واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: ورزش سه: افشین قطبی بعد از نتایج کسب قابل قبول و تنها 3 ماه هدایت بوریرام، توسط مالک باشگاه از کار برکنار شد.
قطبی در این خصوص گفت: به عنوان یک سرمربی، در سراسر دنیا اتفاقات زیادی را تجربه کرده ام که البته هیچکدام، همانند دوران حضورم در بوریرام نبود و این سبقه طولانی، کمکی به حضور من در تایلند نکرد.
فلسفه مالک باشگاه، دخالت همه جانبه در تمامی ارکان و باشگاه خصوصا مسائل فنی تیم در تمامی سطوح بود. "نوین چدچاب" افکار کاملا متفاوتی در رابطه با مدیریت در سر داشت. من به بازیکنان و البته مردم تایلند علاقه وافری داشتم. آنها بازیکنانی مهربان و البته با کیفیت بودند. آنها واقعا خواستار یادگیری و پیشرفت بودند و من رابطه بسیار خوبی با آنها و طرفداران داشتم.
معتقدم که من در حال پیاده کردن سطح جدیدی از فوتبال حرفه ای در این تیم بودم که شاید آنها قدرت پذیرش این موضوع را نداشتند. اخراج من هرگز ربطی به نتایج نداشت. من در ماه می استخدام شدم و در بدو ورود، متوجه شدم که مدیریت ضعیفی بر بدنه باشگاه حاکم است. بازیکنان ناهماهنگ هستند و انگیزیه ای در آنها دیده نمی شود.
قطبی ادامه داد: شاید یکی از دلایل این شرایط، موفقیت های زیادی آنها در سال گذشته بود. حالا آنها صحبت از حضور در بین 5 تیم برتر آسیا می کردند. اما در بازی اول لیگ قهرمانان، با 6 گل مغلوب اف سی سئول شدند و در لیگ تایلند نیز توفیق چندانی به دست نیاوردند.
بازیکنان مصدوم زیادی در لیست تیم وجود داشت و شکست 0-3 در خانه در برابر "موانگ هانگ" برای اولین بار، اوضاع وخیمی به وجود آورده بود. در این شرایط، من به تیم اضافه شدم.
زمانی که سرمربی بوریرام شدم، احساس کردم این نیازمند اتفاقی برای بازیابی شور و احساسات فوتبالی است و بازیکنان نیز بر همین عقیده بودند. البته متاسفانه، ما در همان ابتدای کار، "سوچااو ناتنام"، کاپیتان تیم را نیز به علت مصدومیت از دست دادیم. او رهبر، یکی از بهترین بازیکنان تایلند و البته، روح باشگاه بود.
در عرض دو هفته و به دلیل تعطیلی مسابقات ملی، "کو شئول کی"، ملی پوش کره ای را نیز به علت عفونت عضلانی از دست دادیم. ایبن بیماری بسیار نادر است و تنها سه مورد مشابه آن تا قبل از این بازیکن رخ داده بوده است. قبل از این حادثه، او یکی از بازیکنان اصلی و بدنه همه جنگ های میانه میدان برای بوریرام یود.
پس ما بهترین بازیکنان خود را به علت مصدومیت از دست دادیم. با آسیب دیدگی دیگو، ما از وجود برترین بازیکن خارجی تیم نیز محروم شدیم. موضوع ناراحت کننده، نبود بازیکن جانشین برای این افراد بود. در همان اوصاف، باشگاه تصمیم گرفت "بونماتان"، بهترین دفاع چپ تیم و البته فوتبال تایلند را به باشگاه رقیب بفروشد.
پس با این اوصاف، ما از داشتن مدافع چپ، دفاع میانی و دیگو، بهترین مهاجم خود محروم شدیم.
بازیکنان تیم، فصل بسیار شلوغی را پشت سرگذاشته بودند و تنها یک هفته در این میان استرحت داشتند و اصلا چیزی به نام پیش فصل برای آنها تعریف نشده بود. بوریرام درگیر مسابقات زیادی بود و همین اتفاق، بازیکنان را بسیار خسته کرده بود. من و باشگاه تصمیم گرفتیم در این میان به عنوان راه حل، از بازیکنان جوان استفاده کنیم.
با این شرایط، من سعی بر مدیریت تیم به بهترین شکل داشتم و فکر می کنم عملکرد قابل دفاعی از خود ارائه دادم. نباختن در 11 دیدار و تساوی در بسیاری از دیدارهایی که مستحق پیروزی بودیم، کارنامه ابتدایی من در بوریرام بود.
درست در زمانیکه در حال رسیدن به هماهنگی بودیم، فصل نقل و انتقالات تابستانی کلید خورد و باشگاه، تصمیم به عوض کردن تعداد زیادی از بازیکنان گرفت. من در آن زمان تازه در حال یادگیری نام بازیکنان و ایجاد یک سازمانبندی مناسب در راستای خواسته مالک باشگاه بودم.
"برونو موریرا" و "الکس سیگارت"، بازیکنانی بودند که از تعطیلات تابستانی فوتبال اروپا، به عنوان جانشینان دیگو به ما اضافه شدند. هیچ یک از این و بازیکن تا به حال سابقه حضور در فوتبال تایلند را نداشتند و بعد از گذراندن یک دوره طولانی مصدومت، به میادین فوتبال بازگشته بودند. با این تفاسیر، ما هفته های ابتدایی را با پیروزی آغاز کردیم تا به 2 بازی خارج از خانه با موانگ هانگ رسیدیم.
بازی اول، شوت های دورن چارچوب 18 به 6 بود. ما بازی کاملا برتری ارائه دادیم و تفاوت دو تیم را می توان درون دروازه قلمداد کرد. آنها سنگربان بسیار آماده ای داشتند و در ضمن، از 4 ضربه درون چارچوب موفق به زدن 3 گل شدند.
رویایی با موانگ هانگ هرگز آسان نیست. آنها بهترین بازیکنان بومی و خارجی لیگ تایلند را دارند و هماهنگی مناسبی بین بازیکنان این تیم حکفرماست.
من بالاجبار، از 7 سیستم طی 22 بار هدایت بوریرام استفاده کردم و مجبور به اتخاذ تغییرات زیادی در ترکیب ثابت تیم بودم. علیرغم همه این اتفاقات، من معتقدم که در حال پی ریزی ساختار مناسبی در تیم بودم.
قطبی در انتها گفت: در آخر، معتقدم که حضور در تایلند تجربه جالبی بود. بوریرام تنها 6 سال سابقه دارد و من فکر نمی کنم در هیچ کجای جهان، تیمی با تنها 6 سال قدمت چنین شرایطی داشه باشد.
مالک این باشگاه، با توجه به قدرت سیاسی و اقتصادی خود این باشگاه را از صفر پایه ریزی کرده است که این حجم از پیشرفت، کمی تعجب برانگیز است.
۱۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]