واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: ورزشی بعد از هدایت انبوهی از فدراسیون های ورزشی با سرپرست، این بار نوبت به خود وزارت ورزش و جوانان رسید تا احتمالا دوره ای طولانی را با سرپرست اداره شود. سرپرستانی که تجربه نشان داده جز بی برنامگی و عدم پاسخگویی، آورده ای برای ورزش ایران نداشته اند. درست در هفته تربیت بدنی و زمانی که صحبت ها درباره ورزش همگانی و قهرمانی بود، به یک باره خبر استعفای وزیر ورزش و جوانان به گوش رسید. خبری که شنیدن آن در هفته تربیت بدنی علامت سوال بزرگی را برای ورزش دوستان ایجاد کرده است. مدتی است که برخی از فدراسیون های ورزشی به دلیل برخی چالش های داخلی و تاخیرهای ایجاد شده در برگزاری انتخابات، بدون رئیس هستند و با سرپرست هدایت می شوند، سرپرستانی که مهلت قانونی آنان به اتمام رسیده و خبری از برگزاری مجمع برای انتخاب رئیس نیست. حال به یک باره وزیر ورزش نیز استعفا داد تا اصلی ترین نهاد رسمی ورزش ایران نیز بدون رئیس شود و پای سرپرست به میان آید. ورزش ایران با هدایت این سرپرستان به کجا خواهد رسید؟ در حالی که کشورهای مطرح در ورزش برنامه ریزی های بلند مدت دارند، ورزش ایران در گیر و دار عزل و نصب های متعدد هویت خود را فراموش کرده است. با این بی ثباتی ها، تغییرات مداوم و هدایت های طولانی فدراسیون ها آن هم بدون رئیس، به نظر می رسد هیچ گاه نتوان آینده خوبی را برای ورزش ایران تصور کرد. فدراسیون های با سرپرست همچنان با سرپرست خواهند ماند تا تکلیف سرپرست وزارت ورزش و جوانان مشخص شود. به راستی هیچ برنامه ریزی بلند مدتی برای ورزش ایران وجود دارد؟ استعفایی ناگهانی اما دیر استعفای ناگهانی محمود گودرزی از وزارت ورزش و جوانان در عصر سه شنبه همه را غافلگیر کرد تا اتفاقی را که مدت ها انتظارش را می کشیدیم و منتظرش بودیم، سرانجام رخ دهد. شایعه تغییر در راس وزارت ورزش و جوانان اگرچه مدتها بود که به گوش می رسید و در 3 سال حضور پرتلاطم گودرزی، هرگز لحظه ای او را رها نکرد اما کمتر کسی انتظار داشت در چنین مقطعی در حالیکه قریب به 2 ماه از بازی های المپیک و پارالمپیک گذشته و کاروان ایران با ارفاق نتیجه نسبتا قابل قبولی گرفته و در حالیکه کمتر از تعداد انگشتان 2 دست به پایان عمر دولت یازدهم باقی مانده، وزیر ورزش استعفا دهد. استعفایی که موجب شد عمر وزارت گودرزی ملایری قریب به 3 سال باشد. فوتبالی ها از همه خوشحال تر مهم ترین اتهامی که در طول 3 سال وزارت گودرزی به او وارد شد، دشمنی و تضاد خاموش با فوتبال است. او بارها و بارها از هزینه های فوتبال به شدت انتقاد کرد و اعتقاد داشت که انباشت سرمایه و توجه تنها برای فوتبال است و باید این رویه را شکست. او بارها و بارها علیه فدراسیون فوتبال و بازیکنان فوتبال و انباشت مالی فوتبال انتقاد کرد و آن را مایه پسرفت ورزش دانست. جبهه گیری های او علیه فدراسیون فوتبال و کارلوس کی روش نیز مهمترین نقطه تضاد او با فوتبال و فدراسیون فوتبال بود که فارغ از اینکه آیا در شان وزیر بود که درباره سرمربی تیم ملی اینگونه صحبت کند یا نه، هیچکس آن را برنتابید و با توجه به محبوبیت سرمربی تیم ملی جبهه سنگینی علیه وزیر ورزش و جوانان به راه افتاد. گودرزی در حوزه باشگاه ها نیز بر روند حاکم بر لیگ و باشگاه های ایران انتقادات جدی داشت و در نخستین اقدام با رسانه ای کردن قراردادهای بازیکنان و مربیان 2 باشگاه بزرگ پایتخت که در تملک دولت و وزارت ورزش بودند، با یک شفاف سازی شجاعانه و منطقی آنچه در پس پرده بود را عیان کرد. یک تصمیم شجاعانه که تا اندازه ای جلوی رشد بی رویه قراردادهای میلیاردی را گرفت و بدل به یک سنت در فوتبال شد. اگرچه این تصمیم عصبانیت شدید اهالی فوتبال را در پی داشت! با این اوصاف امروز خانواده بزرگ فوتبال از استعفای وزیر همدانی ورزش بیش از همه خوشحال تر هستند. درگیری زیاد با روسا چالش جدی محمود گودرزی در بحث کلان فوتبال اختلاف نظرهای عجیب و غریب او با شخص علی کفاشیان رئیس سابق فدراسیون بود. در حالی که رئیس سابق به اتفاقات فقط می خندید، گودرزی تلاش های زیادی کرد تا به نوعی ثابت کند کفاشیان مرد فوتبال نیست. شاید الان یکی از افراد خوشحال رئیس سابق فدراسیون فوتبال باشد اگرچه او دیگر در این سمت فعالیت ندارد، اما چالش های کفاشیان و گودرزی بدون شک بخش مهمی از انرژی مجموعه وزارت را هدر داد و ذهن وزیر ورزش را در سال های ابتدایی مدیریتش درگیر کرد. اختلاف نظر گودرزی فقط با کفاشیان نبود و گودرزی اصلا رابطه خوبی با رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی هم نداشت، به طوری که خادم در هیچ کدام از جلسات وزیر با روسای فدراسیون ها شرکت نمی کرد. حتی به دنبال اعتراضی که خادم از عملکرد وزارت ورزش در زمان نزدیک به المپیک داشت، در نامه ای به روحانی انتقادات زیادی را مطرح کرد. حتی شنیده های همدان پیام حاکی از آن بود که گودرزی در یک محفل خصوصی قبل از المپیک قول داده بود خادم را بعد از المپیک برکنار کند که البته این امر رنگ واقعیت به خود نگرفت. با تمام این اوصاف باید گفت محمود گودرزی برنامه های زیادی برای 4 سال دوره ریاستش داشت که در این خصوص می توان به خصوصی کردن سرخابی ها، مبارزه با فساد، برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیون هایی که با سرپرست اداره می شوند، اصلاح اساسنامه ها، توسعه ورزش همگانی و ... اشاره کرد. حالا باید دید دولت روحانی از اهالی ورزش را برای این وزارتخانه معرفی می کند یا پای سیاسیون دوباره به ورزش باز می شود؟
یکشنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]