محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832787573
مشکلات زیست محیطی و اقتصادی گونه های آبزی غیربومی - اتاق نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: یک محقق گونه های غیر بومی آبزی ضمن اشاره به اینکه مجموعه شیلات ورود و پخش ماهیان غیر بومی را سرعت بخشیده است گفت: ماهی قرمز شناخته شده ترین نوع گونه های غیربومی ماهی در ایران است و تاکنون وجود بیش از 30 گونه ماهی غیر بومی در رودخانه ها و تالاب های ایران گاتاق خبر: حسین ولی خانی ضمن اشاره به اینکه گونه های غیر بومی ارتباطی با مرزهای سیاسی ندارند، گفت: گونه های غیر بومی گونه هایی هستند که به صورت تصادفی یا عمدا توسط انسان به مناطقی در بیرون از دامنه طبیعی پراکنش خود وارد شده و در آنجا زیست می کنند.به عنوان مثال اگر یک نوع ماهی از رودخانه سفیدرود برداشته و در رودخانه کرج که قبلا در آن وجود نداشته وارد شود، این ماهی یک گونه غیر بومی برای رودخانه کرج محسوب می شود. وی ادامه داد: بعضی از گونه های غیر بومی به دلیل توانایی هایی مانند قدرت تولید مثل بالا، همه چیزخواری و تحمل دامنه وسیعی از شرایط محیطی وقتی به محیط جدیدی وارد می شوند باعث ایجاد تغییرات زیادی در آن محیط شده و برای گونه های بومی خطر آفرینند و خسارات اقتصادی و اجتماعی به بار می آورند که در اصطلاح به گونه آفات در آن منطقه تبدیل می شوند که به آن ها گونه های مهاجم گفته می شود. از جمله ماهیان مهاجم می توان به گونه تیلاپیا زیلی در استان خوزستان اشاره کرد. ماهی قرمز، شناخته شده ترین نوع گونه های غیر بومی ولی خانی با بیان اینکه تا کنون وجود بیش از 30 گونه ماهی غیر بومی در رودخانه ها و تالاب های ایران گزارش شده است، گفت: ماهی حوض یا ماهی قرمز شناخته شده ترین نوع این گونه های غیر بومی است.در مورد تاریخ دقیق ورود این ماهی ها به کشور دیدگاه های مختلفی وجود دارد اما چیزی که مشخص است این است که ماهی حوض، ماهی غیر بومی است که توسط مردم به عنوان ماهی تزئینی و همچنین به صورت ناخواسته به وسیله فعالیت های آبزی پروری، به بیشتر پهنه های آب شیرین کشور وارد شده است. این محقق گونه های غیربومی آبزی گفت: در دهه 1920 زمانی که بخش سلامت و همچنین سایر بخش ها مورد توجه قرار گرفته بود بیماری مالاریا به عنوان مانعی برای پیشرفت تلقی می شد به همین دلیل ماهی گامبوزیا برای کنترل آن از کشور ایتالیا خریداری به تالاب های شمال کشور معرفی شد و در دهه 1960 تعدادی از این ماهی ها از شمال جمع آوری و به جنوب کشور منتقل شد به طوری که هم اکنون این ماهی در سرتاسر کشور وجود دارد. مجموعه شیلات کشور ورود و پخش ماهیان غیربومی را سرعت بخشید است این کارشناس محیط زیست بیان کرد: با تشکیل شرکت شیلات ایران به صورت رسمی در دهه 1950 ورود و پخش ماهیان غیر بومی مانند قزل آلای رنگین کمان، کپور ماهیان چینی، تیزه کولی، آمورچه و سایر ماهیان سرعت بیشتری پیدا کرد. به طوریکه در سال های اخیر نیز با ورود ماهیان غیر بومی و مهاجم تیلاپیا به کشور، ماهیان غیر بومی مورد توجه بیشتری قرار گرفتند. مشکلات زیست محیطی و اقتصادی گونه های آبزی مهاجم این محقق گونه های غیربومی آبزی درباره