محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829200757
پوپولیسم اقتصادی دیگر کارایی ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
سعید لیلاز:
پوپولیسم اقتصادی دیگر کارایی ندارد
در دهه اخیر کشورمان در جذب سرمایه‌گذاری خارجی و رشد اقتصادی سقوطی بی‌سابقه را تجربه کرد. تحریم‌های بین‌المللی، سیاست‌های نادرست مالی و پولی دولت پیشین، وجود فساد برخی از افراد مسئول در نهادهای اداری و مالی کشور و کشمکش‌های سیاسی به‌ویژه میان مجلس و دولت دهم... ثبات سیاسی و اقتصادی را تضعیف کرد و موجب کاهش جذب سرمایه‌گذاری خارجی در کشورمان شد.
روز نو : در دهه اخیر کشورمان در جذب سرمایه‌گذاری خارجی و رشد اقتصادی سقوطی بی‌سابقه را تجربه کرد. تحریم‌های بین‌المللی، سیاست‌های نادرست مالی و پولی دولت پیشین، وجود فساد برخی از افراد مسئول در نهادهای اداری و مالی کشور و کشمکش‌های سیاسی به‌ویژه میان مجلس و دولت دهم... ثبات سیاسی و اقتصادی را تضعیف کرد و موجب کاهش جذب سرمایه‌گذاری خارجی در کشورمان شد.
به گزارش روز نو، بعد از روی کارآمدن دولت یازدهم و فاصله گرفتن این دولت با گفتمان پوپولیستی از یک طرف و رفع مشکلات عدیده‌ای که کشورمان با دولت‌های اروپایی و آمریکایی بر سر مسئله هستهای داشت در دولت جدید، خصوصا امضای برجام باعث شد که سرمایه‌گذاران اروپایی و آسیایی بار دیگر برای حضور در کشورمان اعلام آمادگی کنند. باوجودی که دولت یازدهم در یک فضای سخت اقتصادی سکان اداره کشور را به دست گرفت، توانست از رشد افسارگیسخته تورم جلوگیری کند که به موازات آن چون مراودات اقتصادی ایران با کشورهای دیگر رونق نداشت، در نتیجه رکود هم نفس اقتصاد کشور را گرفت. با افزایش رکود، ترغیب سرمایه‌گذاران به کار در نوع خود با مشکل مواجه شد، اما دولت روحانی توانست با آرامی این چالش‌های سخت را پشت سر بگذارد، به صورتی که در چند ماه اخیر شاهد ایجاد رونق اقتصادی و رفع موانع سرمایه‌گذاری در کشور هستیم. در باره چشم‌انداز سرمایه‌گذاری در کشور بعد از برجام و تاثیر آن در بازگشت کشورهای دارای اقتصاد قوی به بازار ایران وهمچنین چشم‌اندازآینده اقتصاد ایران با دکتر «سعید لیلاز» روزنامه‌نگار و استاد اقتصاد دانشگاه به گفت‌وگو نشستیم. وی معتقد است که باوجود همه مشکلاتی که بر سر راه دولت روحانی قرار دارد، آینده اقتصاد ایران را می‌توان روشن دید. متن کامل گفت‌وگوی سعید لیلاز با «همدلی» را در ادامه می‌خوانید:
در سایه رفع تحریم‌ها و توافق هستهای، امیدها به جذب سرمایه‌گذاری خارجی بیشتر شده؛ از سویی دیگر جذب منابع بین‌المللی یکی از اولویت‌های اساسی دولت تدبیر و امید بوده و هست، به نظر جناب‌عالی این مهم تاکنون چقدر محقق شد؟ در عین حال برای رسیدن به شرایط ایده‌آل چه موانعی در سطح بین‌المللی بر سر راه دولت است؟
اولا سرمایه گذاری خارجی به نظر من هنوز انجام نشده و در آینده یا چشم‌اندازی که می‌توانیم تصور کنیم هم اتفاق نخواهد افتاد. معمولا فعالان اقتصادی و سیاسی و حتی آن‌هایی که در شغل‌های تخصصی خودشان هستند معمولا FATF را با جذب منابع اعتبار خارجی یکی می‌دانند، در صورتی که به هیچ وجه یکی نیست. یعنی در حال حاضر چیزی که وزارت نفت از آن صحبت می‌کند و امیدوار است مقدار زیادی از منابع مالی از سطوح بین‌المللی جذب کند، هیچ کدام به معنای واقعی سرمایه‌گذاری خارجی نیست. بنابراین اولین اشتباه ما این است که جذب اعتبارات بین‌المللی را معمولا سرمایه گذاری خارجی می‌دانیم. از طرفی اگر منظور از سرمایه‌گذاری خارجی، تنها جذب سرمایه باشد، این یک انحراف غیر قابل بخشش است؛ چرا که ما مشکل تامین منابع ارزی نداریم بلکه همیشه مشکل اصلی بیشتر در مدیریت اشتباه این منابع، فناوری ضعیف و نبود بازار قوی است.
برای بسط موضوع موارد تفکیک این دو را بیان کنید؟
سرمایه گذاری خارجی یعنی یک کسی پولش را به ایران بیاورد و سرمایه‌گذاری کند. ولی ممکن است صددرصد ضرر کند و ممکن هم هست صددرصد سود ببرد. در این حالت سرمایه‌گذار خارجی مسئولیت هر دو حالت نفع کامل و ضرر تام را می‌پذیرد. اگر سود ببرد می‌تواند سودش را از ایران هم خارج کند و اگر ضرر کرد هم دیگر هیچ. می‌خواهم بگویم با این شرایط در ایران هیچ‌کس حاضر نشده یک ریال سرمایه‌گذاری کند. در صنعت نفت آن هم در حوزه آب‌شور ما هنوز هم نمی‌توانیم سرمایه جذب کنیم. از سویی به نظر من نیاز اصلی اقتصاد ایران در حال حاضر نه انتقال سرمایه خارجی بلکه انتقال فناوری به کشور است، برای مثال هم اکنون فاصله بالاترین فناوری استخراج نفت و پایین‌ترین آن تقریبا صددرصد است؛ به این معنی که اگر ایران حوزه نفتی آزادگان را به فناوری استخراج نفت نروژ بسپارد، از 30میلیارد بشکه نفت موجود در آن، ممکن است 15میلیارد بشکه استخراج شود و اگر فناوری روز ایران استفاده شود، ممکن است که این مقدار به 8میلیارد بشکه کاهش پیدا کند. 7میلیارد بشکه تفاوت، معادل 800میلیارد دلار سود بیشتر است؛ این تفاوت در فناوری است.
نکته دوم این است که (البته این را من قبل از توافق هستهای هم گفته‌ام) الان هم عرض می‌کنم به نظر من ایران امکان بیش از سالانه5 تا 10میلیارد دلار سرمایه خارجی آن هم به صورت فاینانس را ندارد.
آیا مشکلاتی که اقتصاد ما با آن روبه‌روست به دلیل زیرساخت‌های نامناسب کشور است یا آنکه مشکلات خارجی و جهانی پیش پای آن قرار دارد؟
فقط زیرساخت‌ها نیست. مسئله به مشکلات بزرگ بین‌المللی بر می‌گردد. در حال حاضر بسیاری از کشورهای دنیا آماده پرداخت دیون خود به وسیله بیمه‌های دولتی خودشان به ایران هستند، اما چون از نظر سیاسی ایران وضعیتش قابل اتکا نیست و نمی‌تواند روابطش را با غرب و بخصوص ایالات متحده آمریکا سامان و ساختاربخش خوب مشخص است که جهان به در خانه ما نیاید و هیچ سرمایه‌گذاری سرمایه‌اش را به این جا نمی‌آورد. بنابراین من معتقدم در مورد امکان جذب سرمایه خارجی در ایران اغراق شده و در حالی که ما در برنامه 5 ساله ششم بین 50تا 70میلیارد دلار پیش بینی کرده‌ایم که از منابع خارجی جذب کنیم به نظر من با این شرایط تحقق پیدا نخواهد
کرد.
به نظر شما آیا دولت یازدهم در زمینه ارتباط با دنیا و جذب سرمایه خارجی موفق بوده و اینکه اقدام دولت در پذیرش شفافیت نظام مالی و همکاری با FATF
تا چه حد می‌تواند راهگشا باشد؟
ببینید، این مسئله شفافیت مالی فرع بر این مسئله‌ای است که در حال بیان آن هستم. یک مشکلی در حال حاضر وجود دارد در اختلافات بین ایران و کشورهای دیگر بر سر جذب منابع اعتباری است. تا زمانی که تلاطم وجود دارد در روابط بین‌المللی ایران به خصوص امریکا، بیمه‌های بین‌المللی دنیا مثل هرمس و... نمی‌توانند به ایران وام بدهند، چون نمی‌توانند اطمینان داشته باشند که وام پرداخت شده را در سر رسید معین پس بگیرند. به طور کلی در بهترین سال‌هایی که روابط خارجی ایران با دنیا در بهترین حالت خودش قرار داشته، یعنی در دولت آقای خاتمی، ما به طور متوسط سالی 4 یا 5 میلیارد دلار سرمایه خارجی آن هم به صورت اعتبارات بین‌المللی جذب کرده‌ایم. من فکر می‌کنم حتی در صورت رفع این مشکل، جذب سرمایه خارجی در کشور ما حداکثر دو برابر شود نه بیشتر. در این حالت (جذب اعتبارات بین‌المللی تا 10 میلیارد دلار) هم یک دهم نیاز اقتصادی کشور رفع می‌شود نه بیشتر. بنابراین کشور نمی‌تواند روی جذب منابع بین‌المللی حساب ویژه باز کند، بهتر است که ما عمدتا متمرکز شویم روی امکان جذب سرمایه داخلی.
