تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817623699
مالک نساجی: دیوانه بودم که به فوتبال آمدم!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه شهروند: یک مالک دیگر از بخش خصوصی از فوتبال ایران کناره‌گیری کرد. مهدی پرهام بعد از ٨سال حضور در باشگاه نساجی قائمشهر رسما جدایی خود از این باشگاه را اعلام کرد. او یکی از معدود مالکان خصوصی در فوتبال ایران بود اما سرنوشتی بهتر از دیگر مدیرانی که در بخش خصوصی فعالیت می‌کردند، نداشت. پرهام مدعی است در ٨سال گذشته ٢٥میلیارد تومان برای نساجی هزینه کرده و در مدت حضورش در این باشگاه نه‌تنها درآمدی نداشته بلکه ضرر هم کرده است. خبرنگار «شهروند» به بهانه کناره‌گیری رسمی او از نساجی و واگذاری این باشگاه به مالک جدید با پرهام گفت‌و‌گویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.
بالاخره طاقت شما هم تمام شد و از نساجی کناره‌گیری کردید.
اتفاقا باید طاقت من زودتر از اینها تمام می‌شد اما چون واقعا عاشق نساجی بودم در این تیم ماندم. باید زودتر از این تیم می‌رفتم چون نه‌تنها عایدی نصیبم نشد بلکه فقط ضرر کردم.
دلیل اصلی کناره گیری شما از نساجی چه بود؟
وقتی فردی از بخش خصوصی وارد فوتبال می‌شود و دارایی خود را وسط می‌گذارد تا یک باشگاه را اداره کند، انتظار دارد مورد حمایت قرار بگیرد. مدیریت در فوتبال سودی برای یک مالک خصوصی ندارد. نه‌تنها هیچ نهادی از ما حمایت نمی‌کرد بلکه اذیت هم می‌شدیم. من در ٨سال گذشته بیش از ٢میلیارد تومان برای نساجی هزینه کردم اما دیگر نمی‌توانستم ادامه دهم. باشگاهی که سالی ٤،٥میلیارد تومان هزینه دارد بدون حمایت اسپانسر و نداشتن درآمد نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد. درواقع من راهکاری برای ادامه حضورم در نساجی به ذهنم نرسید و ترجیح دادم از باشگاه کناره‌گیری کنم.
گفتید که شما را اذیت می‌کردند. منظورتان را شفاف‌تر توضیح دهید.
من اگر وارد فوتبال شدم فقط به‌خاطر عشق و علاقه‌ام بود و دنبال چیز دیگری در این رشته نمی‌گشتم. در ٨سال اخیر هیچ درآمدی از فوتبال نداشتم و همیشه از جیب خودم هزینه کردم. طبیعی است که باید از سرمایه‌گذار در فوتبال خصوصی حمایت شود اما نه‌تنها از من حمایت نشد بلکه تهدیدم کردند و علیه من بیانیه دادند. آقایان به جای این‌که از اقداماتم تشکر کنند، علیه من بیانیه دادند و گفتند افراد غیربومی از منافع شهر درحال سودجویی هستند. حالا این‌که من چه سودجویی از نساجی داشته‌ام، برای خودم هم جای سوال دارد. به جای این‌که از من حمایت و به تیم شهرشان کمک کنند برای ما حاشیه می‌ساختند.
