واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: ایتالیا یک بار دیگر ناتوانی خود را در مدیریت بحران زلزله نشان داد. زلزله بامداد چهارشنبه در مرکز این کشور سه شهر- تپه باستانی را با خاک یکسان کرد و نیروهای امدادی هنوز بعد از گذشت چهار روز به جست وجوی ناامیدانه خود برای یافتن زنده ها از زیر آوارها ادامه می دهند. پس از آن که نیروهای امدادی با استفاده از سگ های جست وجوگر، بولدوزر ها و در برخی نقاط دست خالی یک شب و یک روز کامل را برای زنده بیرون کشیدن افراد از زیرآوار سپری کرده اند، آژانس امداد ملی ایتالیا اعلام کرد که حداقل 267 نفر بر اثر وقوع زلزله 2/6 ریشتری جان باخته اند. 365نفر هم مجروح و تعداد نامشخصی نیز همچنان زیر آوارها گرفتار شده اند. پس از وقوع زلزله در بامداد چهارشنبه، تقریبا 470 پس لرزه منطقه را لرزانده که برخی از این پس لرزه ها تا 5/1 ریشتر شدت داشته است. درحالی که متئو رنتزی نخست وزیر ایتالیا وعده داده که «تاریخ برای این شهرها و مناطق زیبا و باستانی به پایان نرسیده و رم این شهر ها را دوباره خواهد ساخت.» اما آقای رنتزی روشن نکرد که این رویای خود را چگونه محقق خواهد کرد. زلزله هفته پیش درحالی جان صدها نفر را گرفته است که همه به خوبی آگاه بودند که مرکز ایتالیا یکی از زلزله خیز ترین مناطق قاره اروپا است. کارشناسان تخمین می زنند که حدود 70درصد بنا ها در ایتالیا در برابر زلزله هایی مشابه آنچه هفته پیش رخ داد مقاوم نیستند و اصولا هیچ گونه استاندارد ضد زلزله ای ندارند. ساختمان های قدیمی هم که مورد بازسازی قرار می گیرند نیز کدهای مورد نیاز برای مقاومت برابر زلزله را رعایت نمی کنند و متاسفانه نظارتی هم بر این بازسازی ها نمی شود. در آماتریچه، شهری که بیشترین آسیب را از زلزله اخیر متحمل شده است برجی تاریخی وجود دارد که قرن سیزده میلادی بنا شده و تقریبا هیچ آسیبی از زلزله ندیده است و فقط ساعت این برج روی زمان 3:39 دقیقه متوقف شده است؛ سه دقیقه پس از آغاز زلزله در این منطقه. اما در کنار این برج مدرسه ای در سال 2012 بنا شد که به دلیل برخوردار نبودن از استانداردهای ضد زلزله، هیچ اثری از آن باقی نمانده است. سرجیو ریتزو ستون نویس و تحلیلگر روزنامه کوریره دلاسرا می نویسد: «درس های زیادی است که باید بیاموزیم. در کشوری که طی 40 سال اخیر شاهد حداقل هشت زلزله شدید بوده است هنوز هم نمی توانیم برای جان شهروندان ارزش قائل باشیم.» زلزله چهارشنبه تا حدود 220 کیلومتر از بولونا در شمال گرفته تا ناپولی در جنوب کاملا حس شد و مردم شهرهای کوچکی مثل آماتریچه، آکیومولی، آرکواتا و پسکارا دل تورنتو که در نزدیکی رم پایتخت قرار دارند را زیر آوار حبس کرد. سرجیو پیروتزی شهردار آماتریچه که در رای گیری سال گذشته توانست عنوان یکی از شهرهای زیبای تاریخی در ایتالیا را برای این شهر به ارمغان بیاورد پس از وقوع زلزله گفت: «دیگر از این شهر اثری نمانده است. 184نفر از شهروندان مان که اکثریت جمعیت شهر کوچکمان می شود را از دست داده ایم.» با توجه به تاریخی بودن این مناطق و سفر تعداد زیادی توریست ایتالیایی و خارجی به این شهرها هنوز هم نمی توان رقم دقیقی از قربانیان، مجروحان و در راه ماندگان منتشر کرد. دولت ایتالیا پس از این سانحه اعلام کرد که رقم یک میلیارد یورو برای بازسازی بناها و شهرهای تخریب شده اختصاص خواهد داد اما با توجه به پروسه طولانی کاغذبازی در ایتالیا امیدی وجود ندارد که به این زودی روند بازسازی آغاز شود. داریو نانی یکی از مدیران شورای معماری ایتالیا با انتقاد از سهل انگاری دولت آن هم پس از تجربه زلزله آکوئیلا، می گوید: «در منطقه ای که چهارشنبه زلزله رخ داد تقریبا هیچ کاری برای مقاوم سازی در برابر زلزله انجام نشده است. آن هم درحالی که رعایت استاندارد های مقاوم سازی در برابر زلزله بسیار ناچیز است اما در خوش بینانه ترین حالت فقط 20درصد بنا ها در برابر زلزله مقاوم هستند. با توجه به اینکه در اغلب بنا های این منطقه از بتن به جای تیغه های چوبی استفاده می شود اثر تخریبی زلزله هم بیشتر خواهد بود چون این سازه های بتنی در زمان وقوع زلزله مانند چکش عمل می کنند و خرابی ها بیشتر می شود.» نکته تاسف آور اما این است که بناهای جدید قربانیان بیشتری بر جا می گذارند. در زلزله آکوئیلا ساختمان نوساز دانشگاه این شهر کاملا نابود شد و 11 دانشجو زیر آوار آن جان باختند اما مانند برج تاریخی آماتریچه، بناهای تاریخی آکوئیلا از زلزله جان سالم به در بردند.
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]