تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834572498
سقف پرواز تیم ملی تا کجاست؟
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: ایران ورزشی: ارتقای تیم ملی فوتبال ایران تا رده 27 در جدیدترین جدول تیم‌های ملی برتر فوتبال جهان که اواخر این هفته از سوی فیفا به طور رسمی منتشر و اعلام می‌شود، یک پیشرفت شگرف برای کل فوتبال ایران در محاسبات بین‌المللی است و نشان می‌دهد که کارلوس کی‌روش پس از 5 سال و نیم کار در ایران سرانجام به نقطه اوج خود دست کم از نظر کسب نتایج دلخواه رسیده است. با این حال باید متذکر شویم که این به هیچ وجه بالاترین رتبه حاصله ایران در جدول فیفا نیست و کشورمان سابقه تصاحب رتبه شامخ‌تر 15 را هم در این جدول دارد. این مقام در ماه آگوست 2005 نصیب ایران شد و این مقطعی بود که برانکو ایوانکوویچ سرمربی کروات کنونی باشگاه پرسپولیس، تیم ملی را هدایت می‌کرد. پیشرفت تدریجی و فزاینده تیم ملی در جدول فیفا تحت نظر برانکو از اوایل 2004 آغاز شده بود و تقریبا هر ماه گامی بلند و تازه به سمت جلو برداشتیم و قبل از رسیدن به سکوی رویایی و باورنکردنی پانزدهم، تیم ملی بر سکوهای 25، 22، 19 و 17 هم نشسته بود. عمر ما در رده 15 چندان دوام نیاورد و تیم ملی گام‌هایی به سمت عقب برداشت و حذف در مرحله گروهی جام جهانی 2006 سبب شد ایران از جمع 40 تیم اول دنیا خارج شود.
یکی تهاجم، دیگری تدافع
صرفنظر از بحث داغ ماه‌های اخیر مبنی بر اینکه کی‌روش در تیم ملی موفق‌تر بوده یا برانکو که از اساس بحث خوبی نیست، این سوال به ذهن می‌آید که سقف پرواز ما در جدول فیفا به چه میزان می‌رسد و تا چه مرحله و رتبه‌ای می‌توان به این امر خوشبین ماند و با کدام ابزار و روش‌ها می‌توان صعود بیشتری داشت. باید از چند منظر به این مساله نگریست. ابتدا اینکه روش‌های تیمداری و نحوه اداره تیم ملی در ادوار مختلف در کشور ما فرق می‌کرده و تفاوت‌ها در این زمینه فراوان است. در مورد شکل بازی تیم ملی و سقف آرزوها و حداکثر تلاش نیز طی سال‌ها و دوران‌های مختلف عدم یکدستی‌هایی مشاهده می‌شود. برانکو از حرکات تهاجمی لذت می‌برد اما او نیز تقویت خط دفاعی را حیاتی می‌شمرد و مثل کی‌روش می‌دانست که کافی است تیمش گل نخورد زیرا این شیوه در بدترین حالت هم حداقل به یک تساوی و یک امتیاز می‌رسد و چه بسیار روزها که حتی در حملات غیر موثر گل‌هایی به طور تصادفی و با اقبالی خوش به دست می‌آیند و تیم صاحب توان تدافعی کامل، برد را نیز به آسانی در مشت خود می‌بیند.
یک گل کافی است؟
تفاوت برانکو و کی‌روش و حاصل کار و میزان موفقیت‌شان در جدول فیفا نیز به نوع و نحوه کارهای هر یک از این دو مربی برمی‌گردد. برانکو تیمش را با ترکیب‌هایی از تهاجم و دفاع می‌بست و بیشتر از کی‌روش در بخش تهاجمی بازیکن داشت، از دایی، کریمی و مهدوی‌کیا تا هاشمیان و در دوره‌ای نیکبخت واحدی در اوج اما موفقیت‌های سرمربی پرتغالی فعلی تیم ملی ایران از زمانی آغاز شد که بنا و پایه بازی تیم ملی را روی گرایش‌ها و رویکردهای دفاعی گذاشت و بازی‌ها را بست تا با فرسوده کردن حریفان به نتایج دلخواه برسد و اینچنین نیز شد و موفقیت‌های اخیر تیم ملی و 3 پیروزی در 4 دیدار نخست ملی‌پوشان در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 و نخوردن حتی یک گل در این دوره محصول همین نگرش و نتیجه همین برنامه‌ریزی است و با اینکه عملکرد دفاعی تیم ملی عالی شده اما فرض این است که همیشه نمی‌توان با زدن فقط یک گل پیروز شد و این دفاع سرانجام روزی تمرکز و استحکام خود را ولو برای لحظاتی کوتاه از دست می‌دهد و گل می‌خورد و در چنان روزهایی اگر خط حمله توان زدن بیش از یک گل را نداشته باشد، کار خراب و کسب نتایج لازم دشوارتر می‌شود.
شرط و نشانه اصلی
آیا بالا رفتن در جدول فیفا همان قدر مهم است که ملاحظات فوق گواهی می‌دهد؟ در پاسخ باید گفت که خیر و در این جدول بیش از آنکه کیفیت و کلاس بازی تیم‌ها شرط باشد، فقط نتایج حاصله شرط است و منابع و نهادهایی به جز فیفا هر تیم و هر مربی را براساس جام‌هایی که فتح می‌کنند یا نمی‌کنند، به ارزیابی می‌گذارند و درجه‌بندی می‌کنند ولی رده‌بندی فیفا به رغم نقایص فوق برای یادآوری و مشخص‌سازی میزان تلاش‌های کشورها در عرصه فوتبال چوب خط مناسبی است و متذکر می‌شود که در امر کسب نتیجه که مهمترین اصل در این ورزش است، ما و سایرین چقدر موفق یا ناموفق بوده‌ایم. به قول برخی دوستان این جداول برای ثبت در تاریخ خوب هستند و از یاد نبرده‌ایم در همان ماه‌هایی که ایران به رده‌های 17 و 15 فیفا رسیده بود، ژاپن در میان آسیایی‌ها از ما هم بالاتر رفته بود و رده‌های 12 و 10 دنیا را هم کسب کرد و در فوریه 1998 حتی به رتبه نهم جدول فیفا هم رسید.
حالا که یکه‌تازی می‌کنیم
اینک که ایران در آسیا به گونه‌ای یکه‌تازی می‌کند و بیش از 3 سال و نیم است که به هیچ تیمی از این قاره نباخته، ژاپن، کره جنوبی و حتی استرالیا قدری از گذشته درخشان‌تر خود در جمع آسیایی‌های جدول فیفا فاصله گرفته‌اند و این نیز نشانگر کار درست و وسیعی است که روی تیم ملی ما صورت گرفته است و جا دارد که استمرار و حتی افزایش هم بیابد. برخی می‌گویند رتبه 27 فعلی ما با رتبه‌های 19 و 17 زمان برانکو هم برابری می‌کند زیرا کار در عرصه‌های بین‌المللی فوتبال اینک سخت‌تر شده است اما به جای چانه‌زنی و بحث در این زمینه‌ها بهتر است کی‌روش و شاگردانش در عین حفظ اصل دفاع در تیم ملی طرح‌های تهاجمی خود را نیز مثل برانکو که پرسپولیس را در این زمینه متحول کرده است، تقویت کنند زیرا اگر هم صعود بیشتر در جدول فیفا از طریق کسب مکرر «یک بر صفر» ها و برخی تساوی‌های صفر بر صفر امکان‌پذیر باشد اما فتح جام‌های بزرگ با آن نزدیک به غیر ممکن است و کی‌روش قطعا با این هدف سرمربی ما نشده که فقط رده‌بندی ایران را در فیفا بالاتر ببرد بلکه از او صعود به جام جهانی را می‌خواهیم که یک بار محقق شده و این بار نیز هیچ بعید نیست این موفقیت بزرگ تکرار شود. پس از آن اگر در جام ملت‌ها بتوانیم رتبه خود در رده‌بندی را به رخ بکشیم و پس از حدود نیم قرن به فینال برسیم، آنگاه فوتبال ملی ما مدیون کی‌روش خواهد بود که هم در رساندن به جام جهانی موفقیت‌های بی‌نظیری کسب کرده و هم یک جام زیبا برایمان به ارمغان آورده است. این تیم با این مربی پتانسیل بالای سر بردن جام آسیا را هم دارد.
۲۵ مهر ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
ورزش
پربازدیدترینها