واضح آرشیو وب فارسی:دریک آنلاین: یکی از جنجالی ترین و پرحاشیه ترین مسابقات تاریخ فوتبال ایران، پایانی باشکوه و به یادماندنی داشت. مصاف سرنوشت ساز ایران و کره جنوبی در روز چهارم مسابقات مقدماتی جام جهانی روسیه با تاسوعای حسینی همزمان شده بود که همین مساله مدت ها کشمکش و بحران درست کرد. در نهایت هم چاره ای غیر از برگزاری بازی در تاریخ مقرر باقی نماند. به این ترتیب قدرت های بزرگ و سنتی قاره آسیا غروب سه شنبه به مصاف هم رفتند که این بازی نیز مثل سه تقابل قبلی دو طرف، با پیروزی یک بر صفر تیم ملی کشورمان همراه شد! این چهارمین برد متوالی ایران برابر کره بود؛ پیروزی بزرگی که ضمن حفظ حرمت ایام سوگواری به دست آمد و ایران را با ۱۰امتیاز به تنهایی در صدر جدول گروه اول آسیا قرار داد. دلایل و نشانه های زیادی وجود دارد دال بر اینکه بازی اخیر ما با کره، به هیچ وجه یک مسابقه معمولی نبود و آشکارا نوید ورود فوتبال ملی ایران به یک دوره جدید را می داد. سرگیجه در سئول به گزارش دریک آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، ادبیات کره ای ها قبل و بعد از بازی با ایران زمین تا آسمان فرق کرده و این شاید گواه بزرگی بر قدرت فوتبال ملی ما باشد. کره ای ها برای دعوا آمده بودند و از چند روز قبل از بازی، خیلی هدفمند و با برنامه جنگ اعصاب راه انداختند. عکس تیمی آنها با مشت های گره کرده در فرودگاه اینچئون، بازتاب جهانی داشت و فوتبال ما را به هم ریخت، همین طور ماسک هایی که آنها در فرودگاه تهران به صورت زده بودند. چئول، بازیکن بوندس لیگایی کره در مصاحبه ای «کثیف» با روزنامه بیلد آلمان مدعی شد تهران شهری غیرعادی شبیه زندان است و آدم های ناراحتی دارد. اصلا بیایید فرض کنیم همه حرف های عجیب او درست بوده، اما کدام نمونه را در تاریخ فوتبال جهان به یاد دارید که پیش از مسابقه ای در این سطح، یک بازیکن از تیم میهمان چنین موضع خصمانه ای علیه میزبانش بگیرد؟ حتی کاروان های ورزشی که مسافر مقصدی غیرعادی مثل پیونگ یانگ هستند هم هرگز چنین اظهارات حساسیت برانگیزی به زبان نمی آورند. کره ای ها اما برای پایان دادن به سریال ناکامی برابر ایران، همه قواعد بازی جوانمردانه را زیر پا گذاشتند و اصلا به همین دلیل است که این پیروزی آخر برابر آنها، تا این حد شیرین تر به نظر می رسد! حالا کافی است سخنان چشم بادامی ها بعد از این باخت را مرور کنید. اشتلیکه یک جمله طلایی دارد که ما باید بابت شنیدنش به خودمان ببالیم. او می گوید: «تقصیر از من و تیمم نیست. سال هاست که با مربیان مختلف به ایران می بازیم!» او حتی در نشست خبری، با آه و حسرت مدعی شده ای کاش سباستین سوریا، مهاجم دوتابعیتی قطر را در اختیار داشت؛ اظهارنظری عجیب که به معنای نفی توانمندی بازیکنان کنونی این تیم است و آنها را خشمگین کرده. رسانه های کره ای تحلیل های مفصل و متنوعی از چگونگی این ناکامی تاریخی برابر ایران ارائه می دهند؛ به ویژه که ازبکستان هم با پیروزی بر چین ۹امتیازی شد و با دو امتیاز بیشتر از آنها روی پله دوم قرار گرفت! بازی رودرروی کره و ازبک در روز آخر دور رفت، در هر سه حالتش به سود ایران است. ایران؛ تیمی که حالا به استانداردهای جهانی نزدیک و نزدیک تر می شود. فرمانده کارلوس در جدیدترین رنکینگ فیفا که بعد از بازی ایران و کره جنوبی منتشر شد، تیم ملی کشورمان با ۱۰پله صعود روی پله بیست وهفتم فوتبال دنیا قرار گرفت؛ یک افتخار بزرگ که بیش