واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: ایران نوشت: محمدرضا پور ابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس معتقد است که رسانهها نقش غیر قابل انکاری در ایجاد شفافیت و بخصوص مبارزه با فساد دارند. نماینده کرمان در مجلس در بازدید خود از غرفه مؤسسه «ایران» تأکید دارد دست رسانهها باید در اطلاعرسانی باز باشد تا کارکرد خود را بخوبی ایفا کنند.
اطلاع دارید که شعار امسال نمایشگاه مطبوعات «شفافیت و صداقت» است. شما اهمیت شفافیت را در کیفیت مدیریت و اقتصاد چگونه میبینید؟
خیلی خوشحالم که توفیقی شد امسال هم به نمایشگاه مطبوعات بیایم و غرفه روزنامه ایران را از نزدیک ببینم. همینجا از زحمات و تلاشهای همه پرسنل این روزنامه وزین تشکر میکنم اما درباره سؤال شما باید گفت که یک ضرورت اجتنابناپذیر در اقتصاد ایران ،رسیدن به شفافیت در اطلاعات اقتصادی کشور است. شفافیت را از این منظر مهم میدانیم که کارکردها و نتایج مثبتی برای سیستمهای سیاسی و اقتصادی دارد.دنیا هم به همین جمعبندی رسیده است. برخی از مهمترین کارکردهای شفافیت، افزایش بهروری و کارایی، جلوگیری از فساد و رانت، افزایش اعتماد عمومی به فضای اقتصادی کشور و اساساً موجب رشد اقتصادی است.
برای اجرایی کردن این شفافیت آیا موانعی وجود دارد؟ مشکل قانون داریم یا فشارهای خاصی وجود دارد؟
آن چیزی که الان دولت میتواند بهعنوان اصل مهم در این راستا در دستور کار خود قرار دهد قانون شفافیتی است که در مجلس نهم تصویب و در نهایت ابلاغ شد. بر اساس این قانون بنگاه های اقتصادی مکلف هستند صورتهای مالی و ریز اطلاعات خود را اعلام کنند؛ این شامل مجموع بنگاه های نهادهای عمومی غیر دولتی، بنیادها، نیروهای نظامی، خیریهها و...می شود. اگر این اتفاق بیفتد و اطلاعات همه بنگاه ها در تابلو بورس بیاید مثل آن میماند که شما در جمع هزار نفره دانشجویان هستید و نمیدانید چه کسی درسش خوب است و کی خوب نیست. قاعدتاً میگویید همه دانشجویان مکلف هستند کارنامه هایشان را بالا بگیرند تا رؤیت شود تا نه از روی ادعا و حرف های دانشجویان بلکه از روی عملکرد آنها قضاوت کنید.
این یک تحول مهم در ساختار کشور ماست که دغدغه مسئولان و مردم مبنی بر مبارزه با فساد هم در همین چارچوب است. بزرگترین راهکار مبارزه با فساد به جای درمان پر هزینه، پیشگیری است و پیشگیری هم چیزی نیست جز شفافیت اطلاعات.
پدیده قابل تأملی که همواره در کشور ما وجود داشته تبعیض در برخی بنگاه های شفاف و بنگاه های غیر شفاف یا اصطلاحاً زیر زمینی است. برخی از این بنگاه ها با استفاده از همین عدم شفافیت و بواسطه برخی ارتباطات و حتی بعضاً قانونهای گذشته نه مالیات میدهند و نه پاسخگو هستند حال آنکه سودهای کلان هم به دست میآورند.
بله این وضعیت وجود دارد اما همه این نهادها در قانون شفافیتی که عرض کردم دیده شده است. قانون الان در اختیار دولت است.قبل از این ضمانتی وجود نداشت مثلاً به سازمان بورس میگفتیم چرا از فلان مجموعه نظامی صورتهای مالی را نمیگیرید، میگفتند شاید ما توانش را نداشته باشیم. حال در این قانون ما ضمانت گذاشتهایم که این وضعیت از بین برود. 3 ضمانت گذاشته ایم؛ اول اینکه بانکها مکلف هستند حساب های این بنگاه ها را ببندند، دوم اینکه ثبت شرکتها، تغییرات ثبتی آنها را انجام ندهند و سوم اینکه مدیری که اطلاعات ندهد براساس این قانون مجرم است. بنگاهی در اقتصاد کشور نیست که ما در این قانون ندیده باشیم.
یکی از بازوهای شما در امر شفافیت و همچنین مبارزه با فسادها، رسانهها هستند. اینکه دست رسانهها باز باشد و بتوانند نور بتابانند در فضاهای تاریک جامعه را چقدر مهم میدانید.
باید قوانین و مقررات را برای رسانهها آسان کنیم. نکته دیگر، حمایتهای مالی از رسانه هاست که بیشتر به دولت برمیگردد. البته ما هم در مجلس در لوایح سنواتی عدد و رقمهایی برای بحثهای مربوط به رسانه در نظر میگیریم اما در نهایت دولت باید پیشنهاد بدهد تا ما موافقت کنیم. نکته دیگر، پشتیبانی معنوی از رسانهها و حمایت از آنهاست. ما در کمیسیون اقتصادی مجلس این آمادگی را برای حمایت از رسانهها اعلام میکنیم و رسانهها را بازوی خود میدانیم که میتوانند کمک کنند به رشد کشور و شفافیت. اصلاً همه مسئولان و کسانی که در امر مبارزه با فساد دخیل هستند باید رسانه را بازوی کارآمد خود بدانند.
علاوه بر مشکلات مالی که همیشه گریبانگیر رسانهها هست، آنچه این فشارها را مضاعف میکند همان نبودن حمایتهای معنوی است. الان برخی همکاران ما بازداشت هستند به جرم اینکه چرا فلان اطلاعات را افشا کرده اید حال آنکه مسئولان بارها گفته اند هر چه رسانهها آزادتر باشند فسادها هم کمتر خواهد بود.
این حرف که هر چه رسانهها دست بازتری داشته باشند فسادها هم کمتر خواهد بود حرف صددرصد درستی است. ما اعتقاد داریم در شفافیت زیرساخت را باید فراهم کنیم بعد حمایتهای لازم را هم انجام دهیم. نکته مهم تر اینکه مبارزه با فساد نباید سیاسی و جناحی شود که اگر چنین شد، نتیجهای نخواهیم گرفت. اگر فردی از یک جریان سیاسی تخلف کرد اتفاقاً شایسته آن است که همفکران همان فرد ابتدا در برابرش بایستند. در کشور باید گروههای سیاسی به این بلوغ و وفاق برسند که یکسری مسائل و موضوعات هست که اصل بر منافع حزبی و جناحی است از جمله مبارزه با فساد.
نکته دیگر اینکه دنبال حاشیهسازی هم نرویم. یک جاهایی خطوط قرمز نظام است مثلاً شورای عالی امنیت ملی به یک موضوعی ورود کرده و میخواهد تصمیم بگیرد. اینجا حساس است و البته گاهی استثنا هم هست. غیر از این موارد استثنایی، دست رسانهها باید کاملاً باز باشد تا آنها هم در امر مبارزه با فساد بخوبی ایفای نقش کنند.
۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]