محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828855861
روایت فراموشی... - خبرگزاری ایمنا
واضح آرشیو وب فارسی:ایمنا: به گزارش خبرنگار ایمنا، سینما سوره اصفهان که بخش هنر و تجربه سینمای را برعهده دارد هر هفته دوشنبه ها یکی از کارگردان هایی که اثری را در این بخش از سینمای کشور در حال اکران دارند دعوت می کند و پس از پخش فیلم در سانس 17، سانس 19 به نقد و بررسی آن فیم اختصاص می یابد. امروز نخستی دوشنبه از پاییز 1395، سینما سوره اصفهان میزبان وحید وکیلی فر، کارگردان فیلم «گشر» و «تابور» است که هر دو در بخش هنر و تجربه به اکران در آمده است و این جلسه به فیلم «گشر» اختصاص دارد. این کارگردان جوان در ابتدای صحبتش با اشاره به نوع پخش فیلم ها در سالن ها می گوید: متأسفانه در این سالن من متوجه شدم که به دلیل قرارگیری بد ویدئو پرژکتور قسمتی از زیرنویس ها دیده نمی شود و اگرچه این سالن در ایران جزو سینماهاییست که کیفیت خیلی خوبی دارد ولی متأسفانه این مشکلی بود که وجود داشت. وکیلی فر، در پاسخ به سؤالی در رابطه با مراحل ساخت اثر گفت: در اصل ایده این فیلم در سال 85 به واسطه سفری که به منطقه عسلویه داشتم در ذهنم نقش بست و بعد برای ساخت فیلم هیچ پولی نداشتیم و هزینه ها را از جایزه فیلم نامه ای که برنده شده بودم تأمین شد و با یک دوربین و دوسه تایی نور و طی 20 روز فیلم را ساختیم. کارگردان فیلم «گشر» در پاسخ به این سؤال که چه چالشی برای بازی ها و کار با نابازیگر داشتید توضیح می دهد: نظام در جزیره هرمز زندگی می کند، قباد از بستگانمان است و در کرمانشان زندگی می کند و تنها جهان است که در این بین بازیگر است. به نظر من، آنچه استفاده در استفاده از نابازیگر و بازیگر تئاتر برای یک کارگردان مزیت به شمار می رود این است که این طور بازیگرانی شخصیت را تحلیل می کنند. یعنی با شخصیتی که قرار است نقشش را بازی کنند عجین می شوند و آنوقت است که هر حرکت معنی و مفهوم پیدا می کند. وکیلی فر ادامه می دهد: یکی از چیزهایی که در رابطه با بازی گرفتن از نابازیگر مرا یاری می دهد، دوربین و تکنولوژی دیجیتال است. معمولا من سر پلان های بلندی دارم و سعی می کنم در برخی موارد حتی 5-6 دقیقه فیلم بگیرم تا بازیگر دوربین را از یاد ببرد و به «آن» برسم. در ادامه سؤالی از کارگردان «تابور» پرسیده می شود مبنی بر اینکه، چرا خیلی از فیلم هایی که ما می بینیم ظاهرا تعدادی فیلم کوتاه است که در یک قالب فیلم بلند ارائه می شود و این موضوع باعث می شود ما با شخصیت های عمیقی طرف نباشیم می گوید:من با این دو فیلمی که ساخته ام، به کشور ها و جشنواره های زیادی رفتم و خب به طبع در این جشنواره ها مصاحبه ها و نقد و تحلیل های زیادی هم نوشته می شود. تا آنجایی که من می دانم اصلا چنین تفکری درکشورهای دیگر وجود ندارد و این موضوع و این نگاه به فیلم ها بر اساس فرهنگ ادبی حاکم بر سینمای کشور است که مخاطب اینطور به فیلم ها نگاه کند. در سینما انواع قصه پردازی وجود دارد و ما نمی توانیم بگوییم تنها یک مدل قصه پردازی معیار وجود دارد که باید به عنوان مدل ایده آل در نظر گرفته شود. وی ادامه می دهد: در «گشر» ما با سه شخصیت طرفیم که برای گذران زندگی و فراموشی به جهانی آمده اند که در فیلم نمایش داده می شود. بزرگترین و مهمترین لحظات آنها درست همان لحظاتیست که در حال زیست آن هستند. من در هیچ کدام از دو فیلمی که ساخته ام نخواسته ام به شخصیت های فیلم نزدیک شوم و سعی کرده ام با توجه به تجربه زیستی خودم و فضاهایی که از زندگی کارگران در این منطقه می دانستم با وام داری به جوهره زیست آنها فیلمم را بسازم. این وام داری تا حدیست که فکر می کنم برای اولین دارم به صورت علنی می گویم، من 3روز ضبط کردم و بعد از اتمام آن سه روز همه راش ها را کنار گذاشتم و آنوقت بود که توانستم از زاویه دید خود این کارگر ها فیلمم را جلو ببرم./ 12176/135 میلاد باقری
جمعه ، ۱۶مهر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایمنا]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
گوناگون
پربازدیدترینها