ظاهرا قصد واگذاری باشگاه را دارید؟
بله، می‌خواهم باشگاه را واگذار کنم اما امیدی به این اتفاق ندارم. چند ماه است که چنین تصمیمی داریم اما متاسفانه هنوز این اتفاق رخ نداده است. نمی‌توانم باشگاهی که این همه برای آن زحمت کشیده‌ام را به دست هر کسی بسپارم و باید فردی نساجی را بخرد که عاشق باشد. من وقتی به نساجی آمدم صرفا به خاطر عشقم همه ناملایمات و سختی‌ها را تحمل کردم وگرنه آدم عاقل که وارد فوتبال ایران نمی‌شود. فقط یک دیوانه می‌تواند به فکر مدیریت خصوصی در فوتبال ایران بیفتد! در کل اشخاصی که توانمند هستند و از اوضاع فوتبال ایران خبر دارند به سمت تیمداری و فوتبال نمی‌آیند. آنها وقتی حساب می‌کنند که باید پول بازیکنان، زمین، پخش تلویزیونی و بقیه موارد را از جیب خود بدهند اما از طرف دیگر هیچ درآمدی نداشته باشند و از بلیت‌فروشی و حق پخش تلویزیونی چیزی نصیبشان نشود تا صد فرسخی فوتبال هم نمی‌آیند. متاسفانه اسپانسرها به‌خاطر لیگ یکی بودن تیم، به سراغ ما نمی‌آیند و فدراسیون و هیچ نهاد دیگری به باشگاه‌های خصوصی کمک نمی‌کند. به همین دلیل خبری از درآمد نیست و فقط باید هزینه کرد.
چه تغییراتی باید در فوتبال ایران رخ دهد که مالکان خصوصی بتوانند به حیاتشان ادامه دهند؟
باید برای مالکان خصوصی بسترسازی مناسبی ایجاد شود. باید به فوتبال هم مثل صنعت نگاه کنند. تا وقتی که نگاه‌ها به فوتبال صرفا به‌خاطر جنبه سرگرمی آن باشد به هیچ جایی نمی‌رسیم. همه جای دنیا فوتبال جزو درآمدزاترین رشته‌هاست و فقط در ایران اوضاع این‌طوری می‌شود. باز هم تأکید می‌کنم ما هیچ درآمدی از بلیت‌فروشی، پخش تلویزیونی و اسپانسر نداشتیم و کارمان بسیار سخت بود. چرا وقتی فردی می‌خواهد وارد بخش خصوصی صنعت شود دولت به او وام و تسهیلات می‌دهد، حمایتش می‌کند اما در فوتبال چنین اتفاقی نمی‌افتد؟ همین باعث می‌شود مالکان خصوصی یا رغبتی به سرمایه‌گذاری در فوتبال نداشته باشند یا این‌که اگر هم وارد می‌شوند بعد از مدتی قید همه چیز را می‌زنند. من در ٨سال گذشته همیشه از دارایی‌های خودم هزینه کرده‌ام اما به من تهمت زدند که می‌خواهم از نساجی درآمدزایی کنم. مگر نساجی چه داشت که من بخواهم ببرم؟ واقعا شرایط موجود من را بسیار خسته و دلزده کرد و دیگر هیچ انگیزه‌ای برای ادامه نداشتم. همان‌طور که گفتم آدم عاقل سمت فوتبال نمی‌آید. من هم دیوانه بودم و صرفا به خاطر علاقه‌ام به نساجی رفتم اما الان سخت پشیمان هستم.
برای واگذاری باشگاه قیمت تعیین کرده‌اید؟
خیر؛ من از کسی که می‌خواهد امتیاز باشگاه را بگیرد هیچ پولی نمی‌خواهم. حتی بابت هزینه‌هایی که متحمل شده‌ام هم هیچ چیزی نمی‌خواهم فقط باید قرارداد بازیکنان و بدهی‌ها پرداخت شود. البته مبلغ بدهی‌ها بسیار ناچیز است. بدهی نساجی رقمی در حدود ٣ تا ٤میلیارد تومان است که بخشی از آنها حاضرند به خاطر هواداران قسمتی از بدهی‌شان را ببخشند. برخی از این بدهی‌ها به‌خاطر جریمه‌ای که به آنها خورده است، افزایش یافته است که آنها هم حاضرند با مبلغ کمتری تسویه حساب کنند. در نتیجه می‌توان بدهی‌های باشگاه را بین ١,٥ تا ٢میلیارد تومان برآورد کرد.
۰۴ دی ۱۳۹۵ - ۰۷:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
ورزش
پربازدیدترینها