واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: آیت الله کاظمی قزوینی در کویت به تبلیغ و مجاهدت های علمی خود ادامه داد و البته فراغ بالی نیز پیدا کرد تا به تألیف آثار علمی و از جمله بیش از 40 اثر ارزشمند در زمینه فقه، اصول، کلام و تاریخ بپردازد.عقیق: سابقه حوزه علمیه قزوین به قرن سوم هجری قمری می رسد، از باشکوه ترین حوزه های جهان تشیع است که با تربیت فرزانگانی نامدار مانند احمد بن ابراهیم قزوینی(ره) و حسین بن ابراهیم قزوینی(ره) بر تارک جهان علم می درخشد و از این دیار، دهها و صدها عالم فرزانه و مجاهد نستوه سر برآورده و یکی بعد از دیگری منشأ خدمات و یادگارهای ارزشمند بوده اند. همچنین تبار دانشور "قزوینی"، از لحاظ نسب به حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) می رسد که از میان آنها، فقهای برجسته، مفسران والامقام، نویسندگان ژرف اندیش، شاعران دلسوخته و واعظان دانشمند متعددی برخاسته و مدافعانی راستین برای فرهنگ اصیل اهل بیت(ع) بوده اند. این افراد به دلیل عشق به حضرت سید الشهدا(ع)، اغلب به عراق کوچ می کردند و در شهر کربلا و در جوار مرقد مطهر امام حسین(ع) سکونت داشته اند؛ اگرچه اصالت آنها قزوینی است. یکی از سرشناسان این خاندان علم و فقاهت، حضرت آیت اللّه سید امیرمحمد کاظمی قزوینی است که در سال 1335 هجری قمری در بیت علم و تقوا دیده به جهان گشود. وی تنها هشت سال داشت که به همراه پدر دانشمندش به عراق کوچ کرد و به تحصیل علوم ادبی و متون فقهی پرداخت. سید امیرمحمد، 18 ساله بود که به شوق فراگیری دانش و علوم اهل بیت(ع) به شهر عالم پرور نجف اشرف روی آورد و پس از تکمیل مقدمات و سطح، به فراگیری درس خارج فقه و اصول پرداخت. وی در این مسیر در درس بزرگانی مانند حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، محمدحسین غروی اصفهانی (کمپانی) و شیخ محمدرضا آل یاسین حاضر شد و از محضر مبارک آنها بهره ها برد و پس از چند سال خوشه چینی از دانش استادان مشهور آن روزگار، از مراجع بزرگواری مانند حضرات آیات سید محسن حکیم، سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی و شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، اجازه اجتهاد و نقل روایت دریافت کرد. چندی بعد پدر آیت الله سید امیر محمد کاظمی قزوینی به ملکوت اعلی پیوست و پس از آن بود که وی، برای تبلیغ مذهب اهل بیت(ع) از طریق تدریس، تألیف، امامت جماعت، وعظ و ارشاد مردم و مناظره با منحرفان به بصره عزیمت کرد. تلاش و مجاهدت آیت اللّه قزوینی در انجام رسالت دینی خویش چنان بود که همه مشکلات موجود در بصره و از جمله حضور مخالفان و آزار بدخواهان را به جان می خرید و در راه هدف والای خود حرکت می کرد و ترس و واهمه ای به خود راه نمی داد. در نهایت، اثرات تبلیغی این فقیه بزرگوار به جایی رسید که دشمنان و مخالفانش در حزب بعث عراق، قصد کشتن وی و به آتش کشیدن خانه اش را داشتند که سبب شد تا به ناچار و در سال 1350 هجری شمسی، از عراق خارج شده و راهی کویت شود. وی در کویت هم به تبلیغ و مجاهدت های علمی خود ادامه داد و البته فراغ بالی نیز پیدا کرد تا به تالیف آثار علمی و از جمله بیش از 40 اثر ارزشمند در زمینه فقه، اصول، کلام و تاریخ بپردازد که نشانگر دانش سرشار و کوشش ارزنده وی در حمایت از دین، دفاع از مذهب و پاسخگویی به مخالفان و حل مشکلات فکری مردم است. از جمله آثار این اندیشمند شیعی می توان به برخی آثار با هدف پاسخگویی به شبهات بهائیت و وهابیت هم اشاره کرد که «مع الدکتور علی احمد السالوس فی کتابه فقه الشیعه الامامیه»، «ردّ علی کتاب الصراع بین الاسلام و الوثنیّه» و «البهائیّه فی المیزان» از آن جمله است. ایشان همچنین در رساله القائلون بتحریف القرآن : السنه ام الشیعه و شبهه القول بتحریف القرآن عند اهل السنه بر عقیده صیانت قرآن از تحریف تأکید کرده و در عین حال در کتاب «الآلوسی و التشیع» در ذیل بحثی با عنوان «القرآن کلام اللّه لا تحریف فیه» به نقد اتهامات آلوسی پرداخته است. آیت الله سید امیرمحمد کاظمی قزوینی در سال های پایانی عمر مبارکش، این توفیق را پیدا کرد که به ایران بیاید و ضمن زیارت بارگاه نورانی حضرت ثامن الحجج(ع) و سفری به قزوین، راهی حرم مطهر حضرت کریمه اهل بیت (س) شود و در قم سکنی گزیند. این عالم ربانی سرانجام در مانند چنین روزی یعنی در بیست و سومین روز از ماه ذیقعده الحرام سال 1414 هجری قمری و پس از نزدیک به هشت دهه عمر بابرکت، در جوار رحمت حق آرام گرفت و پس از تشییعی باشکوه در جوار مضجع نورانی حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد. منبع:فارس
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]