واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
چرا رسانه های داخلی اینگونه به ترامپ می پردازند
تب تند ترامپ و حقیقتی که در خود ماست
اینکه ترامپ چه بر سر دنیا و مافیها و ملت نگون بخت آمریکا می آورد، موضوع مهمی است، آنچنان که مردم آمریکا نیز چند روزی است در قالب تظاهرات و راهپیمایی بدان واکنش نشان می دهند و حتی کار به کشته و زخمی هم رسیده است.
روز نو : خبر آمد و دنیا تکان خورد، بسیاری در شوک فرو رفتند و نگاه ها بیش از هر زمانی به او خیره شد، این بار سخن از یک کاندیدای صرف نبود، قدرتمند ترین مرد جهان برگزیده شده بود. چهره ای با سوابق مبهم و اظهارات آنچنانی و دوپهلو که کنجکاوی جهانی را تلنگری شگرف زد.
به گزارش روز نو؛ با این اوصاف که گفته شد، پرداختن به ترامپ وایده ها و آمال و آرزوهایش، برنامه ها و سابقه و اهداف اش، گزاره ای منطقی است، اینکه تحلیل گران و روشنفکران همه چیز دان و کاربلد نیز از هر گوشه نظریه ای پرداخته و تحلیلی شلیک کنند هم مسبوق به سابقه است، اینکه رسانه ها نیز بواسطه جذابیت سوژه برای مخاطبان با اهتمام دو چندان هر خبری مربوط به ترامپ را بازتابای پر و پیمان دهند نیز چندان بیراه نیست اما ماجرا در کشور ما کم کم دارد به سمت و سویی می رود که باید گفت:« آقا ول دهید!»
اینکه ترامپ چه بر سر دنیا و مافیها و ملت نگون بخت آمریکا می آورد، موضوع مهمی است، آنچنان که مردم آمریکا نیز چند روزی است در قالب تظاهرات و راهپیمایی بدان واکنش نشان می دهند و حتی کار به کشته و زخمی هم رسیده است اما گویا دلاوران تحلیل گر و رسانه های معزز ما گوی سبقت را از هر آمریکایی ربوده اند و چهار نعل اسب ترامپ را می تازانند تا هر کجا که بشود، کافی است دونالد بدبخت در دوران جوانی به یک کافه تریایی، کافی شاپی چیزی رفته باشد، تا دو قلپ ناقابل قهوه به بدن بزند جهت تمدد اعصاب، رسانه های وزین ما بدون تامل آن را تیتر یک می کنند و چه تحلیل های قلمبه و سلمبه ای که کنارش نمی چسبانند.
ما زوم کرده ایم که ترامپ چنین است و چنان است و چه بوده و البته در نقش نوستارا داموس همه چیز دان هم ظاهر می شویم و از الان که هنوز طرف دوماه مانده به کاخ سفید برسد و کلمه رئیس جمهوری کنار نام اش بنشیند، نسخه های عملکرد ترامپ را پیشاپیش تدوین و تنظیم می کنیم.
ما گویا فراموش کرده ایم که ترامپ یا هر فرد دیگری حتی اگر رئیس جمهوری آمریکا باشد و البته آدم نامتعارفی هم باشد وهر چقدر هم که قدرت داشته باشد، یک واقعیت بیرونی و خارج از دال گفتمان درونی و محدوده های عملکردی ماست، ترامپ باشد یا کلینتون آنچه که مهم و ضروری و تعیین کننده است، نوع رفتارورزی ماست، نوع تعاملات ما با یکدیگر، نوع واکنش های ما در داخل است که شرایط کشور ما را تعیین و ترسیم می کند.
اگر من سیاستمدار، شمای رسانه ای، مای مخاطب بتوانیم با عملکردهای مطلوب به هم افزایی و همنوایی در خصوص منافع ملی و اولویت های معطوف به آن برسیم، آنگاه چه فرقی می کند که ترامپ باشد یا کلینتون یا هر کس دیگری ...
این توجه دو چندان ما بیرون شاید علامت خوب و خوشی نباشد، شاید ما از خودمان از عملکردهایمان مایوس شده ایم، به قدرت و توانایی خودمان باورمند نیستیم و شاید های دیگر ...
تب ترامپ به زودی فروکش خواهد کرد اما حقیقت عملکردها و کنش و واکنش های ما تا ابد باقی خواهد ماند و سرنوشت کشور را تعیین خواهد کرد.
*خرداد
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۵ - ۱۷:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]