واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ايثار اگر نبود انقلاب و جنگ به سرانجام نميرسيد
بسيجي جانباز، دكتر اعلا توراني يكي از جانبازان دلاوري است كه ايثارگري را با تمام وجود معنا كرده است. در سال 58 او با وجودي كه در دانشگاه قبول شده بود، داوطلبانه عازم جبهه كردستان و ....
نویسنده : صغري خيل فرهنگ
بسيجي جانباز، دكتر اعلا توراني يكي از جانبازان دلاوري است كه ايثارگري را با تمام وجود معنا كرده است. در سال 58 او با وجودي كه در دانشگاه قبول شده بود، داوطلبانه عازم جبهه كردستان و سپس دفاع مقدس ميشود و تنها پس از جانبازي از ناحيه هر دو چشم، فرصت مييابد درس و تحصيلش را ادامه دهد. اعلا اين بار در جبهه علم و دانش تا آنجا پيش ميرود كه موفق به اخذ دكتراي رشته فلسفه اسلامي ميشود. متن زير روايت كوتاه جانباز اعلا توراني از زندگي جهادي خود است كه پيشرو داريد.
من متولد سال 1338در تهران هستم و اوايل انقلاب جواني 19 ساله بودم. بنابراين در تظاهرات ضد رژيم شاه شركت ميكردم و در همين مسير دستگير و زنداني شدم. بعد از پيروزي انقلاب و در سال 1358 در دانشگاه پذيرفته شدم، اما با توجه به حضور و فعاليت ضدانقلاب در غرب كشور، براي دفاع از نظام اسلام راهي مناطق غرب شدم. آن زمان 20 سال داشتم. سال بعد از آن يعني در سال 59 هم كه جنگ شروع شد و كمي بعد با بروز انقلاب فرهنگي، دانشگاهها بسته شد و نتوانستم درسم را ادامه بدهم. با شروع جنگ من هم به جبهه رفتم. چند باري مجروح شدم و جراحات و يادگاري هايي از جبهه و جنگ برداشتم اما در 13خرداد 1361 مجروحيت سختي پيدا كردم كه منجر به نابينايي ام از هر دو چشم شد و اكنون جانباز 70 درصد هستم. اوايل با شرايط جديدم اصلاً آشنا نبودم. تجربه سختي بود. واقعاً دوران سختي را پشت سرگذاشتم، اما به لطف خدا مدتي بعد با نابيناييام به خوبي كنار آمدم. سال 1362با همسرم آشنا شدم و بعد از مراسم اوليه، ازدواج كرديم و بنا به علاقهام به درس و دانش ادامه تحصيل دادم. نهايتاً در سال 1377 دكتراي خود را در رشته فلسفه اسلامي گرفتم. امروز كه با شما صحبت ميكنم سابقه تدريسم در دانشگاه به شانزدهمين سال خود رسيده است. دانشجويان دانشگاه غالباً به من لطف دارند و همراهيام ميكنند. من دو فرزند دارم يك دختر و يك پسر كه هر دوي آنها هم تحصيلات عاليه دارند و فرزندانم در زماني كه فرصت به دست آيد پاي صحبتها و روايات من از روزهاي جبهه و جنگ مينشينند و به لطف خدا كه تاريخ جنگ و جايگاه انقلاب اسلامي و وضعيت انقلاب ايران را در جهان به خوبي ميشناسند و الحمدلله تحليلگران خوبي هستند. به نظر من همين روحيه ايثارگري بود كه باعث شد با كمترين امكانات در هشت سال جنگ تحميلي سربلند بيرون بياييم. اگر من و امثال من از منيتهايي مثل ادامه تحصيل و اين چيزها نميگذشتيم كه جبههها خالي از رزمنده ميشد. يا اگر از سلامتي خودمان نميگذشتيم كه كار جنگ پيش نميرفت اما از ما مهمتر، اين همسران و خانواده جانبازان هستند كه يك عمر پا به پاي مشكلات ما پيش ميآيند و به نوع ديگري ايثار ميكنند. آنها هم بسيجيهايي هستند كه مدال ايثار واقعاً زيبنده و لايقشان است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ آذر ۱۳۹۵ - ۲۱:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]