محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827208209
رفتار تند دولت ترامپ عليه ايران، به سود آمريكا نيست
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
نظر کارشناسان درباره ترامپ و ایران
رفتار تند دولت ترامپ عليه ايران، به سود آمريكا نيست
ترامپ یک تاجر و اهل دادوستد است. معمولا این گروه از افراد به قراردادها اهمیت می‌دهند و قراردادی که بسته شده را یک‌طرفه به‌هم نمی‌زنند. او در پیگیری توافق با ایران سخت می‌گیرد، اما به قرارداد پایبند است. او مشروعیت بین‌المللی لازم را ندارد و دنیا در مقابل او موضع دارد. اینها گزاره‌هایی بود که این روزها بارها شنیده شد.
روز نو : ترامپ یک تاجر و اهل دادوستد است. معمولا این گروه از افراد به قراردادها اهمیت می‌دهند و قراردادی که بسته شده را یک‌طرفه به‌هم نمی‌زنند. او در پیگیری توافق با ایران سخت می‌گیرد، اما به قرارداد پایبند است. او مشروعیت بین‌المللی لازم را ندارد و دنیا در مقابل او موضع دارد. اینها گزاره‌هایی بود که این روزها بارها شنیده شد.
به گزارش روز نو؛ حتی می‌گفتند ماجرای کاندیداتوری ترامپ، همه را وحشت‌زده کرده و حتی بسیاری از جمهوری‌خواهان هم به هیلاری کلینتون رأی می‌دهند؛ نه به‌این‌دليل که هیلاری شخصیت مطلوبی است -که اتفاقا مخالفان بسیاری دارد- به‌این‌دلیل که ترامپ به خاطر مواضعی که علیه آمریکای‌لاتینی‌ها، زنان و مسلمانان مقیم آمریکا گرفته و حرف‌هایی که علیه مکزیک و کانادا زده است و... به عنوان شخصیت نامطلوب شناخته می‌شود. از‌همین‌رو برای آنکه او رأی نیاورد، بسیاری از جمهوری‌خواهان هم به کلینتون رأی خواهند داد. با رئیس‌جمهورشدن ترامپ هم او نمی‌تواند مشروعیت وضع تحریم علیه ایران و برهم‌زدن برجام را داشته باشد و تنها کاری که می‌تواند انجام دهد، جنگ است که ايران هم بايد به این مسئله توجه كند؛ البته در صورت وقوع چنین جنگی، دنیا از او حمایت نمی‌کند؛ بنابراین بهتر از همه برای ایران، ترامپ است. اگر هیلاری کلینتون پیروز شود، کار ایران در مواجهه با او آسان نخواهد بود. او سیاست را می‌فهمد و وزیر خارجه بوده و همراه همسرش در کاخ سفید حضور داشته است. او بعد از پیروزی، به‌سرعت کار خود را درباره ایران شروع می‌کند و ادامه عملیاتی‌شدن برجام را به دست خواهد گرفت و در اجرای آن و موضوعات دیگری که با ایران دارند، سخت خواهد گرفت. همه آنچه گفته شد، مسائلی بود که بارها در ماه‌های اخیر مرور شده است و آنچه باقی مانده، واقعیتی به نام ترامپ رئیس‌جمهور است. اینکه ایران با او چه باید بکند، موضوع پرسش از داوود هرمیداس‌باوند و فریدون مجلسی است. این دو کارشناس سیاست خارجی در گفت‌وگو با «شرق»، به سؤالاتی در این‌باره پاسخ دادند.
