محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846323374
این ترانه سراهای ایرانی چه زود به شهرت رسیدند
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه هفت صبح: در بین شاعران، همیشه ترانه سراها امکان شهرت بیشتری دارند. شاید یکی از مهمترین تفاوت ترانه سرایان با شاعرانی که در قالب های دیگر شعر می گویند این است که راه شهرت و محبوبیت آنها ساده تر است. البته درست است که رقابت بین این گروه هم وجود دارد.
مریم حیدرزاده
متولد 1356زمان شهرت: 20 سالگی
شهرت مریم حیدرزاده بر می گردد به اواسط دهه هفتاد. او از سال 75 کار خود را با برنامه «با طراوت» از شبکه سوم سیما آغاز کرد و در نهایت در سال 77 اولین کتاب و آلبومش را به چاپ رساند. این آلبوم با ترانه «دلم کسی رو نمی خواد» کم کم هر جایی شنیده می شد؛ رادیو، تلویزیون و در خانه ها و حتی ماشین ها. آن سال ها، عاشقانه های ساده اینچنین به تدریج رواج پیدا می کرد و حیدرزاده در این میان توانست جایی بین مخاطبان پیدا کند. البته قبل از آن هم خیلی ها او را می شناختند چون به هر حال با تلویزیون همکاری کرده بود.
این محبوبیت همچنان پیش رفت تا اینکه در سال 84 با ممنوعیت آثارش از سوی وزارت ارشاد مواجه شد. کتاب ها و آلبوم هایش پشت دروازه ارشاد ماندند و به تدریج کمتر از او یاد شد. یکی از دلایل این ممنوعیت آهنگی بود که خوانندگان آن سوی آب، بر اساس ترانه اش ساخته بودند. ترانه مذکور تفاوت زیادی با فحوای آنچه در ایران منتشر می کرد نداشت اما در هر حال دستاویزی بود برای توقیف.
بعدها یک خواننده دیگر، دست به سرقت یکی از ترانه هایش زد و بدون اجازه آن را خواند. این ترانه همان ترانه ای بود که حیدرزاده با آن معروف شده بود: «دلم کسی رو نمی خواد». ماجرا به اظهار انتقاد و طرح شکایت کشید اما در نهایت به جایی نرسید. او حالا هم بابت این سرقت که گاه و بی گاه از سوی خوانندگان آن سوی آب می بینیم، دل چرکین است. در هر حال بعد از دولت پیشین، یکی از کتاب هایش مجوز گرفت و در سال 93 منتشر شد. هر چند به نظر می رسید دیگر آن استقبال سابق را از سوی مخاطبان ندارد. حیدرزاده در حال و هوای قدیم خود مانده بود و ترانه سرایی ایران به سرعت جلو رفته بود.
سابیر هاکا
متولد 1365زمان شهرت: 24 سالگی
سابیر هاکا با نام اصلی صابر قبادی اهل کرمانشاه است. «سابیر» تلفظ کردی «صابر» است و اینکه چرا نام خانوادگی اش را تغییر داده هم خواندنی است: «اوایل که انجمن شعر می رفتم مرا با نام قبادی می شناختند. کردها و لرها در مورد نقد شعر خیلی سخت گیرند و از آن سرسری نمی گذرند. از یک طرف به شدت تشویق می شدم از طرف دیگر با شعرم برخوردی ستیزه جویانه می شد. اسمم را عوض کردم به امید اینکه این قضیه حل شود. بعد از اینکه اسمم را عوض کردم، یکی از همان هایی که در شهرستان همیشه با من دعوا داشت به من گفت اگر می خواهی شعر کارگری بگویی مثل این یارو «سابیر هاکا» شعر بگو. نمی دانم اهل کجاست ولی خوب شعر می گوید. بعد هم شعر «شاه توت» را برایم خواند.»
در واقع همان طور که خودش به درستی اشاره می کند، همه چیز از شعر «شاه توت» شروع شد. این شعر عجیب و تاثیرگذار، شهرتی برای سابیر هاکا به ارمغان آورد که بعید است دیگر شبیه آن را تجربه کند. این شعر در قالب پیامک دست به دست چرخید و در وبلاگ ها و سایت های علاقه مندان شعر نقل شد تا جایی که حتی اهل فرهنگ هم گاهی آن را به عنوان شعر نمونه ساده اما قدرتمند مثال می زدند: «تا به حال/ افتادن شاه توت را دیده ای؟/ که چگونه سرخی اش را/ با خاک قسمت می کند/ [هیچ چیز مثل افتادن دردآور نیست]/ من کارگرهای زیادی را دیدم/ از ساختمان که می افتادند/ شاه توت می شدند.»
