محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845104411
ایران به دنبال «حمله از جناحین»/ Flanker-C کدام نیازهای هوایی کشور را تامین می کند؟ - پایگاه خبری دزنیوز
واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: گروه امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس– اهمیت و توجه به نیروی هوایی در کشورهای مختلف جهان همواره در سرلوحه امور قرار دارد چرا که این نیرو -در کنار توان بازدارنده موشکی- که به عنوان دست برتر و قدرت واکنش سریع در برابر هر تهاجمی شناخته شده، می تواند در حداقل زمان، پاسخ مقتضی را به طرف متجاوز […]گروه امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس – اهمیت و توجه به نیروی هوایی در کشورهای مختلف جهان همواره در سرلوحه امور قرار دارد چرا که این نیرو -در کنار توان بازدارنده موشکی- که به عنوان دست برتر و قدرت واکنش سریع در برابر هر تهاجمی شناخته شده، می تواند در حداقل زمان، پاسخ مقتضی را به طرف متجاوز وارد کند. محدوده عملکرد نیروی هوایی در آسمان کشورها سبب تامین امنیت بازدارنده می شود و به جهت ماموریت های گوناگون ازجمله پوشش یگان های سطحی در زمین و دریا، اجرای عملیات های دفاع هوایی و همچنین نفوذ به عمق خاک دشمن مورد بهره برداری قرار می گیرد. جمهوری اسلامی ایران نیز به واسطه قرارگیری در یکی از مناطق مهم و راهبردی جهان و دارای بودن محدوده ای پهناور، از این قاعده مستثنی نبوده و علیرغم تحریم های گسترده در سالیان گذشته -که دستیابی به هرگونه تسلیحات جدید خارجی را ناممکن می کرد- دست بر روی دست نگذاشته و با تلاش نیروهای بومی سعی در حفظ قدرت هوایی خود دارد ولی به طور قطع این تمام نیاز را مرتفع نمی کند. برای همین است که وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کشورمان صراحتا از خرید جنگنده های جدید سخن به میان می آورد؛ جنگنده پیشرفته سوخو۳۰ ساخت روسیه. * سابقه خرید کشورمان پیش از انقلاب اسلامی با توجه به روابط گسترده با غرب -و در راس آن ایالات متحده- حجم وسیعی از انواع جنگنده های F-4 (فانتوم)، F-5 (تایگر) و F-14 (تامکت) را از آمریکا خریداری کردکه بنا بر اعلام منابع خارجی، تعداد جنگنده های خریداری شده بالغ بر ۵۰۰ فروند بود. بکارگیری این توان عظیم هوایی با پشتیبانی گسترده کشور سازنده همراه بود تا آنکه به واسطه پیروزی انقلاب و تغییر در مراودات ایران و آمریکا (که در سال ۱۳۵۹ به قطع روابط انجامید) خط تامین قطعات و پشتیبانی قطع و علاوه بر آن حجم وسیعی از هواپیماهای خریداری شده همانند F-16 (فالکون) نیز لغو شد و حتی از واگذاری هواپیماهای خریداری شده دیگر نیز ممانعت به عمل آمد. اندکی بعد با وقوع جنگ تحمیلی ۸ساله، کارکنان صنایع داخلی با توان خود و همچنین قطعات خریداری شده موجود در انبار اقدام به تامین نیازهای عملیاتی در طول این سال ها کردند و در این مسیر تنها اندک نیازهایی از بازارهای سیاه -و البته به قیمتی گزاف- تامین می شد اما توجه به حفظ قدرت هوایی موجب شده بود علیرغم آنکه هیچ جایگزینی برای هواپیماهای از دست رفته وجود نداشت و در حالی که رژیم بعثی عراق به پیشرفته ترین تسلیحات در این زمینه مجهز بود، هیچ گاه آسمان خالی از جنگنده های ایرانی نماند. تلاش های فراوانی برای دستیابی به هواپیماهای جنگنده در همان سال های جنگ صورت گرفت اما بجز چند فروند جنگنده F-5 (تایگر) از منابع دست چندم، نتیجه ای در بر نداشت. با پایان جنگ تحمیلی و آغاز دوران بازسازی مشخص شد که ایران نزدیک به ۶۰% از توان رزمی خود را طی نبرد با متجاوزین از دست داده است. از طرف دیگر، با توجه به شرایط آن دوران -در اوایل دهه ۷۰- تنها گزینه ها جهت بازسازی ناوگان هوایی به «شرق» محدود می شد. در فرصت زمان بسیار کوتاهی تا فروپاشی شوروی، بنا بر اعلام منابع خارجی، حدود ۴۰ فروند جنگنده MiG-29 (فالکروم) و Su-24 (فنسر) از شوروی و کمی بیشتر از این تعداد جنگنده F-7 (ایرگارد) از چین وارد شد اما پس از فروپاشی و با روی کار آمدن «بوریس یلتسین» غربگرا در روسیه، روند پشتیبانی فنی هواپیماهای خریداری شده با مشکل رو به رو شد تا آنجا که در تامین قطعات و تجهیزات اشکالات فراوانی به وجود آمد و این آخرین خرید های کشورمان از خارج کشور بود. البته در میانه دهه ٧٠ شمسی و به استناد منابع خارجی، تلاش هایی برای خرید انواع هواپیما از برخی سازنده ها ازجمله چین یا کشورهای تازه استقلال یافته از شوروی مثل مولدوای و گرجستان (که با بحران مالی مواجه بوده و نیازی به حفظ ناوگان هوایی نمی دیدند) انجام داد که هیچکدام -به دلیل فشار آمریکا بر این کشورها- به جایی نرسید. برای مثال -بنا بر اعلام منابع غیر ایرانی- ایران قصد داشت در اواسط دهه ۹۰ میلادی ۲۱ فروند هواپیمای MiG-29 دست دوم (شامل ۱۴ فروند از نوع MiG-29S ، شش فروند MiG-29A و یک فروند MiG-29UB) به همراه حدود ۵۰۰ تیر موشک هوا به هوا، قطعات یدکی و تجهیزات جانبی از مولداوی خریداری کند اما این برنامه تحت فشار ایالات متحده به نتیجه نرسید و هواپیماها نیز پس از خریداری توسط آمریکا، به این کشور فرستاده شدند تا کار مطالعاتی بر روی آنها صورت پذیرد. هواپیمای ترابری C-17 آمریکا در حال بارگیری میگ های مولداوی همزمان با پایان جنگ تحمیلی و آغاز حمله عراق به کویت و سپس حمله نیروهای ائتلاف به این کشور و آغاز جنگ اول خلیج فارس، بنا بر اعلام طارق عزیز (وزیر خارجه وقت عراق) به سازمان ملل متحد، بخشی از جنگنده عراقی به ایران گریختند که تعدادی شامل Mirage F-1 فرانسوی و Su-24 ، MiG-29 و Su-22 روسی وارد ناوگان هوایی کشورمان شدند. با آغاز دهه ۸۰ شمسی، زمزمه هایی از گفتگو با روسیه برای خرید جنگنده های Su-27 یا MiG-31 و تمایل فرانسه برای تحویل تعدادی از جنگنده های Mirage F-1 از ناوگان هوایی به گوش می رسید که البته هیچ گاه تایید یا تکذیب نشد و بعد از آن نیز شایعاتی مبنی بر خرید ۲۵۰ فروندی جنگنده از روسیه یا ۱۵۰ فروندی از چین توسط رسانه های خارجی منتشر شد و بعد از آن، دیگر هیچ صحبتی نبود تا زمان حال؛ چراکه با توجه به تحریم های گسترده بین المللی، امکان دستیابی به هواپیماهای روز دنیا وجود نداشت. * مذاکرات هسته ای ایران و روسیه را بهم نزدیک تر می کند همزمان با مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای ۵+۱، روسیه تمایل خود را به فروش تسلیحات به کشورمان تحت نظر سازمان ملل اعلام کرد که نخستین این تحرکات لغو ممنوعیت فروش S-300 روسی بود. اولین اخبار در خصوص خرید هواپیمای شکاری نیز همزمان با نمایشگاهماکس ۲۰۱۵ روسیه و توسط معاون علمی فناوری رییس جمهور -که به مسکو سفر کرده بود- به خبرگزاری فارس اعلام شد. ( اینجا ) اجرای نمایش هوایی توسط جنگنده سوخو۳۰ در نمایشگاه ماکس ۲۰۱۵ مسکو/ مقامات ایرانی هم در این نمایشگاه حضور داشتند اندکی بعد وزیر دفاع نیز در یک برنامه تلویزیونی از تمایل کشورمان به خرید جنگنده های شرکت سوخو سخن گفت و پس از آن نیز صحبت های گوناگون مبنی بر امکان تحویل یا عدم آن با توجه به محدودیت های ۵ ساله نظامی برجام و واکنش های مختلف داخلی و خارجی را شاهد بودیم. ازجمله طی برنامه ای در اخبار صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران اعلام شد که قرارداد خرید این هواپیما تا پایان سال ۲۰۱۶ میلادی به امضا خواهد رسید. ( اینجا ) اخیرا نیز سردار دهقان (وزیر دفاع) بار دیگر تمایل کشورمان به خرید برای جنگنده پیشرفته Su-30 از روسیه را اعلام کرد و گفت که مذاکراتی هم در این زمینه انجام داده است. وی افزود: طرف روسی نیز در این خصوص مخالفتی ندارد ولی برخی مسائل باید حل شود که نهایتا امیدواریم خبر آن را به زودی به ملت اعلام کنیم. وزیر دفاع همچنین در پاسخ به سوال مجری مبنی بر نظر ایران برای خرید دیگر جنگنده های روسی نظیر MiG-31 یا MiG-35 اظهار داشت که ما تنها به دنبال هواپیمایی در کلاس Su-30 هستیم که طبیعتا فقط روس ها آن را دارند. ( اینجا ) * وضعیت کشورهای منطقه اینها درحالیست که کشورهای خاورمیانه همچون عربستان، ترکیه، امارات و رژیم صهیونیستی با خریدهای بسیار گسترده هوایی و تحویل گرفتن جنگنده های نسل جدید همانند F-35 ، F-15SA ، یوروفایتر و ارتقا توان عملیاتی موجود خود سعی دارند تا دست برتر را در آسمان داشته باشند و در این زمینه بازی تسلیحاتی عظیمی به راه انداخته اند. از طرف دیگر، تجارب اخیر پشتیبانی هوایی از نیروهای درگیر در جنگ با تروریست ها در سوریه نیز بر اهمیت نگاه ویژه به نیروی هوایی می افزاید. در این میان کشورمان به واسطه تحریم های گسترده از دستیابی به تسلیحات هوایی خارجی بازمانده بود هرچند با بهره گیری از توان متخصصان داخلی، اقدام به ارتقا هواگردهای موجود کرد تا آنجا که بنا بر گفته وزیر دفاع این جنگنده ها فقط در بخش سازه و موتور همانند نمونه خریداری شده هستند و در سایر موارد همانند اویونیک، رادار و تسلیحات تا بالاترین استاندارد تجهیز شده اند. از سوی دیگر می دانیم که طرح های ملی همانند صاعقه، آذرخش و سیمرغ نیز به سرانجام رسیدند، اما به گفته سردار دهقان، برای تامین و تقویت نیروی هوایی نیاز به خرید نیز احساس می شود. لذا با توجه به نظر کارشناسان نظامی کشورمان، هواپیماهای Su-30 به عنوان گزینه اصلی برای این منظور درنظر گرفته شد. * Flanker-C چیست؟ جنگنده بمب افکن سوخو ۳۰ (به روسی Сухой Су-۳۰ / به انگلیسی Sukhoi Su-30) و با نام ناتو فلنکر سی (Flanker-C) یک هواپیمای شکاری چند منظوره (Multirole Fighter) با قابلیت اجرای عملیات های هوا به هوا و هوا به سطح در تمامی شرایط آب و هوایی شبانه روز است که توسط شرکت «سوخو» روسیه طراحی و بر پایه جنگنده شکاری رهگیر Su-27 توسعه یافته است. (فلنکر به معنای حمله کننده از جناحین است.) جنگنده سوخو ۳۰ نسخه SM ساخت این جنگنده توسط دو مجموعه KnAAPO و ایرکورت به صورت مجزا صورت می پذیرد که هرکدام نسخه های متفاوتی از این هواپیما رو تولید می کنند که به خدمت کشورهای مختلف جهان در آمده و هریک معمولا با پسوندی مجزا نامگذاری می شوند اما اساسا سوخو ۳۰ یک جنگنده بمب افکن دو سرنشینه است که طولی معادل ۲۱٫۹ متر، عرض بال ۱۴٫۷ متر و ارتفاع ۶٫۳ متر از سطح زمین دارد که می تواند با دو دستگاه پیشرانه توربوفن ساترن AL-31F با حداکثر توان ۱۲۲۰۰۰ پوند به ارتفاع پروازی ۵۷۰۰۰ پا دست یابد. در خصوص طراحی هواپیما نیز باید گفت که سطوح بدنه به صورت کاملا آیرودینامیک طراحی شده تا