واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: «تاکتيک مداخله» براي وضع تحريمهاي حقوق بشري
همانگونه كه بارها طي ماههاي گذشته عنوان شده است ايالات متحده سرگرم سندسازي براي اعمال فشارهاي حقوق بشري به جمهوري اسلامي ايران بوده...
نویسنده : محمد اسماعیلی

همانگونه كه بارها طي ماههاي گذشته عنوان شده است ايالات متحده سرگرم سندسازي براي اعمال فشارهاي حقوق بشري به جمهوري اسلامي ايران بوده و در تلاش است همراه با حفظ تحريمهاي هستهاي (برخلاف متن برجام) دامنه تحريمهاي ديگر را به بهانه واهي گسترش دهد و فرصت تنفس جامعه ايران در فضاي بدون تحريم را عملاً به يك رؤيا تبديل كند.
ريك لاربر، مشاور بنياد دفاع از دموكراسي از جمله كساني است كه تحريم را به عنوان ابزاري مهم و تأثيرگذار در جهت تغيير رويكرد كشورها و انعطاف در برابر خواستههاي امريكايي معرفي و ميزان كارايي آن را فوقالعاده توصيف ميكند: «تحريمها بايد در ازاي تغيير رفتار، واقعاً برداشته شوند. در مورد ايران ميتوان به اين گزينه اشاره كرد. بانكهاي بزرگ به خاطر تحريمهاي غيرهستهاي تمايلي به تجارت با اين كشور ندارند و اين عدمتغيير اقتصادي روشن براي ايران ميتواند توافق هستهاي با اين كشور را به خطر بيندازد چراكه كشور تحريمشده بايد تغيير رفتار طرف مقابل در ازاي تغيير رفتار خود را ببيند.»
وي همچنين در ادامه بيان ميكند: «برخي ادعا كردهاند تحريمهاي امريكا بر اقتصاد داخلي كشورهاي ديگر تأثير چنداني نميگذارد. آنها از دادههاي يك مركز مطالعاتي استفاده كردهاند كه گفته است تحريمهاي امريكا پس از 11 سپتامبر تأثير چنداني بر توليد ناخالص داخلي كشورهاي مورد تحريم نگذاشته است، از اينرو نميتوان از تحريم به عنوان ابزاري قوي نام برد. در جواب اين استدلال بايد گفت تحريم نه بر توليد داخلي بلكه بر سرمايهگذاري خارجي تأثير ميگذارد و كشورهاي هدف از استفاده از سرمايههاي خارجي براي بهبود وضع اقتصادي خود ناتوان خواهند شد.»
محاسبات امريکاييها و ابزاري به نام تحريم
تلاش امريكاييها براي گسترش دامنه تحريمها عليه كشورمان به اين دليل است كه مقامات اين كشور تصور ميكنند اين اهرم جمهوري اسلامي ايران را وادار كرده در مقابل خواستههاي امريكاييها سر تعظيم فرود بياورد، آن هم در شرايطي كه گزينههاي ديگر از جمله گزينههاي نظامي بسيار هزينهزاست و با توجه به قدرت نظامي كشورمان نميتواند به موفقيت ايالاتمتحده بينجامد، البته نبايد فراموش كرد كه موضعگيري برخي سياستمداران كشور در همان كوران مذاكرات، مبني بر «خزانه خالي است» يا «امريكا ميتواند با يك موشك تمام سيستم دفاعي ما را از كار بيندازد» اين پيام را به طرف غربي مخابره كرد كه نقطه ضعف اصلي ايران همان تحريمهاي بينالمللي است، بايد براي گرفتن امتيازات بيشتر، فشار به اين نقطه را افزايش داد.
به همين دليل است كه سياستمداران امريكايي طي سه سال اخير يكي پس از ديگري فشار تحريمها را عامل گفتوگوي ايرانيها در باب موضوع هستهاي دانستهاند، در يكي از آخرين نمونههاي آن جان كري اواخر شهريور 95 در نشست خبري مشترك با «سرگئي لاوروف»، وزير خارجه روسيه اينگونه به ايران كنايه ميزند: «كيم جونگ اون بارها و بارها از مذاكره خودداري كرده است. درست است كه تازهترين دور تحريمها، شديدترين تحريمهايي بوده كه تاكنون وضع شده، اما همانطور كه به خاطر داريد، در مورد ايران هم چندين سال و چند دور افزايش تحريمها طول كشيد تا اين كشور پاي ميز مذاكره بيايد.»
مداخله براي وضع تحريم هاي حقوق بشري
اما همانطور كه اشاره شد امريكاييها تصورشان اين است «تحريم» نقطه ضعف جمهوري اسلامي ايران به شمار ميآيد و اساساً نبايد روند تحريمها عليه كشورمان كند يا متوقف شود، به همين دليل بايد از يكسو رفتار جمهوري اسلامي ايران در عرصه تحولات منطقهاي و بينالمللي ضدصلح و امنيت جهاني تفسير شود و از سوي ديگر برخوردهاي حاكميت اسلامي با شهروندان به ويژه مجرمان و متهمان كيفري مورد چالش قرار بگيرد. از جمله آخرين تلاشها ميتوان به اظهارات مداخلهجويانه مارك تونر، معاون سخنگوي وزارت خارجه امريكا در كنفرانس خبري اشاره كرد كه با اظهار نگراني در مورد يكي از محكومان دستگاه قضايي كشورمان به نام نرگس محمدي ميگويد: «نرگس محمدي» به خاطر «فعاليتهاي صلحآميز و مدني» دستگير شده است.
اتحاديه اروپا هم در بيانيهاي از تأييد اين حكم ابراز نگراني كرده و آن را «پيامي نگرانكننده در مورد وضعيت حقوق بشر» ايران خوانده است، البته اظهارات مداخلهجويانه غربيها زماني كه با پاسخ مناسب دستگاه ديپلماسي كشور همراه نشد به شيوخ منطقه نيز سرايت كرد و كار را به جايي رساند كه مقامات برخي از اين كشورها علناً به ايرانيان توهين كردند و گستاخي را به نهايت خود رساندند، به عنوان نمونه عادل الجبير در يكي از موضعگيريهاي خود بيان ميكند: «آنچه رفتار و منش ايران را در منطقه شامل ميشود، موضوع مذاكرات با 1+5 نبود، اما مذاكراتي ميان كشورهاي منطقه و دوستان متحد ما شامل امريكا، ايتاليا، فرانسه، آلمان و كشورهاي ديگر وجود دارد كه معتقدند بايد از نفوذ نقشآفريني و دخالت ايران در عراق، سوريه و يمن يا كشورهاي ديگر منطقه كاسته شود.»
اگرچه مصاديق مداخله در امور داخلي ايران توسط امريكاييها فراوان است، اما از نمونههاي مهم آن ميتوان به زماني اشاره كرد كه آقاي ظريف در سفر به لبنان بر سر مزار عماد مغنيه حاضر ميشود. كيتلين هايدن، سخنگوي شوراي امنيت ملي كاخ سفيد در واكنش به اداي احترام ظريف به مغنيه، با صدور بيانيهاي آن را محكوم، حزبالله لبنان را به اقدامات خشونتآميز متهم كرده و تصميم ظريف براي گلگذاري در مزار فردي كه او و سازمانش تروريستي هستند، «پيامي غلط ارسال ميكند» و «به تشديد تنشها در منطقه منجر ميشود.»
بازداشت مدلينگهاي ايراني بهانه ديگري بود كه امريكاييها به واسطه آن رفتار جمهوري اسلامي ايران را مخالف حقوق بشر عنوان كنند، جان كربي، سخنگوي وزارت خارجه امريكا در اظهاراتي مداخلهجويانه به بازداشت هشت مدل ايراني لباس به اتهام ترويج فساد واكنش نشان ميدهد و بيان ميكند: «ما گزارشها درباره اين سركوب رسانههاي اجتماعي را ديدهايم. همانطور كه گفتهايم، ما از آزادي بيان و آزادي اطلاعات در سرتاسر دنيا حمايت ميكنيم.»
كربي در ادامه اظهارات مداخلهجويانهاش گفت: «اگر اين گزارشها درست باشند، ما مطمئناً درباره چنين سركوبياي نگران خواهيم بود و از مقامهاي ايراني ميخواهيم به حقوق شهروندان براي ابراز خودشان چه در فضاي آنلاين و (چه در فضاي) آفلاين احترام بگذارند.»
سخنگوي وزارت امور خارجه امريكا همچنين چند روز قبل از موضعگيري در كنفرانس مطبوعاتي خود مدعي ميشود: «ما ميدانيم كه ايران كشور حامي تروريسم است و آنها به حمايت از اين گروه خاص (حزبالله) كه در فهرست سازمانهاي حامي تروريسم قرار گرفته است، ادامه ميدهند... بنابراين من اين اظهارات (پيام ظريف درباره شهادت فرمانده حزبالله) را ديدهام... مأيوسكننده است كه ميبينيم ظريف وزير امور خارجه ايران چنين احساسي دارد.»
تمام اينها در حالي است كه موضعگيري امريكاييها درباره نقض حقوق بشر در كشورمان به همان ماههاي نخست روي كارآمدن دولت يازدهم برميگردد.
آنجايي كه در زمستان سال 92 وزارت خارجه امريكا طي بيانيهاي مداخلهجويانه خواستار آزادي فوري سران فتنه در ايران شد: «چهار سال از زماني ميگذرد كه دولت جمهوري اسلامي ايران، مقامات ارشد سابق ايران و نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري 2009 اين كشور به نامهاي مهدي كروبي و ميرحسين موسوي و همچنين زهرا رهنورد همسر موسوي را بدون آنكه رسماً آنها را به جرمي متهم كند، در بازداشت خانگي قرار داده است.»
سکوتي که تحريمساز است
به هر روي آنچه در اين ميان از نگاه مسئولان دستگاه ديپلماسي مغفول مانده است اين مسئله بوده كه سكوت در مقابل اظهارات مداخلهجويانه طرفهاي غربي نه تنها كمكي به پيشرفت اهداف جمهوري اسلامي ايران در عرصه بينالملل نميكند بلكه اين سكوت ميتواند زمينه ايجاد تحريمهاي بينالمللي عليه كشورمان را نيز فراهم كند آن هم در شرايطي كه رهبر معظم انقلاب از دستگاه سياست خارجه اينگونه مطالبه ميكند: «مسئولان سياست خارجي و مذاكرهكنندگان بايد خطوط قرمز و اصلي را به دقت رعايت كنند و همزمان با ادامه مذاكرات، بايد از عظمت و هيبت ملت ايران نيز دفاع كنند و زير بار هيچ تحميل، زور، تحقير و تهديدي نروند.»
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]