«هاکا» در کردی یعنی «هر لحظه احتمال دارد». او اولین کتابش را با عنوان «می ترسم بعد از مرگ هم کارگر باشم» در سال 92 منتشر کرد. این مجموعه کتابی بسیار قدرتمند بود؛ تجربه ای که در کتاب دومش با نام «دوری مثل آخرین طبقه یک ساختمان» هرگز تکرار نشد.
فاضل نظری
متولد 1357زمان شهرت: 25 سالگی
شهرت فاضل نظری روز افزون است به خصوص که محسن چاوشی در آخرین کاری که برای سریال پرمخاطب «شهرزاد» ساخت از غزل او استفاده کرد. البته فاضل نظری پیش از این هم مقبول خوانندگان بود و مجید اخشایی هم یکی از آثارش را اجرا کرده بود اما مهم این است که نظری پیش از اقبال خوانندگان موسیقی به آثارش بین طرفداران شعر سنتی نامی آشنا بود.
اصولا بین جوان ها کم پیدا می شدند کسانی که ابیات شان دهان به دهان چرخیده باشد: «آب طلب نکرده همیشه مراد نیست/ گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند». این بیت آخر غزلی است که چند سال پیش بین دوستداران غزل باب شد و وقتی نام شاعر به میان آمد، همه از کتاب «گریه های امپراتور» نام بردند.
این کتاب در سال 1382 منتشر شد، زمانی که فاضل نظری 25 سال بیشتر نداشت. او متولد خمین است و تحصیلات اولیه خود را نیز در این شهر گذراند. بعدها در سال 1376 به دانشگاه امام صادق آمد و رشته های معارف اسلامی و مدیریت را پی گرفت. نظری حالا دکترای رشته مدیریت تولید و عملیات در دانشگاه شهید بهشتی است. دو کتاب دیگر او هم که در شعر مقبول و معروف هستند از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شده اند: «اقلیت» و «صدا».
او سمت های مختلفی را هم در جشنواره های دولتی تجربه کرده است. همچنین سابقه 10 سال ریاست حوزه هنری استان تهران، رییس مرکز موسیقی حوزه هنری، عضو شورای عالی شعر سازمان صدا و سیما را نیز در کارنامه خود دارد. آثار نظری جوایز فراوانی در کشور برده است و برخی آثارش نیز در کشورهای فارسی زبان منتشر شده.
حسین صفا
متولد 1359زمان شهرت: 27 سالگی
نام حسین صدا در اذهان علاقه مندان موسیقی گره خورده با محسن چاوشی. اگر شهرت چاوشی را مدیون فیلم «سنتوری» داریوش مهرجویی بدانیم، آ« وقت می توان تاریخ تقریبی شهرت حسین صفا را هم به دست آورد. او قبل از «سنتوری» با چاوشی کار کرده بود. خودش آشنایی با او را دوران خدمت و در سال 81 می داند. بعد از آن هم در سال 83 در آلبوم «نفرین» چاوشی ترانه ای داشت، هم در سال 84 در آلبوم «خودکشی ممنوع»، «لنگه کفش» و متاسفم» که آثار دیگر این خواننده هستند. منتها همه چیز با «سنتوری» شروع شد. ترانه «زخم زبون» را دیگر در سال 86 خیلی ها شنیده بودند. «من با زخم زبونات رفیقم/ مرهم بذار با حرفات روی زخم عمیقم/ با توام که داری به گریه م می خندی/ کاش می شد بیای و به من دل ببندی/ تنها بودن یه کابوس شومه، عزیزم/ کار دل نباشی تمومه عزیزم».
بنابراین می شود شروع شهرت او را هم همین سال دانست؛ زمانی که صفا 27 ساله بود. او متولد 1359 در تهران و اصالتا آذری است. اولین کتاب غزلیات او با نام «کنار پلی تاریک و چند غزل برای زنم» در فروردین 1388 به چاپ رسید. او اشعارش را متاثر از صادق هدایت، اخوان و حسن منزوی می داند و تقریبا در تمامی آلبوم های چاوشی، ترانه یا ترانه هایی داشته.
از ویژگی های آثار او که آلبوم های چاوشی را دلپذیر کرده، نوع نگاه به مضمون و دایره واژگانی است که در ترانه به کار می گیرد. نحوه ورود او به ترانه تفاوت هایی خاص با دیگر ترانه سرایان دارد؛ تا جایی که بعضی آثارش را به راحتی بدون ذکر ترانه سرا می توان شناسایی کرد. از آثار دیگر او می توان به دفتر شعر «من کم تحملم» اشاره کرد.
مونا برزویی
متولد 1363زمان شهرت: 27 سالگی
مونا برزویی متولد 19 اردیبهشت 1363 در تهران است. خودش می گوید از سن 14 سالگی ترانه سرایی را آغاز کرده. تا به حال هم خوانندگان مشهور زیادی ترانه هایش را خوانده اند. از شادمهر عقیلی و احسان خواجه امیری گرفته تا علی لهراسبی اما شروع کار او بر می گردد به آلبوم «آدم فروش» عقیلی و ترانه «اشک من پیرهن تو تر کرده». این آلبوم سال 82 منتشر شد؛ یعنی زمانی که او 19 سال بیشتر نداشت.
البته در آن سال ها ترانه سراها با قدرت فراوانی کار می کردند و برزویی تازه در اول راه قرار داشت به همین دلیل شاید شهرت او را باید در ادامه کارش جستجو کنیم؛ در ترانه های تیتراژ برنامه «ماه محبوب» که در ماه رمضان پخش شمی شد. تیتراژ برنامه «سفر به خیر» و فیلم سینمایی «تلافی» با آهنگسازی مجید اخشایی و ترانه «کوه» به آهنگسازی مهدی یراحی که برای سریال «دیدار» استفاده شد. ترانه «دیوار» او نیز توسط یراحی با آهنگسازی خشایار اعتمادی خوانده شده. به همین دلیل می توان شهرت مونا برزویی را بیشتر به ابتدای دهه نود منتسب دانست.
بین ترانه سرایان و علاقه مندان ترانه و برخی طرفداران موسیقی، کسی نیست که او را نشناسد. برزویی در یکی از مصاحبه هایش درباره وضعیت ترانه سرایی می گوید: «به هیچ وجه به چیزی به عنوان مافیای ترانه اعتقاد ندارم. کار خوب و قابل دفاع راهش را پیدا می کند و حتی متعصب ترین آهنگسازان نیز که با تیم خاصی کار می کنند، در برابر ترانه خوب تسلیم می شوند.» تازه ترین کتابی که از این ترانه سرا منتشر شده کتابی است با عنوان «تقدیر» که در مرداد ماه از سوی انتشارات نگاه چاپ شد.
نیلوفر لاری پور
متولد 1349زمان شهرت: 28 سالگی
در هر حال بین شاعران، همیشه ترانه سراها امکان شهرت بیشتری دارند، به خصوص نیلوفر لاری پور با ترانه های شادمهر عقیلی به شهرت رسید. حدود 28 ساله بود که آلبوم «مسافر» این خواننده در ایران منتشر شد و نام ترانه سرا بر سر زبان ها افتاد. شادمهر آن روزها اقبال عجیبی بین علاقه مندان موسیقی پاپ داشت و چندین ترانه دیگ رهم از لاری پور خواند، از جمله «آسمونی»، «نگاه پنجره»، «غریبه»، «پر پرواز» و ... در واقع نیلوفر لاری پور در آستانه سومین دهه از زندگی اش به شهرتی رسیده بود که عموم اهالی هنر و موسیقی او را می شناختند.
مردم هم ترانه هایش را با صدای شادمهر عقیلی شنیده بودند. بعدها علی لهراسبی و بهروز صفاریان هم ترانه هایی از او خواندند تا به شهرتش اضافه شود. به خصوص یکی از ترانه های آلبوم «ماندگار» شاید بیشتر در ذهن همه مانده باشد؛ وقتی زنده یاد ناصر عبداللهی خواند: «یه زخم کهنه روی بالم/ یه آسمون که چشم به رام نیست...» این آلبوم سال 85 منتشر شد و لاری پور اواسط دهه سوم از زندگی اش به سر می برد اما همانطور که گفته شد پیش تر به شهرت رسیده بود و هر چه خوانندگان بیشتری سراغ آثارش می رفتند، در روند حرفه ای اش هم تاثیر بیشتری داشت.
شاید یکی از مهمترین تفاوت ترانه سرایان با شاعرانی که رد قالب های دیگر شعر می گویند این است که راه شهرت و محبوبیت آنها ساده تر است. البته درست است که رقابت بین این گروه هم وجود دارد اما شاعری که تنها باید دل به انتشار کتابش، آن هم در این وضعیت بازار کتاب ببندد قطعا کاری بسیار دشوارتر پیش رو دارد.
روزبه بمانی
متولد 1357زمان شهرت: 29 سالگی
زمانی عاشق فوتبال بود و خوب هم بازی می کرد تا جایی که به اردوی تیم ملی جوانان هم دعوت شد و در واقع احتمال دارد اگر بمانی بعدها ترانه سرا نمی شد، در فوتبال شهرتی به هم می زد. در هر حال فوتبال را ادامه نداد و رها کرد. بعدها هم از رشته مهندسی متالورژی انصراف داد و مهندسی نرم افزار گرفت اما در رشته ادبیات هم مدرک کارشناسی دارد.
تمام اینها به کنار، او درت حال حاضر یکی از محبوب ترین ترانه سرایان ایران است. تازگی هم در نمایشگاه کتاب، اولین دفتر ترانه هایش با عنوان «دنیای این روزای من» بالاخره مجوز گرفت و چاپ شد. اما اگر بخواهیم زمان شهرت او را بررسی کنیم احتمالا باید برویم به سال 86. او در این سال هم ترانه های آلبوم کاوه یغمایی را سرود، هم ترانه تیتراژ «ماه عسل» با اجرای محسن یگانه. بعدها ترانه هایش از فرستنده های آن سوی آبی ها هم شنیده شد و همین شروع ممنوعیت ها در ایران بود. هر چند سال 89 را هم با آلبوم «باید به تو برگردم» و صدای خشایار اعتمادی گذراند.
خودش جایی گفته سالیان پیش علاقه به خواندن هم داشته اما بعدها از بین رفته. سال های بعدی او ترانه های تیتراژهای بیشتری را سرود؛ تیتراژ «نابرده رنج» با اجرای احسان خواجه امیری، «کمی متفاوت» با صدای مهدی یراحی و تیتراژ «ماه عسل» در سال 90. یکی دو ترانه آلبوم «امپراتور» مهدی یراحی هم از آثار اوست. او از معدود ترانه سرایان جدید است که با اکثر خوانندگان معروف موسیقی کار کرده، از رضا صادقی و محمد اصفهانی گرفته تا محسن چاوشی. ترانه های «دزیره» و «قهوه قجری» در آلبوم «پاروی بی قایق» از آثار اوست.
کامران رسول زاده
متولد 1356زمان شهرت: 32 سالگی
شهرت تمام شاعران یا ترانه سرایان به یک شکل نبوده است. قطعا اگر در این حوزه کسی آلبومی هم به بازار فرستاده باشد و دستی در خوانندگی داشته باشد، شهرتش به مراتب بالاتر خواهد رفت. به خصوص عامه مردم بیشتر با همراهی شعر و موسیقی، شاعر را خواهند شناخت تا شعر یا ترانه محض. کامران رسول زاده هم از این دسته افراد است.
او متولد چهارم اسفند ماه 1356 در تهران است. از سال 75 هم زمان با پذیرفته شدن در رشته مهندسی نرم افزار، موسیقی سنتی و شعر را آغاز کرد. به دلیل علاقه شخصی و آشنایی که با قیصر امین پور داشت با خانه شاعران آشنا شد و از این ط ریق وارد فضای جدی تری از شعر و ترانه گردید. نزد استاد جواد جواهری، اصول آواز سنتی و ردیف آواز ایران را تا دوره پیشرفته گذراند و یک دوره تئوری موسیقی هم نزد آقای شهرام مظلومی تا دوره هارمونی طی کرد و سپس به شناخت و ساخت ملودی پرداخت.
آلبوم «بی سرانجام» اولین مجموعه با ترانه ها، ملودی ها و به خوانندگی اوست که در اوایل زمستان 1387 به بازار عرضه شد. آلبوم «بهانه» نیز دومین آلبوم او بود که منتشر شد اما شاید شهرت چشمگیر این شاعر به آلبوم «چشمات» برگردد؛ ترانه ای که یکی از خوانندگان آن سوی آب خواند و به سرعت بین مردم پیچید. «دستم را باز بگذارید، می خواهم بنویسم آغوش» از معروف ترین دفترهای شعر اوست که از سوی انتشارات مروارید منتشر شده.
۱۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۱:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها