محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827753731
راز ماندگاری فرانچسکو توتی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: هفته نامه شماره یک: رم، این شهر اساطیری و جاودانی همیشه از بزرگان زمان خود از جمله برونو کونتی، فالکائو، چوزپه سینیوری و جیورجیو چینا گلیا میزبانی کرده است اما هیچ یک از آنها بزرگتر از کاپیتان کنونی رم و نماد این شهر ازلی، فرانچسکو توتی نبوده اند؛ مردی که در سال 1976 به دنیا آمد، در سال 1989 کاپیتان شد و آخرین گل خود را همین چند روز پیش به ثمر رساند. گویی برای این داستان طولانی پایی تعریف نشده است.
مادری که راه میلان را بست
توتی طوری در رم درخشید که همیشه بی نظیر و جاودانه خواهد ماند اما عجیب تر این است که امکان داشت این داستان عاشقانه هرگز شکوفا نمی شد. مادر او در روزهایی که اختیار پسرش را داشت، پیشنهاد وسوسه کننده میلان را رد می کند تا او به باشگاه شهرش بپیوندد. رویایی که در سال 1989 به واقعیت تبدیل شد.
توتی آن را این گونه به یاد می آورد: «وقتی شما کودکی در شهر رم هستید، تنها دو انتخاب ممکن پیش روی خود دارید؛ یا قرمز هستید یا آبی. یا رمی یا لاتزیو. اما در خانواده ما تنها یک انتخاب ممکن وجود داشت.» در آن مقطع سیلویو برلوسکونی و آدریانو گالیانی به آینده تیم شان و توتی نگاه می کردند؛ بازیکنی که می توانست در اوایل دهه 90 به یکی از ستاره های تیم فابیو کاپلو تبدیل شود اما آنها بعدا از اینکه چه اتفاقی برای توتی پیش آمد، شگفت زده شدند.
دوران شوریدگی
مانند بسیاری از نوابغ، زندگی او هم دچار نوسانات و تنش های زیاد است و گاهی با لحظاتی از دیوانگی و جنون لکه دار شده است. خیلی ها همچنان جنجال وی به دنبال کسب عنوان پسر طلایی فوتبال ایتالیا را به یاد دارند و می گویند روح و روان وی همچنان به عنوان یکی از فریبنده ترین و غیرقابل پیش بینی ترین بازیکنان در زمین مسابقه باقی مانده است. با این حال او هنوز در همان میدانی است که خیلی از هم نسلانش سال ها زودتر آن را ترک کردند.
کارهایش هنوز بوی پیروزی می دهد و گل های به یادماندنی اش همچنان پابرجاست. این کاپیتان جاودانه هنوز می تواند با وجود مشکلات اقتصادی و فرهنگی، امید را به شهر تزریق کند و هنوز به هزاران کودکی که رویای تبدیل شدن به سمبل آینده فوتبال ایتالیا را دارند، امید می دهد.
توتی کامکان رویای عاشقانه دیدن یک بازیساز کلاسیک را زنده نگه داشته و همچنان تکنیک، نگرش و دقتش بی نظیر است. به همان میزان 28 می 1993 که در 16 سالگی در یک بازی به یادماندنی خارج از خانه، مقابل برشا دوران فوتبالش را در رم آغاز کرد.
انسان پررمز و راز
نبوغ توتی به سه مهارت بی رقیبش اتکا دارد؛ توانایی خلق هر چیزی از هیچ حتی بدون پا، فرماندهی و تمام کنندگی مرگبارش که او را با 306 گل برای رم، به یک چهره خاص تبدیل کرده و اعتماد به نفسش که به وی کمک می کند کار بچگانه اش در بازی مقابل هلند در یوور 2000 را به دست فراموشی بسپارد. پاهایش مانند بازیکنان دیگر طبیعی است، توپ را لمس می کند.
دومین قدرت ذاتی او ذهنش است که توتی را از بسیاری از بازیکنانان هم نسل خودش متمایز می کند. او جلوتر از هر چیزی فکر می کند. کسی که توانسته برای بیش از دو دهه بار تیم شهرش را به دوش بکشد و در همین مسیر قهرمانی جام جهانی را به دست آورد، می تواند انسان پررمز و راز و مبهمی باشد. بسیاری از مربیان در تمام این سال ها تلاش کردند که تاثیرش بر تیم را نفی کنند و میان آنها لوییز انریکه کسی بود که بهای آن را به سختی پرداخت.
شاید فابیو کاپلو بهترین کسی بود که توانست بفهمد چگونه باید از توتی استفاده کند؛ مردی که در سال 2001 هیچ گاه استفاده از توتی را متوقف نکرد و او را به نقطه کانونی همه حرکات هجومی تمیش تبدیل کرد و اجازه داد «ال کایپتانو» بدون مرز بازی کند.
توتی به زبان ضربات چیپ
آمار توتی در این سال ها فوق العاده بوده است. او بیش از نیمی از دوران فوتبالش را در نقش یک بازیساز کلاسیک، بازی و مهاجمان بزرگی چون الساندرو دل پیرو، روبرتو باجو و گابریل باتیستوتا را رهبری کرد. او اخیرا توانست تعداد گل هایش را در سری آ به 250 برساند. حالا تنها سیلیو پیولا بالاتر از او قرار دارد که در سال 1954 فوتبال را کنار گذاشت. چه کسی می تواند صد و سزدهمین گلش را که در سال 2005 در سن سیرو مقابل اینتر به ثمر رساند، فراموش کند. یک ضربه چیپ باشکوه، از همان هایی که به شدت به آنها علاقه مند است، از بیرون محوطه جریمه که فرانچسکو تولدو را مجاب کرد بایستد و گل زیبایش را تماشا کند؛ تماشایی ترین ضربه چیپ تمام تاریخ کالچو.
اگرچه او چند ماه پس از این گل به شدت مصدوم شد و فوتبال را از خودش محروم کرد. در همان دوران بود که خیلی ها می گفتند آن بازی آخرین دیداری بود که توتی در اوج دیده شد، اما عشقش به فتبال به وی کمک کرد تا به موقع بهبودی اش را بیابد و توسط مارچلو لیپی برای حضور در جام جهانی 2206 انتخاب شود؛ جایی که او در همه بازی ها به میدان رفت و چهار پاس گل از جمله آن پاس حیاتی در وقت های تلف شده بازی مقابل استرالیا را فراهم کرد تا ایتالیا در ادامه به یکی از رومانتیک ترین قهرمانی هایش در جام جهانی برسد.
هویت رم
یک دهه پس از بازگشت رویایی ایتالیا به جام جهانی و قهرمانی در آمان، توتی همچنان با شایستگی و احترام تمام راهش را ادامه می دهد. در 40 سالگی او دگیر نمی تواند مانند روزهای جوانی در سال 1993 بدود اما چیزی از هوش و نبوغش کم نشده و همچنان با بهره از این قدرت ذاتی می تواند کلیدی ترین بازیکن تیمش باشد؛ مردی که پس از آمدن انریکه در سال 2011 به رم، همه تصور می کردند بهترین دوران خود را به پایان رسانده اما او یک بار دیگر به پا خاست. توتی در همه این سال ها تعریف دیگری از موفقیت را بیان کرد و نشان داد این تعریف و تفسیر وابستگی به تفکرات هر شخص دارد.
شما می توانید از آلن هنسن درباره تعداد عناوین و جام هایی که در خانه دارد، بپرسید. می توانید از پائولو مالدینی یا استیون جرارد سوال کنید که چگونه در به دست آوردن این همه هوادار، دوست داشته شدن و چندین دهه بازی کردن برای یک باشگاه بزرگ موفق بوده اند. اما برای مردم شهر رم، توتی از همه این بازیکنان و هر عنوانی که می توانستند به دست بیاورند، بزرگتر است.
او وفاداری، غرور و امید را به شهرش بخشید. او به آنها این شانس را داد تا با هر بازی و مردی که می توانست شگفت زده شاند کند، زندگی کنند و مهمتر این بود که او هویت رم را زنده نگه داشت. توتی همین چند روز قبل 409 سالگی را جشن گرفت و این فرصت را به ما داد تا یک نگاه کوتاه فوق العاده به دوران گذشته موفقیتش در رم و ایتالیا بیندازیم.
۲۰ آبان ۱۳۹۵ - ۰۷:۳۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها