واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پاسداشت استاد علی اصغر فقیهیاز تدریس ادبیات تا نگارش رساله عملیه در زمان آیتالله بروجردی
در زمان مرجعیت آیتالله سید حسین طباطبایی بروجردی انتشار رسالههای عملیه به زبان فارسی نیز در حوزه علمیه قم مطرح شد که با توجه به تسلط کم نظیر استاد فقیهی به ادبیات، ایشان برای نگارش رساله فارسی به حوزه علیمه قم معرفی شد.
خبرگزاری فارس – حسن شیخ حائری: سخن از استاد علی اصغر فقیهی است؛ شخصیتی علمی فرهنگی که در سال 1336 هجری قمری در قم به دنیا آمد. پدرش شیخ ابوالحسن و برادرش شیخ احمد از مدرّسان حوزه علمیه قم و از شاگردان حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ محمد فیض قمی، شیخ محمد ارباب قمی و سید ابوالحسن اصفهانی بودند. علی اصغر در پنج سالگی آموختن الفبا را در مکتب خانهای در محله خود و نزد تنها خانم باسواد محله آغاز کرد و پس از آن قرآن و برخی متون ادبی مانند گلستان سعدی را آموخت. وی سپس «نصاب الصبیان» و «جامع المقدمات» را نزد پدر فرا گرفت و پس از آن به درس حضرات آیات امام خمینی، سید محمدتقی خوانساری، گلپایگانی، فیض قمی و مرعشی نجفی شتافت. علی اصغر در 23 سالگی تصمیم گرفت تا به دانشگاه برود، در رشته ادبیات دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران ثبت نام کرد و همزمان برای کسب معیشت، کار هم میکرد. او در سالهای تحصیل در دانشگاه از استادانی مانند میرزا محمود شهابی، بدیع الزمان فروزانفر، احمد بهمنیار، عبدالعظیم قریب، مهدی الهی قمشهای و محسن هشترودی کسب فیض کرد و پس از چند سال، از عنوان پایان نامه خود یعنی «تاثیر ایرانیان در بسط تمدن اسلامی» دفاع کرد و با درجه فوق لیسانس فارغ التحصیل شد. پس از آن بود که استاد فقیهی به قم بازگشت و دبیر دبیرستان شد و تدریس دروسی مانند فارسی، عربی و تاریخ جغرافیا را آغاز کرد و پس از مدت کمی و با اصرار همکارانش، مدیریت دبیرستان را متقبل شد. علاقه او به علوم حوزوی موجب شد تا در سالهای مدیریت مدرسه، از واعظان مشهور شهر و بهویژه حضرت آیتالله میرزا محمدتقی اشراقی برای سخنرانی در دبیرستان دعوت کند که این اقدام ارزنده و الگوساز او با استقبال دانش آموزان نیز رو به رو شد. استاد علی اصغر فقیهی بیش از 30 سال در دبیرستانهای حکیم نظامی، صدر، دین و دانش و پنبه چی قم تدریس کرد و 10 سال نیز در دبیرستانهای علوی و نیکان تهران به تدریس مشغول بود. او از خاطرات همکاری خود با آیتالله بهشتی در دبیرستانهای دین و دانش قم و علوی تهران گفته است: «وقتی شهید بهشتی به قم آمدند، آن زمان ایشان زبان انگلیسی میدانستند و تدریس میکردند. روزی مرحوم حاج آقا مرتضی حائری یزدی – فرزند مرجع بزرگوار آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی - از آقای بهشتی و آقای جزی، دبیر ریاضیات و بنده و تعدادی دیگر دعوت کردند تا به منزلشان برویم. ایشان در آن جلسه به ما فرمودند: من در نظر دارم تا مدرسهای تاسیس کنم که علاوه بر کتب موجود و برنامه مرسوم سایر مدارس، برنامه دینی هم به طور صحیح داشته باشد و موادی از جمله تاریخ اسلام، جغرافیای کشورهای اسلامی و فقه و آشنایی با قرآن هم به شکل صحیح در آن تدریس و به دانش آموزان، آموزش داده شود. مدتی در این باره مشورت کردیم و سرانجام طرح آن تهیه شد و همه افراد حاضر به اتفاق نظر دادند که آقای بهشتی مناسبترین گزینه برای مدیریت آن مدرسه هستند.» اینگونه بود که مدرسه دین و دانش به مدیریت آیت الله سید محمدحسین بهشتی شکل گرفت؛ مدرسهای که آیت الله بهشتی، آیتالله محمد مفتح، آیتالله مکارم شیرازی، حجتالاسلام مصباح زاده و استاد علی اصغر فقیهی به ترتیب در آن، «زبان انگلیسی»، «تعلیمات دینی»، «زبان عربی»، «خط و نقاشی» و «ادبیات و تاریخ و جغرافیای اسلام» تدریس میکردند و بسیاری از بزرگان امروز قم مانند حضرت استاد شاعر محمدعلی مجاهدی قمی (پروانه) از شاگردان این مدرسه بودهاند. اینگونه بود که استاد علی اصغر فقیهی، همت خود را مصروف تربیت کودکان و نوجوانان میکرد و تلاش داشت تا با طرح سئوالات مفید و استفاده از مطالب طنز و معماگونه، آنان را به آموختن دروس مفید تشویق کند و در این راه، حتی جلوی پای دانش آموزانش میایستاد و با نهایت احترام و البته تواضع با آنان برخورد میکرد. منزل استاد در قم هم محل رفت و آمد سایر استادان حوزوی و دانشگاهی بود و استادانی مانند استاد دکتر شهیدی که گاهی برای زیارت یا برخی امور علمی پژوهشی از تهران به قم میآمد، در منزل استاد فقیهی سکنی میگزید. همچنین در آن زمان از مکتوبات ارزشمند استاد فقیهی برای انتشار در تنها نشریه مذهبی آن سالها، یعنی نشریه «مکتب اسلام» استفاده میشد و خوانندگان این نشریه از این مطالب ارزنده استفاده میکردند. در عین حال در آن سالها که زمان مرجعیت حضرت آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی بود، بحث انتشار رسالههای عملیه به زبان فارسی نیز در حوزه علمیه قم مطرح شد که با توجه به تسلط کم نظیر استاد فقیهی به ادبیات، ایشان برای نگارش رساله فارسی به حوزه علمیه قم معرفی شد و البته استاد هم در کمال احترام، این پیشنهاد را پذیرفت اما به شرط آنکه نامی از ایشان برده نشود که این خود، نشانه تواضع بی مانند ایشان بود. اما سالها مجاهدت علمی استاد فقیهی موجب شد تا یادگارهایی از ایشان باقی بماند که کتاب «تاریخ و عقاید وهابیان»، به عنوان نخستین اثر ایشان اکنون در دسترس است. همچنین از سایر آثار قلمی استاد میتوان به «ترجمه عهدنامه مالک اشتر»، «ترجمه توحید مفضل»، «سفرنامه حج»، «سفرنامه آفریقا»، «تاریخ مذهبی قم»، «جغرافیای کشورهای اسلامی و تاریخ اسلام»، «دستورهای املاء و انشاء» و «دستور زبان فارسی» اشاره کرد که در این میان اثر «جغرافیای کشورهای اسلامی و تاریخ اسلام»، کتاب درسی مدرسه دین و دانش هم بود. استاد علی اصغر فقیهی سرانجام پس از نزدیک به 9 دهه حیات اخلاقی و علمی پربار، در مانند چنین روزی، یعنی در بیست و هشتمین روز از رمضان المبارک سال 1424 هجری قمری در قم دیده از جهان فرو بست و در حجره همکارش آیت الله شهید دکتر مفتح و در جوار حضرت کریمه اهل بیت(س) به خاک سپرده شد. پس از رحلت او بود که یکی از همکارانش، شعری در رثای او سرود که بیت نخستین و پایانی این شعر را در پایان این نوشتار مرور می کنیم: «دریغا کز میان جمع یاران ادیبی نکته دان و باصفا رفت ... میان کلک را بگرفته، بنوشت «فقیهی» سوی فردوس علا رفت انتهای پیام/2258/ع40
95/04/14 :: 14:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]