واضح آرشیو وب فارسی:جهان بین نیوز: حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در نامه به دو تن از وزرای خود، لغو جلسه سخنرانی علی مطهری در مشهد را مایه شرمساری خوانده اند، این سخنان را در حالی رئیس جمهور مطرح کرده است که در روستای چین شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری از کمترین امکانات اولیه در رنج هستند بطوریکه اغلب جوانان از این روستا مهاجرت کرده اند.به گزارش جهانبین نیوز به نقل از کوهرنگ خبر ، نامش روستای چین است اما امکاناتش با کشور چین بیش از 180 درجه تفاوت دارد، به زبان ساده بگم هیچگونه امکاناتی ندارد نه جاده مناسب نه تلویزیون و نه امکانات اولیه. سفر به روستای چین با چهار ساعت فاصله از مرکز شهرستان انتظار جاده های صاف و آسفالت شده بی فایده است، چرا که این روستا از توابع دهستان موگویی شهرستان کوهرنگ در دل کوهستان و با گذر از جاده های صعب العبور و سنگلاخی در نوار مرزی استانهای خوزستان، لرستان و اصفهان واقع شده بطوریکه لرستانی ها بیش از چهارمحال و بختیاری به این روستا نزدیکی دارند. نبود جاده روستایی، روشنایی کافی در طول مسیر و پیچهای تند بی حفاظ و شیب تند راه ارتباطی موجب شده تردد ساکنان این روستا محدود به مواقع اضطراری شده و زمستانها ارتباط با مرکز استان و شهرهای دیگر گاه تا شش ماه قطع شود. با گذر از دره های عمیق در مجاورت کوههای مرتفع و عبور از روستاهای سرآقاسید، خویه و صالح کوتاه، ساکن تمامی توجه آدمی را از زیبایی های کوهستان به آرزوهای مردمی معطوف می کند که رویاهای شان را به بادهای سرد کوهستانهای مرتفع پیرامونشان سپرده و برای نسل فعلی و آیندگان چشم انتظار بشارتی از آبادی و آرامش است. از نظر فاصله با چلگرد، مرکز شهرستان کوهرنگ تقریبا چهار الی پنج ساعت زمان نیاز هست اما به شرطی که خودرو در دسترس باشد اما در صورتی که نباشد باید یک شبانه روزی در راه بود تا به روستای چین رسید. هر دولتی که بر سر کار آمده است جز وعده و شعار چیزی نصیبشان نشده است این را یکی از اهالی روستا به ما می گوید. آنقدر درد دل دارند که نمیدانند از کدامشان بگویند اوج مهربانی و بخشش را هنگامی در کلامشان دیدم که برای خود چیزی نمیخواستند. می گویند خانه ای که از چوب و سنگ و گل ساخته شده باشد از نفوذ هیچ خزنده ای در امان نیست و به خاطر نبود امکانات بهداشتی این موضوع تشدید می شود یک نفر از اهالی برایم مثالی زد که تازه فهمیدم مردم روستای چین چقدر در رفاه هستند باید بفکر چند روستای دیگر از جمله پیرالی، ایناز، روستا، زرگ، دره توت و چندین روستای دیگر که باید با الاغ و قاطر چند ساعتی را طی کرد تا به آنها برسیم، باشیم. معاش اندک بازمانده جمعیت آن تنها از مسیر کشاورزی و دامپروری است، از سویی محرومیت، اشتیاق مهاجرت جوانان به شهرهای اطراف را مضاعف کرده تا زمینهای قابل کشت این روستا بدون استفاده بماند. در ادامه مهمان یکی از روستاییان شدیم، خانه های خالی از وسایل ارتباط جمعی مثل رادیو و تلوزیون موجب شده اهالی روستا در بی خبری مطلق زندگی کنند. به گفته یکی از روستاییان بسیاری از افراد این روستا حتی مسئولان کشور و شهرستان را نمی شناسند چراکه داشتن تلویزیون آرزویی است که برای بسیاری از کهنسالان این روستا به حسرت تبدیل شده است. می گویند اگر تلویزیون هم داشته باشیم به خاطر قرار گرفتن در دره نمی توانیم از آن استفاده کنیم و عملا از همه اتفاقات بی اطلاعیم. با اینکه خودشان از کمترین امکانات بهره می برند اما میگویند روستای چین مثل تهران می ماند برای بقیه روستاهایی که نام برده ایم، آنها امکانات خود را از مردمانی تهیه می کنند که خود محتاج کمک هستند. تلویزیونها از سالهای سال قبل خریداری شده است اما همچنان در گوشه ای از اتاق هایی با سقف کاه گل خاک میخورند. در گوشه گوشهای اتاقشان تمثال مبارک امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری نصب شده است جایی که صحنه هایی زیبایی خلق شده است، تنها برداشتی که می شد از این منظره داشت عمق ولایتمداری این مردم مظلوم به نظام اسلامی و میهن عزیزمان بود چرا که همه محرومیت ها و سختی های زندگی در این مناطق دورافتاده نتوانسته بود ارادت و حس میهن پرستی این بختیاری های با صفا را کم رنگ کند. نزدیکترین مدرسه راهنمایی در روستای خویه است که رفت و آمد به آن به خصوص در فصلهای سرد سال بعلت برف و باران غیر ممکن بوده و به همین دلیل دانش آموزان به خصوص دختران بعد از ششم ابتدایی به ناچار ترک تحصیل می کنند. برایشان تهیه نفت سفید بسیار مشکل است چون هزینه هایی کمرشکنی دارد تا به روستای چسن برسد قیمت کرایه از قیمت نفت بیشتر است. یکی از اهالی میگوید با کلی قرض و قوله توانستم سقفی برای بچه هایم درست کنم هزینه این منزل هشت میلیون تومان شد اما هزینه حمل و نقل مصالح چیزی در حدود چهار میلیون و نیم تومان برایم تمام شد، حال حساب کنید که شخصی که در روستایی مثل ایناز که باید سه ساعت با حیوانات بصورت پیاده رفت و آمد کرد چقدر باید هزینه کرد. برای تهیه سوخت مجبورند از جنگل هایی استفاده کنند که تا چند سال آینده هم تمام خواهند شد در حقیقت چاره ای جز این هم برایشان باقی نمانده است. در روستای چین که آخرین روستای حوزه شهرستان کوهرنگ هست با اهالی روستا گپ و گفتی داشتیم که یکی از اهالی به ما گفت : همه این چند روستا که در این مسیر قرار دارد حدود 6 ماه از سال به دلیل بارش فراوان برف و نبود راه ارتباطی مناسب ارتباطشان با شهر قطع می شود و به سختی تردد میکند و البته در بقیه ایام سال مثلا فصل تابستان اگر کسی بخواهد به شهر برود و یک نیسان جهت خرید آذوقه کرایه کند به علت راه های نامناسب و بعد مسافت می بایست مبلغی در حدود 600 هزار تومان بابت کرایه بپردازد که این برای ما روستایی ها که منبع درآمد مناسبینداریم خیلی گران تمام میشود. مردم در این مناطق با مشکلات عدیده ای از جمله مسائل معیشتی، وضعیت نامناسب زیرساخت ها، مشکلات بهداشتی و رفاهی و معضلاتی مانند بیکاری، عدم وجود منابع درآمدی با وجود استعدادهای فراوان در زمینه های مختلف روزگار می گذراندند و در انتظار روزهایی نشسته اند که حداقل برای فرزندان و نسل های آینده سرزمینشان زمینه های زندگی مناسب و بهتری فراهم شود . نکته ای که در آخر به ذهن ما رسید این بود که با همت مسئولین عزیز میشود با حداقل کارها و هموار کردن زیر ساخت و آوردن امکانات، نان این روستائیان عزیز را چرب کرد و از این وضعیت نجات داد. گزارش و تصاویر از همت بدری فرد کوهرنگ انتهای پیام/610ک
جمعه ، ۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان بین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]