با این توصیف این‌‌گونه برداشت می‌شود که کشور فقط به فکر سرمایه‌گذاری خارجی است و گویا مسئله سرمایه‌گذاری داخلی مغفول مانده است؟
نه به هیچ وجه مغفول نمانده است. سرمایه‌گذاری داخلی هم باز به همین دلایلی که عرض کردم جلو نیامده است. اساسا هر کس که در قرن 21 سرمایه داخلی و خارجی را از هم جدا کند، اشتباه کرده است. بعد از رفع تحریم‌ها سرمایه‌های داخلی هم هنوز نتوانسته به صحنه اقتصاد ایران قدم بگذارد. با این حال همه ما امیدواریم که وضعیت اقتصاد در سال آینده بهتر شود. ولی باید توجه داشته باشیم تا وقتی سرمایه داخلی به صحنه نیاید منابع خارجی هم نخواهد آمد.
اخیرا دو آمار از سوی دو مرجع رشد اقتصادی ایران را اعلام کرده‌اند. مثل صندوق بین‌المللی پول و همین طور مراجع داخلی. نظر شما درباره این تفاوت آماری چیست؟ آیا واقعیت اقتصادی با آمار اقتصادی هماهنگی دارد؟
باید بگویم که بسیاری از آمارهایی که درباره رشد اقتصادی از مراجع مختلف اعلام می‌شود، نادرست است. به نظر من
قابل اتکاترین آمار در تمام دنیا درباره رشد اقتصادی آمار اعلامی بانک مرکزی ایران است.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که دولت دوازدهم را نیزآقای روحانی تشکیل خواهد داد. پیش بینی شما از وضعیت اقتصادی و رشد اقتصادی در سال‌های آینده چیست؟
من فکر می‌کنم متوسط رشد اقتصادی دولت دوم روحانی بین 5 تا 6 درصد باشد.
وضعیت تولید داخلی را چگونه می‌بینید؟ آیا می‌شود امید داشت که کشور از نظر زیرساخت‌های تولید فعال‌تر شود؟
در حال حاضر شرایط تولید در حال بهتر شدن است. آمار رشد صنعتی ما در حال حاضر مثبت است.
دولت قبل به خاطر رویکرد پوپولیستی‌اش در حوزه زیرساخت‌های تولید، تن به کارهای مسکن‌وار و زودگذر داد. به نظر می‌رسد دولت یازدهم تمرکزش را روی بازسازی زیرساخت‌ها گذاشته باشد.
ببینید. پوپولیسم امتحانش را در اقتصاد ایران پس داده است و دیگر کارایی ندارد. امتحان پوپولیسم اقتصادی هم فقط در دولت قبل اتفاق افتاد. در دولت‌های سازندگی و اصلاحات و دولت تدبیر و امید، این گفتمان در حوزهای مختلف و به خصوص اقتصاد جایی نداشته و ندارد.
ولی باید قبول کنیم که تنها گفتمان دولت حاکم بر اقتصاد نبوده و نیست و نهادهای مختلف رویکردهایشان را به اقتصاد تحمیل می‌کنند. این عدم اتحاد و چندگانگی رویکرد تا چه حد دست دولت را بسته است؟
بله، این چندگانگی گفتمان‌های اقتصادی دولت را بسیار محدود کرده است؛ ولی با همه این مشکلات و با همه عدم شفافیت اقتصادی که یکی از دلایلش وجود رویکردهای تحمیلی به ساختار اقتصادایران است، میانگین رشد اقتصادی بین 5 تا 6 درصد برآورد شده است. اگر این مشکلات نبود که وضعیت بسیار متفاوت و مناسب‌تر از حال حاضر بود و رشد اقتصادی
دو رقمی می‌شد.
چرا رشد اقتصادی اعلامی بانک مرکزی و مراجع دیگر را به شکلی محسوس در معیشت و وضعیت روزمره مردم نمی‌بینیم؟
باید در نظر بگیرید که 5/5درصد رشد اقتصادی، آمار بسیار چشمگیری نیست که بر اساس آن توقعات‌مان را بالا ببریم. آن هم بعد از سقوط آزاد اقتصاد ایران در سال‌های 1390تا1392شمسی. پس این مقدار رشد چشمگیر نیست. ما حداقل به دو سال دیگر لازم داریم تا بتوانیم اقتصاد ایران را به قبل از 1390 برگردانیم. با این همه من معتقدم در نهایت رشد به دست آمده از سوی آحاد مردم جامعه لمس و احساس می‌شود. ما باید توجه داشته باشیم که اگر تورم بیش از 40درصدی سال‌های گذشته ادامه می‌یافت، اکنون اقتصاد کشور رو به اضمحلال رفته بود.
*روزنامه همدلي
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
گوناگون
پربازدیدترینها