واضح آرشیو وب فارسی:نواندیش: زوج جوان برای طلاق به دادگاه آمده بودند، آن هم تنها شش روز پس ازشروع زندگی مشترک! به گزارش ایران، مسیر مشترک زن و مرد جوان خیلی زود بـه دو راهی رسیده بود. چراکه آنها باید بین جدایی یا ادامه زندگی پر ازمشاجره، یکی را انتخاب می کردند. زوج جوان برای طلاق به دادگاه آمده بودند، آن هم تنها شش روز پس ازشروع زندگی مشترک! داماد 29 سال داشت برای نخستین بار در صفحه دوم شناسنامه اش اسم خانمی به عنوان همسر نوشته شده بود. اما درشناسنامه عروس خانم که دو سالی هم بزرگتر از داماد بود، اسم دو مرد به عنوان شوهر به چشم می خورد. چراکه او چند سال پیش ازدواج کرده و خیلی زود طلاق گرفته بود. «اصغر» و «ملیحه» در صبح سردِ واپسین روز پاییز به شعبه 268 دادگاه خانواده مراجعه کرده بودند. از چند روز پیش کفش و کلاه کرده بودند تا رابطه زناشویی شان را که از آن به تلخی یاد می کردند برای همیشه قطع کنند. درآن شرایط به نظر می رسید نقاط روشن و شیرین زندگی مشترک را فراموش کرده و تنها به نقاط تاریک و ناهموار این رابطه تمرکز کرده بودند. روی دادخواست آنها نوشته شده بود؛ «طلاق توافقی». مرد کارمند یک شرکت خصوصی و زن کارمند بانک بود. آشنایی آنها به چند ماه پیش باز می گشت. آن روز گرم تابستانی، اصغر کیف پولش را در خیابان گم کرده بود که عصر همان روز با تماس یک زن سر قرار رفت و آن را پس گرفت. آن زن ملیحه بود و گر چه امانتداری امری ذاتی در شغلش به شمار می آمد، اما عزت نفسش اجازه مژدگانی گرفتن نمی داد، با این حال مرد جوان به او ابراز علاقه کرد و جرقه یک رابطه عاشقانه میان آنها زده شد. در روزهای بعد چند تماس تلفنی بین آنها برقرار شد. آنگاه که ملیحه با پیشنهاد ازدواج روبه رو شد، موضوع طلاق از همسر اول را پیش کشید و گفت: «فکرمی کنم ازدواج مان سرانجام خوبی نداشته باشد.» او ترجیح می داد با مردی کوچکتر از خودش ازدواج نکند. درمقابل اصغر جوانی احساساتی بود که به هر بهانه ای گل وانواع هدیه را برای ملیحه می خرید تا اینکه توانست دل او را به دست آورد. نخستین مانع ازدواج آنها مخالفت خانواده اصغر بود که به پسرشان تأکید کرده بودند دور ملیحه را خط بکشد. از سوی دیگر خانواده زن جوان هم با این وصلت مخالف بودند و به دخترشان توصیه می کردند در ازدواج دومش محتاط تر باشد. یک ماه بعد اصغر و ملیحه تصمیم گرفتند پنهان از دو خانواده به دفترخانه بروند و در تنهایی خودشان عقد کنند. زوج جوان تصور می کردند خانواده ها را در مقابل عمل انجام شده قرار می دهند تا با ازدواج آنها کنار بیایند. اما این تصور در همان روز اول از بین رفت چراکه ملیحه با توهین های مادر شوهرش روبه رو شد و دعوای مفصلی بین آنها رخ داد. در این میان اصغر تنها به معذرت خواهی از طرف مادرش اکتفا کرد و نتوانست کار دیگری انجام دهد. نخستین اختلاف جدی عروس و داماد از همانجا شروع شد تا اینکه اصغر قهر کرد و به خانه مادرش رفت. دعوا و اختلاف آنها در روزهای بعد نیز ادامه پیدا کرد. اما ملیحه طوری رفتار کرد که خانواده اش بویی از ازدواج یا اختلاف او با همسر و مادرشوهرش نبرند. در آن صبح سردِ واپسین روز پاییز راهروی مجتمع قضایی دادگاه خانواده - ونک - چندان شلوغ نبود، اما زن و شوهرهایی برای پیگیری پرونده های خود حضور داشتند. دراین میان ملیحه تصمیم گرفته بود هر طور شده از شوهرش طلاق بگیرد و تا خانواده اش از ازدواج شان خبردار نشده اند به ماجرا پایان دهد، چراکه ملیحه فکرش راهم نمی کرد اصغر به مادرش وابستگی زیادی داشته باشد. در همان لحظات انتظار پشت اتاق دادگاه، اصغر هم تصمیم گرفته بود هرگز کاری نکند که بین مادر و همسرش ناچار به انتخاب یکی از آنها شود. از اینکه می دید همسرش زودرنج است و موقع بحث نمی تواند خودش را کنترل کند، عصبانی بود. از اینکه می دید انتظارات و آرزوهایش با واقعیت های زندگی جور درنمی آید، غصه می خورد و بشدت از خودش دلخور بود. زن و مرد وقتی در برابر قاضی دادگاه ایستادند درباره مشکلات و اختلافات شان حرف زدند و توضیح دادند که درک متقابل نسبت به هم ندارند. ملیحه همه حق و حقوقش را بخشید و اصغر هم هدایایی را که داده بود پس نگرفت. بعد از دقایقی قاضی دادگاه نامه مشاور و گواهی باردار نبودن زن را از آنها گرفت و پایان جلسه را اعلام کرد. برای ملیحه این پایان تلخ بهتر از تلخی بی پایان بود. او قبل از آنکه از اتاق خارج شود از قاضی پرسید:«می شود کاری کنید که اسم همسر دومم از شناسنامه ام پاک شود؟» و قاضی به او جواب داد:«متأسفانه، طبق قانون چنین کاری فقط درباره دخترانی که قبل از آغاز زندگی مشترک طلاق بگیرند امکان پذیر است...» بعد هم ملیحه سرش را پایین انداخت و به راهرو که قدم گذاشت در جهت مخالف اصغر به راه افتاد و رفت.
یکشنبه ، ۵دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نواندیش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]