تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868073514
عاجزترین مردم کیست؟ | پایگاه خبری تراز
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: دعا برای انسان به منزله ی دارو نیست که هرگاه مریض شد به سراغ آن برود، بلکه به مثابه غذاست که انسان در طول شبانه روز به آن احتیاج دارد. یعنی یک نیاز مستمر و همیشگی.
به گزارش تراز ،امام حسین (علیه السلام) می فرماید: «أَعجَز النّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء.[1] عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند».
در یک جمله کوتاه سالار شهیدان (سلام الله علیه) عاجزترین مردم را معرفی کردند. اما لحن قرآن درباره ی کسانی که دعا نمی کنند شدیدتر از بیان ابا عبدالله (علیه السلام) است.خدای متعال بعد از اینکه بندگان را به دعا کردن امر می کند و می فرماید: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ [غافر/60] مرا بخوانيد تا (دعای) شما را اجابت كنم». در ادامه کسانی را که از دعا کردن روی می گردانند، تهدید کرده و می فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ. كسانی كه از (دعا و) عبادت من تكبر می ورزند به زودی با ذلت وارد دوزخ می شوند».
در صحیفه سجادیه آمده که امام سجاد (علیه السلام) بعد از تلاوت این آیه فرمودند: «در اين كلام شريفت دعا و خواندن خود را عبادت، و ترك آن را استكبار خواندى، و تاركين را به دخول در جهنم با خوارى تهديد فرمودى».[2] غرض آنکه عبادتی که در آیه شریفه ذکر شد منظور همان دعاست.
در اینجا صرف نظر از شرایط دعا و استجابت آن و موارد خواستن به خود مسئله دعا می پردازیم که فراوان در آیات و روایات بدان سفارش شده است؛ و تاکید بر مطلبی گواه بر اهمیت آن است. تا جایی که خداوند در قرآن می فرماید: «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ [فرقان/77] بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى كند».
در دعا آنچه مهم است ارتباط عبد و مولا ست نه صرف درخواست بنده از پروردگار. همانطور که آیت الله مصباح می فرمایند: «نماز و روزه و دعا، مطلوبیت ذاتی دارند و فلسفه دعا تنها بر آوردن حوائج به ویژه خواسته های دنیوی نیست، بلکه دعا و مناجات با خدا، صرف نظر از اجابت یا عدم اجابت، موضوعیت دارد و به اصطلاح طلب مهم تر از مطلوب است».[3]
اگرچه به دستور دادند که از خداوند بخواهید ولی مهم تر از خواستن ارتباط داشتن با خداست. معمولا انسان به کسی که علاقه دارد سعی می کند با او حرف بزند و ارتباط داشته باشد و به هر نحوی که شده نظر او را نسبت به خود جلب کند. و در ارتباط با خدا هم هنر این است که بنده کاری کند که مورد توجه خدا قرار بگیرد نه اینکه با سماجت فقط به دنبال بر آورده شدن حوائج دنیوی خود باشد. چه بسا عده ای حاجتشان بر آورده می شود چون خدای متعال از آنان بیزار است. همانطور که در روایت آمده است که «...بنده‌ای هم هست که دعا می کند و خداوند می فرماید: زود حاجتش را بدهید که آوازش را دوست ندارم».[4]
بنابراین دانستن این نکته ضروری است که ارتباط با خدایی که نور است: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ [نور/35] خدا نور آسمانها و زمين است». موجب نورانیت انسان می شود و یکی از بهترین ابزارها برای ارتباط با پروردگار عالم همین دعاست. حال که خدا بر بندگان منت نهاده تا با او ارتباط داشته باشند و خود را سمیع الدعا معرفی کرده چرا انسان باید از گفتگوی با او رویگردان باشد و یا خواسته های خود را در سطح دنیا تنزل دهد؟ حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس .... در بند آن مباش که نشنید یا شنید.
به تعبیر حضرت آیت الله جوادی: «حقيقت دعا برای آن است كه خدا انسان را به حضور بپذيرد و به او رو كند. و انسان او را زيارت كند. لذا در ميان برجسته ترين تعبيرات مناجات شعبانيه است كه: «و أقْبِلْ إلىّ إذا ناجَيتك» يعنی مناجات من تنها برای آن است كه تو به من رو كنی؛ نه برای آنكه چيزی به من بدهی.
حكمت دعا، همان روح دعاست كه داعی خود را در مشهد و منظر مدعو بداند و او را كه خدای سبحان است، شاهد خويشتن كند، شاهدی كه با اين مشهود، پيوند ديگری برقرار می سازد».[5]
منبع: فردا
زمانبندی انتشار: 3 آبان 1395 - 15:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها