محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847278240
توطئه جاسوسان روس علیه امریکا - پایگاه خبری فریادگر
واضح آرشیو وب فارسی:فریادگر: اوایل سال جاری در ماه آوریل، رئیس جمهور روسیه «ولادیمیر پوتین» در یک گردهمایی با حضور 400 ژورنالیست، وبلاگ نویس و کارشناس رسانه ای در شهر سن پترزبورگ حضور یافت. وی که یک کت نیروی دریایی را به تن کرده بود، با آرامش به پرسش ها پاسخ می داد. پس از حدود یک ساعت، یک وبلاگ نویس جوان میکروفون را به دست گرفت و از پوتین پرسید که نظرش در مورد اسناد پاناما چیست. به گزارش پایگاه خبری فریادگر، آن وبلاگ نویس به مجموعه ای از یازده میلیون سند اشاره داشت که از دفتر یک مؤسسه حقوقی پانامایی به سرقت رفته بودند. این بزرگترین افشاگری در طول تاریخ تلقی می شود و حجم آن به 2.6 ترابایت اطلاعات می رسد که برای پر کردن 500 دی وی دی کافی است. روز سوم آوریل یعنی چهار روز قبل از برگزاری نشست سن پترزبورگ، گروهی از شبکه های خبری بین المللی نخستین مجموعه از اخبار مبتنی بر این افشاگری را منتشر کردند که یک سال زمان آنها را برای بررسی به خود اختصاص داده بود. این مجموعه حکایت از فساد در حجم وسیعی داشت: ترفندهای حقوقی مؤسسه مزبور موجب پنهان کاری در مورد میلیاردها دلار می شد. یکی از محورهای گزارش منتشره ناظر بر این بود که تعدادی شرکت صوری و واسطه ای برای کنترل ثروت دو میلیارد دلاری متعلق به حلقه نزدیکان ولادیمیر پوتین و احتمالا پوشاندن بخشی از ثروت عظیم رئیس جمهور روسیه مورد بهره برداری قرار گرفته اند. وقتی پوتین با این پرسش مواجه شد، لبخندی عصبی بر چهره اش نشست. او به آرامی و با اعتماد به نفس سرش را تکان داد و فهرست بلندبالایی از اتهامات علیه روسیه را به ایالات متحده نسبت داد. او کنار نهاده شدن روسیه در جنگ 1998 کوزووو و بی ثبات سازی اوضاع اوکراین را به مستمعین یادآوری کرد. با بازگشت به مسأله اسناد پاناما، پوتین به وبسایت ویکی لیکس استناد کرد که مدعی شده بود «مقامات و نهادهای دولتی ایالات متحده، پشت این افشاگری هستند.» وی گفت مقصود امریکایی ها تضعیف روسیه از درون است: «تا میان جامعه و مقامات و نهادهای حاکمیتی تفرقه و بی اعتمادی را رواج دهد.» هرچند بخشی از تفسیر پوتین قابل دفاع است –چرا که طبق گزارش ویکی لیکس، یکی از اعضای کنسرسیوم مسئول انتشار اسناد پاناما از سوی مؤسسه کمک های توسعه ای دولت امریکا (USAID) حمایت مالی می شده است- تأکید او بر فعالیت های تخریبی ایالات متحده توجیه جالب دیگری دارد: دولت پوتین، خود در حال زمینه سازی یک کمپین وسیع، سری و بی سابقه علیه ایالات متحده و همپیمانانش به مدت بیش از یک سال بود. تنها در ماه ژوئن گذشته بود که به واسطه گزارش روزنامه واشنگتن پست مبنی بر نفوذ هکرهای روسی در سرورهای کمیته ملی دموکراتیک، کمپین روس ها در معرض دید عموم قرار گرفت. این هکرها تحت پوشش اسامی مانند Guccifer 2.0 و DC Leaksنخستین قربانی خود را در ماه جولای گرفتند که «دبی واسرمان شولتز»، مدیر کمیته ملی دموکراتیک بود. نامه های خصوصی وی در روزهای منتهی به اجلاس دموکرات ها توسط ویکی لیکس منتشر شدند. در ماه آگوست هکرها آموختند که چگونه از زبان امریکایی های ناامید از واشنگتن، برای شبهه افکنی در خصوص سلامت نظام الکترال بهره ببرند. آنها از روسیه نوشتند: «همانطور که می بینید انتخابات ریاست جمهوری امریکا تبدیل به یک کمدی شده است.» حمله به شخصیت ها و سازمان های سیاسی در سال جاری توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است. اما از بسیاری جهات، هک کردن سرورهای کمیته ملی از نظر بسیاری از کارشناسان امنیتی تنها پیش زمینه ای برای خطر بالقوه نفوذ در سری ترین سازمان جاسوسی امریکا یعنی آژانس امنیت ملی (ان اس ای) است. البته که جاسوسان روس تا تابستان 2015 برای آغاز عملیات هک ایالات متحده منتظر نماندند. در حقیقت پاییز گذشته، بیستمین سالگرد نخستین کمپین بزرگ برای جاسوسی دیجیتالی ایالت به ایالت امریکا بود. در سال 1996، پنج سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پنتاگون موفق به رصد نفوذهای حجیم شبکه ای از طرف روس ها شد. این کمپین یک عملیات بین المللی گردآوری اطلاعات بود. هر وقت هکرهای روسی موفق به نفوذ در یک رایانه دولتی می شدند، هر اطلاعاتی را در آن می یافتند می ربودند. در سال 1998 که اف بی آی نام این کمپین را «مارپیچ مهتابی» نهاد، روس ها برای اداره این پروژه از رایانه های خارجی به عنوان میزبان استفاده می کردند. در دورانی که از خطوط دیال آپ 56 کیلوبایتی استفاده می شد، هکرهای روسی چندین گیگابایت اطلاعات را تنها از یک رایانه نیروی دریایی امریکا ربودند. با مساعدت دستگاه های واسطه ای از جمله یک ابررایانه نیروی دریایی در سواحل ویرجینیا، یک سرور در لندن و اتاق رایانه یک کتابخانه عمومی در کلرادو، این دست آورد صدها بار تکرار گردید. سرانجام طبق برآورد یک آژانس جاسوسی هوایی، روس ها موفق شدند اسنادی معادل ارتفاع سه برابری یادواره واشنگتن را بربایند. در گذر زمان تاکتیک های روس ها پیچیده تر شدند. حتی برای پوشاندن عملیات خود، ماهواره ها را هک کردند. طی دو دهه آتی، FSB (جانشین کا گ ب) و GRU (سازمان جاسوسی نظامی روس ها) به دنبال اهداف سیاسی و نظامی بودند و آژانس امنیت ملی امریکا (NSA) و سازمان ارتباطات دولت بریتانیا (GCHQ) نیز این فرصت را در اختیار آنها گذاشتند. این نوع جاسوسی امری عادی و تداوم روندی قدیمی تلقی می شود. در دورن جنگ سرد هم شوروی و هم امریکا در انتخابات خارجی مداخله می کردند. اما آنچه که طی سال گذشته تغییر یافته –یعنی آنچه که هک رایانه های مرکز ملی دموکرات ها را بدیع و ترسناک ساخته- عزم روس ها به ترکیب این دو می باشد. برای نخستین بار روس ها یک عملیات هکینگ دارند که به گردآوری و انتشار حجم انبوهی از اطلاعات برای تأثیرگذاری بر انتخابات امریکا پرداخته است. منبع الهام و قالب این هجوم جدید، مجموعه ای ازحقایق و جعلیات است که روس ها آن را Kompromat به معنی «محتوای سازشی» می نامند. دست کم از دهه 1950 این ترفند مورد استفاده شوروی بوده است اما در سال 1999 روس ها با استفاده از فناوری پیشرفته این بسته را ارتقا دادند. پس از رواج فساد پس از سقوط شوروی و با نزدیک شدن انتخابات پارلمانی، رویس جمهور وقت روسیه «بوریس یلتسین» از وبسایت های بی نام ونشان برای تخریب وجهه مخالفان استفاده کرد. یکی از این پروژه های بدنام برای توهین و افترا به شهردار مسکو بود که ستاره بختش به عنوان یک مخالف که درصدد تصاحب پست ریاست جمهوری است، در حال طلوع بود. در سال 2009 نیز یک دیپلمات بریتانیایی پس از انتشار فیلم چهار دقیقه ای از رابطه نامشروع وی با دو زن بلوند در یک فاحشه خانه مجبور به استعفا شد. یکی از اهداف امریکایی پروژه Kompromat «ویکتوریا نولاند» بود که در دومین دوره ریاست جمهوری اوباما، پست دیپلمات ارشد امریکا در اروپا را در