تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804318530
نقش جوانان در جامعه از دیدگاه قرآن - پایگاه اطلاع رسانی هیئات مذهبی وارث
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: انسان مؤمن باید از ابتدای فهم و درک خود تا آن لحظه که زندگیش به پایان می رسد، نقش مثبتی در جامعه داشته باشد و نیازی نیست که قرآن بر مبنای سنّ افراد، به جداسازی نقش آنها در جامعه بپردازد.وارث : با این وجود، قرآن کریم با طرح الگوهایى از جوانان شایسته؛ همانند جوانان اصحاب کهف، و برخى از پیامبران جوان الهى و یادآورى برخى از داستان ها و نکات اخلاقى و تربیتى، سیماى جوان شایسته و نقش آنان را در جامعه ترسیم می کند؛ مانند: تأثیر پرهیزکارى و رعایت تقوا، تحصیل علم و دانش، تلاش و کوشش اجتماعی. در نگاهی تفصیلی می توان گفت که جوانى بهترین و حساس ترین دوره عمر هر موجودى بویژه انسان به حساب می آید. در همین دوره است که انسان می تواند سرنوشت خویش را رقم بزند و افق آینده خود را روشن و درخشان و یا آن را تیره و تار سازد. قالب وجودى یک انسان در دوره جوانى شکل می گیرد و آینده او هم بر همین اساس رقم می خورد. در هر عصرى جوانان بیشتر مورد توجه اند و در شکل گیرى موضوعات مختلف در جوامع نقش مؤثرى ایفا می کنند. درباره نقش جوانان در جامعه از نگاه قرآن؛ به طور کلی باید گفت: یک انسان مؤمن باید از ابتدای فهم و درکش تا انتهای زندگی نقش مثبتی در جامعه داشته باشد و نیازی نیست که قرآن افراد را در تأثیرگذاری در جامعه با مبنای سنّ جداسازی کند؛ چنان که حضرت عیسى(ع)، از ابتدای کودکی با تکلّم در گهواره؛ هم نبوّت خویش و هم عفت و عصمت مادرش را ثابت کرد و هم این تأثیرگذاری را تا پایان حضور خویش در جامعه حفظ کرد: «[به خاطر بیاور] هنگامى را که خداوند به عیسى بن مریم گفت: یاد کن نعمتى را که به تو و مادرت بخشیدم! زمانى که تو را با "روح القدس" تقویت کردم؛ که در گاهواره و به هنگام بزرگى، با مردم سخن می گفتى و هنگامى که کتاب و حکمت و تورات و انجیل را به تو آموختم؛ و هنگامى که به فرمان من، از گل چیزى بصورت پرنده می ساختى، و در آن می دمیدى، و به فرمان من، پرنده اى می شد؛ و کور مادرزاد، و مبتلا به بیمارى پیسى را به فرمان من، شفا می دادى؛ و مردگان را [نیز] به فرمان من زنده می کردى؛ و هنگامى که بنى اسرائیل را از آسیب رساندن به تو، بازداشتم؛ در آن موقع که دلایل روشن براى آنها آوردى، ولى جمعى از کافران آنها گفتند: اینها جز سحر آشکار نیست». [1] با این وجود، قرآن کریم با طرح الگوهایى از جوانان شایسته؛ همانند جوانان اصحاب کهف، و برخى از پیامبران جوان الهى و یادآورى برخى از داستان ها و نکات اخلاقى و تربیتى، سیماى جوان شایسته و نقش آنان را در جامعه ترسیم می کند. به هر حال در برخی امور، تفاوتی میان جوان و کهنسال نیست و همه وظیفه ای یکسان دارند، اما در مواردی، عنصر جوانی در انجام وظیفه، نقش پررنگ تری خواهد داشت. نقش جوانان در جامعه از نگاه قرآن 1. تأثیر پرهیزکارى و رعایت تقوای جوانان بر افراد جامعه قرآن کریم همه مردم را به تقوای الهی امر می کند: «و از خدا پروا نمایید و بدانید خدا با پرهیزکاران است». [2] یک جوان به عنوان یکی از اقشار جامعه، کسى است که تقوا و پرهیزکارى را پیشه می کند. جوانی که می خواهد کار و کوشش او چه در مرحله عبادت و چه در زمینه خدمت به خلق خدا و چه در اعمال خیر اجتماعی مورد قبول خدای تعالی قرار گیرد و به بهشت ابد راه یابد، واجب است تقوا پیشه کند. افزایش روزافزون گناه و انحرافات اخلاقی در جامعه و اثرات منفی آن بر اخلاق و بهداشت روانی، تا حد زیادی به این بر می گردد که غرایز، هوای نفس و وسوسه های شیطانی همواره انسان را به طغیان، خیانت، خودخواهی و انواع مفاسد دیگر وا می دارد. طبعاً اگر این غرایز و امیال نفسانی مطلق و آزاد گذاشته شوند و جوانان هیچ گونه کنترلی بر آنها نداشته باشند پیامدهای بسیار نامطلوبی در بهداشت روانی فرد و جامعه به همراه خواهد داشت. به همین جهت؛ در آموزه های قرآنی، «تقوا» یک مفهوم محوری، و بهترین ره توشه انسان در سیر الی الله است و در قرآن، از تقوا به شرط قبولی اعمال، ملاک کرامت و ارزش انسان، و نیرویی که به وسیله آن می توان حق را از باطل تشخیص داد، یاد شده است. بنابراین، مجهز شدن جوان به تقوا و پرهیزکاری و حضور او در اجتماع با همین خصیصه، آثار معنوی و اخلاقی شایسته ای در جامعه دارد. 2. تحصیل علم و دانش اسلام به فراگیرى علم و دانش تأکید بسیار دارد و اولین آیه اى که نازل شده به خواندن و نوشتن امر کرده است: «بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کسى که انسان را از خون بسته اى خلق کرد... همان کسى که به وسیله قلم تعلیم نمود و به انسان آنچه را نمی دانست یاد داد». [3] اصلاح جوامع انسانى از قلم هاى مؤمن شروع می شود و فساد و تباهى اجتماعات نیز از قلم هاى مسموم و فاسد مایه می گیرد. بی جهت نیست که قرآن به قلم و آنچه با قلم می نویسند، سوگند یاد می کند. قلمى که می توان به واسطه آن علم را منتشر و در سینه تاریخ ماندگار کرد. قرآن تحصیل علم و دانش را پایه و مقدمه تربیت و تزکیه، و تعلیم را یکى از اهداف پیامبران بر می شمارد و هیچ وقت عالمان و دانشمندان را با جاهلان مساوى نمی داند: «آیا کسانى که می دانند با کسانى که نمی دانند برابرند؟». [4] گفتنی است؛ علم به دانشى گفته می شود که در طریق خدمت و صلاح مردم و شناخت معبود باشد و اگر مایه غرور و غفلت و ظلم و فساد باشد، قیل و قالى بیش نیست. با توجه به این که جوانان استعداد و توانایی بیشتری در آموختن دارند، باید با توجه به مبانى دینى، به تحصیل علم بپردازند و نقش خود را در عقب ماندگى و رشد نیافتگى مسلمانان که ریشه در ظلم حاکمان ظالم و فاسد و توطئه دشمنان اسلام دارد، ایفا نمایند و تأثیرگذار باشند. 3. عدالت طلبى و حمایت از مظلومان از آن جا که جوان هنوز در نابرابری هاى محیط غرق نشده و به آن خو نگرفته و آلوده نشده است، صفت عدالت طلبى و حمایت از مظلومان در او بیشتر تجلّى دارد. قرآن کریم به نمونه هایى در این باره اشاره می کند؛ از جمله این جوانان عدالت طلب و حامى مظلوم، حضرت موسى(ع) است. در سوره قصص، آیات 15 و 23 ـ 28، آمده است که حضرت موسى(ع) جوانى عدالت طلب و حامى مظلومان بود. به همین جهت در سرزمین مصر به حمایت از شخص مظلومى برخاست و در مدین نیز جوان مردانه به کمک دختران حضرت شعیب رفت و براى گوسفندان آنها از چاه آب کشید. 4. تلاش و کوشش اجتماعی دوره جوانى؛ زمان تلاش، کوشش، تحرک و نشاط است. قرآن کریم حضرت موسى(ع) را سمبل و الگوى یک جوان فعال، تلاشگر و پرتحرک معرفى می کند که بدون سرمایه و ثروت، تن به کار دشواری داده و سال ها براى حضرت شعیب(ع) کار کرد و بعد از انتخاب همسر و تشکیل خانواده، با ثروت کافی به شهر خود (مصر) بازگشت. یک جوان باید با اراده و پشت کارى قوى و عزمى راسخ بکوشد و از کار و تلاش نهراسد و از بحران ها و فراز و فرودهاى زندگى به سلامت عبور کند. 5. حق پذیرى جوانان زودتر به حقایق دل می بندند و در عمل نیز بی باک و جسورند و اگر چیزى را حق ببینند، در تثبیت آن مقاومت میکنند. قرآن کریم، برخى از جوانان اصحاب کهف را چنین می داند و می فرماید: «ما داستان آنان را به حق براى تو بازگو می کنیم، آنها جوانانى بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم». [5] و در جایى دیگر داستان جوانى (حضرت اسماعیل) را که حاضر شد در راه حق حتى جان خود را فدا کند یادآور می شود و می فرماید: «هنگامى که [حضرت ابراهیم] با او (حضرت اسماعیل) به مقام سعى رسید، گفت: پسرم! من در خواب دیدم که تو را قربانی می کنم، نظر تو چیست؟! گفت: هر چه دستور دارى اجرا کن؛ به خواست خدا مرا از صابران خواهى یافت». [6] از آیات یاد شده برمی آید که یک جوان مؤمن و شایسته باید در مقابل حقایق اجتماعی و دینی سر تعظیم و تسلیم فرود آورد و با حق پذیری ایفای نقش در جامعه نماید. 6. خوش اخلاقى و تواضع در برابر مردم حضرت لقمان به فرزند جوانش سفارش های فراوانی دارد که در قرآن بدان اشاره شده است: «[پسرم] با بی اعتنایى از مردم روى مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبر مغرورى را دوست ندارد». [7] لقمان حکیم در این آیه از دو صفت بسیار زشت ناپسند که مایه از هم پاشیدن روابط صمیمانه اجتماعى است اشاره می کند: یکى تکبّر و بی اعتنایى، و دیگر غرور و خودپسندى است که هر دو در این جهت مشترک اند که انسان را در عالمى از توهم و پندار و خودبرتربینى فرو می برند، و رابطه او را از دیگران قطع می کنند. [8] 7. امر به معروف و نهى از منکر یک جوان شایسته باید مردم را از منکرات و زشتی ها نهى و به خوبی ها دعوت کند و در برابر سختی ها و مشکلات صبور باشد؛ حضرت لقمان این نقش آفرینی را به فرزند جوانش سفارش می کند: «پسرم نماز را به پا دار و امر به معروف و نهى از منکر کن و در برابر مصایبى که به تو می رسد شکیبا باش که این از کارهاى مهم است». [9] [1] . مائده، 110. [2] . بقره، 194. [3] . علق، 1 – 5. [4] . زمر، 9. [5] . کهف، 13. [6] . صافات، 102. [7] . لقمان، 18. [8] . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 17، ص 54، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش. [9] . لقمان، 17. منبع: اسلام کوئست /1102101305
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها