واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی Rez Infinite "به قلام Alexa Ray Corriea از وبسایت Gamespot" برخی بازیها بیزمان (یا فراتر از زمان) هستند، "رِز" (Rez) یکی از آنهاست. بازی در فضایی سایبری اتفاق میافتد، و شما در راهی قدم میگذارید که طی آن باید یک موجود راز آمیز را که در دل این کیهان خوابیده است بیدار کنید. برای رسیدن به او باید در مسیری که طی میکنید به موجودات ویروسیِ کوچکی شلیک کنید که در فضا میچرخند و راه را بر شما میبندند. اما این روایت داستان نیست که "رِز" را این چنین منحصر بفرد کرده است. این بازی روی کاغذ یک شوتر خطی است و در عمل، یک سیِر لذت بخش و تکان دهنده سرشار از احساس و همدردی است. "رِز اینفینیت" (Rez Infinite) که نسخهی بازسازیِ شدهی بازی برای کنسول PS4 و عینک واقعیت مجازی PSVR است، همچنان همان اثری است که پیشتر برای پلتفرمهای Dreamcast و PS2 عرضه شده بود، البته با کمی ارتقا در بخش گرافیک. تصاویر پس زمینه که پیشتر تار و مبهم بودند، در این نسخه با جلوههایی واضح و زیبا از فضای کهکشانی و سایبری جای گزین شدهاند، رنگها نیز روشنتر و خطوط نیز تیزتر و واضحتر هستند. همچنین دشمنان هم در محیط جنب و جوش دارند و گاهی از کادر دوربینِ بازی خرج یا داخل میشوند. با عینک واقعیت مجازی میتوان در عنوان "رِز" عمیقتر شد، تجربهای که پیش از این ممکن نبوده است. برای کنترل بازی، کافی است همچنان که روی مسیر مشخصی با سرعتی ثابت در حال حرکت هستید، تنها به نشانه گیری و شلیک کردن توجه کنید. همچنان که دکمه X را نگه داشتهاید، از دکمه چپ (یا حسگر حرکتی در VR) برای مشخص کردن دشمنان استفاده کرده، سپس برای شلیک کردن دکمه را رها میکنید. "رِز" شما را ترغیب میکند که با تغییر زاویه دید خود نسبت به دشمنان، این شلیکها را به صورت زنجیروار و پُشت سر هم اجرا کنید. این که تک تک و جداگانه به هرکدام شلیک کنید راه حل خوبی نیست. البته چنین کاری آن قدرها هم ساده نخواهد بود، چرا که دشمنان مدام از تمام جهات پرواز کنان به سوی شما میآیند، آن هم بدون احتساب گلولههایی که از دور به سوی شما پرتاب میکنند! برای صدای شلیک در بازی از ضربان ثابت و جلوههای صوتی مانند صدای کف دست استفاده شده است، و با پیروزی در انهدام دشمنان نیز صدای زیبایی از موسیقی اجرا میشود. شما میتوانید همگام با ریتم ضربان، دشمنان را بزنید، یا این که خودتان ملودیهای متفاوتی بسازید، همه چیز کاملا به ریتمی که شما خلق میکنید بستگی خواهد داشت.
توسط خوشههایی که شکل پیکسلیِ آبی و سفیدی دارند میتوانید خود را شارژ کنید، با جمع کردن آنها به قدر کافی نیز سطح شما ارتقا پیدا کرده و فُرمی جدید به خود خواهید گرفت. مثلا در یک سطحِ بخصوص ظاهر شما از یک موجود شناور نقرهای رنگ به قرمز و سیاه تغییر میکند. همچنین جمع آوری این پیکسلهای سفید (و همین طور پیکسلهای قرمز که کم یاب نیز هستند) میتوانید Overdrive خود را شارژ کنید، ضربه ای قوی که صفحه را از تمام دشمنان پاک خواهد کرد و قدرت مفیدی است، خصوصا در مواجه با باسهای بازی. هنگام مبارزه با باسها، شما باید هستهی مواج یک خوشه از نور را هدف بگیرید تا زندانی که در این منطقه از فضاست نابود شود. اینها پیچیدهترین و دشوارترین بخشهای "رِز" هستند و معمولا هر کدام شامل چندین مرحله میشوند. یک باس ممکن است همچنان که اَشکالی چهارگوش را اطراف هستهی خود جذب میکند، شکل یک موجود در حال دویدن و حمله به خود گرفته و شما را دنبال کند. دیگری میتواند فُرمی شبیه به یک کُره چرخان با بازوهای شاخکی شکل داشته باشد و همچنان که اطراف او پرواز میکنید، سعی کند به شما شلاق بزند! این باس فایتها همچنین یک لذتِ بصری هستند، و با ارتقایی که در کیفیت گرافیکیِ "رِز" صورت گرفته است، بیشتر شبیه به شعر و غوغاست تا یک مبارزه ساده با باس.
