تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813662821
مالک مستعفی نساجی: دیوانه بودم که به فوتبال آمدم! - پایگاه خبری اقتصادی صدرانیوز
واضح آرشیو وب فارسی:صدرانیوز: یک مالک دیگر از بخش خصوصی از فوتبال ایران کناره گیری کرد. مهدی پرهام بعد از ٨ سال حضور در باشگاه نساجی قائمشهر رسما جدایی خود از این باشگاه را اعلام کرد. او یکی از معدود مالکان خصوصی در فوتبال ایران بود اما سرنوشتی بهتر از دیگر مدیرانی که در بخش خصوصی فعالیت می کردند، نداشت. پرهام مدعی است در ٨ سال گذشته ٢٥ میلیارد تومان برای نساجی هزینه کرده و در مدت حضورش در این باشگاه نه تنها درآمدی نداشته بلکه ضرر هم کرده است. روزنامه «شهروند» به بهانه کناره گیری رسمی او از نساجی و واگذاری این باشگاه به مالک جدید با پرهام گفت و گویی انجام داده که در ادامه می خوانید. بالاخره طاقت شما هم تمام شد و از نساجی کناره گیری کردید. اتفاقا باید طاقت من زودتر از اینها تمام می شد اما چون واقعا عاشق نساجی بودم در این تیم ماندم. باید زودتر از این تیم می رفتم چون نه تنها عایدی نصیبم نشد بلکه فقط ضرر کردم. دلیل اصلی کناره گیری شما از نساجی چه بود؟ وقتی فردی از بخش خصوصی وارد فوتبال می شود و دارایی خود را وسط می گذارد تا یک باشگاه را اداره کند، انتظار دارد مورد حمایت قرار بگیرد. مدیریت در فوتبال سودی برای یک مالک خصوصی ندارد. نه تنها هیچ نهادی از ما حمایت نمی کرد بلکه اذیت هم می شدیم. من در ٨ سال گذشته بیش از ٢ میلیارد تومان برای نساجی هزینه کردم اما دیگر نمی توانستم ادامه دهم. باشگاهی که سالی ٤،٥ میلیارد تومان هزینه دارد بدون حمایت اسپانسر و نداشتن درآمد نمی تواند به حیات خود ادامه دهد. درواقع من راهکاری برای ادامه حضورم در نساجی به ذهنم نرسید و ترجیح دادم از باشگاه کناره گیری کنم. گفتید که شما را اذیت می کردند. منظورتان را شفاف تر توضیح دهید. من اگر وارد فوتبال شدم فقط به خاطر عشق و علاقه ام بود و دنبال چیز دیگری در این رشته نمی گشتم. در ٨ سال اخیر هیچ درآمدی از فوتبال نداشتم و همیشه از جیب خودم هزینه کردم. طبیعی است که باید از سرمایه گذار در فوتبال خصوصی حمایت شود اما نه تنها از من حمایت نشد بلکه تهدیدم کردند و علیه من بیانیه دادند. آقایان به جای این که از اقداماتم تشکر کنند، علیه من بیانیه دادند و گفتند افراد غیربومی از منافع شهر درحال سودجویی هستند. حالا این که من چه سودجویی از نساجی داشته ام، برای خودم هم جای سوال دارد. به جای این که از من حمایت و به تیم شهرشان کمک کنند برای ما حاشیه می ساختند. ظاهرا قصد واگذاری باشگاه را دارید؟ بله، می خواهم باشگاه را واگذار کنم اما امیدی به این اتفاق ندارم. چند ماه است که چنین تصمیمی داریم اما متاسفانه هنوز این اتفاق رخ نداده است. نمی توانم باشگاهی که این همه برای آن زحمت کشیده ام را به دست هر کسی بسپارم و باید فردی نساجی را بخرد که عاشق باشد. من وقتی به نساجی آمدم صرفا به خاطر عشقم همه ناملایمات و سختی ها را تحمل کردم وگرنه آدم عاقل که وارد فوتبال ایران نمی شود. فقط یک دیوانه می تواند به فکر مدیریت خصوصی در فوتبال ایران بیفتد! در کل اشخاصی که توانمند هستند و از اوضاع فوتبال ایران خبر دارند به سمت تیمداری و فوتبال نمی آیند. آنها وقتی حساب می کنند که باید پول بازیکنان، زمین، پخش تلویزیونی و بقیه موارد را از جیب خود بدهند اما از طرف دیگر هیچ درآمدی نداشته باشند و از بلیت فروشی و حق پخش تلویزیونی چیزی نصیبشان نشود تا صد فرسخی فوتبال هم نمی آیند. متاسفانه اسپانسرها به خاطر لیگ یکی بودن تیم، به سراغ ما نمی آیند و فدراسیون و هیچ نهاد دیگری به باشگاه های خصوصی کمک نمی کند. به همین دلیل خبری از درآمد نیست و فقط باید هزینه کرد. چه تغییراتی باید در فوتبال ایران رخ دهد که مالکان خصوصی بتوانند به حیاتشان ادامه دهند؟ باید برای مالکان خصوصی بسترسازی مناسبی ایجاد شود. باید به فوتبال هم مثل صنعت نگاه کنند. تا وقتی که نگاه ها به فوتبال صرفا به خاطر جنبه سرگرمی آن باشد به هیچ جایی نمی رسیم. همه جای دنیا فوتبال جزو درآمدزاترین رشته هاست و فقط در ایران اوضاع این طوری می شود. باز هم تأکید می کنم ما هیچ درآمدی از بلیت فروشی، پخش تلویزیونی و اسپانسر نداشتیم و کارمان بسیار سخت بود. چرا وقتی فردی می خواهد وارد بخش خصوصی صنعت شود دولت به او وام و تسهیلات می دهد، حمایتش می کند اما در فوتبال چنین اتفاقی نمی افتد؟ همین باعث می شود مالکان خصوصی یا رغبتی به سرمایه گذاری در فوتبال نداشته باشند یا این که اگر هم وارد می شوند بعد از مدتی قید همه چیز را می زنند. من در ٨ سال گذشته همیشه از دارایی های خودم هزینه کرده ام اما به من تهمت زدند که می خواهم از نساجی درآمدزایی کنم. مگر نساجی چه داشت که من بخواهم ببرم؟ واقعا شرایط موجود من را بسیار خسته و دلزده کرد و دیگر هیچ انگیزه ای برای ادامه نداشتم. همان طور که گفتم آدم عاقل سمت فوتبال نمی آید. من هم دیوانه بودم و صرفا به خاطر علاقه ام به نساجی رفتم اما الان سخت پشیمان هستم. برای واگذاری باشگاه قیمت تعیین کرده اید؟ خیر؛ من از کسی که می خواهد امتیاز باشگاه را بگیرد هیچ پولی نمی خواهم. حتی بابت هزینه هایی که متحمل شده ام هم هیچ چیزی نمی خواهم فقط باید قرارداد بازیکنان و بدهی ها پرداخت شود. البته مبلغ بدهی ها بسیار ناچیز است. بدهی نساجی رقمی در حدود ٣ تا ٤ میلیارد تومان است که بخشی از آنها حاضرند به خاطر هواداران قسمتی از بدهی شان را ببخشند. برخی از این بدهی ها به خاطر جریمه ای که به آنها خورده است، افزایش یافته است که آنها هم حاضرند با مبلغ کمتری تسویه حساب کنند. در نتیجه می توان بدهی های باشگاه را بین ١,٥ تا ٢ میلیارد تومان برآورد کرد.
شنبه ، ۴دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدرانیوز]
[مشاهده در: www.sadranews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها