تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837054342
دموکراسی های شکننده آفریقا - پایگاه خبری تحلیلی 55 آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: هفته نامه اکونومیست، سرمقاله جدیدترین شماره خود را (که نسخه چاپی آن فردا منتشر می شود) به وضعیت نابسامان دموکراسی در قاره آفریقا اختصاص داد و نوشت: از زمان پایان جنگ سرد، دموکراسی چند حزبی رونق گرفت. در حال حاضر در بسیاری از کشورها دموکراسی در خطر قرار گرفته است.55آنلاین: برخی آن را دومین رهایی آفریقا می دانند. پس از آزادی از استعمارگران اروپایی، آزادی از حاکمان مستبد آفریقا نیز فرا رسیده است. از زمان پایان جنگ سرد چندحزبی، دموکراسی با شدت قابل توجهی در سراسر این قاره گسترده شده است. سال 1994 را به یاد بیاورید، زمانی که مردم آفریقای چنوبی ساعت ها برای دفن آپارتاید و انتخاب نلسون ماندلا به عنوان رئیس جمهور این کشور پای صندوق های رای آمدند. بسیاری از بدترین مردان بزرگ آفریقا از نظرها خارج شدند. منگیتسو هایل ماریام در سال 1991 از اتیوپی فرار کرد، موبوتو سسه سکو حاکم زئیر ( که حالا جمهوری دموکراتیک کنگو شناخته می شود) در سال 1997 از این کشور کوچ کرد، یک سال بعد سانی آباچا در دفترش در نیجریه مرد. در بخشی از آفریقا، حاکمان مستبد در قدرت هستند و آتش جنگ همچنان شعله ور است. اما اکثر رهبران کنونی دست کم بدنبال یک احترام پوشالی هستند. انتخابات بسیار منظم تر و متناوب تر برگزار می شود و اقتصادها نیز باز شده اند. در حال حاضر، دموکراسی آفریقایی متوقف شده یا حتی روندی معکوس به خود گرفته است. در بسیاری از موارد، یک نوع از شبه دموکراسی غیر لیبرال در این قاره بوجود آمده که مخالفان را اهریمن نشان داده و با سوء استفاده از قدرت دولتی در رقابت های انتخاباتی به نفع خود به حذف محدودیت ها می پردازد. این موضوع نشانه بیماری قاره ای است که در آن نهادها هنوز شکننده بوده، فساد در آن بیداد کرده و اقتصادها با سقوط قیمت کالاهای اساسی تضعیف شده اند. ( یکی از سریعترین مناطق رشد به یکی از آهسته ترین مناطق تبدیل شده است.) آفریقا به منظور تحقق وعده های خود، باید شوق خود برای دموکراسی را مجددا کشف کند. گمشده در گذار دموکراتیک آخرین مثال نگران کننده زامبیاست. زامبیا یکی از نخستین کشورهای آفریقایی بوده که دستخوش گذر دموکراتیک شده است، زمانی که کنت کائوندا پس از شکست در انتخابات 1991 سرنگون شد. این هفته ادگار لونگو با حداقل برتری و در میان اذیت و آزار اپوزیسیون، تعطیلی روزنامه مستقل پیشرو کشور، اتهامات تقلب و تظاهرات خیابانی، مجددا به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد. به طور ویژه در مرکز آفریقا، رهبران وقت در حال تغییر بوده یا بر خلاف قانون اساسی به دنبال گسترش مدت زمان ریاست خود هستند موضوعی که اغلب موجب افزایش ناآرامی ها شده است. کنیا، جایی که تنش های سیاسی در حال رشد است، با نگرانی هایی در خصوص خشونت در انتخابات سال آینده خود مواجه است. اندیشکده خانه آزادی، اعلام کرد در سال 1973 تنها 30 درصد از کشورهای جنوب صحرای آفریقا «آزاد» یا «نسبتا آزاد» بودند. در آخرین گزارش این سازمان سهم کشورهای آزاد به 59 درصد افزایش یافته است. این یک پیشرفت بزرگ است، اما این میزان از 71 درصد سال 2008 به مراتب کمتر است. مردم آفریقا سزاوار بیشتر از این هستند. برای اینکه دموکراسی کارآمد باشد، برنده ها نباید حریص باشند، بازنده ها باید شکست خود را قبول کنند و هر دو گروه به نهادهایی مطمئن به عنوان داور و تثبیت کننده نیاز دارند. با وجود این، در بسیاری از مناطق، برخی یا تمامی این عناصر یافت نمی شود. بهترین راه برای موفقیت دموکراسی، قدرت گرفتن و گسترش طبقه متوسط و در حال ظهور آفریقاست. مردم آفریقا بهتر از هر فرد دیگری کاستی های رهبران خود را می دانند. نگاهی به آفریقای جنوبی بیاندازید. با وجود مدل قانون اساسی این کشور، مطبوعات پر جنب وجوش و اقتصاد متنوع، دموکراسی در این کشور تحت ریاست جمهوری جاکوب زوما مخدوش شده است. او نهادهایی پوچ را مسئول مبارزه با فساد کرده است و هنوز آفریقای جنوبی نشان دهنده قدرت رای دهندگان است. در انتخابات شهرداری در ماه جاری، کنگره ملی آفریقایی در اغلب شهرها کنترل را از دست داده است. برای نخستین بار، حزب جایگزین احتمالی در یک اتحادل دموکراتیک حامی کسب وکار و لیبرال در حال ظهور است. جوامع آزاد و اقتصادهای باز همدیگر را تقویت می کنند. کشورهای آفریقایی نیاز دارند تا از وابستگی به صادرات کالاهای اساسی رهایی پیدا کرده و منابع درآمدی خود را تنوع ببخشند. این موضوع به نوبه خود موجب آزادسازی بازارها و تقویت نهادهای مستقل خواهد شد. بقیه دنیا نیز باید به گسترش دسترسی بازارهای ثروتند جهان به کالاهای آفریقایی به خصوص محصولات کشاورزی کمک کنند. پیروزی برای کسب غنائم همانند ترویج یک طبقه متوسط، متنوع سازی نیز نفرین سیاست های برنده صاحب همه چیز می شود را کاهش می دهد. زمانی که ثروت کشور در منابع طبیعی متمرکز شده باشد، تحت کنترل گرفتن دولت موجب دسترسی رهبران به نقدینگی مورد نیاز برای حفظ قدرت می شود. مشکل این است که این موضوع ( حالت قومیتی بسیاری از کشورهای آفریقایی)، ممکن است پیچیدگی مرزهایی را که توسط هوا و هوس استعمارگری ایجاد شده، تشدید کند. الگوهای رای گیری به جای استفاده از طبقه یا ایدئولوژی، اغلب تحت تاثیر قبیله یا طایفه است بنابراین، در راستای سودمندی یک گروه یا گروه دیگر اجرا می شود. باختن در انتخابات به معنای قطع دائم دسترسی به منابع خواهد بود. برخورد با سیاست های متنوع نیازمند تمرکززدایی ( در کنیا)، فدرالیسم ( در نیجریه) و الزامات مورد نیاز برای احزاب و رهبران به منظور نشان دادن درجه ای از حمایت درون کشوری یا درون قبیله ای خواهد بود. جایی که دموکراسی ها شکننده هستند، حکومت دو دوره ای برای رهبران دولت بسیار ارزشمند است. ماندلا یک نمونه برای رهبرانی است که تنها پس از یک دور قدرت را از دست دادند. حکومت دو دوره ای باید به عنوان یک قاعده در بدنه منطقه ای قاره آفریقا مندرج شده و همچنین اتحادیه آفریقایی باید هرگونه کودتایی را ممنوع کنند. آیا دنیای خارج می تواند چیزی بیش از کشورهای آفریقایی به بازارها ارائه کند؟ چین با کمک و سرمایه گذاری در این قاره و با کمترین تعهد به حاکمیت قانون و حقوق بشر به بزرگترین شریک تجاری آفریقا تبدیل شده است. اما حتی چین، به خصوص در حال حاضر که اقتصاد این کشور کند شده است، کاری به ورشکستگی اتوکرات های آفریقایی ندارد. این بدان معناست که به دلایل تاریخی و به دلیل اینکه بسیاری از کشورهای آفریقایی هنوز به دنبال کمک، سرمایه گذاری و ابراز همدردی نهاد های بین المللی هستند، تاثیر جهان غرب قابل توجه باقی مانده است. با پایان یافتن رونق کالاهای اساسی، کشورهای بیشتری با بحران تراز پرداخت مواجه خواهند شد. هرگونه وام های تازه می تواند مشروط به تقویت نهادهای مستقل باشد. اما با تلاش غرب برای پیشرفت دموکراسی به ویژه در مناطقی چون شاخ آفریقا و ساحل ( مناطق جنوب صحرای آفریقا و شمال ساوانای سودان)، شکست دادن گروه های جهادی تندروست. این کوته بینانه است. دهه ها مبارزه با تروریسم به ما آموخته که بهترین سنگر در برابر افراط گرایی کشورهای مرفه هستند و این موضوع تنها زمانی حاصل می شود که حاکمان در جهت اراده مردم خود خدمت کنند. منبع: اقتصادنیوز
شنبه ، ۳۰مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها