واضح آرشیو وب فارسی:نما: به گزارش نما - روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: اخیرا انتقاداتی به پروژه احداث طبقه فوقانی بزرگراه صدر از سوی تعدادی از مسئولان و کارشناسان مطرح شده است. بخشی از انتقاداتی که در روزهای اخیر مطرح شده، مبانی نظری و «چرایی» این اقدام را مورد پرسش قرار می دهد و به فقدان هرگونه کار مطالعاتی در رابطه با ضرورت احداث طبقه فوقانی بزرگراه صدر اشاره می کند. از دو زاویه فنی و حقوقی می توان به نقد پروژه مذکور پرداخت. الف- ضرورت این اقدام و ابعاد ترافیکی آن: به نظر می رسد از سه زاویه می توان کارکرد ترافیکی این اقدام پرهزینه را بررسی کرد. اولا به واسطه تمرکز عمده فعالیت ها در پایتخت، نرخ سرانه سفر روزانه در این شهر بسیار بالاست. مطالعات جامع حمل ونقل و ترافیک شهر تهران در سال ٩٣ نشان می دهد به طور متوسط در تهران ١٨ میلیون سفر درون شهری انجام می شود که حدود ٤٢,٨ درصد آن، با استفاده از خودروهای شخصی و ٥٨.٢ درصد دیگر از طریق وسایل حمل ونقل عمومی از قبیل اتوبوس، تاکسی و مترو انجام می شود. معاون محترم شهردار تهران اخیرا اشاره کرده اند: «این امر (پروژه صدر-نیایش) منافاتی با طرح های احتمالی آتی در این محور نظیر احداث خطوط مترو، LRT یا BRT ندارد. به عبارت دیگر، موضوع توسعه حمل ونقل عمومی و افزایش ظرفیت این محور منافاتی با یکدیگر ندارند». همگان می دانند در عرصه مدیریت، در زمینه بودجه همواره با محدودیت مواجهیم. در کلان شهر تهران، با توجه به جمعیت فراتر از ظرفیت، آلودگی هوا، ترافیک سنگین معابر اصلی و فرعی و...، به صواب نزدیک تر است که منابع مالی محدود در زمینه توسعه حمل ونقل عمومی هزینه شود. هزینه گزاف پروژه دوطبقه کردن بزرگراه صدر می توانست صرف توسعه مترو به عنوان شاخص ترین مصداق حمل ونقل عمومی شود. شبکه متروی تهران درحال حاضر تمام شهر را پوشش نمی دهد و همین امر موجب سوق دادن شهروندان به استفاده از خودرو شخصی می شود. از سوی دیگر با وجود زیرساخت ها، به واسطه کمبود ناوگان و در نتیجه افزایش فواصل زمانی میان توقف قطار در هر ایستگاه، از حداکثر ظرفیت مترو استفاده نمی کنیم. برخلاف نظر معاون محترم، کسی مدعی نشده که دوطبقه کردن بزرگراه صدر با توسعه حمل ونقل عمومی منافات دارد، اما در شرایط محدودیت منابع، توسعه حمل ونقل عمومی حتما مقدم بر دوطبقه کردن بزرگراه صدر است. نکته دوم اینکه افزایش ظرفیت یک شریان، نمی تواند به همان نسبت ظرفیت شبکه حمل ونقل را افزایش دهد. با افزایش ظرفیت بزرگراه صدر به عنوان یک شریان بزرگراهی شرقی- غربی از طریق احداث طبقه دوم، هیچ کدام از گره های ورودی و خروجی و شریان های شمالی -جنوبی امکان پذیرش ظرفیت اضافه تر را پیدا نمی کنند. اگر به جای یک طبقه فوقانی، ١٠ طبقه دیگر روی اتوبان صدر ساخته می شد، تا زمانی که ظرفیت خطوط متقاطع ثابت است، نمی توان انتظار داشت این افزایش ظرفیت در کل شبکه تسری یابد. بی دلیل نیست که مدیریت های شهری بسیاری از شهرهای توسعه یافته امروزین، از مداخلات سنگین و تعریف مگاپروژه هایی در این ابعاد پرهیز می کنند و توسعه حمل ونقل عمومی در کنار مدیریت تقاضای سفر در طول روز را در دستور کار قرار داده اند. نکته سوم اینکه متخصصان ترافیک از ترم تخصصی تقاضای القایی سفر استفاده می کنند که قابل مقایسه با تعبیر عرضه و تقاضا در سیستم های اقتصادی است. با افزایش ظرفیت شبکه معابر، تقاضای سفر توسط خودرو شخصی افزایش پیدا می کند. میزان افزایش تقاضای القایی در تهران بسیار بالاست. درحال حاضر، در ساعات پیک ترافیک اغلب معابر شهر تهران با حداکثر ظرفیت خود کار می کنند. در این شرایط احداث معبر جدید مترادف است با تشویق شهروندان به استفاده بیشتر از خودروی شخصی. در پل صدر مانند گذشته، طبقه پایین در ساعات پیک با حداکثر ظرفیت خود کار می کند و طبقه فوقانی نیز تقاضای جدید ایجاد کرده است، به گونه ای که به نظر می رسد با حداکثر ظرفیت خود کار می کند. روشن است چنین امری تا چه میزان مشکلاتی مانند آلودگی هوا و مزاحمت برای حجم وسیعی از ساختمان های مجاور را تشدید می کند. ب- ارزیابی حقوقی از سوی دیگر، از نقطه نظر حقوقی، با وجود مباحثات مکرر در رسانه ها، همچنان شهرداری تهران، مصوبه ای مبنی بر مجوز انجام این پروژه از مراجع ذی صلاحی همچون شورای شهر (قبل از شروع عملیات اجرائی)، شورای عالی ترافیک، کمیسیون ماده ٥، شورای عالی شهرسازی و... ارائه نکرده است. معاونت محترم فنی و عمرانی شهرداری در مصاحبه با روزنامه دنیای اقتصاد اشاره کرده اند این اقدام مبتنی بر راهبردهای طرح جامع تهران بوده است. تا جایی که می دانیم، طرح جامع تهران مجوزی برای دوطبقه کردن بزرگراه صدر صادر نکرده است و قاعدتا مطالعات پروژه هایی در این مقیاس، لازم است در مراجع ذی صلاح تصویب شود. از سویی تاکنون، مطالعات مفصلی مبنی بر چگونگی ساخت طبقه فوقانی بزرگراه صدر، مشاهده شده، اما مطالعاتی مبنی بر چرایی و دلایل توجیهی این پروژه، رؤیت نشده است. ضرورت داشت چنین مطالعاتی به عنوان مطالعات پشتیبان و توجیه کننده طرح از نقطه نظر مسائل ترافیکی، زیست محیطی، شهرسازی و پیش بینی تبعات اجرای آن و بررسی آلترناتیو های ممکن و...، در مراجع ذی صلاح ارائه می شد تا فرایند قانونی تصویب، امکان پذیر باشد.
شنبه ، ۳۰مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]