از پیش درستی راه را نشان می دهد. مسلم است که نمی توان حال و روز خوب فوتبال ملی ایران را بدون در نظر گرفتن نقش ویژه کارلوس کی روش تفسیر کرد. باثبات ترین سرمربی تیم ملی ایران بعد از انقلاب، حالا در پنجمین سال حضورش روی این نیمکت تیمی ساخته که برابر هر حریفی حرف برای گفتن دارد. دو نمایش آخر او برابر ازبکستان و کره جنوبی آشکارا نشان می دهد کی روش روی تیمش مسلط شده و قادر است در هر بازی با اعمال چند تغییر کلیدی، همان نتیجه مطلوبش را تکرار کند. او که در آرایش کلی تیم بین دو چینش ۱-۴-۱-۴ و ۱-۳-۲-۴ در نوسان است، به خوبی از مهره های موجودش بهره می برد. استفاده چرخشی از بازیکنانی مثل سردار آزمون، مهدی طارمی، جهانبخش، دژاگه، شجاعی و دیگران نه تنها رقبا را سردرگم می کند، بلکه به خوبی نشان می دهد تیم ملی ایران روی نیمکتش بازیکنانی نزدیک به کیفیت مهره های اصلی در اختیار دارد که هر زمان لازم باشد می تواند از آنها استفاده کند. این شاید بزرگ ترین فرق تیم فعلی ایران با تیم چهار سال پیش باشد. ما در مقدماتی جام جهانی قبلی و حتی در خود برزیل با کمبود مهره های کلیدی مواجه بودیم که اجازه نمی داد برنامه های تاکتیکی کادر فنی به درستی اجرا شود. به علاوه در آن زمان تیم ایران به اجبار کمی «سالمند» بود. کی روش تازه آمده بود و گریزی از میدان دادن به نفراتی مثل خسرو حیدری، آندرانیک تیموریان، پژمان منتظری، جواد نکونام و رضا قوچان نژاد نداشت. حالا اما یوزپلنگ های جوان و آماده خدمت، منتظر اشاره سرمربی هستند؛ از میلاد محمدی و پورعلی گنجی و رامین رضاییان تا عزت اللهی و سروش رفیعی و ترابی و طارمی. تیم ملی ایران در جام جهانی قبلی بعد از نمایش درخشانش برابر آرژانتین، مقابل بوسنی شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت. شاید یکی از مهم ترین عوامل آن ناکامی در روز آخر، تحلیل رفتن قوای فیزیکی بازیکنان ایران بود که تاب تحمل سه بازی سنگین ظرف ۱۲روز را نداشتند. حالا اما می توان به چرخش قوا در چنین بزنگاه هایی امیدوار بود و روزهای روشن تری را انتظار کشید. تیم ملی در کمترین فاصله از دومین صعود متوالی به جام جهانی قرار گرفته؛ تیمی که بیشتر از سه سال است به هیچ رقیبی در آسیا نباخته، میانگین سنی اش روز به روز پایین تر آمده و از آبان ماه سال گذشته دروازه اش برابر هیچ حریفی در قاره کهن باز نشده است! فارغ از همه انتقادات کوچک و بزرگی که به مربی پرتغالی وارد است، شاید بزرگ ترین خدمت کی روش به فوتبال ایران اعتبار، آبرو و شخصیتی باشد که به تیم ملی این مملکت تزریق کرده. سرمربی آلمانی کره جنوبی در بازگشت به سئول، از سر استیصال و درماندگی به خبرنگاران گفته: «تیم های بزرگ هم بالاخره یک روز می بازند، پس منتظر شکست ایران برابر کره جنوبی باشید!» آیا همین کافی نیست؟ اگر هم مثل خیلی ها دلواپس رقم قرارداد کی روش هستید، فقط این نکته را برای تان یادآوری می کنیم؛ تمام هزینه هایی که در طول چهار سال برای تیم ملی خرج می شود -اعم از دستمزد کادرفنی و بودجه آماده سازی و … – شاید به ۱۰میلیون دلار نرسد، اما تنها پاداش نقدی فیفا بابت صعود به جام جهانی چیزی حدود ۱۱میلیون دلار است. کی روش خرج خودش و تیمش را درمی آورد و در پایان این معامله، فقط یک تیم باحیثیت برای فوتبال ما می ماند!
یکشنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دریک آنلاین]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 143]