تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870427124
سکوت روحانی مقابل توهین یاران اصلاحات - پایگاه خبری تحلیلی 598
واضح آرشیو وب فارسی:598: اصلاح طلبان در شرایط جدید، حمایت از روحانی را «چک سفید امضاء» تلقی نمی کنند بلکه برای گذار از هویت اصلاح طلبانه حق السکوت می خواهند و حمایت از وی را مشروط به «مذاکره» می دانند و برای تحقق مذاکره از «تهدید» و «توهین» استفاده می کنند.به گزارش پایگاه 598 به نقل از مشرق، مناسبات میان جریان اصلاحات و دولت یازدهم به مرحله حساس خود رسیده است؛ اظهارات اعضای برجسته اصلاحات با شیب ملایم از «هشدارها» به «تهدید» تغییر وضعیت داده است؛ این بار تهدیدکننده میزبان منزل رییس جمهور دولت یازدهم بوده است. اولین بار ابراهیم اصغرزاده راز اصلاح طلبان نسبت به دولت را افشا کرد و اظهار داشت که «اصلاح طلبان دولت روحانی را رحم اجاره ای می دانند» و از سوی دیگر حامیان روحانی را نیز «اسب چموش» توصیف کرد که «باید کنترل شوند وگرنه به یک نیروی مخرب تبدیل می شود.» [1] اصلاح طلبان «اسب چموش» را در انتخابات مجلس شورای اسلامی مجبور به پذیرش کردند؛ حامیان دولت یازدهم که «اعتدال» را گفتمان سیاسی تلقی می کردند؛ انتخابات هفتم اسفند را بهترین برهه برای بروز ساخت گفتمانی اعتدال می دانستند اما شرایط به سود آنان پیش نرفت اما حامیان دولت در عدم پیگیری ردصلاحیت اصلاح طلبان تندرو جبران کردند و اصلاح طلبان اندک سخنان اعتراضی رییس جمهور را خطابه گویی برای کسب رضایت پایگاه اجتماعی اصلاحات تلقی کردند؛ «گفتاردرمانی» که با «بی عملی» و «بی تفاوتی» نسبت به حامیان سیاسی دولت برای پیروزی در انتخابات 92 همراه شده است و حتی آنان را «اقلیتی سیاسی» خطاب کرد و ولی الله شجاع پوریان از فعالان سیاسی اصلاحات در سرمقاله روزنامه همدلی نوشت: «اما آنچه در این میان قابل تأمل و پرسش است، بی عملی و تا حدودی بی تفاوتی رییس جمهوری در این ماجراست؛ اگر از چند موضع گیری علنی دکتر روحانی در خصوص ردصلاحیت داوطلبان بگذریم که البته بیشتر رویکرد گفت وگو با مردم و رسانه ها را داشته است، در حقیقت اقدام عملی و مؤثر در حل این معضل از سوی دولت صورت نگرفته و نتیجه پیگیری کاندیداها و دولت در این زمینه تغییری در صورت مسئله ایجاد نکرده است. به باور این جانب دلیل بی عملی رییس جمهوری به این موضوع برمی گردد که جریان قوی و پردامنه اصلاحات را در حد یک اقلیت سیاسی دیده است که در سخنان پیشین خود پس از حق اقلیت های دینی برای داشتن نماینده، جریان اصلاحات را دارای پایگاه حدود 10 میلیونی دانست و آنان را سزاوار داشتن نمایندگانی در مجلس برشمرد. باید به آقای روحانی گفت که جناب آقای رییس جمهور؛ اصلاح طلبان یک اقلیت سیاسی نیستند که باید سهمی در مجلس داشته باشند» [2] این روزها اصلاح طلبان دریافته اند که «اسب چموش» مبدل به نیرو «مخرب» برای آنان می شود و زمانی زنگ هشدار به صدا در آمد که آنان زمزمه ربایش سازمان رأی خود را احساس کردند و از «توهم» «اسب چموش» دولت سخن گفتند به نحوی که رسول منتجب نیا اظهار داشت: «گروه کوچکی که خود را وابسته به رییس جمهور می دانستند، دچار توهم شدند و تصور می کنند که عامل پیروزی آقای روحانی در سال ۹۲ حزب اعتدال و توسعه بوده است؛ نه اصلاح طلبان و شخصیت های بزرگ اصلاح طلب» [3] و قربانی عبور از اصلاحات را حسن روحانی معرفی کردند به نحوی که محمدعلی وکیلی گفت: «همه ما بدانیم که اولین و اصلی ترین قربانی عبور از رویکرد ائتلافی، شخص حسن روحانی خواهد بود. اگر ما به پارادایم پیش از ۹۲ برگردیم، قربانی اول آن خود روحانی است.» [4] · تکرار «توهین» به حسن روحانی حسن روحانی در جریان سفر به نیویورک، در پاسخ به پرسش کریستین امانپور، مجری شبکه تلویزیونی CNN در خصوص بازداشت روزنامه نگاران در ایران گفت: «فکر نمی کنم فردی به خاطر روزنامه نگاری، یا به خاطر فعالیت رسانه ای دستگیر شده باشد» این اظهارات