مشکلات زیست محیطی و اقتصادی و اجتماعی گونه های غیر بومی و مهاجم گفت: در حال حاضر گونه های غیر بومی و مهاجم علاوه بر تاثیرات مخربی که بر روی گونه های بومی بر اثر تغذیه از آنها، رقابت برای غذا، مکان تخم ریزی و تاثیر بر محیط زیست آنها داشته اند، تاثیرات مهم اقتصادی و اجتماعی نیز به بار آورده اند. به عنوان مثال: ماهی آمور یا کپور علف خوار بوده و در دهه 1360 به منظور افزایش تولید ماهی به تالاب هامون در استان سیستان و بلوچستان معرفی شد اما به دلیل اثراتی که بر روی گیاهان آبزی تالاب داشت تاثیرات منفی عمیقی بر اقتصاد محلی همچون تغذیه دام ها و صنایع دستی وارد کرد. ورود ماهی های حوض به سد لار تهدیدی برای حیات قزل آلای خال قرمز وی اظهار کرد: ماهی حوض در بیشتر رودخانه ها و تالاب های کشور به فراوانی وجود دارد به طوریکه در دهه 1380 در برخی از سال ها بیش از 50 درصد صید تالاب انزلی را به خود اختصاص داده است. این تعداد از ماهی حوض قطعا تاثیرات زیادی در کاهش ماهیان ارزشمند بومی داشته و به دلیل اینکه از نظر کیفیت گوشت در بین مردم مقبولیت نداشته با قیمت ارزانی به فروش می رسد.متاسفانه در نمونه برداری های سالهای اخیر مشخص شده که ماهی حوض توانسته به سد لار و رودخانه های منتهی به آن وارد شده و حیات گونه ارزشمند و حفاظت شده قزل آلای خال قرمز پارک ملی لار را تهدید کند. ولی خانی با اشاره به اینکه در سال های اخیر این ماهی به دریاچه زیبا و توریستی نئور اردبیل وارد شده و تعادل زیستی آن را بر هم زده است گفت: برای کنترل این گونه غیر بومی صدها میلیون تومان بودجه مورد نیاز است. همچنین این ماهی به همراه ماهی تیزه کولی، آمورچه و تیلاپیا از ماهیان هرز مراکز پرورش ماهیان گرمابی و آب بندان های کشور هستند که سالیانه خسارات قابل توجهی به پرورش دهندگان ماهی وارد می کنند. گونه مهاجم تیلاپیا سبب کاهش ماهیان گرمابی شده است این کارشناس محیط زیست گفت: بنابر اظهار نظر کارشناسان شیلات ورود گونه تیلاپیای زیلی به مزارع پرورش ماهی استان خوزستان باعث کاهش قابل توجه تولید ماهیان گرمابی شده است. تیلاپیا عرصه را بر گونه های بومی تالاب شادگان تنگ کرده است وی درباره ماهی تیلاپیا گفت: این ماهی برای اولین بار در سال 1391 در استان خوزستان مشاهده شد و طی تحقیقات صورت گرفته مشخص شده که متاسفانه در مدت زمان اندک این گونه توانسته به بسیاری از زیستگاه های آبی استان وارد و در برخی از مناطق مانند تالاب شادگان فراوان ترین گونه شده و عرصه را برای گونه های ارزشمند و اقتصادی بومی تنگ کند. وی ادامه داد: در حال حاضر این گونه مشکلات بسیار زیادی را برای افراد محلی و صیادان بومی ایجاد کرده است؛ به طوریکه از نظر اقتصادی صید آن مقرون به صرفه نبوده و با تاثیرات منفی که بر سایر ماهیان بومی استان گذاشته مشکلات این قشر را دو چندان کرده است. متاسفانه گونه های دیگری از ماهیان تیلاپیا نیز در آبهای استان مشاهده شده اند؛ به طوریکه این گونه ها با ویژگی تهاجمی خود و دارا بودن پتانسیل تبدیل شدن به آفت در حال پراکنش و تکثیر در پهنه های آبی استان خوزستان هستند. این کارشناس محیط زیست درباره اینکه چگونه یک گونه غیر بومی مانند تیلاپیای زیلی در طی چند سال به گونه غالب تالاب شادگان تبدیل می شود؟ گفت: نکته ای که وجود دارد این است که هر چقدر محیط های طبیعی به وسیله فعالیت های انسانی آسیب بیشتری دیده و از حالت تعادل طبیعی خارج شوند، گونه های غیر بومی راحت تر و با دامنه اثر بیشتری در آن محیط استقرار پیدا می کنند.استان های همجوار خوزستان که سرچشمه رودخانه های مهم این استان مانند کارون، دز و کرخه در آنها قرار دارد از استان هایی هستند که دارای بیشترین مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان هستند.این مزارع پساب خروجی خود را بدون هیچ گونه تصفیه وارد آب رودخانه ها کرده که این امر باعث کاهش کیفیت آب رودخانه ها شده است. ولی خانی گفت: به این عامل، انتقال آب به سایر استان ها را نیز می توان اضافه کرد. وقتی این رودخانه ها وارد خوزستان می شوند بر روی آنها سدهایی زده شده که علاوه بر کاهش حجم آب پایین دست، آب خروجی از این سدها نیز با کنترل انسانی نه بر اساس سیر طبیعی مورد نیاز ماهی ها، تنظیم می شود. برخی از این سدها نیز با مکان یابی نادرست باعث افزایش شوری و کاهش کیفیت آب رودخانه ها شده اند. در مناطق پایین دست زمین های کشاورزی آبی عظیم به خصوص مزارع نیشکر و همچنین مزارع فراوان پرورش ماهیان گرمابی وجود دارد که هر ساله علاوه بر مصرف حجم فراوانی از آب مقادیر زیادی از پساب های خود را بدون هیچ گونه تصفیه ای وارد رودخانه ها و تالاب ها می کنند. به این موارد می توان پساب صنایع مختلف، فاضلاب های شهری و روستایی و فعالیت های مربوط با استخراج نفت را نیز افزود. این شرایط نشان دهنده توسعه ناپایدار در خوزستان است که باعث شده رودخانه ها و تالاب ها با کاهش حجم آب و افزایش آلودگی مواجه شده و از حالت تعادل طبیعی خارج و شرایط برای استقرار گونه های غیر بومی فراهم شود. وی ادامه داد: در واقع تالاب شادگان به عنوان یکی از تالاب های ارزشمند و بین المللی کشورمان مطرح بوده، به طوریکه در طول یک سال صیادی حدود 15 هزار تن ماهی از آن صید شده است؛ ولی هم اکنون به مکانی تبدیل شده که عملا ورودی آب طبیعی اندکی داشته و بیشترین حجم آب وارد شده به آن پساب حاصل از مزارع نیشکر و پرورش ماهیان گرمابی استان است. با تبدیل شدن این تالاب به مکانی برای تخلیه پساب، جای تعجب نیست که در این شرایط گونه ای مانند تیلاپیای زیلی در آن استقرار پیدا کرده و به عنوان یک آفت عمل کند. حذف کامل گونه های غیر بومی غیر ممکن است این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه متاسفانه حذف کامل گونه های غیر بومی عملا غیر ممکن است گفت: تا هر زمان که این گونه ها در محیط جدید باشند تاثیرات منفی خود را بر روی اکوسیستم و همچنین اثرات اقتصادی و اجتماعی خود دارند و در حال حاضر با روش های موجود تنها می توان جمعیت آنها را کنترل کرد تا از آسیب های وارد شده کاسته شود. لزوم توجه بیشتر سازمان های محیط زیست و شیلات به ورود گونه های غیربومی ولی خانی درباره کنترل گونه های غیر بومی و مهاجم و شیوه برخورد با آنها گفت: برای کنترل این گونه ها نهادهای مختلفی وظیفه دارند و علاوه بر سازمان حفاظت محیط زیست که مسئول حفاظت از عرصه های طبیعی