ریاست‌جمهوری ترامپ در ایالات متحده، در ایران نیز با جدیت دنبال شد چراکه دو کشور ایران و آمریکا به‌ویژه بعد از روابط نسبتا معقول دولت‌های روحانی و اوباما و مسئله تحریم‌ها و برجام، تا حدی از تحولات یکدیگر تأثیر می‌پذیرند. دو دیدگاه دراینباره وجود داشت؛ گروهی که با توجه به روابط چنددهه‌ای کلینتون‌ها با اعراب و اسرائیل و همچنین متفاوت‌بودن هیلاری کلینتون و باراک اوباما، موفقیت وزیر خارجه سابق آمریکا در انتخابات را به ضرر ایران دانسته و ترامپ را گزینه مناسب‌تری ارزیابی می‌کردند. دیدگاه دوم با توجه به تندروی‌های ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی، او را فردی ناشناخته دانسته و کلینتون را گزینه بهتری ارزیابی می‌کردند. به نظر شما در برجام به‌عنوان اصلی‌ترین مسئله فعلی میان ایران و آمریکا، رفتار ترامپ چه خواهد بود؟
فریدون مجلسی: من در گفت‌وگوها و اظهارنظرهای پیش از انتخابات، احتمال موفقیت کلینتون را بالاتر می‌دانستم و درعین‌حال، فکر می‌کردم او به دلیل شناخته‌شده‌بودن، پیش‌بینی‌پذیر‌تر است تا ترامپ و این بیشتر به سود ایران است. اما به‌هرحال همان‌طور که در مواضع اخیر رئیس‌جمهور منتخب آمریکا مشاهده کردیم، او نمی‌تواند برخلاف رویه‌های معمول این کشور موضع بگیرد. او فردی تاجرمسلک است، در نتیجه اهل حساب‌وکتاب سیاسی هم نمی‌تواند نباشد. همان‌طور که گفتم، سیاست‌ها در ایالات متحده از سوی افراد تعیین نمی‌شود. او از حزب جمهوری‌خواه در انتخابات شرکت کرد اما بزرگان جمهوری‌خواه هم تمام تلاش خود را کردند تا ترامپ، نامزد نهایی این حزب نباشد. بنابراین ترامپ همچنان تنها خواهد بود. او در دوران رقابت‌های انتخاباتی، به برجام حملات تند‌ی داشت اما موضع او ثابت نبود. او در یکی از نطق‌های خود برجام را بد‌ترین توافق تاریخ آمریکا دانست اما در جای دیگر تأکید کرد این توافق را اصلاح خواهد کرد و با ایران دراینباره مذاکره خواهد داشت. حالا هم که از لزوم درک درست از مواضع ایران و روسیه در سوریه سخن می‌گوید. به هر حال واقعیت این است که ترامپ رئیس‌جمهور آمریکاست و احتمالا رویکردهای متفاوت از اوباما را از او خواهیم دید. باز هم تأکید می‌کنم، حلقه پیرامونی دونالد ترامپ را فرا خواهد گرفت که نمایند‌گان اتاق‌های فکر و د‌ستگاه‌های تصمیم‌ساز آمریکا هستند و او را دراینباره راهنمایی خواهند کرد. سیاست‌های آمریکا را نمی‌توان یکباره تغییر داد. ضمن اینکه او از مواضع سایر کشورهای جهان درباره ایران و توافق هسته‌ای هم آگاه خواهد شد. مشاوران وی به ترامپ خواهند گفت که توافق هسته‌ای از طریق قطع‌نامه‌ای از سوی شورای امنیت تأیید شده و بر اساس آن، هفت قطع‌نامه تحریمی علیه ایران از بین رفته است. لغو قطع‌نامه ٢٢٣١ که برجام را تأیید کرده، خود مستلزم طی یک فرایند مشخص است. همچنین در این روند برای لغو برجام، کشورهای دیگر هم باید به لغو آن رأی بد‌هند. به عبارتی، لغو قطع‌نامه ٢٢٣١، نیازمند رأی اروپا، چین و روسیه است و آنان درحال‌حاضر احساس خوبی نسبت به ترامپ ندارند. به‌هرحال باید بگویم ایران تا امروز تمامی تعهدات خود را در قبال توافق هسته‌ای اجرا کرده و بهانه‌ای به طرف مقابل از نظر فنی ند‌اد‌ه است. در چنین شرایطی اگر آمریکا بخواهد توافق هسته‌ای را برهم بزند، اروپا دراینباره با آمریکا همراهی نخواهد کرد. من فکر می‌کنم اگر دونالد ترامپ بخواهد حرف‌هایش را عملی کند و براساس تصمیم مشاورانش و د‌ست‌اند‌رکاران وزارت امور خارجه آمریکا عمل نکند، حتما فاصله‌ای میان آمریکا و اروپا ایجاد خواهد شد؛ فاصله‌ای که تنها سود آن را روسیه خواهد برد. تأکید می‌کنم اساسا نباید افراد را براساس مواضع دوران مبارزات انتخاباتی‌شان سنجید. به‌هرحال او در جایگاه منتقد دموکرات‌های کاخ سفید، توافق هسته‌ای را که د‌ستاورد و میراث اوباما بود، باید به چالش می‌کشید؛ چون این یکی از برگ‌های برنده اصلی دموکرات‌ها به شمار می‌رفت. سخنان و رفتارهای انتخاباتی او، قطعا با سخنان و رفتارهای پس از عهد‌ه‌د‌ارشد‌ن ریاست‌جمهوری و استقرار در کاخ سفید متفاوت خواهد بود. البته این تفاوت به معنای آن نیست که او بخواهد روابط صمیمانه‌ای با ایران در پیش بگیرد. قطعا او سیاست د‌وستانه‌ای نسبت به ایران نخواهد داشت و سختگیری‌هایی اعمال می‌کند. یادمان باشد تندروی احتمالی دولت ترامپ، تنها موجب نگرانی ایران نیست بلکه اروپا، روسیه، چین، برزیل و... را هم نگران خواهد کرد و همین مسئله موجب مقابله و فاصله میان آنها خواهد شد. کنار گذاشتن برجام یعنی حرکت ایران به سمت پایان تفاهم. این مسئله موجب می‌شود طرف مقابل به سمت و سویی نرود که نتیجه‌اش برای آمریکایی‌ها یعنی بمب و جنگ. گزینه نظامی هم برای طرفین ساد‌ه نیست. نه ایران تمایلی به جنگ دارد و نه مایل است در محیط پیرامونی‌اش، د‌رگیری وجود داشته باشد. سیاست ایران در کشورهای همسایه نیز مقابله با تروریسم و استقرار امنیت است تا در این محیط بتواند به سمت توسعه اقتصادی حرکت کند. اروپا با مشاهده این رفتار ایران، حاضر نیست با آمریکا همراهی کند. واکنش فدریکا موگرینی را فردای پیروزی ترامپ و تأکید بر اینکه او ناظر اصلی اجرای برجام است، باید در همین راستا ارزیابی کرد. اروپا پای امضای خود در برجام ایستاده است. ترامپ تنها می‌تواند از طرف دولت آمریکا آن هم درباره مسائل و مناسبات د‌وجانبه با ایران مذاکره کند و نه مسائل و مناسبات چند‌جانبه. برجام نیز توافقی چند‌جانبه برای خروج از بحران بود. دولت کنونی ایران هم در شرایط موجود به این تصمیم پاسخ منفی خواهد داد. با وجود این، آنچه اهمیت دارد و ضروری است، این است که ایران بهانه‌ای به طرف مقابل ند‌هد. این بهانه نیز تنها درباره مسائل هسته‌ای نیست و مسائل دیگر را هم شامل می‌شود.
داوود هرمیداس‌باوند: من قبلا هم درباره ارجح‌بودن دو نامزد ریاست‌جمهوری آمریکا برای ایران، نکاتی را در رسانه‌ها گفته‌ام؛ هریک از دو نامزد جمهوری‌خواه و دموکرات که به قدرت می‌رسیدند حتما نگرش خاص خود را به سیاست خارجی داشتند. حتما رئیس‌جمهور ایالات متحده می‌تواند در سیاست‌های داخلی و همچنین سیاست خارجی این کشور تغییراتی به وجود آورد و تفاوت‌هایی هم با شیوه و رفتار دولت اوباما در این حوزه‌ها خواهد داشت؛ اما درباره اجرای برجام بسیار بعید است که دولتی در آمریکا چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه، توافق شش کشور با ایران را زیر پا بگذارد. مسائل تاریخی میان ایران و آمریکا حتی در دولت بسیار میانه‌روی