اما تجربهی بازی با PSVR واقعا "رِز" را به اوجِ چیزی که میتوانست باشد میرساند. در مراحل اصلی از اولی تا پنجمی، شما میتوانید همچنان که در فضای بازی شناور هستید به بلا، پایین یا پُشت سر خود نگاه کنید و دید بهتری از دنیایی داشته باشید که بازی در آن جریان دارد. این آزادی در زاویه دید شخصیت بازی مزیت دیگری نیز دارد؛ به شما شانس بیشتری برای عکس العمل در برابر دشمنان خواهد داد، خصوصا آنهایی که از مسیر حرکت شما خارج میشوند و از جهات دیگر حمله میکنند. در چندین مورد همین دیدِ باز در مبارزه با باسها به کمکم آمد. این باز بودنِ زاویه دید، شکست دادن دشمنان را روانتر میکند، و بدین صورت بازی کمی آسانتر خواهد شد (خصوصا در برابر آن باسِ به شدت مزاحم که آدم را دنبال و تعقیب میکند.) اما محیط "Area X" دیگر بهترین و کاملترین منطقهی بازی است. من به این منطقه که رسیدم، برای مدتی فقط در میان ستارگان شناور بودم و آن هرج و مرجِ موزیکال و زیبایی که زیر پایم بود را تماشا میکردم، آنهم پیش از این که فرود بیایم و میان تودههایی درخشان و صورتی رنگ حرکت کنم و سراغ یک دشمن عظیم الجثه بروم. این برای "رِز" واقعا یک رشد و تکامل طبیعی محسوب میشود، و فکر میکنم این همان تصویری بوده که "تتسویا میزوگوچی" (Tetsuya Mizuguchi) کارگردان بازی از ابتدا در ذهن خود داشته است. حسی که از دل بازی بیرون میآید تجربهای فراتر از آن چیزی است که در عنوان اصلی "رِز" پیش از این وجود داشت. محیط X در این بازی تمام اجزای بدن شما را تحت تاثیر قرار میدهد، با ریتم موسیقی بازی تمام شبکه عصبی را لمس کرده و شما را به حرکت وا میدارد. من واقعا توانستم با قهرمان کوچک اندامم در بازی همذات پنداری کرده و در ساعاتی که پای بازی بیدار مینشستم، خود را در یک سمفونی از آتش بازی و شکوه حس کنم.
نکات مثبت + دنیایی بسیار زیبا + گیم پلی ساده اما جذاب + PSVR تجربهی بازی را نسبت به نسخه اصلی بالاتر برده است + منطقه X در بازی وصف ناپذیر است نکات منفی - زمان بازی میتوانست بلندتر باشد سخن آخر با وجود این که بازی کوتاه است، و اگر به قدر کافی ماهر باشید در کمی بیش از یک ساعت میتوان تمام آن را تجربه کرد، اما عنوانی است که باید به خاطر آن یک عینک واقعیت مجازی PSVR خرید! این اثر واقعا تجربهای هیپنوتیزم کننده و قوی است، و البته اثری متحول کننده نیز هست، همراه در خود، و هم به خاطر عمیق و وسعتی که به لطف PSVR به دست میدهد. اگر آغاز به تجربه این بازی کنید، دیگر نمیخواهید رهایش کنید! چرا که علاوه بر گرافیک ارتقا یافته و محیط زیبا و رویاییِ X در بازی، این اثر یک کلاس تازه در نسلی جدید از تجربه گیم محسوب میشود. ترجمه: ایرج لطیفی
30 مهر 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]