واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
کتاب «بهار عربی در مصر» منتشر شد
شناسهٔ خبر: 3796117 - شنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۵ - ۱۷:۳۷
بین الملل > خاورمیانه و آفریقای شمالی
.jwplayer{ display: inline-block; } کتاب بهار عربی در مصر به قلم «بهجت قرنی» و « رباب المهدی»، توسط انتشارات «دانشگاه آمریکایی قاهره منتشر شد. به گزارش خبرگزاری مهر، جنبش های انقلابی در جهان عرب که با خیزش مردم تونس در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، همواره به یکی از مباحث داغ در محافل علمی جهان طی سالهای گذشته بدل شده است. سوال اینجاست که این جنبش ها چرا و چگونه ایجاد شده و نتایج آنها چه بود؟ جنبش موسوم به بهار عربی یا همان بیداری اسلامی را می توان به نوعی سرآغازی جدید نه تنها برای کشورهای تحت تاثیر این انقلاب ها، بلکه زنگ خطری برای آن دسته از نظام های سیاسی بود که اهمیتی برای نقش مساله امنیت انسانی در مدیریت کلان کشور خود قائل نیستند. «بهجت قرنی» و « رباب المهدی»، از اساتید دانشگاه آمریکایی قاهره و متخصص در مسائل مربوط به امنیت انسانی و انقلاب های عربی، در کتاب خود با نام «بهار عربی در مصر» که توسط انتشارات «دانشگاه آمریکایی قاهره» به چاپ رسیده، به بررسی زمینه ها، چگونگی و عواقب بهار عربی در کشورهای عربی پرداخته اند. تا کنون کتاب ها و مقالات زیادی در باب بررسی بهار عربی و خیزش های مردمی در کشورهای عربی نوشته و منتشر شده اند. در اکثر این کتاب ها نیز کم و بیش به مساله امنیت انسانی پرداخته شده است. اما آنچه رویکرد این کتاب را با سایر کتب نوشته شده در این زمینه متمایز می کند، استفاده از مکتب «سیاست منازعه» و و نظریه «جنبش اجتماعی» در رویکرد تحلیلی آن توسط دو نویسنده یاد شده این کتاب است. اما سوال ایجاست که سیاستهای تنازعی چیست؟ سیاست های تنازعی به معنای استفاده از روش های غیر منظم برای رسیدن با هدفی سیاسی و یا تغییر سیاست های دولت است. می توان به تظاهرات، تجمعات گسترده خیابانی، اعتصابات و یا هر کنش اجتماعی با هدف رسیدن به مقصودی سیاسی که شرایط عادی جامعه را بر هم می زند به عنوان مصادیق بارز این سیاست اشاره کرد. اما رابطه این نوع سیاست با نظریه «جنبش های اجتماعی» چیست؟ در حقیقت جنبش های اجتماعی ادامه راه و شکل تلطیف شده همین سیاست های تنازعی هستند. «چارلز تیلی»، جامعه شناس برجسته، سیاست های تنازعی را این چنین معرفی می کند: کنش ها و واکنش هایی که در آن، بازیگران به نفع طرف دیگری جز خود وارد عمل می شوند. در اینجا دولت ها می توانند هدف قرار گرفته شوند، به عنوان کنشگر وارد عمل شوند و یا به عنوان شخص سوم وارد شوند. «تیلی» همچنین معتقد است که سیاست های تنازعی شالوده تشکیل دهنده جنبش های اجتماعی قرن ۱۸ میلادی به این سو هستند. مفهوم سیاست های تنازعی اما با آغاز دهه ۹۰ میلادی و در آستانه ورود به قرن ۲۱ توسط دانشمندان و جامعه شناسان آمریکایی همچون «سیدنی تارو»، «چارلز تیلی» و «دوگ مک آدام» مطرح و بسط داده شد. فهم این تئوری نقش عمده ای در تحلیل مفاهیم اجتماعی از جمله جنبش های اجتماعی، اعتصابات و انقلاب های مدرن دارد. در اصل هدف از کار بر روی این تئوری، رسیدن به چارچوبی برای تحلیل و توان بررسی این سه پدیده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]