واضح آرشیو وب فارسی:لیزنا: روزنامه نگار و فعال حوزه محیط زیست: تماشای تلویزیون و رانندگی به میزان آلودگی های محیط زیستی می افزاید. اگر این زمان در خانه و با خواندن کتاب پر شود، حجم مصرف گرایی در بنزین، خوراک و پوشاک کاهش پیدا می کند.مژگان جمشیدی، روزنامه نگار و فعال حوزه محیط زیست درباره ارتباط محیط زیست با کتابخوانی، به خبرنگار لیزنا گفت: «در هر کتابی نمی توان نشانه ای از محیط زیست پیدا کرد برای همین نمی توان گفت که لزوما هرکس مطالعه بالایی دارد، دوستدار محیط زیست خواهد شد. اما می توان از این جنبه به موضوع نگاه کرد که مدت زمانی که ایرانی ها برای مطالعه صرف می کنند پایین است. بیشتر افراد زمان تفریح خود را با تماشای تلویزیون یا رانندگی و تماشای خیابان می گذرانند که همه به میزان آلودگی های محیط زیستی می افزاید. اگر این زمان را در خانه و با خواندن کتاب پر می کردند، حجم مصرف گرایی در بنزین، خوراک و پوشاک کاهش پیدا می کرد . » این روزنامه نگار به واسطه حرفه ای که در آن مشغول به کار است، روزانه مطالعه زیادی دارد، وی گفت: «در خبرنگاری بخشی از زمان افراد با مطالعه همراه است. من در ساعات کار، مطالعه نمی کنم. بیشتر مطالعه من در زمینه کتاب های تحقیقاتی است. می توان گفت در سال سه یا چهار کتاب خارج از حوزه محیط زیستی (عرفان یا رمان) می خوانم. بیرون از محیط کار روزانه حداقل سه ساعت مطالعه می کنم و این مطالعه روزنامه یا مجله نیست، سه ساعت کتاب می خوانم . » جمشیدی درباره شکل گیری کتابخانه شخصی اش گفت:«کتاب هایی که ممکن است به آنها مراجعه کنم را از مقطع کارشناسی نگهداری کردم. می توان گفت که کتاب هایم بعد از دوران لیسانس هفت تا هشت برابر شد. اگر کتابی در کتابخانه دارم به این معنی نیست که حتما از اول تا آخر آن را مطالعه کرده ام، بلکه براساس علاقه ای که در آن زمان برای خواندن کتاب داشتم، چند فصل از کتاب را خواندم. در بین کتاب هایم، آنهایی که جنبه عمومی تر داشته باشند را بارها می خوانم. برای مثال کتاب اقتصاد محیط زیست، همینطور کتاب تنوع حیات، ترجمه عبدالحسین وهاب زاده را سه یا جهار بار خواندم، گاهی اگر برای گزارشی لازم باشد، به کتابی مراجعه و بخشی از آن را بازخوانی می کنم . » وی کتاب اکولوژی و محیط زیست خودمونی اثر نصرت الله صفائیان را به عنوانی کتابی که می تواند به دیگران پیشنهاد دهد معرفی و بیان کرد:«این کتابی ارزنده است و جنبه عمومی دارد. در این کتاب، اکولوژی، روان و قابل درک، ارائه شده است. در حوزه محیط زیست کتابی که جذاب و روان باشد، کمتر داریم. هرکس، پزشک، مهندس، خبرنگار و ... می توانند از خواندنش لذت ببرند . » جمشیدی استفاده از کتاب در وسایل نقلیه عمومی و مکان هایی که افراد در آن، زمان مصرف می کنند را یکی از راه های بالا بردن سرانه کتاب خوانی دانست و افزود: «زمانی در اتوبوس و مترو، کتاب هایی وجود داشت که برای سفرهایی طولانی مدت بسیار مناسب بود. این کتاب ها را بردند یا بسیار فرسوده و از چرخه خارج شدند. می توان در اماکن عمومی، بیمارستان ها و پارک ها کیوسک هایی در نظر گرفت تا در آنها کتاب ها از شرایط آب و هوایی در امان بمانند و شهروندان هم بتوانند از آنها استفاده کنند . »
جمعه ، ۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لیزنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]