کمترین اغتشاش جریان هوا را موجب شود و سطح بزرگ بال نیز به آن توانمندی مانورپذیری بالایی را داده است. ضمن آنکه برای کاهش سرعت با بهره گیری از چتر ترمز دوتایی، ترمز هوایی بزرگ پشت کانوپی و همچنین ترمز چرخ ها مدنظر قرار گرفته شده است. این هواپیما با بهره گیری از ۲۰۰۰۰ پوند سوخت در مخازن داخلی خود می تواند به برد ۳۰۰۰ کیلومتری و سرعت حدودا ۲ برابر صوت دست یافته (که با آرایش تسلیحاتی متفاوت این ارقام تغییر خواهد کرد) و مداومت پروازی ۵ساعته نیز خواهد داشت (البته در شرایط پروازی ایده آل ارتفاع بالا و کروز بر میزان برد و مداومت پروازی افزوده خواهد شد) ضمن آنکه قابلیت سوختگیری هوایی و همچنین حمل مخازن خارجی را نیز خواهد داشت. از بُعد عملیاتی، این جنگنده نسل ۴٫۵ با هواپیماهای غربی نظیر بوئینگ F-15E (استرایک ایگل) و بوئینگ F/A-18E/F آمریکا (سوپر هورنت)، داسو رافائل فرانسوی و یوروفایتر تایفون اروپایی و نیز میکویان MiG-35 (فالکروم اف) قابل مقایسه است که البته در این میان از نظر ساختاری و عملیاتی، نزدیک ترین رقیبش همان «استرایک ایگل» است که نسل جدید هواپیمای جنگنده بمب افکن خانواده F-15 ایالات متحده به حساب می آید ضمن آنکه در سطح منطقه نیز عربستان سعودی کاربر سنتی «ایگل» به حساب آمده و به تازگی نمونه F-15SA را نیز برای ناوگان خود در نظر گرفته است. رقبای غربی سوخو ۳۰، از بالا: F-15E «استرایک ایگل» ساخت آمریکا، «داسو رافائل» ساخت فرانسه و «یوروفایتر تایفون» ساخت کنسرسیوم اروپا سوخو ۳۰ برای کاربران متفاوت خود، تغییرات مختلفی را دیده است که از جمله آن می توان به چین و هند اشاره کرد. ببه طور مثال چین در نمونه سفارش داده خود خواستار حذف پیش بال (کانارد) و ایجاد قابلیت حمل تسلیحات بیشتر شده است در حالی که رادار آن نیز از نمونه قدیمی تری است اما هندی ها در بخشی از سامانه ها خواستار جایگزینی با مشابه اسرائیلی شده اند و هواپیما را به صورت بومی در خاک خود تولید می کنند. در این میان اما نسخه SM متفاوت ترین و در حقیقت بهترین نمونه موجود از این جنگنده است که جهت خدمت در نیروی هوایی روسیه سفارش داده و ساخته شده است. این نمونه علاوه بر بهره گیری از رادار پیشرفته آرایه فازی BARS-R NIIP N-011 با قابلیت هدایت موشک های هوا به هوای پیشرفته راداری و شناسایی ۶۰ هدف و حداکثر برد ۴۰۰ کیلومتر، از توانمندی بسیار بالایی برخوردار است. همچنین یک رادار عقب نگر با توانایی شناسایی محدود نیز برای انتهای هواپیما در نظر گرفته شده است. رادار پیشرفته BARS-R بر روی جنگنده Su-30 با بهره گیری از پیش بال ها (کانارد) در بخش جلویی هواپیما، سطح مانورپذیری افزایش یافته و در زوایای حمله بالا از واماندگی جنگنده جلوگیری می کند که همین امر به آن قابلیت مانورپذیری بیشتری در گسترده +۹ جی تا -۴٫۵ جی را می دهد. در خصوص موتور این نسخه از جنگنده باید گفت که علاوه بر بهره گیری از سامانه های به روز از میزان مصرف سوخت کاسته شده و با بهره گیری از فناوری تغییر بردار رانش (Thrust Vectoring) قابلیت مانورپذیری بالایی را در شرایط رزمی خواهد داشت هرچند در این مورد کاهش عمر عملیاتی موتور یک عیب محسوب می شود. موتورهای قدرتمند خانواده «ساترن» مجهز به فناوری تغییر بردار رانش/ این موتورها بنا بر درخواست مشتری می تواند به توانایی «سوپر کروز» نیز دست یابد سوخو ۳۰ در تمامی نسخه ها با بهره گیری از فناوری پرواز با سیم (fly – by – wire) جهت اجرای عملیات در همه شرایط، بسیار مناسب است و بهره گیری از سامانه های پرواز خودکار (auto pilot) و راداری با قابلیت دید به پایین جهت شناسایی اهداف زمینی، سیستم هدف گیری قدرتمند برای شناسایی و قفل بر روی انواع اهداف زمینی و دریایی، سامانه های کمک ناوبری پیشرفته جهت بازیابی جنگنده در شرایط اضطراری می تواند عملیات های مختلف را در برد بالا و ارتفاع کم به انجام برساند. همچنین بهره گیری از صندلی های پیشرفته پرّان K-36DM شرکت «زوزدا» امنیت را در مراحل خروج از هواپیما تضمین کرده و سامانه های شناسایی دوست از دشمن (IFF) و همچنین دریافت کننده هشدار راداری و جنگ الکترونیک (RWR و ECM) نیز در محیط های نبرد دست بالا را برای فلنکر خواهد داشت. ضمن آنکه طراحی مناسب کابین علاوه بر بهره گیری از نمایشگرهای چند منظوره (MFD) و کاهش تعداد نشانگر عقربه ای، در کنار بهره گیری از راحتی خلبان با دید عالی به واسطه کانوپی (آسمانه) بزرگ و استفاده از نمایشگر سر بالای جدید (HUD) آرامش عملیاتی خاصی را طی نبرد خواهد داشت. کاکپیت سوخو ۳۰ سوخو ۳۰ جهت اجرای هرچه بهتر ماموریت های خود از ۲ خلبان بهره می گیرد که افسر کابین جلو، در نقش هدایت جنگنده و افسر کابین عقب نیز در زمینه جنگ افزار فعال خواهد بود ضمن آنکه کنترل هواپیما از ۲ کابین نیز امکان پذیر است. این جنگنده علاوه بر توانایی حمل موشک های مختلف هوا به هوای حرارتی شامل R-73 و هوا به هوای راداری نیمه فعال R-27 و فعال R-77، تا وزن ۸۰۰۰ کیلوگرم از انواع تسلیحات هدایت تلویزیونی، لیزری و ماهواره ای در کنار بمب های سقوط آزاد را خواهد داشت که به آن یک مسلسل ۳۰ م.م با ۱۵۰ گلوله نیز افزوده می شود. آرایش تسلیحاتی قابل حمل خانواده فلنکر سی/ برای مشاهده تصویر بزرگتر، روی عکس کلیک کنید در بُعد تسلیحات هوا به سطح، انواع موشک های خانواده Kh-29 لیزری و اپتیکی، موشک های ضد رادار Kh-58U و Kh-31P و نمونه ضد کشتی Kh-31A (که سرعت مافوق صوت دارند) و Kh-59 قابل بهره برداری است ضمن آنکه نسل های مختلفی از موشک های کروز بومی ضدسطحی و ضددریایی می تواند برروی آن نصب و شلیک شود. در نقش دفاع هوایی مسلح به موشک های هوا به هوای R-27 هدایت راداری و R-73 هدایت حرارتی در زمینه بمب ها نیز علاوه بر نسخه های سقوط آزاد خانواده «فاب»، انواع نمونه های هدایتی شامل لیزری KAB-500، اپتیکی FAB-500 و نمونه های OFAB-250/500 قابل بهره برداری است که به آن، بمب سنگر شکن KAB-1500L را نیز می توان افزود که مجموعا بر روی ۱۲ مقر حمل تسلیحات (دو تا سر بال، سه تا زیر هر بال، یکی زیر هر موتور و دوتا به صورت پشت هم وسط بدنه) قابل نصب است. * سوخو۳۰ در دیگر کشورها در میان دارندگان این جنگنده، کشورهای مختلف شامل الجزایر، آنگولا، چین، هند، اندونزی، مالزی، اوگاندا، ونزوئلا، قزاقستان و ویتنام در کنار نیروی هوایی روسیه دیده می شود که هرکدام نسخه هایی مبتنی بر نیاز خود را خریداری کرده اند. جمهوری اسلامی ایران نیز طبق اعلام رسمی، خواستار خرید نسخه Su-30SM مشابه آنچه در نیروی هوایی کشور سازنده به خدمت گرفته شده است، می باشد ضمن آنکه کشورهای دیگری شامل بنگلادش، اتیوپی، تایلند و بلاروس نیز خواستار خرید یا بررسی آن شده اند و چین نیز هواپیمای بومی خود با نام J-16 را بر اساس سوخو ۳۰ توسعه داده است. در خصوص ماموریت های رزمی این هواپیما نیز می توان به حضور در سوریه و انجام ماموریت های رهگیری هوایی اشاره کرد که در چند مورد موجب فراری دادن جنگنده های ترکیه شده است. * نقش و جایگاه سوخو ۳۰ در نیروی هوایی ایران سوخو ۳۰ نسخه SM را می توان بهترین نمونه های پروازی قابل دسترسی برای کشورمان دانست که در شرایط فعلی و عدم تمایل طرف های غربی به فروش هواپیما، یکی از ایده آل ترین جنگنده ها در سطح جهان است که در بُعد مانورپذیری و طراحی آیرودینامیکی زبان زد خاص و عام می باشد. (خانواده فلنکر به مانور کبرا معروف هستند) جنگنده سوخو۳۰ نسخه SM ضمن آنکه آرایش تسلیحاتی آن که قابلیت حمل انواع سلاح را موجب گشته و از آن یک جنگنده بمب افکن سنگین را ساخته است نیز می تواند در ماموریت های گوناگون از برتری هوایی تا درگیری با اهداف زمینی و نفوذ در آسمان دشمن را شامل شود. همچنین با بهره گیری این جنگنده از دو موتور و دو خلبانه بودن هواپیما -که سطح بار روانی را در شرایط درگیری کاهش و اطمینان پذیری بیشتری را موجب می شود- می توان به پیروزی عملیات های هوایی بیش از پیش امیدوار بود. از سوی دیگر همانطور که پیشتر گفته شد، فلنکر سی توانایی حمل طیف وسیعی از موشک های هوا به هوا را داراست که می تواند به عنوان یک جنگنده رهگیر منطقه ای ایفای نقش کند. جنگنده سوخو۳۰ همگان مطلع هستند که یکی از اصلی ترین ارکان پدافند هوایی، بهره گیری از سکوهای هواپایه شلیک موشک (همان جنگنده های رهگیر) است که بتوانند در محیطی ورای فعالیت سامانه های موشکی زمین به هوا فعالیت کنند. در این زمینه نیز انواع ویژگی ها شامل نرخ اوج گیری سریع (جهت پروازهای سریع یا اسکرمبل)، مانورپذیری بالا با استفاده از موتورهای نسل جدید و رادار پیشرفته تضمین کننده حضوری قدرتمند در عرصه پدافند است. در عرصه آفندی نیز این هواپیما می تواند با بهره گیری از تسلیحات سنگین خود در کنار توانمندی موشکی، به عنوان دست بلند جمهوری اسلامی ایران خصوصا در منطقه غرب کشور و خلیج فارس در نظر گرفته شود و هر تهدیدی را در ورای مرزهای کشور سرکوب کند. فلنکر سی ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می رسید که می توان با بهره گیری از تجربه های کشورهای منطقه همانند ترکیه یا هند که اقدام به تولید بومی جنگنده های F-16 آمریکایی یا Su-30 روسی کرده اند، ما نیز خط تولیدی مشابه آنچه برای هواپیمای F-16 در قبل از انقلاب برنامه ریزی شده بود به راه بیاندازیم تا علاوه بر تامین نیازهای بومی و افزایش دانش هوانوردی به عنوان تامین کننده منطقه ای جنگنده در نظر گرفته شده و برخی از بخش های حساس همانند جنگ الکترونیک (جنگال)، ناوبری و راداری را بر اساس نیازهای خود و با دانش بومی طراحی کنیم تا در شرایط جنگی حتی با لو رفتن کدهای حساس آن دچار مشکلات اساسی نشویم. ناگفته نمایند در این خصوص نیز سخنانی مبنی بر تمایل کشورمان به تولید بومی شنیده شده است، ضمن آنکه برای بهره گیری مناسب از سوخو ۳۰ پشتیبانی دقیق مطالعاتی و عملیاتی نیاز است تا مشابه قراردادهای پیشین شوروی دچار «بی معرفتی» طرف فروشنده نشویم. در پایان نیز می توان این به این موضوع رسید که برای بکارگیری چنین جنگنده پیشرفته و به روز، نیازمند هواپیمایی آموزشی متناسب هستیم که در این خصوص می توان به نسخه موفق Yak-130 رسید که علاوه بر توانمندی آموزشی، قابلیت بهره برداری در عملیات های پشتیبانی نزدیک را نیز دارا خواهد بود و می تواند به عنوان یک گزینه برای کشورمان در نظر گرفته شود. جنگنده آموزشی پیشرفته Yak-130
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها