آزمون های حساسیت میکروب به این داروها، در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان طی ده تا ۱۴ روز ادامه می یابد. در صورتی که بیمار، بدحال باشد در بیمارستان بستری شده و تزریق آنتی بیوتیک برای وی انجام می شود. البته بعد از سه تا پنج روز نیز آنتی بیوتیک خوراکی داده می شود و تا ۱۴ روز ادامه پیدا می کند. اگر کشت خون بیمار مثبت باشد نیز دوره درمان طولانی تر خواهد بود. در صورت وجود آبسه کلیه، انسداد مسیر ادراری یا اختلال دستگاه ادراری این عوامل باید برای درمان موثر بر طرف شود. معمولا پیلونفریت حاد در بالغین، اسکار (اثر جوش خوردگی و ترمیم) کلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمی گذارد، ولی در کودکان به علت کامل نشدن رشد کلیه، عفونت کلیه می تواند اسکار ایجاد کند و به طور دائم عملکرد کلیه را مختل کند. عفونت مزمن کلیه خطرناک تر است عفونت مزمن کلیه از حاد بسیار خطرناک تر است. چرا که این نوع عفونت با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه می انجامد، مشخص می شود. در صورتی که عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار، بدون علامت خواهد بود و بعد از ایجاد نارسایی کلیه، علائم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. البته اختلال زمینه ای دستگاه ادراری در کنار عفونت های مکرر از عوامل ایجاد عفونت مزمن کلیه محسوب می شود. همچنین عواملی مانند دیابت، سنگ کلیه و آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی در بروز عفونت کلیه دخالت دارند. حتی ممکن است در چنین شرایطی آزمایش ادرار کاملا طبیعی باشد در صورتی که عفونت فعال باشد و باکتری در ادرار وجود داشته باشد که در این صورت، کشت ادرار مثبت می شود.البته معمولاعفونت کلیه با رادیوگرافی ساده شکم و با دیدن کلیه های کوچک شده و حدود نامنظم کلیه تشخیص داده می شود. توجه داشته باشید که تخریب کلیه غیرقابل برگشت است. بی شک با شناسایی اختلال ساختمانی دستگاه ادراری و رفع آن و پیشگیری از عفونت های مکرر می توان از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری کرد. درمان عفونت کلیه در صورت موفق نبودن درمان دارویی به کمک جراحی و رفع اختلال زمینه ای صورت می گیرد. نکات بهداشتی برای پیشگیری از عفونت کلیه ـ رعایت بهداشت فردی و جنسی از عوامل بسیار مهم در جلوگیری از عفونت کلیه ها است ـ در صورت وجود برگشت ادراری از مثانه به کلیه ها در اطفال حتما به جراح کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید و به صورت منظم، تحت نظر پزشک باشید. ـ عوامل زمینه ای از قبیل سنگ های انسدادی کلیه و تنگی های مادرزادی و اکتسابی کلیه را بموقع درمان کنید. ـ چکاب منظم هر شش ماه کلیه ها و مجاری ادراری را فراموش نکنید. ـ در صورت مشاهده علائم ذکر شده عفونت کلیه بسرعت به پزشک مراجعه کنید. ـ مصرف مایعات، بخصوص هر دو ساعت یک لیوان آب برای جلوگیری از عفونت کلیه بسیار کمک کننده است. ـ مشکل تخلیه نشدن مثانه را زیر نظر متخصص کلیه درمان کنید. کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام
یکشنبه ، ۵دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیدبان ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]