محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829259359
هفته وحدت تشریفات نیست، ضرورت بقای اسلام است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هفته وحدت تشریفات نیست، ضرورت بقای اسلام است تهران- ایرنا- در خیلی از جاها عرف خانوادگی و سیاسی و مذهبی مثل هم می‌شود. آدمیزاد است. خانم‌ها و آقایان را دیده‌اید در مراسم مهمانی و رسمی چقدر شیک ظاهر می‌شوند؟ لبخند از لب هیچکس نمی‌افتد. همه از هم تعریف می‌کنند.
در نگاه روز روزنامه «اعتماد» که روز سه شنبه به قلم محمدعلی ابطحی فعال سیاسی منتشر شد؛ آمده است: این به آن جای بهتر را تعارف می‌کند، آن به این. از مشکلات یکدیگر حرف نمی‌زنند. اما هر چه تعداد آدم‌های غریبه کمتر می‌شود، اخم‌ها بیشتر می‌شود. اشکالات بیشتر دیده می‌شود و رویارویی فراوان‌تر. در آن جمع عمومی منافع مشترکی وجود ندارد. اما رقابت‌ها و منافع در جمع‌های خصوصی‌تر به هم تنه می‌زنند. در ادیان الهی هم باور کنید مساله همین است. چند ماه پیش عالیجناب پاپ در مقر واتیکان دیدار بزرگی با رهبران همه ادیان جهان داشت. همه گفتند، خندیدند و دنیا را به صلح دعوت کردند؛ چیزی که دنیای امروز به آن احتیاج دارد. یک ماه بعد از آن اجلاس عالیجناب پاپ سفر رسمی به گرجستان داشت.پاپ معمولا حتی وقتی به کشورهای اسلامی هم سفر می‌کند، رهبران مسلمان با هر مذهبی، به استقبالش می‌روند. تشریفات رسمی است. از آن مهم‌تر وقتی پاپ به کوبای کمونیستِ بی‌خدا رفت، مورد استقبال گرم زنده‌یاد کاسترو قرار گرفت و فرمانده بی‌خدای پیر پا به پا با عالیجناب پاپ همراهی کرد و برای صلح دعا خواندند. اما در گرجستان اگر چه مسیحیان کاتولیک کم بودند، اما مسیحیان ارتدوکس اکثریت داشتند. در آنجا رهبران کلیسای ارتدوکس بیشترین بداخلاقی را به پاپ روا داشتند. پاپ که در جاهای دیگر دنیا مورد استقبال مسلمانان و کمونیست‌ها و رهبران همه ادیان قرار می‌گرفت، وقتی وارد گرجستان شد، رهبران مسیحی ارتدوکس نه تنها از او استقبال نکردند، بلکه دعوت به تظاهرات وسیع علیه پاپ کردند و پاپ خلوت‌ترین مجالس را در عمر سیاسی‌اش تجربه کرد. دعوای درون مذهبی همیشه سخت‌تر از اختلافات درون دینی است. از کار ارتدوکس‌های گرجستان تعجب نکنید. در بین خیلی از مسلمانان و رهبران آنها هم همین وضع وجود دارد.در دهه اخیر یک سری تلویزیون شیعی و سنی در خارج از ایران درست شده است. کار اصلی آنها ایجاد کینه در برابر مسلمانانی است که به آن مذهب اعتقاد ندارند. البته در همین تلویزیون‌ها کلی از گفت‌وگوی ادیان و احترام به سایر دین‌ها حرف زده می‌شود. اما در همین تلویزیون‌ها شیعه به سنی و سنی به شیعه چنان می‌تازند و شمشیر علیه یکدیگر می‌کشند که نگو و نپرس. دریکی از این تلویزیون‌های شیعیان افراطی، برنامه‌های مفصلی علیه عایشه همسر پیامبر اسلام پخش می‌شود. بدترین تهمت‌ها را علنا به عایشه که قطعا یکی از انسان‌های تاریخی محترم و مقدس، نزد اهل سنت هست، روا می‌دارند. کلی عواطف سنی‌ها را علیه شیعه تحریک می‌کنند. هرچه تلاش شده است که این شبکه در مورد فحاشی به همسر پیامبر کوتاه بیاید، رگ‌های گردن غیرت شیعی را به رخ کشیده‌اند. اما صاحب همین شبکه که برنامه‌های آن در لندن پخش می‌شود، تلاش زیادی کرده است که اثبات کند ملکه انگلیس از نسل سادات و از فرزندان پیامبر اسلام است. دلیل اینکه بخشی از رهبران دینی می‌توانند به راحتی با رهبران و متدینان به ادیان دیگر مهربان باشند اما با فرقه‌های داخل دین خود دشمنی کنند این است که با فرقه‌های داخل ادیان اشتراک منافع دارند و نمی‌خواهند منافعی که به نام دین به سمت خود می‌کشند، در اختیار رقیب قرار گیرد. این اختلافات تند داخل یک مذهب ریشه‌های دینی ندارد اما متدینان به این فرقه‌ها برای رهبران افراطی سرمایه مادی و اجتماعی محسوب می‌شوند. همین را دشمنان عام ادیان فهمیده‌اند که به جای جنگ‌های صلیبی که قدیم‌تر‌ها بین دو دین اسلام و مسیحی راه می‌انداختند، اکنون به مسیر پرسود و کم‌هزینه اختلاف درون مذهبی روی آورده‌اند. بدترین رویارویی و کشتار به عهده خود مسلمانان افتاده است. در دهه اخیر شیعه و سنی‌ای که هر دو مسلمان هستند و یکدیگر را کشته‌اند، مقایسه کنید با تعداد مسلمانانی که به دست مسیحیان و یهودیان کشته شده‌اند.شمشیر‌های جنگ صلیبی که در آن مسلمانان و مسیحیان یکدیگر را می‌کشتند و این نوع جنگ‌های دینی پلید که سال‌ها مورد نفرت وجدان بشری قرار گرفته بود، اکنون بدون حضور یک غیر مسلمان، توسط شیعیان و سنیان انجام می‌شود. هفته وحدت را یک فرصت تشریفاتی نباید دانست. جدی‌ترین مناسبت دینی و اسلامی است. و ضروری‌ترین اتفاق. وحدت به معنای یکی شدن و دست از اعتقادات برداشتن نیست. نه قرار است سنی، شیعه شود و نه شیعه، سنی. قرار است که زندگی کنیم. قرار است یکدیگر را نکشیم. قرار است مهربانی را در جامعه اسلامی تقسیم کنیم. قرار است پرچم اسلام را بالا نگه داریم. قرار است به دنیا بگوییم نام مسلمان ترس ندارد. نه شیعه آن و نه سنی آن. هفته وحدت یعنی تعطیل کردن دکان کاسب‌هایی که به نام شیعه یا سنی، دنیا را جهنم و نام پیامبر رحمت را مخدوش می‌کنند. اما حیف که امکانات دنیایی که فهمیده اختلافات مذهبی بیشترین سود را برای آنان دارد، اجازه نمی‌دهند.*منبع: روزنامه اعتماد، 1395.9.23**گروه اطلاع رسانی**9370** 9131** انتشار دهنده: شهربانو جمعه
23/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها