واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: قاچاق، معضل اصلی اقتصاد ایران نیست. بحث قاچاق معلول یک مورد دیگری است که تقریبا تمام معایب بخش اقتصاد به آن باز می گردد.مشکلات بانکداری، بدهی های دولت، مفاسد اقتصادی و بخش های مختلف اقتصاد همه و همه ما را به این نقطه می رسانند که در حال حاضر موضوع گمشده اقتصاد کشور شفافیت است، بنابراین قاچاق نیز عمدتا معلول عدم شفافیت در اقتصاد به شمار می رود و اگر بازار داخلی ایران، بازاری رقابتی و آزاد بود قاعدتا این نقیصه را نه به صورت صفر اما کمتر مشاهده می کردیم. با این حال، موضوع قاچاق در تمام دنیا وجود دارد و تقریبا هیچ کشوری وجود ندارد که بگوید قاچاق را به عدد صفر رسانده است. چالش های قاچاق به نوع حکومت و نوع اقتصاد هر کشوری بستگی دارد و تعدد کالاهایی که می توانند قاچاق محسوب شوند نسبت به هر کشور و نوع تقاضا متفاوت است. قاچاق کالا در ایران علاوه بر اینکه از عدم شفافیت، نامشخص بودن منابع ثروت و عدم نظارت بر نقل و انتقال مالی رنج می برد، می توان گفت که بعد اصلی این معضل در جذابیت آن به شمار می رود. در تمام دنیا بین مبدا و مقصد پول نظارت وجود دارد و این گونه نیست که فردی منابع باد آورده و مبالغ بسیار بالا را جابه جا کند و هیچ کس هم متوجه این امر نشود. بنابراین گام نخست این است که اقتصاد کشور شفاف شود تا بتوان درخصوص معایب آن نیز صحبت کرد، یعنی اگر همه ما عزم خود را جزم کنیم قطعا به این نتیجه دست می یابیم که راه نجات نظام اقتصادی ایران، شفاف سازی است. این درحالی است که منابع قدرتی که از عدم شفافیت بهره مند می شوند نیز باید بدانند که درنهایت قدرت آنان هم در خطر می افتد. اما خود مقوله قاچاق و اینکه چرا ما نتوانستیم در طول این سال ها برخورد مناسبی با آن داشته باشیم بر می گردد به این موضوع که نگاه ما به قاچاقچی که از دهه 70 و بعد از جنگ پررنگ شد، نگاهی امنیتی تعریف شد و متولیان و کسانی که در راس مبارزه با قاچاق بودند یک نگاه انتظامی امنیتی داشتند نه یک نگاه اقتصادی. اینکه چرا این مقوله دست بردار اقتصاد کشور نیست به این دلیل است که قاچاق موضوعی کاملا جذاب است. نوع اقتصاد و نوع تعرفه های تعریف شده برای ورود کالا به کشور در هیچ جای دنیا به این شکل وجود ندارد. محدودیت و ممنوعیت برای واردات رسمی در ایران با مشکلات زیادی رو به رو است. زمانی که ایران بالاترین دیوار تعرفه را در دنیا دور خود کشیده است، نمی توان انتظاری جز عواقب و مشکلات فعلی داشت. تعرفه های فعلی به خصوصی که برای کالاها ساخته شده به گونه یی است که افراد می دانند با پرداخت نکردن این تعرفه دست شان برای فروش کالا در بازار بازتر است و درنتیجه این موضوع سرفصل جذابیت قاچاق محسوب می شود، بنابراین علاوه بر تاثیر سوء مرزهای کنترل نشده، کیلومترها مرز و تعداد زیاد همسایه ها که همه اینها در تشدید قاچاق موثر است، از همه موثرتر جذاب بودن کالای قاچاق در ایران به این دلیل که واردکننده رسمی نمی تواند با واردکننده غیر رسمی رقابت کند، است، چرا که با دیوار بلندی به نام تعرفه سنگین مواجه است. ازسوی دیگر در کشور تعرفه ها متناسب با رفتار مصرف کننده نیست. به هر حال برای برخی از کالاها در کشور تقاضا وجود دارد. این تقاضا درمورد تلفن همراه، پوشاک، لوازم آرایشی، سیگار و لوازم خانگی که عمده کالاهای قاچاق ما را تشکیل می دهند، بیشتر است. تعرفه این کالاها همه بیش از 40 درصد است و عوارض و مالیات هایی که برای واردکننده رسمی تعریف می شود سدی بر سر راه عبور از قاچاق به شمار می رود. درنتیجه اگر کسی بتواند این عوارض و مالیات ها را ندهد بازار به شدت برایش جذاب می شود. نگاه جدید در دنیا این است که باید کنترل بازار تقاضا را به جای بازار عرضه در دست داشت. در ایران با وجود موضوع قاچاق فقط به عرضه و ورود قاچاق حمله می شود که آن هم ناموفق است، اما هیچ نگاهی به تقاضای واقعی در جامعه انداخته نمی شود و باید بتوان به این تقاضا به صورت رسمی جواب داد. * نایب رییس اتاق ایران و چین
پنجشنبه ، ۲۵شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]