رئیس جمهور بهانه ای شد تا حملات سنگینی از سوی حامیان اصلاحات متوجه رئیس جمهور شود. نشریه «صدا» از گروه مجلات هم میهن به سردبیری قوچانی به بازتاب نظرات برخی از کاربران در صفحه فیس بوک این نشریه درباره سخنان حجت الاسلام روحانی با کریستین امان پور پیرامون روزنامه نگاران زندانی پرداخت؛ این نشریه در بخش «شبکه هم میهن» با درج عبارت های توهین آمیز به شخصیت رئیس جمهور هجمه وارد کرد و ایشان را «دروغ گو» خواند؛ بخشی از این نظرات که نشریه صدا، ارگان حزب کارگزاران چاپ کرده است را از نظر می گذرانیم : عباس لعل بر: واقعاً برای روحانی متاسفم...دروغ دروغه چه احمدی نژاد بگه چه روحانی.... به قول مهسا امیرآبادی: یکی به من پاسخ دهد خط اعتدال آقای روحانی از کجا می گذرد؟ از دروغ گویی و فریب؟ از متهم کردن روزنامه نگاران زندانی که برای تقویب دولت ایشان سکوت کرده اند و از حقشان گذشته اند؟! یکی به من پاسخ دهد .... محمدجواد خواجه یزدی: فکرمی کنم بعد از احمدی نژاد دروغ گفتن دولتمردان مخصوصاً وقتی خارج از کشور میرن عادی شده و فکر می کنن کسی متوجه نمی شه! یعنی چه که روزنامه نگاری به جرم روزنامه نگاری زندانی نیست؟ پس این روزنامه نگارا به جرم سبزی فروشی خارج از محدوده تو زندان هستند؟ حامد اژدری: دروغ محض، راه های بهتری برای پیچوندن خبرنگار هست؛ متاسفانه روحانی تبحر نداره و تو این زمینه سریع به دام خبرنگار می افته [5] پس از چند ماه محسن رهامی، رئیس کمیته انتخابات اصلاح طلبان، از چهره های تندرو که پس از اغتشاشات 18 تیر 78 تاکنون وکیل پرونده افراد فتنه گر است؛ در سخنانی بی سابقه به رئیس جمهور محترم توهین کرد. رییس شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در جلسه پرسش و پاسخ که در سالن اجتماعات فرهنگیان شهر ایلام در جمع اصلاح طلبان این شهر برگزار شد، اظهار داشت: «یک شخص با رأی احزاب، اشخاص و انجمن ها بالا می آید و رئیس جمهور می شود، اینکه آن آقا (روحانی) بگوید من به هیچ حزبی وابسته نیستم نشان از ......{literal}{{/literal}سخنان توهین آمیز{literal}}{/literal} اوست، از کجا آوردید؟ ما ده به ده و شهر به شهر گشتیم و آراء را به حساب جاری شما حواله کردیم، مگر ما مرض داشتیم که هزینه دادیم، اگر کمک نمی کردیم جلیلی به روی کار می آمد.» [6] · گام دوم تهدید اصلاحات اولین تهدید اصلاح طلبان نسبت به دولت برای انتخابات ریاست جمهوری پیش از انتخابات و در هفتم اسفند 94 و با نشانه گیری پاشنه آشیل آنان آغاز شد؛ تهدید اصلاحات هنگامی رخ داد که تصمیم جدی عبور حزب اعتدال و توسعه، نزدیک ترین حزب به دولت یازدهم، از شورای سیاست گذاری اصلاحات رقم خورد. تهدیدکننده محمدرضا عارف، رئیس شورای عالی سیاست گذاری انتخاباتی اصلاح طلبان بود؛ وی درباره تعامل جریان اعتدال با اصلاح طلبان در انتخابات مجلس گفت: «توصیه ما به دوستانمان در جریان اعتدال این است که همان گونه که در انتخابات 92 با وحدت و همگرایی موجب پیروزی آقای روحانی شدیم در انتخابات مجلس هم بهتر است با ارائه یک لیست واحد زمینه ساز پیروزی تفکر اصلاح طلبی و اعتدال گرایی شویم و تدبیر حکم می کند دوستان جریان اعتدال راه خود را از اصلاح طلبان جدا نکنند تا انشالله در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 هم با مشکلاتی روبه رو نشویم .» [7] این سطح از تهدید که انتخابات ریاست جمهوری 96 را مدنظر قرار داده است نمایانگر عمق و دامنه شدید ضریب واگرایی میان حامیان دولت و اصلاح طلبان بود؛ اصلاح طلبان عبور حامیان دولت از ایده همگرایی رییس دولت اصلاحات را به منزله «جدایی همیشگی» می دانستند و با هشدار نسبت به مشکلات انتخابات ریاست جمهوری برای حامیان دولت از هم اکنون یک دورهٔ بودن پاستورنشینی حسن روحانی را زمزمه کردند. در آن مقطع ضریب دومین تهدید از سوی اصلاح طلبان ارتقا یافت؛ آنان در ترسیم شرایط سیاسی کشور از «بیشترین خطر در انتظار دولت آقای روحانی» روایت کردند و در همین راستا علی صوفی رئیس ستاد انتخابات اصلاح طلبان تهران در گفت وگو خود با روزنامه آرمان امروز، رئیس جمهور را تهدید کرد اگر به درخواست های جریان اصلاحات پیرامون رد صلاحیت نیروهای سیاسی این جریان پاسخ مناسب ندهد؛ پیش بینی محمدرضا عارف مبنی بر عدم حضور در پاستور را تجربه خواهد کرد؛ وی در همین راستا اظهار داشت: «آقای روحانی هنوز دارای پایگاه رأی مستقل از جریان اصلاحات نیست و پایگاه رأی ایشان همچنان جریان اصلاحات و حامیان این جریان هستند. به همین دلیل در شرایط کنونی جریان اصلاحات به عنوان پایگاه اصلی رأی آقای روحانی از ایشان توقع دارد تلاش کند و نگذارد جریان اصلاحات به طور کلی از صحنه انتخابات کنار رود. اگر حامیان اصلی آقای روحانی از انتخابات مجلس کنار بروند تنها مخالفان و منتقدان ایشان در صحنه حضور خواهند داشت. بدون شک این عده تلاش خواهند کرد عرصه را بر دولت تدبیر و امید تنگ کنند و اجازه ندهند سیاست های آقای روحانی در کشور اجرا شود. خطر دیگری که آقای روحانی را تهدید می کند از دست دادن پایگاه رأی اصلاح طلبان است . اگر آقای روحانی عملکرد مناسبی در مساله ردصلاحیت ها و همچنین سیاست داخلی نداشته باشد ممکن است با ریزش آرای حامیان خود در جریان اصلاحات مواجه شود که چالش بسیار بزرگی برای ایشان به شمار خواهد رفت.» [8] · تهدید در منزل رییس جمهوری دیدار محرمانه در منزل حسن روحانی، با هشدارهای جدی جریان اصلاحات برگزار شده است که فقط قسمتی از آن به روایت اصلاح طلبان منتشر شده است. اصلاح طلبان بار دیگر بر «توهم» حامیان دولت نسبت به «سازمان رأی» مستقل پافشاری کردند. عبدالله ناصری از اعضای شورای مشورتی رییس دولت اصلاحات و عضو سازمان منحله مجاهدین در گفت وگو با روزنامه آرمان امروز اظهار داشت: «از سوی دیگر برخی از بزرگان جریان اصلاحات در دیدارهای مستقیم با آقای روحانی هشدارها و نگرانی های خود را نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ به آقای روحانی اعلام کرده اند. به عنوان نمونه یکی از بزرگان جریان اصلاحات به صراحت به آقای روحانی عنوان کرده که اگر همین مسیر خود را در آینده نیز ادامه بدهد ممکن است پایگاه رأی خود را از دست بدهد و سال ۹۶ در پاستور نباشد. این چهره برجسته جریان اصلاحات همچنین به آقای روحانی ضرورت تغییر در برخی نگرش ها و مدیریت های دولت را گوشزد کرده است.... د ر این جلسه که در منزل آقای روحانی برگزار شده به آقای روحانی در این زمینه هشدارهای لازم داده شده که ایشان دارای سازمان رأی مستقل نیست و نباید با طناب پوسیده برخی افراد به چاه برود. » [9] · سهم خواهی با پتک «توهین» و «تهدید» حامیان دولت یازدهم، اصلاح طلبان را در «وضعیت اجبار» پذیرش حسن روحانی به عنوان «اولین و آخرین» گزینه خود می نگرند بنابراین به دنبال ایجاد واگرایی در سازمان رأی اصولگرایان هستند ولی اصلاح طلبان در شرایط جدید حمایت از حسن روحانی را «چک سفید امضاء» تلقی نمی کنند بلکه برای گذار از هویت اصلاح طلبانه حق السکوت می خواهند و حمایت از وی را مشروط به «مذاکره» می دانند و برای تحقق مذاکره از «تهدید» و «توهین» استفاده می کنند. فرجام منازعات میان دولت و اصلاحات به پایداری حسن روحانی در برابر مطالبات نیروهای تندرو جریان اصلاحات دارد. [1] ابراهیم اصغرزاده در گفت وگو با روزنامه قانون، شماره 378، 13/12/1392 [2] http://hamdelidaily.ir/5455-.html [3] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/612452 [4] روزنامه شرق، 30/5/1395 [5] www.mashreghnews.ir/fa/news/351583 [6] http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940518000334 [7] http://www.entekhab.ir/fa/news/239535 [8] http://www.armandaily.ir/Default.aspx?NPN_Id=1092&pageno=6 [9] http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/160945
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها