پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851627936
عکس‌هایی که هرگز از بایسیکل‌ران منتشر نشد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گلبارنژاد فراموش شدنی نیست؛
عکس‌هایی که هرگز از بایسیکل‌ران منتشر نشد
شناسهٔ خبر: 3783562 - شنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۰
ورزش > سایر ورزشها
.jwplayer{ display: inline-block; } مرگ بهمن گلبارنژاد غمبارترین اتفاق پانزدهمین دوره بازی های پارالمپیک و چه بسا غمبارترین اتفاق تمام ادوار تاریخ این بازی ها به حساب می آید. اتفاقی که کام ورزش ایران را تلخ کرد. به گزارش خبرنگار مهر، در جریان بازی های المپیک ریو خبر مرگ مربی کانوی آلمان در سانحه تصادف، بسیاری را دلگیر کرد و پرچم کمیته بین المللی المپیک را به حالت نیمه برافراشته درآورد. «اشتفان هانزه» در تاکسی و در برخورد با مانع بتنی از ناحیه سر دچار جراحت شد اما پس از بستری شدن در بیمارستانی در ریو دو ژانیرو و چند روز مقاومت جان به جان آفرین تسلیم کرد. ریو حادثه تلخ باز هم داشت. «آنه‌میک فن فلوتن» ، دوچرخه سوار زن هلندی، از ناحیه مهره های کمر در حین رقابتهای جاده آسیب دید اما خوشبختانه به زندگی بازگشت. اما سرنوشت بایسیکل ران ایرانی از همه غم انگیزتر بود. وی پس از سانحه در شیب تند پونتال، زمان زیادی طول نکشید تا جان خود را از دست بدهد و مسئولان کمیته ملی پارالمپیک همچنان منتظرند تا نتیجه تحقیقات در این خصوص مشخص شود.
پیش از آغاز رقابتها به همراه جمعی از خبرنگاران به دهکده رفتم تا با پارالمپین های ایرانی دیدار و گفتگو داشته باشیم. گلبارنژاد اولین ورزشکاری بود که ما در بدو ورود به دهکده با وی روبه رو شدیم. با چهره ای خندان و در حالیکه دوچرخه اش در کنارش بود بر روی صندلی استراحت می کرد. همانجا بود که در پاسخ به سوال شوخ طبعانه خبرنگاران مبنی بر اینکه آیا به خط پایان می رسد، با خنده گفت: «اومدم اینجا که به خط پایان برسم.» و بهمن به خط پایان رسید. همان زمان از چهره ای که فکر نمی کردم هرگز برای آخرین بار آن را نگاه می کنم دو فریم عکس گرفتم اما متاسفانه و یا خوشبختانه کابل دوربینم را فراموش کرده بودم با خودم به ریو ببرم و این عکس ها ماندند تا سوغات تلخ ریو شوند. گلبارنژاد در ۴۸ سالگی دار فانی را وداع گفت. وی دی ماه سال گذشته در رقابت با پنج دوچرخه سوار دیگر از کشورمان موفق شد در مسابقات جام جهانی ایتالیا که آخرین فرصت برای کسب سهمیه پارالمپیک برزیل بود، شرکت کند. این نشان می دهد که این دوچرخه سوار از چه عزم بالایی برای حضور در دومین پارالمپیک خود برخوردار بود. هرچند که پارالمپیک ریو نقطه پایانی بر حرکت درخشان وی بود. گلبارنژاد، تنها نماینده دوچرخه سواری ایران، برای همواره در یادها باقی خواهد ماند. مردی که از جنس ورزش بود و آسیب دیدگی از ناحیه شانه باعث نشد برای همیشه ورزش را کنار بگذارد. وی وزنه برداری را کنار گذاشت و دوچرخه سوار شد. و با دوچرخه اش در شیب تند ریو دو ژانیرو به خط پایان زندگی اش رسید. روحش شاد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-