محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827950586
روایتی از قدم‌های جامانده از اربعین/بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مهر از حال و هوای ستادهای مردمی اربعین گزارش می‌دهد؛
روایتی از قدم‌های جامانده از اربعین/بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا
شناسهٔ خبر: 3824038 - دوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۲
استانها > خراسان جنوبی
.jwplayer{ display: inline-block; } بیرجند-قدم های جامانده دوستداران حسین(ع) از کاروان زیارتی سید الشهدا برای سهیم شدن در ثواب زیارت حال و هوای خاصی به ستادهای جمع آوری کمک های مردمی به زائران اربعین در خراسان جنوبی داده است. خبرگزاری مهر - گروه استانها: بیش از سی روز است که خراسان جنوبی حال و هوای دیگری دارد. در همه جای بوی عطر حسین (ع) پیچیده است. در هر کوی و هر برزن عده‌ای گرد هم آمده و با برگزاری محفل‌های کوچک عزا در ابراز ارادت به سرور شهیدان پیش دستی می‌کنند. اما این روزهای نزدیک به اربعین آسمان این استان نظاره گر قصه‌ای دیگر است. قصه‌ای که اشک چشم هزاران مسافر جامانده از پیاده روی اربعین را با قدم‌هایشان گره می زند. قصه‌ای که که در یک حرکت مردمی کانون‌های کوچکی را ایجاد کرده تا برای مسافران دیار کربلا کمک‌های غذایی بفرستند باشد که در ثواب زیارتشان سهیم شوند. این روزهای نزدیک به اربعین آسمان این استان نظاره گر قصه‌ای دیگر است. قصه‌ای که اشک چشم هزاران مسافر جامانده از پیاده روی اربعین را با قدم‌هایشان گره می زند آری این روزها قصه‌ای در خراسان جنوبی حکایت می‌شود که سوز دل هزاران عاشق جاماده از کاروان عشق را به روایت می‌کشد. و اما عشق و دلدادگی این روزها از جایی شروع می‌شود که عده‌ای از جوانان ونوجوان و با کمک گرفتن از تجارب پیرغلامان امام حسین (ع) مکانی به نام «ستاد اربعین مردمی» را ایجاد کرده‌اند. مکانی که شیطان در آن راه ندارد و روزانه محل عبور و مرور صدها فرشته زمینی است چراکه نجوای «یا حسین» در آن طنین انداز می‌شود. اینجا محلی است که مردم می‌توانند درفضایی پاک و خدایی نذوراتشان را برای ارسال به زائران حسین (ع) بفرستند. ساعتی را در این مکان‌ها حضور می‌یابم تا از غصه دلتنگی شان چندخطی به تحریر بکشم نه با این هدف که گزارشی گرد هم آورم بلکه بگویم عشق مردم خراسان جنوبی نسبت به اهل بیت (ع) بی نظیر است و برای ابراز محبتشان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند.
کاروان‌ها راهی‌اند و بر دلم جز آه نیست نجوای «یا حسین» در فضا پیچیده است. هر کس در دنیای دیگری سیر و سفر می‌کند. نگاهشان پیداست که غم بر دل دارند و از اشک‌هایشان به خوبی هویداست که آهی محزون سینه‌شان را چاک چاک می‌کند. نگاهم بر نوجوانی ۱۳ ساله گره می‌خورد. با برخورد لطیفی سلام و خوشامد می‌گوید. چایی قند پهلویی در دست دارد و در حالی که با نگاهش دیگر افراد حاضر در ستاد را رصد می‌کند، به نشانه تعارف به سمتم می‌گیرد. از علت حضورش می‌پرسم. دستی برموهایش فرو می‌برد و می‌گوید: امسال سعادت پیدا کردم که برای جمع آوی کمک‌های مردمی به کاروان‌های پیاده در کربلا در این مکان حضور یابم. مصطفی نور بخش در بیان ابراز احساسش به خبرنگار مهر می‌گوید: ازاینکه نتوانسته‌ام در پیاده روی اربعین شرکت کنم بسیار ناراحت هستم. نفس عمیقی می‌کشد و با بیان «کاروان‌ها راهی‌اند و بر دلم جز آه نیست» می‌افزاید: دلم می‌خواست مانند دیگر هم سن و سالانم در این مراسم معنوی شرکت کنم. این نوجوان بیرجندی ادامه می هد: امیدوارم با فعالیت در این ستاد بتوانم در ثواب زیارتشان شریک باشم و سال دیگرنیز خودم شرف یاب شوم. زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده لیاقت می‌خواهد دست‌هایش لرزان است. چشمانش را گردی از غبار غم فرا گرفته... در دل نجوایی دارد. محاسنش اندکی سپید رنگ شده و در حال صحبت با دیگری است. به خوبی می‌توان ارتعاش‌های صدایش را از تار و پود دیگر صداها بیرون کشید. این پیرمرد خمیده قد در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان می‌کند: خوشا به حال زائران امام حسین (ع) که هم اکنون در بین الحرمین با امامشان دیدار می‌کنند. مرتضی هاشمی می‌افزاید: از ابتدای سال برای شرکت در کاروان پیاده به کربلا برنامه ریزی می‌کنم اما دست فلک زمین گیرم کرد. بغضی سنگین بر گونه‌هایش لرزه می‌اندازد و می‌گوید: پاهایم را درد عجیبی گرفته و پیری نیز نشانه‌هایش را نمایان کرده است. این پیرمرد ۶۰ ساله با بیان اینکه سال گذشته در کاروان پیاده روی ابا عبدالله حضور داشتم، می‌گوید: امسال سعادت حضور در کاروان را نداشته اما می‌خواهم با هدیه این وجه نقد در ثواب حسینی شریک باشم. هاشمی در حالی که اشک چشمانش را می‌زداید، می‌گوید: زیارت امام حسین (ع) لیاقت می‌خواهد و امسال نتوانستم خود لایق این ثواب باشم. وی با بیان اینکه کمک به زائران حسین (ع) نیز ثواب بزرگی دارد، افزود: کاش می‌توانستم در موکبهای خراسان جنوبی حضور داشته باشم و برای زائرانش غلامی کنم.
چه می‌شود آقا به ما هم نگاه کنی لحظه‌ای خالی از جمعیت نمی‌شود. یکی می‌رود و دیگری نیز می‌آید. در گوشه‌ای ایستاده‌ام و به نگاه‌هایی که هر کدام مملوء از التماس‌ها هستند، می‌نگرم. وجودی را در کنارم احساس می‌کنم. نجوایی بر زبان دارد. با گوشه چادرش صورتش را مخفی کرده و چیزی می‌گوید. ناخواسته بغضی سد نفس‌هایم می‌شود. منتظر می‌مانم تا درد دلش تمام شود و اشک‌هایش اندکی راه گلویش را باز کنند. بیست دقیقه‌ای می‌گذرد تا صدای صلواتش بلندتر از دیگر زمزمه‌هایش به گوش می‌رسد. گویی از وجودم تعجب می‌کند. اما در حالی که از اشک‌هایش سربلند است، می‌گوید: کاش ما هم در اربعین در صحن با صفایش بودیم. نگاهی به آسمان می‌اندازد، بغض را در گلو می‌خورد و با صدایی لرزان می‌گوید: چه می‌شود آقا به ما هم نگاه کنی. فاطمه عصّاری می‌گوید: هر کدام از مردمی که در اینجا حضور دارند، درد دل زیادی دارند و با ارسال این کمک‌ها می‌خواهند اندکی از سنگینی دردهایشان بکاهند. وی دستی بر روی شانه‌اش می‌گذارد و می‌گوید: شانه‌ام سال‌هاست که درد می‌کند و من معتقدم که دستان بریده حضرت ابوالفضل شفایم می‌دهد. دوباره به گریه می افتد و می‌افزاید: اگرچه نتوانستم بروم ولی دلم را با ارسال این کمک راهی کربلا می‌کنم و به شبکه‌های ضریح آقا امام حسین (ع) قفل می‌کنم. بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا زهرا سومین مخاطب خبرنگار مهر است که می‌گوید: ۲۴ سال از خدا عمر گرفتم اما تاکنون امام حسین (ع) رخصت نامه‌ام را برای زیارت کربلا امضا نکرده است. چشمانش با اشک عجین می‌شود و می‌گوید: به قول پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، می‌ترسم آرزوی دیدن کربلا در دلم بماند. ترابی با بیان اینکه امیدوارم ارسال این میزان کمک من به کربلا بتواند گوشه‌ای از مشکلاتم را مرتفع کند، می‌افزاید: برای خدمت به امام حسین (ع) از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنم. وی ادامه می‌دهد: حالا که زیارت ضریح امام حسین (ع) قسمتم نشده، این اجناس را برای زائران کربلا می‌فرستم باشد که این فرستاده زیارتی برای ما شود. وی با بیان اینکه هر سال می گویم سال دیگر به کربلا می‌روم اما باز هم قسمت نمی‌شود، می‌افزاید: این بار هم از قافله ایثار به سمت بارگاه شهادت جا مانده‌ام و به ارسال این مقدار سبد غذایی دل خوش کرده‌ام.
ارسال ۲۳ محموله کمک‌های مردمی به عراق مسئول هماهنگ کننده مشارکت‌های مردمی ستاد مردمی اربعین خراسان جنوبی گفت: تاکنون ۲۳ محموله کمک‌های مردمی به عراق ارسال شده است. سعیدی ادامه داد: هشت کامیون مواد غذایی و تجهیزات پزشکی و دارویی از بیرجند، چهار کامیون اقلام ضروری از سرایان ارسال شده است. وی ادامه داد: همچنین هفت دستگاه کامیون و ترلیر از فردوس، چهار دستگاه تریلی از قاین شامل کمک‌های مردمی به کربلای معلی فرستاده شده است. مسئول هماهنگ کننده مشارکت‌های مردمی ستاد مردمی با بیان اینکه ۱۵۰ خادم موکبهای اربعین حسینی عازم عراق شدند، گفت: این افراد خدماتی مانند نانوایی، بهداشت، خیاطی، تعمیرات کیفش و کفش و تعمیرات لوازم جانبی را به زائران ارائه می‌دهند. بنا به گفته سعیدی ۷۵ راننده کامیون و تریلی برای برگزاری مراسم اربعین از دریافت هزینه حمل و نقل گذشتند. عشق به اهل بیت همیشه در رگ‌های مردمان خراسان جنوبی جوشان است و با گذشت زمان نه تنها از بین نمی‌رود بلکه بیش از گذشته بر دل عاشقان چنگ می زند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
گوناگون
پربازدیدترینها