واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: سرویس ایران: افرادی که سر چهارراه های شهر تهران برای تکدی گری حضور پیدا می کنند در قالب شبکه های تکدی گری به سودجوئی مشغول هستند.به گزارش کردپرس روزنامه همدلی با تهیه گزارشی به یکی از مهمترین آسیب های اجتماعی شهر تهران پرداخته و در آن به بررسی موضوع تکدی گری بعنوان یکی از معضلات اجتماعی این کلانشهر نگاه جامعی انداخته است.آسیب های اجتماعی در ایران محل تناقض ها و شگفتی های بسیاری است؛ زمانی که از شهری بی گدا مثل تبریز، صحبت به میان می آید، شهر دیگری که از قضا پایتخت هم هست، عنوان دارنده بیشترین گدا را در همین کشور، به خود اختصاص می دهد؛ جستجویی کوتاه، شما را به واکنش های متعددی از سوی مسئولان در این باره خواهد رساند که پس از بیان نارضایتی شهروندان از حضور آن ها و توصیه هایی برای کمک نکردن، نوبت به طرح های ضربتی و برخوردهای چکشی می رسد؛ هر چند وقت یکبار، به متکدیان پاتکی زده می شود؛ عده ای دستگیر می شوند و نمونه هایی از پولدارترین های شان با حساب های میلیونی دررسانه ها معرفی می شوند؛ در یک مورد، در سال گذشته، مسئولان گفته بودند که پیرمرد متکدی را جمع آوری کرده اند که 100 میلیون برگه سهام در جیب خود داشته و در مصاحبه ها اعلام کرد که خانواده او را طرد کرده اند و او نیز روانه خیابان شده است. در آخرین بازداشت دسته جمعی متکدیان، از جمع آوری 1025 نفر متکدی بزرگسال از ابتدای اجرای طرح جمع آوری متکدیان سطح شهر تهران خبر می رسد؛ در این طرح 139 کودک متکدی نیز از سطح خیابان های سطح تهران جمع آوری شده اند؛ فرماندار تهران این خبر را اعلام می کند و می گوید: جمع آوری 500 متکدی دیگر که قبلا شناسایی شده اند همچنان ادامه خواهد داشت، او می گوید که «البته بحث شناسایی متکدیان زیر 15 سال نیز تا ابتدای مهرماه در قالب این طرح ادامه پیدا خواهد کرد.» به اذعان عیسی فرهادی، بسیاری از شهروندان گفته اند که در حال حاضر وضعیت شهر تهران بهبود پیدا کرده و چهره پایتخت از وجود متکدیان پاک شده است. فرماندار تهران همچنین از شناسایی هفت شبکه تکدی گری خبر داده و این که مکاتبات لازم برای دستگیری آن ها انجام شده است. او گفته: قطعا قانون برخورد قاطعی با شبکه هایی که از انسان به ویژه کودکان به عنوان ابزاری برای سودجوئی و کسب درآمد استفاده می کنند خواهد داشت. او با تاکید بر لزوم مشارکت شهروندان در موفقیت طرح جمع آوری متکدیان پایتخت از شهروندان خواسته جهت فرهنگ سازی و همکاری شهروندان از کمک به افراد متکدی در خیابان های سطح شهر تهران خودداری کنند، بسیاری از افرادی که سر چهارراه های شهر تهران برای تکدی گری حضور پیدا می کنند در قالب شبکه های تکدی گری به سودجوئی مشغول هستند. او گفته: شهروندان اگر قصد کمک دارند بهتر است کمک های خود را در قالب کمیته امداد، بهزیستی و موسسات خیریه به دست افراد واقعا نیازمند برسانند. بی تردید اگر کمک ها از این مسیر باشد منطقی تر انجام می شود و قطعا به دست افراد نیازمند می رسد. متاسفانه امروز بسیاری از افرادی که در خیابان های تهران مشغول تکدی گری هستند نیازمند نیستند و عضو شبکه هایی هستند که با تحریک احساسات شهروندان به سودجوئی مشغولند و پول خوبی نیز به جیب می زنند. فعالان مدنی: متکدیان باند ندارند شاید اولین سوالی که به ذهن شنوندگان اخبار دستگیری متکدیان خطور کند، این باشد که با این افراد چه کار می کنند؟ آن ها تا چه زمانی در محدوده جمع آوری شدگان قرار می گیرند؟ با کودکان جمع آوری شده چه می کنند؟ آیا زمانی که از ان ها خبری نباشد، باید گمان کنیم که شهر از وجودشان پاک شده یا باز هم برمی گردند و نکته مهم تر که بسیاری از شهروندان را در کمک یا عدم کمک به آن ها دچارتردیدی کرده این که آیا واقعا همه متکدیان پولدارهایی با همان تبلیغات رسانه ای هستند و کمک کردن به آن ها یک اشتباه بزرگ بوده که شاید هر کدام از ما زمانی مرتکب شده ایم؟در کنار نظرات مسئولان نسبت به نوع فعالیت متکدیان و ضع مالی آن ها، فعالان مدنی می گویند که به هیچ وجه نمی توانند این نوع فعالیت باندی و مافیایی را برای متکدیان بپذیرند. یک فعال مدنی در گفت وگو با همدلی، منکر این قضیه نمی شود که ممکن است متکدیان پولدارهم وجود داشته باشد؛ چرا که امکان وجود هر پدیده ای وجود دارد. او که مدت های مدیدی را در محله های آسیب زا که یکی از عواقب و تبعات این آسیب های بی شمار، بحث تکدی گری است با زنان، مردان و کودکان بی شماری روز را شب و شب را روز کرده ، می گوید« تا کنون مواردی را که از سوی مسئولان در مورد متکدیان ارائه می شود، مشاهده نکرده است.» سام بور بور، ادامه می دهد: «هم متکدیان بزرگسال و هم کودک وجود دارد اما این که بگوییم اوضاع مالی آن ها خوب است، این گونه نیست؛ برخی از افراد شاید به شکل خانوادگی به تکدی گری بپردازند اما اوضاع مالی شان هم خوب نیست و اگر این طور است، چرا در خانه ای که هفت اتاق دارد و در هر اتاق یک خانواده زندگی می کند، به سختی جای می گیرند؟» کودک نمی داند که گدایی کار زشتی است این فعال حقوق کودک می گوید که با بازداشت کودکان به هر شکلی و تحت هر عنوانی موضع وجود دارد . او با تایید گدایی وسرقت از سوی کودکان محلات فقیرنشین، آسیب دیده و آسیب زای تهران، می گوید؛ پاسخ این سوال را که چرا کودکان گدایی یا سرقت می کنند را دولت باید بدهد؛ چرا در چنین محلاتی امکان تحصیلی، آموزشی و تفریحی برای کودکان وجود ندارد؟ چرا رفتن به مدرسه این قدر برای بچه ها سخت است؛ کودکانی که باید در سنین کم شورع به کارکنند. چرا برای پدر و مادرها اقدام نمی کنند که شغلی داشته باشند؟ چرا زمانی که راجع به بدی و خوی کارها را با کودکان صحبت می شود، آن ها می پرسند که: «مگر گدایی کارزشتی است؟!»؛ کودکی این سوال را می پرسد که پدر و مادرش هم آموزشی ندیده اند؛ کم سن و سالن اند و بی سواد؛ کودکانی که ایرانی الاصل هستند و باز هم شناسنامه ندارند؛ بزهکاری برای کودک چیز خنده داری است و می تواند بگوید تا زمانی که به من آموزش نداده اید، نمی توانید از من انتظار داشته باشید؛ باید زمینه ای برای آموزش یه کودک وجود داشته باشد و بعد از او انتظار داشته باشیم. گدایی در قالب دستفروشی بسیاری از فال فروش ها یا دست فروش ها در ظاهر دست فروشی می کنند؛ آن ها با التماس می خواهند که یک چسپ زخم از آن ها بخرید، گریه می کنند و هزار راه و روش دیگر؛ گدایی وجود دارد؛ دروغگویی و ظاهرفریبی هم برای دریافت پول از مردم وجود دارد و در واقع به شغل یک عده تبدیل شده اما این که بگوییم کودکی که گدایی می کند، عضو یک باند مخوف است، یا این که پول دار است یا اخاذ است، این گونه نیست؛ او در هیچ کدام از این موارد، مقصر نیست؛ و این که اقدامی تنبیهی (بودن هیچ اقدام آموزشی) برای او در نظر بگیریم، کاری کاملا اشتباه است.
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]