اختیار داشت. در فوریه 2014 که اوج بحران اوکراین بود، مکالمه تلفنی نولاند با سفیر امریکا در کیف به طرز مشکوکی ضبط شد. نولاند که از بی اعتنایی اروپایی ها به بحران اوکراین مأیوس شده بود، لفظ زشتی را به اتحادیه اروپا نسبت داد. کمی پس از آن یکی از معاونان نخست وزیر روسیه لینک این مکالمه تلفنی را توییت کرد. این اتفاق موجب اخلال موقت در روابط اتحادیه اروپا و امیک شد. اما به نظر می رسد پروژه روس ها اهداف بزرگ تری را تعقیب می کند: نظام انتخابی الکترال. طبق گزارش رویترز، اف بی ای ابتدا در پاییز 2015 به مرکز ملی دموکراتیک هشدار داد که شبکه خود را ترمیم کنند. اما این مرکز در ماهی می 2016 با یک شرکت امنیت سایبری که در کشف فعالیت های جاسوسی تخصص دارد تماس گرفت. این شرکت نیز خیلی سریع دو گروه از هکرهای نفوذ کرده در اسناد این مرکز را شناسایی کرد. شرکت امنیتی Crowdstrike خیلی زود موفق به شناسایی هکرها شد. یکی از این گروه ها با نام مستعار Cozy Bear از تابستان گذشته در سیستم نفوذ کرده بود. گروه دیگر نیز با نام مستعار Fancy Bear تقریبا از زمان حضور پوتین در نشست سن پترزبورگ کار خود را آغاز کرده بود. جالب این است که هرچند نیروهای امنیتی مدت زیادی به هدایت این دو گروه از روسیه واقف بودند، مهاجمان خود از عملکرد یکدیگر مطلع نبودند. در این میان یک وبسایت مشکوک با نام DC Leaks در روز 9 آوریل به ثبت رسید. اوایل ماه ژوئن، یک حساب توییتری وابسته به این وبسایت شروع به ارتباط با مکالمات خصوصی «فیلیپ بریدلاو» که تا چند هفته قبل از آن فرمانده ارشد ناتو در اروپا بود، کرد. این وبسایت طراحی خوبی داشت اما تا اوایل ماه جولای کسی متوجه آن نشده بود. در 14 ژوئن، یک ساعت پس از اینکه واشنگتن پست خبر نفوذ در کمیته ملی دموکراتیک را منتشر ساخت، شرکت Crowdstrike جزئیات روش های مورد استفاده مهاجمان را افشا کرد. این شرکت مرتکب عمل غیرمعمولی هم شد: نام آژانس های جاسوسی روسی را که به مشارکت مظنون بودند اعلام کرد.طبق گزارش شرکت، گروه Fancy Bear حسب اطلاعات از نحوه کارش با GRU مرتبط بوده است و Cozy Bear نیز با FSB. یک روز پس از گزارش روزنامه واشنگتن پست، یک وبسایت تأسیس شد که خود را متعلق به هکری به نام Guccifer 2.0 معرفی می کرد. (Guccifer یک هکر رومانیایی بود که ایمیل های خواهر جرج بوش را منتشر کرده بود.) گردانندگان این وبسایت ادعای شرکت Crowdstrike را رد کرده و مدعی شدند سرور کمیته ملی دمکراتیک را فقط یک مهاجم هک کرده است. برای اثبات این ادعا نیز یازده سند دیگر این کمیته را ناظر بر تحقیقات مخالفان در خصوص «دونالد ترامپ» و فهرست اسامی حامیان اصلی حزب دموکرات، منتشر کرد. در نهایت بیش از دو هزار سند از کمیته ملی دموکراتیک افشا گردید. در طول انتخابات Guccifer بر ادعای خود مبنی بر تنها هکر نفوذی بودن تأکید می کرد. اما خیلی زود چند اشتباه کوچک موجب شد پشت پرده این نفوذ آشکار شود. به مجرد انتشار پرونده های Guccifer در اینترنت، سیلی از محققان از جمله هکرهای دانشگاهی، جاسوسان سابق، مستشاران امنیتی و روزنامه نگاران به آنها هجوم آوردند. متعاقب آن گروه های متعدد خودساخته و مستقل به بحث و تبادل نظر در مورد کشفیات خود در نرم افزارهای ارتباطی امن پرداختند. برخی از آنها هرگز از نزدیک با هم ملاقاتی نداشتند و نام واقعی یکدیگر را نمی دانستند اما نقطه اشتراک آنها کنجکاوی شان بود. نتیجه آن یک عملیات ضد اطلاعاتی عمومی بی سابقه بود. «مت تایت» کارمند سابق GCHQ خیلی زود متوجه موارد عجیبی گردید. یکی از نخستین اسناد منتشره، بر روی رایانه ای که تنظیمات آن به زبان روسی و نام کاربری آن Feliks Dzerzhinsky بود، مورد ویرایش قرار گرفته بود. این نام کاربری (ژرژینسکی) مربوط به بنیانگذار پلیس مخفی شوروری سابق (Cheka) می باشد که زمانی مجسمه برنزی 15 تنی وی، مقابل ساختمان کا گ ب نصب شده بود. دومین اشتباه مربوط به رایانه ای می شد که برای کنترل عملیات هک از آن استفاده شده بود. محققان متوجه شدند که نرم افزار جاسوسی مورد کاربرد برای نفوذ در کمیته ملی دموکراتیک، تحت کنترل دستگاهی بوده است که در سال 2015 برای نفود در پارلمان آلمان هم مورد استفاده قرار گرفته بود. طبق رهگیری اطلاعات آلمان، این دستگاه متعلق به GRU روسیه بود. اشتباه دیگر مشتمل بر استفاده از یک ایموجی روسی بود. اما بزرگترین لغزش هکرها مربوط به استفاده از ایمیل هایی بود که برای آغاز هجوم خود از آنها بهره برده بودند. Fancy Bear در قالب برنامه های جاسوسی خود هزاران ایمیل به اقصی نقاط جهان ارسال کرده بود. این ایمیل ها کاربران را به کلیک کردن ترغیب می کردند تا به واسطه آن وارد وبسایت های به ظاهر آشنا شوند و پسوردهای خود را تایپ کنند. این لینک های بدافزاری تحت آدرس های رایج در توییتر مخفی می شدند. برای مدیریت بسیاری از این لینک ها، Fancy Bear از یک برنامه محبوب کوتاه کردن لینک به نام Bitly استفاده می کرد. ایم ایمیل ها به خوبی کار می کردند و از هر هفت ایمیل، یک نفر قربانی آنها می شد. اما هکرها فراموش کرده بودند که دو فقره از حساب های کاربری خود در Bitly را به وضعیت خصوصی تغییر دهند. در نتیجه یک شرکت امنیت سایبری به نام SecureWorks موفق گردید اطلاعاتی در خصوص اهداف Fancy Bear کسب نماید. از اکتبر 2015 الی می 2016 این گروه هکری از نه هزار لینک برای حمله به چهار هزار حساب جی میل از جمله اهدافی در اوکرین، بالتیک، امریکا، چین و ایران استفاده کرد. آنها تلاش داشتند به وزارتخانه های دفاع، سفارت خانه ها و وابستگان دیپلماتیک نفوذ کنند. 40 درصد اهداف نظامیان بودند. از مهمترین قربانیان این گروه می توان به پارلمان آلمان، ارتش ایتالیا، وزارت خارجه عربستان، حساب های ایمیل «کالین پاول»، «فیلیپ بریدلاو»، «جان پودستا» و رئیس کمپین «هیلاری کلینتون» و البته کمیته ملی دموکراتیک اشاره کرد. شناسایی فوری لینک های ارتباطی موجب غافلگیری هکرها شد چرا که به باور کارشناسان، جاسوسان روس انتظار آن را نداشتند. طبق این فرضیه، لغزش هایی که شناسایی شده اند ماحصل دستپاچگی GRU در مخفی کاری بوده است. در پایان ماه ژوئن هم وبسایت DC Leaks و هم Guccifer سکوت اختیار کردند اما کمپین انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 غافلگیری دیگری در آستین داشت که این یکی به نفع روسیه بود. در زمانی که تنها 32 درصد مردم امریکا به اخبار رسانه ها اطمینان داشتند، هکرها دریافتند که رو شدن دستشان چندان مهم نیست و عملیات Kompromat آنها به خوبی جواب خواهد داد. در 22 جولای سه روز پیش از برگزاری اجلاس دموکرات ها در فیلادلفیا، ویکی لیکس بزرگترین گنجینه پرونده ها تا به امروز را منتشر ساخت که مشتمل بر حدود بیست هزار ایمیل بود. رسانه ها فورا بر محتوای ایمیل هایی متمرکز شدند که حکایت از رغبت سران حزب به نفع «هیلاری کلینتون» داشت. این ایمیل ها تأییدی بود بر گمانه زنی ها مبنی بر این که سران حزب معامله منصفانه ای با «برنی ساندرز» رقیب کلینتون نخواهند داشت. معترضان در خیابان های فیلادلفیا با شعارهایی مانند تقلب در انتخابات دیده شدند. یک روز پیش از برگزاری اجلاس، روس ها به نخستین پیروزی خود یعنی استعفای مدیر کمیته ملی دموکرات ها دست یافتند. این افشاگری حزب دموکران را غافلگیر کرد. اما با پیش افتادن کلینتون از رقیب در نظرسنجی ها، صاحبنظران بر این باور بودند که تنها یک افشاگری در روزهای پایانی خواهد توانست به پیروزی ترامپ مساعدت نماید. گردانندگان DC Leaks و Guccifer متجه شدند که رسانه های امریکایی تشنه این اسناد هستند. روس ها مانند یک واحد روابط عمومی وارد عمل شدند و اطلاعات را در اختیار گزارشگران Politico، BuzzFeed و The Intercept گذاشتند. روزنامه نگاران هم مشتاق به همکاری بودند. روز 27 آگوست که وبسایت DC Leaks به دلایل نامعلوم از دسترس خارج بود، توییتر نیز حساب کاربری آن را معلق کرد. در این هنگام وبسایت Daily Caller وابسته به حزب محافظه کار، به واگویی داستان و اعلام اعتراض هواداران نرامپ پرداخت. «لوو دابز» مجری اقتصادی شبکه فاکس اعلام کرد که «چپ های فاشیست» می خواهند بخت پیروزی ترامپ را نابود کنند. بلافاصله پس از آن توییتر آن حساب کابری را مجددا فعال کرد. اما مؤثرترین رسانه در این جریانات، ویکی لیکس بود. جاسوسان روس از ژوئن 2015 پس از نفوذ در وزارت خارجه عربستان سعودی، اطلاعات را در اختیار وبسایت افشاگر »جولیان آسانژ» قرار می دادند. این اخبار حاوی اطلاعاتی در مورد رشوه های پرداختی شاهزاده های سعودی بود. در اواخر ماه سپتامبر نیز خبرنگار Washington Free beacon یک کلیپ صوتی یافت که صدای «هیلاری کلینتون» در یک مجمع گردآوری کمک مالی در ویرجینیا را در خود داشت. کلینتون در این جلسه طرفداران ساندرز را «فرزندان رکود بزرگ» توصیف کرد که در «زیرزمین های والدینشان» زندگی می کنند. ترامپ از این سخنان در گردهمایی طرفدارانش علیه کلینتون بهره برد. در اوسط ماه آگوست یک حساب کاربری جدید بی هویت در شبکه های اجتماعی ظهور یافت. گروهی که خود را سایه شکنان می نامیدند اعلام کردند اسلحه های سایبری آژانس امنیت ملی امریکا را در وبسایت های اشتراک گذاری فایل مانند Github منتشر کرده اند. این گروه اعلام کرد به زودی بخشی از ابزارها را به حراج خواهد گذاشت. پژوهشگران امنیتی فورا دریافتند که این ابزارها مشتمل بر مجموعه ای از بدافزارهای جاسوسی برای سرقت اطلاعات و واقعی بودند. برخی کارشناسان اطلاعاتی بر این باورند که افشای اطلاعات ان اس ای توسط گروه سایه شکنان، پیغامی برای روس ها بوده است. روز دوازدهم اکتبر، ولادیمیر پوتین در مجمع دیگری با حضور 500 مهمان در مسکو حضور یافت. در این نشست در پاسخ به پرسشی در مورد نفوذهای اینترنتی گفت: «همه در مورد عامل این اقدامات سخن می گویند. آیا این مسأله اینقدر اهمیت دارد؟» این افسر سابق کا گ ب برای اثبات احاطه خود بر انتخابات امریکا گفت «دموکرات ها از یک کاندیدا به نفع کاندیدای دیگر چشم پوشی کرده اند. هر گونه صحبتی در مورد مداخله روسیه در این جریان نوعی فریب برای منحرف کردن افکار عمومی از واقعیتی است که هکرها کشف کرده اند.» نویسنده: توماس رید منبع: مجله اسکوایر ترجمه : نعیم نوربخش
شنبه ، ۱۳آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فریادگر]
[مشاهده در: www.faryadgar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
گوناگون
پربازدیدترینها