تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815950749
بررسی احتمالاتی برای نظام بین‌الملل در دوره ترامپ
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: بررسی احتمالاتی برای نظام بین‌الملل در دوره ترامپ
در شرایطی که کوچکترین تحول، مانند بال زدن یک پروانه (نظریه تاثیر پروانه ای) می‌تواند منجر به تغییرات عظیم در آینده شود باید دید که انتخاب ترامپ چه مسائلی را پیش روی جهان قرار خواهد داد.
به گزارش نامه نیوز، چه احتمالاتی برای نظام بین الملل بعد از ترامپ وجود دارد؟ نظام بین الملل بعد از اوباما وارد چه مسیری خواهد شد؟ امریکا با داشتن بیشترین قدرت اقتصادی و نظامی و سیاسی به مکانی با بیشترین بحران، اشفتگی و بی نظمی وصل است ؛ خاورمیانه.
ترامپ دوست دارد سیم های وصل شده به خاورمیانه را قطع کند تا ارتباطش با بحران را قطع کند یا به این سیم ها افزوده خواهد شد تا تاثیر بیشتری بر آن بگذارد. برای امریکا چه رخ خواهد داد. افزایش تاثیر گذاری و کنش مساوی خواهد بود با واکنش خاورمیانه بر آمریکا و رسیدن بحران به آن یا افزایش ثبات در این؟ این معادله چند مجهولی پیچیده ای است که با ظهور ترامپ، به یکی دیگر از مجهولات اضافه شده است و مکعب بحران با داشتن اضلاع تهدید، آگاهی و زمان، بعدی دیگر به آن اضافه شده است که ترامپ و آمدن بی نظمی با آن است. آیا می توان به این بی نظمی و غیر پیش بینی بودن به چشمی مثبت و امیدوارنه نگاه کرد؟ همان گونه که رسانه های تبلیغ می کنند با کدام ترامپ روبرو خواهیم بود. ترامپ وحشتناک و ترسناک یا ترامپ مهربان و صادق و منطقی. آنچه که این موضوع را روشن خواهد کرد عملکرد او در آینده است. اما باید این را در نظر گرفت که شاید عملکرد او در داخل و خارج آمریکا با همدیگر تفاوت چشمگیری داشته باشد. ترامپ ترسناک در داخل با سیاستهای قهری، ترامپی مهربان در جهان پر آشوب کنونی با سیاستهای تعاملی باشد.
چیزی که باعث شده است حضور کسی به مانند ترامپ را در صحنه قدرت آمریکا در این برهه زمانی مهم جلوه دهد شرایطی است که بر مسائل مختلف جهان مخصوصا در خاورمیانه حاکم است. موضوع مهم منطقه، سوریه و مسائل آن بیش از هر جای دیگر دنیا است. در سوریه، بازیگران متعدد منطقه ای و بین المللی به هم رسیده اند و به نظر می رسد که نظم و ثباتی که قرار است برای آن تعریف شود، نظمی جدید برای کل جهان خواهد بود. سوریه محل تلاقی قدرتهای متضاد بین المللی از طرفی و دیگر بازیگران منطقه ای و ملی از سوی دیگر است.
ترامپ تحلیل گران مختلف را متحیر کرده است. کارشناسان متعدد بین المللی و رسانه های ریز و درشت از تحلیل رفتارهای آینده ترامپ عاجز مانده اند و منتظر سر کار امدن او و تشکیل تیم امنیتی و سیاسی او هستند تا بر مبنای آن دست به تحلیل مسائل بزنند. اما چرا ترامپ این چنین پیش بینی ناپذیر و غیر از دسترس به نظر می رسد. چرا ترسی محسوس زیر پوست آمریکا و جهان رشد می کند. آیا او این همه ترسناک است؟ به نظر می رسد قسمتی از این ترس ها و وحشتها به خاطر بزرگنمایی رسانه هاست. رسانه هایی که در دوره تبلیغات انتخاباتی ترامپ را بازنده انتخابات و در همه نظر سنجی ها نفر دوم نشان می دادند، اکنون او را تندرو و وحشتناک قلمداد می کنند. شکی نیست که قدرتهای رسانه ای و اقتصادی متمایل به پیروزی کلینتون بودند و عکس شدن نتیجه را متحیر کننده و عجیب نشان می دهند. چرا باید ترامپ برای جهان وحشتناک تر از حضور کلینتون باشد؟ کلینتونی که لابی های صهیونیستی و کشورهای حاشیه خلیج فارس از او حمایت کرده و میلیاردها برای او خرج کرده بودند.
موضوعی که بسیار مهم است و غیر قابل انکار می نماید این است که روسای جمهور امریکا قدرت تغییر و تحول در بعضی از مسائل در صحنه آمریکا را دارند و نمی توانند سیاست های کلی ودکترین ها و راهبردهای کلی را تغییر دهند.
در بیشتر جوامع و همچنان که دیدیم در آمریکا نیز، روشنفکران و دانشگاهیان، نما و ویترین تفکرات مردم عادی که اکثریت مردم را تشکیل می دهند نیستند. مردم عادی همچنان که در جنبش وال استریت هم مطرح شده بود به نوعی 99 درصد جامعه را شکل می دهند و از آن یک درصد ثروتمند جامعه فاصله دارند. به شکل دقیق تر اکثریت هر جامعه ای را طبقه متوسط آن جامعه شکل می دهد که درآمدهای نسبی و متوسطی دارند و برای نان در آوردن و خوب زندگی کردن تلاش زیادی می کنند. این افراد یعنی طبقه متوسط تاثیرات زیادی در جریانهای مختلف از جمله جنبش ها و انتخابات دارند.
در این هشت سالی که اوباما ریاست کاخ سفید را بر عهده داشت چه بر مردم گذشت که به سمت ترامپ رفتند. به نظر می رسد مردمی که به ترامپ رای داده اند تندرو و طرفدار جنگ نیستند و برگشت به سیاستهای دوران بوش را خواستار نیستند. به نظر می رسد که این افراد بیشتر دغدغه های زندگی حداقلی و حقوق خود از امریکای قدرتمند را داشته و دارند. آنها می اندیشند که چرا در آمریکای قدرتمند و شماره یک از لحاظ اقتصادی و سیاسی دغدغه های بیکاری و مسکن و مشکلاتی از این قبیل دارند و باید امکاناتشان را با پناهندگانی غیر قانونی شریک شوند که از مرزهای ورای آمریکا به آنجا آمده اند. در این برهه زمانی مهم این نیست ترامپ ثروتمند و میلیاردر چقدر به وعده های خود عمل می کند بلکه مهم این است که کسی در حال حاضر این چیزها را می بیند و می گوید. مهم این نیست که این فرد تا به حال حتی یک پست دولتی نداشته است و از ساز و کار این روند خبر دارد یا نه، مهم این است که او حرف دل ما را می گوید. جالب است که بیشتر این مردان و زنان از راننده تاکسی گرفته تا افرادی که مهاجر حساب می شوند این را تکرار می کنند: او حرف دل ما را می گوید.
حال چه چیزی برای نظام بین الملل مهم است. آیا کسان دیگری هم خارج از آمریکا در سراسر گیتی می گوید که او حرف دل ما را می زند؟ آیا ساکنان حلب در کوچه هایی تنگ و تار که با صدای شنیدن انفجار خوابشان آشفته می شود همین حس را دارند. دختر خانواده ای که از موصل گریخته ولی برادر در چنگ داعش مانده همین خواسته را دارد و از پیروزی ترامپ خوشحال است. جواب این است که آیا مگر آنها از آمدن کلینتون خوشحال می شدند؟ آیا اصلا نظر ساکنان عراق و سوریه مهم است که چه کسی بر مسند ریاست جمهوری آمریکا تکیه کند. خیر. نه کسی از آنها می پرسد و نه کسی از آنها خواهد پرسید که چه می خواهید.
اما به هر حال باید اذعان کرد صندلی ریاست جمهوری ساختمان خیابان پنسیلوانیا در واشنگتن دی سی به نوعی با سرنوشت مناطق بحرانی حلب و موصل گره خورده است. رئیس جمهور نمی تواند به تنهایی ساختارها و راهبردهای کلی را تغییر دهد همانگونه که با مرور عملکرد روسای جمهور گذشته این موضوع را می توان مشاهده کرد. اما اینکه هر کدام با چه برنامه ای بتوانند آن راهبرد کلی را پیش ببرند مهم است. اوباما برای مثال توانست با نما و ظاهری از گفتمان صلح و تعامل، سیاستهای آمریکا را پیش ببرد، هر چند زور و درگیری و ارعاب نیز در بطن این سیاست ها وجود داشت.
اما نظام بین الملل. در نظریه آشوب یا بی‌نظمی، اعتقاد بر آن است که در تمامی پدیده‌ها، نقاطی وجود دارند که تغییری اندک در آنها باعث تغییرات عظیم خواهد شد و در این رابطه سیستم‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و سازمانی، همچون سیستم‌های جوی از اثر پروانه‌ای برخوردارند و تحلیلگران باید با آگاهی از این نکته مهم به تحلیل و تنظیم مسائل مربوطه بپردازند. حال با این شرایط که کوچکترین تغییر مانند بال زدن یک پروانه می‌تواند منجر به تغییرات عظیم در آینده شود باید دید که انتخاب ترامپ چه مسائلی را پیش روی جهان قرار خواهد داد. در این باره بیشتر سخن خواهیم گفت.
منبع: خبرآنلاین
۰۳ آذر ۱۳۹۵ - ۱۸:۳۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
سیاسی
پربازدیدترینها