اوباما به سمت عادی‌شدن پیش نرفت. درحال‌حاضر هم مسائلی مانند برجام و مسائل سوریه یا عراق، تنها محور گفت‌وگوی وزرای خارجه ایران و آمریکا است، اما ترامپ هم می‌داند اگر آمریکا برخلاف تعهدات خود در برجام عمل کند، به‌طور قطع به‌عنوان نقض‌کننده تعهدات شناخته می‌شود و حتما به ترامپ خواهند گفت نباید اعتبار سیاسی آمریکا در جهان را به خطر بیندازد؛ از سویی به مصلحت این کشور نخواهد بود که تعهدات خود را نقض کند. ابزارهای حقوقی در نظام بین‌الملل در برابر ایالات متحده آمریکا به‌عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت کارساز نیست، اما قطعا به مصلحت این کشور نیست که بخواهد تعهدات خود را نقض کند و اعتبارش را در نظام بین‌الملل به خطر بیندازد. درعین‌حال باید بدانیم مسئله ایران با شرایط خاورمیانه و مسائل سوریه و عراق گره خورده است. اگر سیاست خارجی ایران همچنان با تدبیر عمل کند به نظر می‌توان به شرایط امیدوار بود. ما درباره اوباما اشتباهاتی داشتیم و بخشی از فرصت خودمان را از خودمان گرفتیم؛ اگر بتوانیم خط‌مشی مناسبی در پیش گیریم، دست‌کم می‌توانیم مشکلات احتمالی پیش‌رو را تعدیل کنیم. به‌هرحال منافع ملی ایالات متحده ایجاب می‌کند به‌دنبال کشوری توانمند برای ارتباط باشد و ازاین‌رو نمی‌تواند از ظرفیت‌های ایران چشم بپوشد. ایران به‌ویژه در مذاکرات با ١+٥ در دولت روحانی نشان داد از یک سیاست منطقی و متعادل نسبت به کشورهای منطقه و غرب برخوردار بوده و از دیگر سو غرب و به‌ویژه واشنگتن در بسیاری از مسائل خاورمیانه به‌ویژه سوریه و در مبارزه با تروریسم و خروج آن از منطقه با ایران همسویی و اشتراک منافع دارند.
رفتار تند دولت ترامپ علیه ایران نه‌تنها به سود آمریکا نیست، بلکه فقط شرایط را در منطقه و کشورش سخت‌تر خواهد کرد، ازاین‌رو نباید چندان شعارهای انتخاباتی ترامپ را جدی گرفت. گرچه دولت اوباما نسبت به دولت‌های دیگر آمریکا سیاست معتدل و نرمی درباره مسائل خاورمیانه و پرونده هسته‌ای ایران در پیش گرفته بود و از این جهت شاید بدیلی نداشته باشد؛ درعین‌حال نباید از نقش سایر کشورها و رابطه دوستانه ایران با آنها صرف‌نظر کرد. در مقطعی، آمریکایی‌ها توانستد اروپاییان را در زمینه تحریم‌های هسته‌ای با خود همراه کنند؛ اما امروز اروپاییان تلاش می‌کنند مواضع خود را از آقای ترامپ جدا کنند. می‌بینیم که امروز شرکت توتال تلاش می‌کند ضمن استفاده از یورو، ارتباطات بانکی خود را کنترل کند و دنباله‌رو سیاست‌های آمریکا نباشد. از طرفی دوباره به پارس جنوبی بازگشته است و بعید به‌نظر می‌رسد اروپا مانند گذشته دنباله‌رو سیاست‌های آمریکا نباشد. علاوه بر این، گروه تجاری- مالی‌ای که بین کشورهای چین، هند، آفریقای جنوبی، برزیل و... تشکیل شده است، تلاش می‌کند نقش نهادهای مالی جداگانه‌ای را بازی کند و خط‌مشی خاص خود را دارد و همبستگی تازه‌ای در جهان، در حال شکل‌گیری است؛ بنابراین قدرت اقتصادی آمریکا از منظر انجام تحریم‌های یک‌جانبه مضاعف، روبه‌کاهش است. درباره مسئله حقوق بشر در ایران نیز با وجود تأکیدی که این روزها کنگره آمریکا دارد؛ اما جمهوری‌خواهان آن‌چنان که باید و شاید پیگیر این موضوع نیستند و این‌هم از فرصت‌های ترامپ است.
تأکید ترامپ بر بازسازی روابط اقتصادی داخلی و خارجی آمریکاست؛ به نظر شما ایران با ظرفیت‌های ویژه منطقه‌ای، می‌تواند از پازل دولت ترامپ خارج شود؟ نقش ایران در این معادله چیست؟
مجلسی: ترامپ وعده‌های مشخص انتخاباتی داشته است؛ برای نمونه او نمی‌تواند با فروش هواپیماهای بویینگ به ایران مخالفت کند، چراکه این کار موجب زیان مالی برای آمریکا می‌شود درحالی‌که ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی‌اش از اشتغال‌زایی و کسب سود برای آمریکا سخن گفته بود؛ معامله هواپیمایی بویینگ و ایرباس با ایران، ذیل بند آزادشدن فروش هواپیمای مسافربری در برجام، دنبال می‌شود و یک تعهد بین‌المللی است. ترامپ نمی‌تواند از توسعه اقتصادی آمریکا و بهبود اشتغال سخن بگوید و از صادرات حمایت نکند. درحال‌حاضر هم کنگره در اختیار جمهوری‌خواهان است و می‌توانست جلوی فروش بویینگ به ایران را بگیرد؛ مسائل حوزه انرژی نیز از همین جنس است. شاید در حوزه سیاسی و نظامی، برخی واکنش‌های تندتر را ببینیم چون ترامپ رأی افراطی‌ها را نیز در سبد خود دارد.
درعین‌حال در مبارزات انتخاباتی، جهت‌گیری مشخصی به سود توده‌های مردم آمریکا داشت، این گروه رأی‌دهنده به ترامپ، با تبلیغات شدید ایران‌هراسانه اسرائیل بزرگ شده‌اند و ترامپ هم از این شعارهای عوام‌فریبانه نهایت استفاده را برد و رأی آنها را گرفت. این در حالی است که عمده رأی‌دهندگان به کلینتون، گروه‌هایی با سطح آگاهی بالا و سطح بالاتر فرهنگی آمریکا بودند که معمولا در انتخابات شرکت می‌کردند و برنده می‌شدند. دو تجربه مشابه در آمریکا وجود داشته که یکی بوش پسر بود و دیگری ریگان که عوام آمریکایی توانستند قدرتشان را نشان دهند؛ حالا هم همین جنس افراد ایشان را به ریاست‌جمهوری آمریکا انتخاب کرده‌اند. برجام ربطی به آمریکا ندارد، برجام عبارت است از برداشته‌شدن تحریم‌های سازمان ملل و ما به‌دلیل حق وتوی آمریکا رهایی نداشتیم. حالا با توجه به تغییر جو شورای امنیت دیگر اجازه تکرار تحریم‌ها را نمی‌دهند، به شرطی که ایران به تعهداتش پایبند باشد؛ البته در رابطه با ایران ترامپ با طرفی که دشمنی با آمریکا برایش جنبه ایدئولوژیک گرفته، رفتار خصمانه در پیش می‌گیرد و این رفتار موجب می‌شود همه بفهمند دنیا فقط آمریکا نیست و کشورهای دیگر هم منافع خودشان را می‌بینند. چین، اروپا، کره، برزیل و بقیه به شرطی که ما در روابط بین‌المللی همه را نرنجانیم به این نتیجه خواهند رسید. دراین‌صورت آمریکا دست‌تنها خواهد ماند و بازار را خواهد باخت. دراین‌صورت مجبور است کاری کند که از باختن جلوگیری کند. جواب گروه اعتدالی به او، بهانه‌جویی‌های دلواپسان را خنثی می‌کند. مگر اینکه در این فاصله، دو طرف رادیکال بخواهند دست به اقدامات حادی بزنند که این اقدامات به ضرر کشور خواهد بود.
باوند: مشکلات اقتصادی آمریکا به دلیل هزینه‌های بالای جنگ عراق و افغانستان بود که در دوران نو جمهوری‌خواهان یعنی زمان بوش اتفاق افتاد. آمریکا با افزایش شکاف طبقاتی روبه‌روست و این مسئله مناسبات اجتماعی این کشور را تحت‌تأثیر قرار داده است. شکاف طبقاتی کنونی آمریکا در تاریخ این کشور بی‌سابقه بوده و روزبه‌روز نیز در حال افزایش است. در شرایط کنونی دونالد ترامپ به‌خوبی متوجه مطالبات جامعه آمریکا شد و به‌همین‌دلیل شعارهای خود را در این راستا قرار داد. مردم آمریکا نیز به دلیل مشکلاتی که دارند از شعارهای ترامپ استقبال کرده و احساس می‌کنند ترامپ می‌تواند فردایی بهتر برای ایالات متحده آمریکا رقم بزند. نکته دیگر اینکه ترامپ شعارهای خود را از بین شکایت‌های عامه مردم آمریکا نسبت به دولت انتخاب کرده و به زبان عامیانه این شعارها را مطرح می‌کند. اوباما به صورت زیرکانه‌ای تلاش کرد قدرت‌های دیگر جهان را نیز در توافق با ایران درگیر کند تا پیامدهای منفی این توافق فقط دامن دولت وی را نگیرد و پاسخی قانع‌کننده برای افکار عمومی و تاریخ آمریکا داشته باشد. نکته دیگر اینکه اوباما با وجود تهدیداتی که برای اقدامات تنبیهی مانند حمله نظامی به سوریه عنوان می‌کرد، اما در باطن با اقدامات تنبیهی موافق نبود و تمایل داشت مشکلات منطقه‌ای و جهانی به وسیله دیپلماسی و مذاکره حل فصل شود. با وجود این، باید این نکته را بپذیریم همه مردم افلاطون و سیاست‌مدار نیستند و ممکن است تحت‌تأثیر تبلیغات احزاب و شخصیت‌های سیاسی قرار گیرند. دیدیم کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا علیه دولت باراک اوباما موضع‌گیری کردند و سیاست‌های وی را زیر سؤال بردند. به‌همین‌دلیل برخی از مردم آمریکا که تحت‌تأثیر این تبلیغات قرار گرفته‌اند، گمان می‌کنند اوباما در سیاست‌های خود شکست خورده و نتوانسته منافع ایالات متحده آمریکا را به‌خوبی تأمین کند. برای مثال، برنی سندرز که هم‌حزبی اوباما در حزب دموکرات آمریکا است، به‌صراحت و با مشی سوسیالیستی نسبت به این مسئله که ثروت در جامعه آمریکا فقط در دست عده معدودی است از سیاست‌های اوباما انتقاد کرد. به‌همین‌دلیل مواضع سندرز که عمدتا مبتنی بر سوسیال‌دموکراسی است، مورد استقبال مردم آمریکا قرار گرفت که از مشکلات اقتصادی و رفاهی رنج می‌برند. به‌هرحال، انتخابات در آمریکا همواره تحت‌تأثیر شعارهای کاندیداهای ریاست‌جمهوری بوده به شکلی که ۸۰ درصد برنامه‌های انتخاباتی کاندیداها به صورت شعار بوده و به‌سختی امکان تحقق پیدا می‌کند. فضای انتخاباتی ایالات متحده به گونه‌ای است که مردم آن، در لحظه تصمیم می‌گیرند و همین مسئله درباره ترامپ اتفاق افتاد. به هر حال، او با شعارهای اقتصادی توانست رأی مردم آمریکا را بگیرد و ایران نیز می‌تواند از این مسئله استفاده لازم را ببرد.
چقدر فکر می‌کنید ترامپ تحت‌تأثیر لابی تندروها قرار گیرد و توافق هسته‌ای با ایران آسیب ببیند؟
باوند: سخنان ترامپ در ایام تبلیغات انتخاباتی هیچ‌گونه پایه و اساس قانونی ندارد و رئیس‌جمهور بعدی آمریکا از نظر قانونی نمی‌تواند تعهدات بین‌المللی دولت ایالات متحده آمریکا را زیر پا بگذارد. نکته دیگر اینکه توافق هسته‌ای با ایران تصمیمی بوده که قدرت‌های جهانی با همکاری یکدیگر اتخاذ کرده‌اند و پیمان‌شکنی یکی از طرفین با واکنش دیگر کشورها همراه خواهد شد. از سوی دیگر، توافق هسته‌ای ایران و قدرت‌های جهانی مورد تأیید شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفته و به یک تعهد الزام‌آور بین‌المللی تبدیل شده است. درنتیجه پاره‌کردن برجام در شرایط عادی برای هیچ‌کس امکان‌پذیر نیست. ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که اغلب شعارهای ضدایرانی کاندیداهای ریاست‌جمهوری آمریکا به صورت شعار و برای جذب آرای مردم آمریکاست و مصرف دیگری ندارد. مسئله دیگر اینکه عملکرد هشت‌ساله باراک اوباما تا حدود زیادی پذیرفتنی بوده و تاریخ قضاوت منصفانه‌ای نسبت به سیاست‌های وی خواهد داشت. در طول هشت سال گذشته بسیاری از دشمنان منطقه‌ای ایران مانند عربستان سعودی و اسرائیل، اوباما را برای مدارا با ایران تحت فشار قرار داده بودند و به شکل‌های مختلف خواهان تخاصم و تحکم بیشتر دولت ایالات متحده آمریکا با ایران بودند. با وجود این، باراک اوباما تلاش کرد مسیر صحیح را در پیش گیرد و در رابطه با ایران از اقدامات تنش‌زا و مسئله‌سازخودداری کند. نکته مهم دیگر اینکه در شرایط کنونی منافع ایران و آمریکا در منطقه خاورمیانه به صورت تصادفی به هم نزدیک شده است. به نظر من، روی‌کارآمدن دونالد ترامپ و هیلاری کلینتون برای ایران تفاوت زیادی نداشت. رابطه ایران و آمریکا دارای پیچیدگی‌های خاص تاریخی و ایدئولوژیک است که ترمیم آن از عهده یک دولت خاص برنمی‌آید و نیازمند زمینه‌های تاریخی و البته تصمیم‌های بزرگ است. نکته دیگر اینکه اغلب کاندیداهای ریاست‌جمهوری آمریکا تلاش می‌کنند رابطه محکم و استواری با اسرائیل داشته باشند و لابی‌های صهیونیستی را از خود راضی نگه دارند. می‌دانیم حزب جمهوری‌خواه تأکید بیشتری روی استقلال ایالات در تصمیم‌گیری‌ها دارد درصورتی‌که حزب دموکرات کلی‌نگرتر است و بیشتر منافع عمومی مردم آمریکا را در نظر می‌گیرد. برای مثال، پیروزی جورج بوش پدر در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نظم نوین جهانی و تک‌قطبی‌شدن موازنه قدرت در عرصه جهانی، به سود آمریکا همراه بود که سرنوشت انتخابات را به سود جمهوری‌خواهان تغییر داد. امروز کسی رئیس‌جمهور آمریکا است که بسیاری از سخنان او عامیانه بوده و از بی‌تجربگی او در سیاست، نشئت می‌گیرند. این نشان می‌دهد باید در انتظار به‌وجود‌آمدن شکاف در آمریکا باشیم. بعضی از ایالت‌ها برای جدایی از این کشور، ابراز تمایل کرده‌اند. درست است که این موضوع چندان جدی نیست؛ اما به‌هرحال از علائم ایجاد شکاف در جامعه محسوب می‌شود. با این شرایط ممکن است آمریکا به سمت افول حرکت کند. آقای گورباچف نیز با اشاره به این موضوع، گفته است آمریکا به سویی می‌رود که شوروی رفت. البته این را نیز باید در نظر داشت که آمریکا یک قدرت جهانی در زمینه‌های اقتصادی و نظامی است؛ درحالی‌که روسیه یک قدرت نظامی است.
مجلسی: موفقیت‌های دونالد ترامپ مرهون شعارهای تبلیغاتی او در مباحث سیاست داخلی و اقتصادی آمریکاست. او بی‌هیچ پشتوانه سیاسی توانست به عنوان گزینه نهایی جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، ظاهر شود؛ علاوه بر رقبا، موجبات حیرت تمامی اعضای حزب حامی‌اش را نیز فراهم آورده است. او موفقیت‌های چشمگیری داشت و به‌دست‌آوردن دلیگیت‌های مد‌نظر، حتی پیش از زمان درنظرگرفته‌شده، نشان داد باید وی را در نظر گرفت. طرح مسائلی مانند ایجاد دیوار حائل میان آمریکا و مکزیک یا ارائه شعارهای نژادپرستانه علیه مهاجران آمریکایی، از جمله سیاست‌های این کاندیدای جمهوری‌خواه بود که البته با حمایت‌هایی نیز همراه بوده است. بعید است او بیش از اندازه روی سیاست خارجی متمرکز شود.
منبع: شرق
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها