تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835823787
با کودک خجالتی ام چه کنم؟ - مجله اینترنتی کمونه
واضح آرشیو وب فارسی:کمونه: کودکانی که در حال رشد هستند هر روز با نیازها و دغدغه های رشدی همراه هستند که ذهن والدین را درگیر خود می کند. شاید یکی از این مسائل مهم خجالتی بودن کودک باشد.والدین در برهه های سنی مختلف فرزندشان با مسائل مختلف و متفاوتی روبه رو هستند و باید موقعیت ها و شرایط گوناگونی را پشت سر بگذرانند و به نکات مختلفی توجه کنند. کودکانی که در حال رشد هستند هر روز با نیازها و دغدغه های رشدی همراه هستند که ذهن والدین را درگیر خود می کند. شاید یکی از این مسائل مهم خجالتی بودن کودک باشد. احتمالا هیچ پدرومادری دوست ندارد که کودکش خجالتی باشد یا دیگران این برچسب را به او بزنند. اما کدام کودکان خجالتی هستند و چه موقع ما خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه می گیریم؟ ندا شیخی، دکترای روانشناسی در ابتدا در تعریف خجالتی بودن می گوید: خجالت به معنی دوری گزینی و عدم تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران، می تواند امری موقتی یا نسبتا دائمی باشد. خجالتی بودن کودک باید با توجه به شخصیت و ذات کودک، سن او و اینکه فرزند چندم خانواده است، و فرهنگی که کودک در آن پرورش می یابد، مورد بررسی قرار گیرد. ما در اینجا به توضیح چند مورد از این فاکتورها مانند سن و فرزند چندم خانواده می پردازیم. این روانشناس در ادامه در بیان اینکه فرزند چند خانواده بودن چه تاثیری بر خجالت کودک دارد، توضیح می دهد: معمولا فرزند اول خانواده نسبت به فرزند دوم حالت خجالت بیشتری دارد. این امر شاید به علت شیوه های تربیتی سختگیرانه تر والدین درباره فرزند اول باشد. معمولا والدین قوانین سنگین تر و بایدونبایدهای بیشتری درباره فرزند اول وضع می کنند که این امر می تواند بر میزان و کیفیت عزت نفس کودک تاثیر بگذارد. زیرا که کودک به طور مداوم به قضاوت و کنترل خود می پردازد و به خاطر ترس از اشتباه یا تنبیه، سعی می کند تعاملش با دیگران را کاهش دهد. درحالی که فرزند دوم معمولا کمتر با قوانین و بایدونبایدهای سخت والدین مواجه می شود و بنابراین با فراغ بال و اعتماد به نفس بیشتری به ایجاد ارتباط و انجام امور می پردازد. شیخی همچنین به فاکتور سن اشاره می کند و هشدار می دهد که نباید خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه گرفت: سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر این حالت در کودکان است. به عنوان مثال، پدر و مادری از این موضوع اظهار ناراحتی و تعجب می کنند که فرزند 8 ماهه شان تا مدتی قبل در تعامل با دیگران هیچ مشکلی نداشته و به راحتی در آغوش دیگران قرار می گرفت، می خندید، و با آنها بازی می کرد. اما به تازگی حتی با مادربزرگش هم غریبگی می کند، با دیگران تعامل نمی کند، و در مواجهه با افراد تازه گریه می کند و ... . این رفتار مربوط به سن کودک است. از حدود 8 ماهگی کودک دچار حالتی می شود که روانشناسان آن را اضطراب جدایی و اضطراب غریبه می نامند. یعنی در مواجهه با افراد جدید یا در هنگام غیبت پدر و مادر یا مراقب شان، دچار حالت اضطراب می شوند. ندا شیخی، دکترای روانشناسی همچنین تاکید می کند: کودکان در سنین مختلف عادت های گوناگونی دارند. به عنوان مثال، کودکان در سن 5 سالگی، تفریحات درون منزل را به بیرون رفتن ترجیح می دهند و معمولا دامنه تعامل آنها با بچه های دیگر محدود به گروه های کوچک 3 الی 4 نفره است و از کودکان بزرگ تر یا افراد بزرگسال فاصله می گیرند. بنابراین در بعضی سنین نمی توان بر شکل یا میل به تعامل کودک با دیگران نام خجالتی بودن گذاشت؛ بلکه این حالت به نوعی مقتضای سن آنان است. احتمالا هیچ پدرومادری دوست ندارد که کودکش خجالتی باشد یا دیگران این برچسب را به او بزنند. اما کدام کودکان خجالتی هستند و چه موقع ما خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه می گیریم؟ ندا شیخی، دکترای روانشناسی در ابتدا در تعریف خجالتی بودن می گوید: خجالت به معنی دوری گزینی و عدم تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران، می تواند امری موقتی یا نسبتا دائمی باشد. خجالتی بودن کودک باید با توجه به شخصیت و ذات کودک، سن او و اینکه فرزند چندم خانواده است، و فرهنگی که کودک در آن پرورش می یابد، مورد بررسی قرار گیرد. ما در اینجا به توضیح چند مورد از این فاکتورها مانند سن و فرزند چندم خانواده می پردازیم. این روانشناس در ادامه در بیان اینکه فرزند چند خانواده بودن چه تاثیری بر خجالت کودک دارد، توضیح می دهد: معمولا فرزند اول خانواده نسبت به فرزند دوم حالت خجالت بیشتری دارد. این امر شاید به علت شیوه های تربیتی سختگیرانه تر والدین درباره فرزند اول باشد. معمولا والدین قوانین سنگین تر و بایدونبایدهای بیشتری درباره فرزند اول وضع می کنند که این امر می تواند بر میزان و کیفیت عزت نفس کودک تاثیر بگذارد. زیرا که کودک به طور مداوم به قضاوت و کنترل خود می پردازد و به خاطر ترس از اشتباه یا تنبیه، سعی می کند تعاملش با دیگران را کاهش دهد. درحالی که فرزند دوم معمولا کمتر با قوانین و بایدونبایدهای سخت والدین مواجه می شود و بنابراین با فراغ بال و اعتماد به نفس بیشتری به ایجاد ارتباط و انجام امور می پردازد. شیخی همچنین به فاکتور سن اشاره می کند و هشدار می دهد که نباید خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه گرفت: سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر این حالت در کودکان است. به عنوان مثال، پدر و مادری از این موضوع اظهار ناراحتی و تعجب می کنند که فرزند 8 ماهه شان تا مدتی قبل در تعامل با دیگران هیچ مشکلی نداشته و به راحتی در آغوش دیگران قرار می گرفت، می خندید، و با آنها بازی می کرد. اما به تازگی حتی با مادربزرگش هم غریبگی می کند، با دیگران تعامل نمی کند، و در مواجهه با افراد تازه گریه می کند و ... . این رفتار مربوط به سن کودک است. از حدود 8 ماهگی کودک دچار حالتی می شود که روانشناسان آن را اضطراب جدایی و اضطراب غریبه می نامند. یعنی در مواجهه با افراد جدید یا در هنگام غیبت پدر و مادر یا مراقب شان، دچار حالت اضطراب می شوند. ندا شیخی، دکترای روانشناسی همچنین تاکید می کند: کودکان در سنین مختلف عادت های گوناگونی دارند. به عنوان مثال، کودکان در سن 5 سالگی، تفریحات درون منزل را به بیرون رفتن ترجیح می دهند و معمولا دامنه تعامل آنها با بچه های دیگر محدود به گروه های کوچک 3 الی 4 نفره است و از کودکان بزرگ تر یا افراد بزرگسال فاصله می گیرند. بنابراین در بعضی سنین نمی توان بر شکل یا میل به تعامل کودک با دیگران نام خجالتی بودن گذاشت؛ بلکه این حالت به نوعی مقتضای سن آنان است.
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کمونه]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها