محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803718269
چند کلید برای مدیریت حافظه - پایگاه خبری تحلیلی صراط
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: صراط: باید هرچه را که دورریختنی است، دور بریزیم و بار اضافی در تمام عمر به دوش نکشیم. به گزارش همشهری، شاید همیشه به داشتن حافظه ای عالی افتخار کرده ای، اما این مزیت گاهی به نفعت تمام نشده است. شاید بهتر است از این به بعد به جای این که به حافظه ات افتخار کنی، کمی او را مدیریت کنی. مدیریت حافظه یعنی رهایی از عذاب گذشته. یعنی هرچه را که دورریختنی است، دور بریزیم و بار اضافی در تمام عمر به دوش نکشیم. او مرا دوست نداشت! تانیا ۱۳ سال دارد. او می گوید: «وقتی پنج سالم بود، یکی از عموهایم از سربازی برگشت. او برای دخترعمه ام یک عالم سوغاتی آورده بود و برای من فقط یک پیراهن صورتی. هروقت یادش می افتم ناراحت می شوم و هروقت عمویم را می بینم با خودم فکر می کنم او هیچ وقت مرا دوست نداشت.» تانیا دیر یا زود باید با عمویش کنار بیاید. داشتن این خاطره و این حافظه هشت سال است که رابطه ی خوب بین او و عمویش را خراب کرده و هیچ فایده ای هم غیر از این نداشته است. تصور برعکس فرض کنیم این خاطره خیلی زود از یاد تانیا می رفت و هشت سال آن را بر دوش نمی کشید. چه اتفاقی می افتاد؟ تانیا هروقت عمویش را می دید تلخ نمی شد. دخترعمه اش برای او نه یک رقیب برتر، که فقط یک دخترعمه بود. عمو هم هیچ وقت نقش کسی را پیدا نمی کرد که دخترعمه را بیش تر دوست دارد. حالا چه اتفاقی می افتاد؟ هیچ، فقط آزار روحی تانیا کم تر می شد و از بودن در کنار عمو و دخترعمه بیش تر لذت می برد. تانیا می تواند با این تمرین شروع کند: وقت بیش تری را با عمو بگذارند و وقتی فرصت مناسب بود، این خاطره را با عمویش درمیان بگذارد. ریاضی ترسناک! سام از ریاضی متنفر است. چون در اولین امتحان ریاضی زندگی اش، نمره ی خوبی نگرفته و سرزنش شده است. او در مرز انتخاب رشته برای ادامه ی تحصیل مطمئن است رشته هایی را که درس ریاضی در آن ها پررنگ است، انتخاب نخواهد کرد. یک خاطره ی بد، به راحتی می تواند آینده ی سام را رقم بزند. او به طور اتفاقی در یک تورنمنت تفریحی ریاضی شرکت کرده و مقام سوم را به دست آورده است. حالا سام شگفت زده شده و تازه بعد از ۱۳سال به استعداد ریاضی اش پی برده است. سام قصد دارد تلاشش را بیش تر کند. حافظه ی خوب او به رغم داشتن یک نیروی محاسبه گر عالی، نزدیک بود کار دستش بدهد. او را از حالت ناخودآگاه بیرون بیاوریم! بهانه ی سارا برای یادآوری خاطرات تلخ این است: «این ها ناخودآگاه هستند، وقتی به یادم می آیند دست خودم نیست. من که نمی توانم به یاد نیاورم. اگر می توانستم خوب بود.» درست است، به یادآوردنشان دست خودمان نیست، اما از یاد بردنشان دست خودمان است. به همین دلیل است که باید دست به کار شویم.سارا نمی تواند دروغ های صمیمی ترین دوستش را فراموش کند. هیچ وقت به او این را نگفته، اما زمانی که فهمیده او یک دروغگوست، رابطه اش را با او کم کرده و حالا تقریباً اصلاً هم دیگر را نمی بینند. شاید این تصمیم درستی باشد. ولی کمکی هم به سارا نکرده است. او حالا به همه ی دوستانش با سوءظن نگاه می کند و همین باعث شده با کسی صمیمی نشود. یکی از تکنیک هایی که سارا باید با کمک آن این خاطره ی تلخ را از یاد ببرد، این است: به محض به یادآوردنش ذهنش را متوجه چیز دیگری کند. ممکن است همین عمل باعث شود در طول یک روز بیش تر به یادش بیاید، اما هربار که این تکنیک را به کار بگیرد، ذهن زودتر یاد می گیرد چه طور با خاطره های تلخ مواجه شود. سارا روزی به خودش می آید و می بیند در مواجهه با دوستش دیگر آزار نمی بیند و می تواند به دیگران به راحتی اعتماد کند و دوست صمیمی و تازه ای پیدا کند. حالا سارا هم می تواند دوست بهتری پیدا کند و هم یادگرفته چه طور حافظه اش را مدیریت کند. یک زخم در روح! اما گاهی خاطرات تلخ آن قدر تلخ اند که نمی شود با این تکنیک های ساده آن ها را فراموش کرد. مثل از دست دادن یک عزیز و سوگواری بیش از حد برای او. خاطرات تلخی که به یک ترومای روحی (زخم عمیق روحی) تبدیل شده اند و بی کمک یک متخصص نمی توان از یادشان برد. اما در این شرایط هم خود شخص نقشی بسیار پررنگ تر از بقیه دارد. در درجه ی اول این انتخاب اوست که می خواهد از شرّ یک زجر روحی خلاص شود یا هم چنان آن زخم را در وجودش داشته باشد. چون اگر انتخابش دومی باشد با کمک هیچ متخصصی مشکل برطرف نخواهد شد. نینا ۱۴ سال دارد. او از پدرش متنفر است چون در کودکی ترکش کرده است. پدر نینا حالا از دنیا رفته و نینا هنوز او را نبخشیده است. تنفر از پدر در روح نینا یک زخم عمیق به وجود آورده است و او هنوز تصمیم نگرفته مرهمی روی این زخم بگذارد. نینا در ۱۴سالگی بسیار چاق تر از هم سن و سال هایش است و به هیچ مهمانی ای نمی رود. او در سال روز تولدش شمع روی کیکش را به تنهایی فوت کرد و وقتی اشک های مادرش را دید تصمیم گرفت تغییر کند. نینا هنوز نمی داند این تغییر را باید از کجا شروع کند، اما حتی از همین حالا هم با این تصمیم احساس جدیدی در نینا شکل گرفته است. نینا حالا می داند که باید این روند را متوقف کند وگرنه زندگی او را متوقف خواهد کرد. به گزارش همشهری، شاید همیشه به داشتن حافظه ای عالی افتخار کرده ای، اما این مزیت گاهی به نفعت تمام نشده است. شاید بهتر است از این به بعد به جای این که به حافظه ات افتخار کنی، کمی او را مدیریت کنی. مدیریت حافظه یعنی رهایی از عذاب گذشته. یعنی هرچه را که دورریختنی است، دور بریزیم و بار اضافی در تمام عمر به دوش نکشیم. او مرا دوست نداشت! تانیا ۱۳ سال دارد. او می گوید: «وقتی پنج سالم بود، یکی از عموهایم از سربازی برگشت.او برای دخترعمه ام یک عالم سوغاتی آورده بود و برای من فقط یک پیراهن صورتی. هروقت یادش می افتم ناراحت می شوم و هروقت عمویم را می بینم با خودم فکر می کنم او هیچ وقت مرا دوست نداشت.» تانیا دیر یا زود باید با عمویش کنار بیاید. داشتن این خاطره و این حافظه هشت سال است که رابطه ی خوب بین او و عمویش را خراب کرده و هیچ فایده ای هم غیر از این نداشته است. تصور برعکس فرض کنیم این خاطره خیلی زود از یاد تانیا می رفت و هشت سال آن را بر دوش نمی کشید. چه اتفاقی می افتاد؟ تانیا هروقت عمویش را می دید تلخ نمی شد. دخترعمه اش برای او نه یک رقیب برتر، که فقط یک دخترعمه بود. عمو هم هیچ وقت نقش کسی را پیدا نمی کرد که دخترعمه را بیش تر دوست دارد. حالا چه اتفاقی می افتاد؟ هیچ، فقط آزار روحی تانیا کم تر می شد و از بودن در کنار عمو و دخترعمه بیش تر لذت می برد. تانیا می تواند با این تمرین شروع کند: وقت بیش تری را با عمو بگذارند و وقتی فرصت مناسب بود، این خاطره را با عمویش درمیان بگذارد. ریاضی ترسناک! سام از ریاضی متنفر است. چون در اولین امتحان ریاضی زندگی اش، نمره ی خوبی نگرفته و سرزنش شده است. او در مرز انتخاب رشته برای ادامه ی تحصیل مطمئن است رشته هایی را که درس ریاضی در آن ها پررنگ است، انتخاب نخواهد کرد. یک خاطره ی بد، به راحتی می تواند آینده ی سام را رقم بزند. او به طور اتفاقی در یک تورنمنت تفریحی ریاضی شرکت کرده و مقام سوم را به دست آورده است. حالا سام شگفت زده شده و تازه بعد از ۱۳سال به استعداد ریاضی اش پی برده است. سام قصد دارد تلاشش را بیش تر کند. حافظه ی خوب او به رغم داشتن یک نیروی محاسبه گر عالی، نزدیک بود کار دستش بدهد. او را از حالت ناخودآگاه بیرون بیاوریم! بهانه ی سارا برای یادآوری خاطرات تلخ این است: «این ها ناخودآگاه هستند، وقتی به یادم می آیند دست خودم نیست. من که نمی توانم به یاد نیاورم. اگر می توانستم خوب بود.» درست است، به یادآوردنشان دست خودمان نیست، اما از یاد بردنشان دست خودمان است. به همین دلیل است که باید دست به کار شویم.سارا نمی تواند دروغ های صمیمی ترین دوستش را فراموش کند. هیچ وقت به او این را نگفته، اما زمانی که فهمیده او یک دروغگوست، رابطه اش را با او کم کرده و حالا تقریباً اصلاً هم دیگر را نمی بینند. شاید این تصمیم درستی باشد. ولی کمکی هم به سارا نکرده است. او حالا به همه ی دوستانش با سوءظن نگاه می کند و همین باعث شده با کسی صمیمی نشود. یکی از تکنیک هایی که سارا باید با کمک آن این خاطره ی تلخ را از یاد ببرد، این است: به محض به یادآوردنش ذهنش را متوجه چیز دیگری کند. ممکن است همین عمل باعث شود در طول یک روز بیش تر به یادش بیاید، اما هربار که این تکنیک را به کار بگیرد، ذهن زودتر یاد می گیرد چه طور با خاطره های تلخ مواجه شود. سارا روزی به خودش می آید و می بیند در مواجهه با دوستش دیگر آزار نمی بیند و می تواند به دیگران به راحتی اعتماد کند و دوست صمیمی و تازه ای پیدا کند. حالا سارا هم می تواند دوست بهتری پیدا کند و هم یادگرفته چه طور حافظه اش را مدیریت کند. یک زخم در روح! اما گاهی خاطرات تلخ آن قدر تلخ اند که نمی شود با این تکنیک های ساده آن ها را فراموش کرد. مثل از دست دادن یک عزیز و سوگواری بیش از حد برای او. خاطرات تلخی که به یک ترومای روحی (زخم عمیق روحی) تبدیل شده اند و بی کمک یک متخصص نمی توان از یادشان برد. اما در این شرایط هم خود شخص نقشی بسیار پررنگ تر از بقیه دارد. در درجه ی اول این انتخاب اوست که می خواهد از شرّ یک زجر روحی خلاص شود یا هم چنان آن زخم را در وجودش داشته باشد. چون اگر انتخابش دومی باشد با کمک هیچ متخصصی مشکل برطرف نخواهد شد. نینا ۱۴ سال دارد. او از پدرش متنفر است چون در کودکی ترکش کرده است. پدر نینا حالا از دنیا رفته و نینا هنوز او را نبخشیده است. تنفر از پدر در روح نینا یک زخم عمیق به وجود آورده است و او هنوز تصمیم نگرفته مرهمی روی این زخم بگذارد. نینا در ۱۴سالگی بسیار چاق تر از هم سن و سال هایش است و به هیچ مهمانی ای نمی رود. او در سال روز تولدش شمع روی کیکش را به تنهایی فوت کرد و وقتی اشک های مادرش را دید تصمیم گرفت تغییر کند. نینا هنوز نمی داند این تغییر را باید از کجا شروع کند، اما حتی از همین حالا هم با این تصمیم احساس جدیدی در نینا شکل گرفته است. نینا حالا می داند که باید این روند را متوقف کند وگرنه زندگی او را متوقف خواهد کرد.
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]
-
گوناگون
پربازدیدترینها