است، مجموعه شیلات کشور نیز طبق قانون حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی و همچنین اساس نامه خود، موظف به حفاظت از منابع آبزی در آبهای داخلی است. این در حالیست که در گذشته سازمان حفاظت محیط زیست توجه چندانی به آبهای داخلی نداشته و مجموعه شیلات نیز عمدتا فعالیت آبزی پروری داشته و از گونه های غیر بومی غافل بوده است. این محقق گونه های غیر بومی با بیان اینکه طبق نظر وزارت نیرو استان های یزد، کرمان، اصفهان، قم و مرکزی در مرحله تنش آبی شدید قرار داشته و از نظر برداشت آب بیشتر دشتها در این استانها جزو محدوده های ممنوعه هستند گفت: با این شرایط به نظر نمی رسد که فعالیت های آبزی پروری موجود در این استان ها و همچنین برنامه ریزی برای معرفی ماهی مهاجمی که از نظر کیفیت گوشت دارای تردیدهای فراوانی است و مخاطرات فراوان زیست محیطی نیز به همراه دارد از نظر آمایش سرزمینی گزینه مناسبی باشد. گونه های بومی فواید اقتصادی دارند وی گفت: اگر از ماهی های اقتصادی و ارزشمند بومی مانند ماهیان خاویاری که زمانی سهم قابل توجهی در صادرات ایران داشته اند و اگر ماهی سفید، بنی، شیربت و سایر ماهیان بومی حفاظت شوند و ذخایر آنها احیا گردند؛ توسعه، تکثیر و پرورش این گونه ها قطعا فواید اقتصادی بسیار فراتر از توسعه گونه های غیر بومی در کشور خواهد داشت. پیشی گرفتن کشورهای عربی از ایران در تولید خاویار این محقق گونه های غیربومی اظهار کرد: کشورهای عربی همسایه جنوبی ایران مانند عربستان و امارات در تولید خاویار از ایران که روزگاری از مهمترین صادر کنندگان خاویار بوده پیشی گرفته اند. طبق آمارها عربستان در سال 2011 حدود پنج تن خاویار تولید کرده این در شرایطی است که کشور امارات پا فراتر گذاشته و با احداث یکی از بزرگترین مراکز فضای بسته پرورش ماهیان خاویاری در دنیا، هدفگذاری تولید 35 تن خاویار در سال 2015 را داشته است. در صورتیکه شایان ذکر است که تولید خاویار در سال 2015 در ایران تنها دو تن بوده است. کنترل گونه های غیر بومی از برنامه های زیست محیطی کشورهای توسعه یافته ولی خانی ادامه داد: امروزه کشورهای پیشرو به جای توجه به وارد کردن گونه های جدید با صرف زمان و هزینه های زیاد در صدد کنترل گونه های غیر بومی، احیای گونه های بومی و اکوسیستم های طبیعی و همچنین آموزش مردم در قبال چگونگی برخورد با گونه های غیر بومی هستند برای مثال استرالیا از کشورهایی است که اکوسیستم های آبی آن به شدت از ماهیان تیلاپیا آسیب دیده، به نحوی که در این کشور برای کنترل این ماهیان قوانین سرسختانه ای وضع شده است حتی زمانی که ماهیگیران تفریحی این گونه ها را صید کنند باید به سرعت آنها را کشته و در سطل زباله انداخته و یا دور از منبع آبی آن را دفن نمایند؛ در این کشور نگه داری، فروش و حتی مصرف گوشت تیلاپیا ممنوع بوده و جریمه های قابل توجهی برای عدم رعایت آنها تعیین شده است.در نتیجه، از نهاد ها و بخش های مرتبط با عرصه های طبیعی کشورمان که در دهه های گذشته متحمل آسیب های فراوانی شده است نیز چنین رویکردی مورد انتظار است. مبنع: ایسنا 95103
سه شنبه ، ۱۳مهر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها