تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817115221
گزارشی در مورد پارگی رباط صلیبی در ایران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزارشی در مورد پارگی رباط صلیبی در ایران
در میان تمام آسیب های رایج در بازی فوتبال پارگی رباط صلیبی(ACL) باعث بیشترین مدت زمان دوری بازیکن از تمرین و مسابقه می شود.به گزارش سایت نود، این مصدومیت موجب می شود تا بازیکن حداقل ۴ ماه از تمرین و حداقل ۶ ماه از مسابقه به دور باشد. این آسیب دیدگی علاوه بر هزینه سنگین برای باشگاهها تاثیر منفی بر عملکرد ورزشکار و به ویژه بر وضعیت روحی روانی او دارد. هیچ مشکلی برای بازیکنان سخت تر از مصدومیت و دوری از تمرین و مسابقه نیست و بدون شک سخت تر از تمام مصدمیت ها، پارگی رباط صلیبی خواهد بود.
موقعیت های اصلی پارگی رباط صلیبیشاید برایتان جالب باشد که بدانید بیشترین آسیب ACL در حین بازی فوتبال در موقعیتهای غیربرخوردی اتفاق افتاده است. ۳ موقعیت اصلی بازی فوتبال که بیشترین پارگی رباط صلیبی را به همراه داشته است به ترتیب عبارتند از: ۱ – پرس کردن ۲ – بدست آوردن تعادل پس از شوت زدن ۳ – فرود پس از سر زدن رو هوا. حالت چهارم که باعث پارگی بیشتر ACL شده برخورد مستقیم با حریف بوده است. در حین ۳ موقعیت اصلی چرخشهای ناگهانی، زاویه زانو و فشار وارده به آن، شرایط آب و هوایی و عوامل دیگر تعیین کننده سلامت و یا آسیب دیدگی زانوی ورزشکار هستند. با توجه به اینکه آسیب ACL در موقعیت غیربرخوردی بیشتر رخ داده است پس می توان انتظار داشت با استفاده از تکنیک های Screening & Prevention و برنامه پیشگیری از آسیب کاهش پارگی رباط صلیبی را به طور قابل توجهی در فوتبال ایران مشاهده کرد. به این شرط که این برنامه ها به شکل کاربردی و اثرگذار در فوتبال ما گسترش یابد. مقایسه آمار پارگی رباط صلیبی در فوتبال ایران و دنیا همانند دیگر مصدومیت ها، آمار پارگی رباط صلیبی در فوتبال ایران بسیار بیشتر از فوتبال روز دنیا است. ۹ مورد آسیب ACL تنها در ۸۰ بازی تا پایان هفته دهم لیگ برتر رخ داده است. در نروژ برای ۶ فصل (از سال ۲۰۰۵ الی ۲۰۱۱) تنها ۱۵ مورد پارگی رباط صلیبی گزارش شد و در سوئد ۲۰ مورد آسیب ACL در طی ۸ فصل (از سال ۲۰۰۱ الی ۲۰۰۹) رخ داد. در فوتبال اروپا و در دهه گذشته این آمار کمتر بوده و امروز به علت افزایش نیازهای بازی فوتبال و همینطور فشردگی مسابقات پارگی رباط صلیبی افزایش یافته است. با این وجود هنوز هم آمار مصدومیت ACL در فوتبال ما چندین برابر فوتبال روز دنیاست. آسیبی که بیشترین هزینه را برای باشگاه و طولانی ترین مدت دوری از میدان را برای بازیکن به همراه دارد. مورد بدتر اینکه آمار این مصدومیت به نسبت لیگ پنجم که در مجموع ۳۳ مورد آسیب دیدگی ACL در لیگ برتر ما گزارش شد تغییر چندانی نکرده است!
همان دلایلی که برای آمار زیاد مصدومیت ها در فوتبال ایران ذکر شد طبعا در مورد آسیب رباط صلیبی هم صدق می کند. برای کاهش این آمار هم بایستی همان موارد اشاره شده برای کاهش آسیب دیدگی ها را به کار گرفت. به ویژه در مورد تکنیک های پیشگیری از آسیب دیدگی تشخیص تعادل عضلانی بین عضلات همسترینگ و چهارسر ران بسیار حیاتی است. عدم تعادل این دو عضله احتمال آسیب ACL را به شدت افزایش می دهد. انجام این فرآیندها به کاهش آسیب دیدگی ها، جلوگیری از هدر رفتن منابع مالی و حفظ سلامت بازیکنان منجر می شود.برگشت سریع تر پس از آسیب رباط صلیبی بازیکن آسیب دیده می تواند ۴ ماه پس از انجام عمل بازگشت به تمرینات فوتبال بازگردد و ۶ ماه پس از انجام عمل می تواند آماده انجام مسابقه باشد. اما متاسفانه بازیکنان ما زمان بسیار طولانی تری برای بهبود روند خود طی می کنند. خیلی از بازیکنان در ایران وجود دارند که پس از پارگی ACL بیش از ۱۰ ماه طول کشیده تا بتوانند در یک مسابقه رسمی شرکت کنند. این روند طولانی تر مصدومیت به علت عدم هماهنگی پزشک جراح، فیزیوتراپ و بدنساز تیم (یا بدنساز شخصی بازیکن) است. معمولا روند در فوتبال ما اینگونه است که بازیکن پس از انجام عمل جراحی شروع به انجام فیزیوتراپی می کند و پس از پایان فیزیوتراپی تمرینات خود را برای کسب آمادگی آغاز می کنند. این مسئله موجب می شود تا بازیکنان مدت بیشتری را بدون تمرین باشند و این بی تمرینی طولانی تر، افت بیشتر عملکرد را به همراه خواهند. از همین رو پس از بازگشت به تمرین بازیکنان بایستی زمان بیشتری را تمرین کنند تا آمادگی لازم را کسب کنند.در فوتبال مدرن بازیکن آسیب دیده بلافاصله پس از انجام عمل ، فیزیوتراپی و تمرینات را خود را همزمان شروع می کنند. این فرآیند با هماهنگی پزشک جراح، فیزیوتراپ و مربی بدنساز انجام می شود. در شروع تمرینات محدودیت های لازم را بر روی پای آسیب دیده بازیکن در نظر گرفته می شود و روند تمرینات و فیزیوتراپی مرحله به مرحله پیش می رود. این شروع زودتر و البته دقیق و با برنامه تمرینات در نهایت موجب می شود بازیکن پس از بازگشت به تمرینات تیم از آمادگی بیشتری برخوردار باشد و نیاز نباشد از مرز صفر تمرینات خود را شروع کند. اگر این وضعیت را در میان بازیکنان آسیب دیده در طی همین یک دو فصل در فوتبال اروپا بررسی کنیم اکثر موارد پس از ۴ ماه به تمرینات تیم خود بازگشته اند. این راهکار کاربردی اگر با برنامه ریزی دقیق همراه باشد علاوه بر اینکه هزینه ها را کم کرده بازیکنان را سریعتر در اختیار باشگاهها قرار می دهد. و کدام مربی است که دوست نداشته باشد بازیکنانش کمتر آسیب ببیند و در صورت آسیب دیدگی هر چه سریعتر آمادگی کامل خود را بازیابند.
تاریخ انتشار: ۰۴:۱۶ - ۰۲ آذر ۱۳۹۵ - 22 November 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
ورزش
پربازدیدترینها