واضح آرشیو وب فارسی:سپاس: مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در عالم هر مذهبی دیدید رد نکنید. نگویید هرز است، پیچ و مهره ندارد. بگویید شیعه یعنی همه. همه اولین و آخرین شکافنده علوم. شیعه علوم را می شکافد، معلومات را می شکافد و اوراق می کند.به گزارش "سپاس"، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در عالم هر مذهبی دیدید رد نکنید. نگویید هرز است، پیچ و مهره ندارد. بگویید شیعه یعنی همه. همه اولین و آخرین شکافنده علوم. شیعه علوم را می شکافد، معلومات را می شکافد و اوراق می کند. هر چه معلوم در دنیا هست آنها را می شکافد، شخم می زند، می ریزد کنار، مردم راحت می شوند. باقر یعنی شکافنده علم، شکافنده همه ریزه کاری ها. امام باقر(ع) علم را شخم زد، شکافت و در عالم پخش کرد. امام باقر(ع) قرآن را که مخفی بود آشکار کرد. حدیث را آشکار کرد. بعد از کربلا، همه علوم را در صندوق گذاشته بودند، درش را بسته بودند. آن صندوق امام زین العابدین(ع) بود که در خیمه بود. امام را پُر کردند و پنهان کردند. امام زین العابدین(ع) شاهد بود. آن وقت زمانی که امام باقر(ع) آمد، چیزهایی را که در پدرش بود آشکار کرد. علم را باز کرد، طوری باز کرد که در دوران حضرت صادق(ع) آن حضرت معلّم تمام روی زمین بود. این کار را امام باقر(ع) کرد. حضرت باقر(ع) علوم را شکافت.جابر در کربلا کنار قبر نشسته بود، حضرت باقر(ع) آمد، بچه بود، پنج ساله بود، پیغمبر خدا به او فرموده بود که جابر، تو پنج امام را می بینی. کنار قبر مطهر که نشسته بود دید صدا می آید. صدای قافله کربلا بود، از شام بر می گشتند. جابر به غلامش گفت: برو ببین چه خبر است؟ گفت: قافله کربلا از سفر شام برگشته اند. جابر حدیث پیامبر(ص) یادش آمد. پرسید آیا باقر در بین شماست؟ همراهانش گفتند: بله! و حضرت را زیارت کرد.کربلا که رفتی داخل حرم توی صحن های اطراف، در مسجد بالاسر، هر جا که توانستی تنها بنشین، زانویت را بغل بگیر. نمی خواهد روضه بخوانی، نمی خواهد گریه کنی، نمی خواهد زیارت نامه بخوانی. زائر که زیارت نامه نمی خواهد، سر تا پای خودش زیارت نامه است. می روی آنجا می نشینی زانویت را که بغل گرفتی، آقا می بیند، آقا می داند این زائر اوست، دست به سرش می کشد، خوابش می کند. برو آنجا اگر خوابت نبرد، بنشین. دفعه اول که رسیدی، اگر پنج دقیقه بنشینی خوابت می برد، حضرت(ع) خوابت می کند، می گوید از راه آمده ای یک چرت بخواب خستگی ات در برود. از راه رسیده ای. داشت می خوابید، نشسته بود، سرش رفت پایین، داشت فکر می کرد که حضرت فرمود: اِرفَع رَأسَک سرت را بالا کن. جمال آقا را که دید همه چیز کنار رفت. هر چه این ده روز اذیّت شده بود، اذیّت کرده بود، هر کاری کرده بود، همه کنار رفت. پرونده اش را انداختند دور، یک پرونده نو به او دادند.کتاب طوبای محبّت جلد دوم– ص 167 مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی/مهر
چهارشنبه ، ۱۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سپاس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]