واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اعتماد: آتشبسنفتی تهران- ریاض تهران- ایرنا- «آتشبسنفتی تهران- ریاض»، «کشورهای تولیدکننده نفت چگونه در وین به توافق رسیدند؟»، «تمدید بد عهدی»، «تشکیل کمیته منتخب دو جناح برای معرفی کاندیدای ٩٦»، «نشانههایی از کسریهای پنهان»، «دغدغه ایران اجرای تحریمهاست و نه تصویب تمدید تحریم» و «ایدز در ایران به مرحله اپیدمی رسید» از مهم ترین موضوع های اختصاصی روزنامه اعتماد در شماره شنبه 13 آذر است.

** آتشبسنفتی تهران- ریاض٣٠ نوامبر ٢٠١٦، صد و هفتاد و یکمین نشست کنفرانس اوپک و اینبار هم وین پایتخت اتریش یک بار دیگر در سه سال اخیر برای ایران تاریخساز شد. ١٤ مقام نفتی با چهرههایی خندان کنار هم ایستادند و به اصطلاح عکس خانوادگی گرفتند. اینبار این خانواده «اوپک» نام داشت.در چندسال اخیر این اختلافهای سیاسی، منطقهای، اقتصادی و شاید هم ایدئولوژیک ایران و عربستان سعودی بود که رسیدن به تفاهم مشترک در اوپک را سخت کرده بود. عربستان سعودی همواره تلاش میکرد سهم خود از بازار نفت را حفظ کند و این در حالی بود که ایران نیز پس از تحمل چندسال تحریم به خصوص در حوزه انرژی، به دنبال بازگشت به عرصه آن هم با قدرت سابق در سالهای پیش از تحریم بوده است. سرانجام نسخهای که بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران تجویز کرده و برای تایید آن جنگیده بود صادر شد. همه اعضا توافق کردند که از سال ٢٠١٧ میلادی، چهار و نیم درصد از حجم تولید نفت خود را بکاهند و این کاهش در حقیقت برای نخستینبار در ٨ سال گذشته رخ داده است. سیاستهای عربستان سعودی در منطقه و هزینهسازیهایی که آل سعود برای خود در سوریه و یمن به راه انداختهاند اندک اندک تاثیر خود را نشان میدهد و ناگفته پیداست که ریاض برای جبران کسری بودجه خود به افزایش بهای نفت نیازمند است.** کشورهای تولیدکننده نفت چگونه در وین به توافق رسیدند؟اعضای اوپک بالاخره بعد از 8 سال یک تصمیم جمعی گرفتند. تصمیمی تاریخی که دو امتیاز بزرگ را در درون دارد؛ اول همراهی اعضا بعد از 8 سال و دوم همراه شدن اعضای غیرعضو اوپک که میتواند نوید بخش توافق کشورها برای اداره بازار نفت باشد. همین همراهی، در گام اول قیمت نفت را 9 درصد افزایش داد. افزایشی که حالا پیشبینی دستیابی به نفت 55 تا 60 دلاری در سال آینده را محتملتر کرده است. چنین توافقی آن هم در این برهه از تاریخ که سایه تیرگی بر رابطه ایران و عربستان سنگینی میکند، یک امتیاز بزرگ هم داشت و آن پیروزی ایران در مذاکره فریز نفتی بود. پافشاری بر خواستهای که یک سال طرح فریز نفتی را به تاخیر انداخت تا سرانجام ایستادگی ایران برای احقاق حق از دست رفتهاش به نتیجه برسد. در کنار این توافق که نفع جمیع کشورها را در دل خود دارد، کوتاه آمدن عربستان از مواضع قبلی خود پیام تازهای داشت. عربستان با وجود تیرگی روابط با ایران، مواضع ایران را پذیرفت که این میتواند پیروزی دیگری برای ایران باشد. حقی که سالها میوه آن را عراق و عربستان میچیدند. حالا دولت یازدهم در ماههای آخر فعالیت خود امتیاز بزرگ دیگری بعد از توافق برجام در فضای بینالمللی به دست آورده است. آن هم در شرایطی که منتقدان دولت میگویند، برجام دستاورد چندانی نداشته است. هرچند یک تماس تلفنی هم توانست ورق را به نفع ایران و البته تمام تولیدکنندگان نفت برگرداند، اما اقتدار و بازیابی جایگاه قدرتمند ایران در منطقه آن هم بهعنوان بازیگر تاثیرگذار، مرهون تلاش شیخالوزرای کابینه است.**تمدید بد عهدیعصر پنجشنبه به وقت محلی سناتورها تشکیل جلسه دادند. پرونده روی میز از ٢٠ سال پیش برای همه آنها نامی آشنا بود؛ قانون تحریمهای ایران. دو گزینه پیش روی سناتورها از دو حزب جمهوریخواه و دموکرات بود: تمدید یا رها کردن این قانون تا با پایان سال ٢٠١٦ به تاریخ بپیوندد. از مجموع ١٠٠ سناتور مجلس سنا، ٩٩ دست به نشانه آری به تمدید قانون بالا رفت. تنها یک نفر ترجیح داد نه رای مثبت بدهد و نه رای منفی: سناتور برنی سندرز که از طنز روزگار او نیز دموکرات است و البته در رقابتهای درون حزبی انتخابات ریاستجمهوری سال جاری، قافیه را به همتای خود هیلاری کلینتون واگذار کرده بود. تنها چندهفته پیش بود که مجلس نمایندگان با ٤١٩ رای موافق و یک رای مخالف، رای به تمدید قانون تحریم ایران داد. از همان زمان هم پیشبینیها حاکی از این بود که سناتورها نیز به تمدید رای مثبت خواهند داد اما این اجماع در سنا میان دموکراتها و جمهوریخواهان قابل پیشبینی نبود. نتیجه رایگیری در سنا اما نشان داد که تاریخ مصرف جان کری برای هم حزبیهایش گذشته و هیچ کس حاضر نشد به آخرین دغدغههای وزیر امور خارجه دولت اوباما لبیک بگوید. ادله این ٩٩ نفر هم این است که دولت بعدی امریکا نیز باید ابزار فشاری در اختیار داشته باشد تا اگر ایران برجام را زیر پا گذاشت بلافاصله بتواند سیستم برگشتپذیری تحریمها را اعمال کند. **تشکیل کمیته منتخب دو جناح برای معرفی کاندیدای ٩٦یحیی آلاسحاق چند سالی است که از حزب موتلفه فاصله گرفته و دیگر عضو این تشکل قدیمی اصولگرا نیست. از سال ٩٢ که حزب موتلفه او را به عنوان کاندیدای حزبی انتخابات ریاستجمهوری برگزید تا زمانی که انصراف داد، البته اتفاقاتی چون عدم تمکین اصولگرایان به کار تیمی، این مرد اقتصادی را آزرده بود. این فعال سابقهدار حاضر نبود در شرایطی که تفرق بین اصولگرایان بیداد میکرد، پا به عرصه انتخابات بگذارد. با این حال امروز هم که سه سال و اندی از آن روزها میگذرد، آل اسحاق به «اعتماد» میگوید که دیگر عضو موتلفه نیست. این در حالی است که حزب موتلفه او را به عنوان یکی از ٨ کاندیداهای حزبی خود در انتخابات ریاستجمهوری معرفی کرده است. به هر حال این فعال سیاسی ارزیابی متفاوتی از دیگر اصولگرایان در مورد سیاستورزی در سال ٩٦ دارد. او اصولگرایان را توصیه میکند که به جای رقابت با اصلاحطلبان و نیروهای معتدل دست همکاری به سمتشان دراز کنند. ایده انتخاباتی آلاسحاق این است که هیاتی یازدهنفره برای سکانداری قوه مجریه از همه افکار و نگاههای سیاسی کشور تشکیل شود و این هیات یازده نفره از میان خود فردی را به عنوان رییسجمهور برگزینند و نهایتا این تیم به عنوان رییسجمهور و معاونینش در معرض رای مردم در سال ٩٦ قرار بگیرند. این فعال سیاسی امروز عبور اصولگرایان از شرایط سخت را در تمکین به این ایده میداند.**نشانههایی از کسریهای پنهانهنوز لایحه بودجه به طور رسمی به مجلس ارایه نشده اما حسن روحانی از ارقام اصلی سند مالی سال آینده رونمایی کرد. 320هزار میلیارد تومان سقف بودجه عمومی کشور اعلام شده که نسبت به بودجه سال جاری با عدد 294 هزار میلیارد تومان 8 درصد بیشتر شده است. آنچه از ظاهر بودجه سال آینده پیداست، کسریهایی است که قرار است در لایههای اعداد نمایشی پنهان شود. رییسجمهور در کنار اعلام سقف بودجه عمومی به عدد بزرگ بودجه عمرانی هم اشاره کرده است. بودجه 60 هزار میلیارد تومانی که اگرچه نسبت به اعتبارات عمرانی سال جاری تنها سه هزار میلیارد تومان رشد دارد اما در مقایسه با اعتبارات محقق شده فاصله عمیقی دیده میشود که بخشی از کسریهای بودجه را در دل خود پنهان میکند. در واقع دولت هر سال با بیشبرآورد بودجه عمرانی و در نهایت تخصیص ندادن اعتبارات این بخش، بخشی از کسریهای خود را از این محل جبران میکند.** دغدغه ایران اجرای تحریمهاست و نه تصویب تمدید تحریمامیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل امریکا در گفت و گو با اعتماد گفت: در برجام آمده است که اتحادیه اروپا و شورای امنیت باید قطعنامههایشان را درخصوص مساله هستهای لغو کنند و امریکا باید آنها را تعلیق کند. از این منظر، اجرای تحریمها میتواند نقض برجام باشد. از نظر ایران، مهم نیست که تا چه اندازه قانون علیه ایران تصویب میشود بلکه مهم عدم اجرای این قانونها است. به عبارت دیگر، ایران دغدغه تصویب قانون ندارد بلکه مساله ایران، عدم اجرای آن قانونها است. تا به امروز این کار از سوی اوباما انجام شده است و تا زمانی هم که دولت امریکا این مسیر را ادامه بدهد و به تعهدش پایبند باشد، ایران تعهداتش را عملی خواهد کرد اما اگر این کار صورت نگیرد، ایران پاسخ متقابل خواهد داد. نکته مهم قابل توجه در این چارچوب، آن است که مساله تمدید قانون تحریمهای ایران را نباید مسالهای حساس و حاکی از تغییر رویکرد و تجدیدنظر امریکا در برجام دید. تمدید قانون تحریمها در همان مسیر است و اقدامی قابل پیشبینی بود.**ایدز در ایران به مرحله اپیدمی رسیدمینو محرز، رییس مرکز تحقیقات ایدز وزارت بهداشت در گفتوگو با «اعتماد» در توضیح خطر بروز اپیدمی متمرکز برای جمعیت عمومی جامعه میگوید: اپیدمیولوژی عفونت اچآی وی، سه مرحله دارد؛ مرحله پایین LOW که ما از این مرحله گذشتیم و وارد مرحله تمرکز شدهایم اما هنوز به مرحله سومGENERAL نرسیدهایم. در مرحله تمرکز و شیوع بیش از 5 درصد در گروه با رفتار پرخطر و در حالی که امروز هم الگوی غالب ابتلا به ایدز در ایران، تماس جنسی است، این خطر وجود دارد که زنان، بیش از بقیه در معرض ابتلا هستند. از طرفی، اعتیاد در زنان رشد داشته و تعداد زنان کارتنخواب به دلیل اعتیاد رو به افزایش است و این زنان مجبورند برای تامین مواد مصرفی، مرتکب تنفروشی بشوند که این اتفاق، ضمن آنکه موجب افزایش شیوع بیماری در زنان میشود، خطر انتقال ویروس به جنین را هم بالا میبرد. چنانکه در آمارها هم میزان ابتلای زنان نسبت به سالهای قبل افزایش داشته که اگر شناسایی زودهنگام نداشته باشیم با افزایش نوزادان ایدز مواجه خواهیم بود. *گروه اطلاع رسانیخبرنگار: مهدی احمدی** انتشاردهنده: فاطمه قناد قرصیپژوهشم**9370**2002
13/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]