واضح آرشیو وب فارسی:الف: "آقای خاص" شده بود "آقای تلخ"، "آقای بی قرار"
تاریخ انتشار : يکشنبه ۹ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۳۰
ميان بالاي جدولي ها فقط دو تيم پيروز شدند، دو تيمي که وسط هفته درگير بازي هاي اروپايي نشده بودند: ليورپول و چلسي. شکست باورنکردني ?-? يونايتد برابر چلسي همه چيز را عيان نمي کرد، نکته اين بود سرخپوش ها طي نود دقيقه در همه زمينه ها مقهور چلسي شده بودند. با اين وصف مورينيو پس از سوت پايان به سوي کونته رفت و شروع کرد به شماتت کونته. اين که چرا او پس از جلو افتادن تيمش با چهار گل دست به شادي زده و طرفداران چلسي را به کشيدن غريو فرا خوانده است. واکنشي بي تناسب با سابقه و شان مورينيو. حقيقت بسيار ساده و بديهي اين بود کونته، طرفداران چلسي را به ابراز هيجاني دعوت مي کرد که بازيکنانش به آن نياز داشتند. او نمي خواست بازيکنانش بيست دقيقه پاياني را جوري سپري کنند که گويي بازي تمام شده است. با اين وصف “آقاي خاص” شده بود “آقاي تلخ”، “آقاي بي قرار”. براي مورينيو اين بازي نه صفر-صفر که ?-? به سود چلسي آغاز شد، زماني که توپ به پاي بازيکنان يونايتد نخورده بود! به همين دليل خرده گيراني که از هر فرصتي براي نيش زدن به مورينيو استفاده مي کنند او را با دونالد ترامپ، نامزد رياست جمهوري ايالات متحده، در مناظره هايش با هيلاري کلينتون مقايسه کردند. مرد خودبيني که با حقير کردن ديگران خود را بالا مي کشد و موفقيت را فقط از آن خود قلمداد مي کند. آنها نوشتند “… سنگر گران ترين تيم تاريخ زماني فرو ريخت که ژوزه هنوز فرصت پارک کردن اتوبوسش برابر دروازه را پيدا نکرده بود”. نوشتند يونايتد با لويي فن خال در فصل پيش طي ? ديدار ?? امتياز کسب کرده بود و در اين فصل طي ? ديدار با مورينيو فقط ?? امتياز! ولي نکته بااهميت تر اين بود اين که مورينيو پس از آن گل زودهنگام و سپس در نيمه دوم ديدار نتواست ساماني به تيمش ببخشد. به همين دليل محض نمونه ساکرنت در تحليلش به تيتر “مورينيو: مردي بدون يک برنامه” روي آورد. مي توان پرسيد “… آيا اين يونايتد يادآور چلسي فصل پيش به رهبري مورينيو نشده است؟ تيم گران و پرستارهاي که نمي داند به کدام سو مي رود.” حالا روزنامه هاي انگليسي، مورينيو را مربي قديمي و کهنه مي خوانند. اين که وقتي او با چلسي قهرمان شد، فقط يونايتد و آرسنال رقيب جدي اش بودند، وقتي در رئال مادريد بود، بارسلونا يگانه رقيبش به شمار مي رفت و در اينتر فقط يووه و ميلان را برابرش مي ديد. در حالي که اکنون يونايتد با شش رقيب بزرگ روبرو است و حتي راهيابي به ليگ قهرمانان هم آرزويي شده قرار گرفته در دوردست ها. ستاره هاي يونايتد: سقوط آزاد داويد ده خيا: دروازه اش در ثانيه ?? گشوده شد و تاکنون ?? گل طي ? بازي دريافت کرده که يعني بيشترين تعداد گل ميان هشت تيم اول جدول. حتي بن فاستر دروازه بان وست بروم که تيمش در رتبه سيزدهم قرار گرفته تاکنون ?? گل دريافت کرده است. داويداحتمالا آرزو مي کرد راهي مادريد شده بود. کريس اسمالينگ: نمايش او احتمالا بدترين بازي بود که از يک مدافع يونايتد طي دو دهه اخير به ياد مي آوريم و البته بدترين بازي کاپيتان يونايتد در نيم قرن اخير. اسمالينگ در گشوده شدن هر چهار بار دروازه نقش داشت. پل پوگبا: گران ترين بازيکن جهان دور از جريان بازي باقي ماند، نه درگير شد، نه پاس داد و نه شوت زد. حالا خيلي ها به طعنه مي گويند آلکس فرگوسن مي دانست چرا بايد پوگبا را نيمکت نشين کند و سپس او را کنار بگذارد. مارسيال: تلاش مي کرد نشان دهد به بدي لينگارد بازي نمي کند، ولي به همان بدي بود. زلاتان: آيا يونايتد با تک مهاجم ?? ساله اش که طي ديدار با چلسي راه مي رفت – مقايسه کنيد با سوارز در بارسا و لواندوفسکي در بايرن – به جايي خواهد رسيد؟ اين که بازيکنان يونايتد پس از چنين شکستي با آرامش آميخته به لبخند با حريفان دست داده و راهي خارج ميدان مي شدند ترکيبي داشت که تصور ديدن آن در دوران فرگوسن متصور نبود. تماشاي چهره روي کين يا پل اسکولز و ريو فرديناند در فيلم هاي قديمي پس از شکست هاي يونايتد آن سال ها و مقايسه آن با بازيکنان کنوني در پايان بازي، چيزهاي زيادي به ما گوشزد مي کند. شکست يونايتد: راهگشا يا بن بست؟ يونايتدي هاي قديمي شکست ?-? از ايپسويچ را به ياد دارند، همين طور شکست ?-? برابر چلسي و نيوکاسل را. همين طور سقوط باشگاه و دسته دومي شدنش پس از رفتن جرج بست و بابي چارلتون را. آنها درس گرفتن از آن شکست هاي سنگين را هم به ياد دارند. اين که مي توان از دل خاکستر برخاست و پرواز کرد. ولي بيم عميقتر همان طرفداران اين است مبادا يونايتد وراي يک باشگاه به يک برند بدل شده باشد، به يک ماشين پولساز. همان هايي که اعتقاد دارند نظام کهکشاني از نوع رئال مادريد براي يونايتد مناسب نبوده و آن چه طي دو فصل اخير بر يونايتد گذشته اين را نشان مي دهد. چلسي: اين قطار راه افتاده پيروزي چلسي در بيستمين سالمرگ متيو هاردينگ به دست آمد. هاردينگ همان کسي بود که با سرمايهگذاري اش اجازه نداد چلسي طي دوران مالکيت کن بيتس ورشکسته شود. پيروزي چهار گله برابر يونايتد بهترين ستايش از هاردينگ بود که نتوانست قهرماني چلسي در ليگ برتر را ببيند. پدرو در ثانيه ?? دروازه را گشود تا آتش بازي آغاز شود. سپس هازارد معرکه کار کرد و کوستا در سراسر ديدار نيشدار ظاهر شد. ماتيچ به روزهاي خوبش بازگشته بود و کانته نشان مي داد گل هم مي زند. کورتوا هم همان سنگربان قابل اعتماد شده بود. چلسي پس از سپري شدن شش ديدار آغازين دفاعي شکننده داشت و برابر ليورپول و آرسنال زانو زد و با روي آوردن به سيستم 2-5-3 در حال قوام آمدن است. مردان کونته در سه ديدار پياپي برابر هال سيتي، لستر و يونايتد ? گل زده اند بي آن که گلي دريافت کنند: سه کلين شيت با ? امتياز.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]