تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816316610
شما با عقل تان فکر می کنید یا با قلب تان؟ - پایگاه اطلاع رسانی بلاغ مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: آیا تا به حال به این فکر کرده اید که با عقل تان فکر می کنید یا با قلب تان؟ البته که فکر کرده اید! یقیناً در زندگی همه ی ما لحظاتی وجود داشته است که ایستاده ایم و با خود اندیشیده ایم کدام بخش از وجود ما است که تصمیم می گیرد.به گزارش بلاغ ، آیا تا به حال به این فکر کرده اید که با عقل تان فکر می کنید یا با قلب تان؟ البته که فکر کرده اید! یقیناً در زندگی همه ی ما لحظاتی وجود داشته است که ایستاده ایم و با خود اندیشیده ایم کدام بخش از وجود ما است که تصمیم می گیرد. آیا فکر کردن با یک بخش از فکر کردن با بخشی دیگر بهتر است؟ برای یافتن پاسخ لازم است انواع تصمیم هایی را که اتخاذ می کنیم در نظر بگیریم. این که تصمیم ها به چه چیزی مربوط می شوند مهم نیست، خواه یک عشق تازه، یک کُتِ نو، یا یک یخچال جدید؛ فرآیند تصمیم گیری تا حدود زیادی یکسان است. بگذارید نگاهی به موضوع شام بیندازیم. این که برای جمعه شب چه چیزی می خوریم احتمالاً تصمیمی "قلبی” است. روز جمعه در رختخواب می مانیم و دیرتر از خواب بیدار می شویم، یک صبحانه ی بدون عجله می خوریم، و بعد به این فکر می کنیم که برای وعده های بعد چه چیزی دوست داریم بخوریم. از طرف دیگر، شنبه شب، پس از یک روزِ کاری سخت، تصمیمی که می گیریم به احتمال فراوان تصمیمی "عقلی” است؛ تصمیمی که دمِ درِ یخچال فریزر گرفته می شود. به عنوان یک مثال فنی، فرض کنید می خواهید لپ تاپ جدیدی بخرید. تمام امکانات آن را می سنجید. رَم، هارد، اندازه ی مانیتور، و به این فکر می کنید که می خواهید چه استفاده ای از آن بکنید… لپ تاپ سپیدرنگ تمام ویژگی های مورد نظرتان را دارد، از قیمتی مناسب هم برخوردار است. ولی یک لپ تاب آبی رنگ هم آن جا هست، که قشنگ است – و قیمت اش فقط ۳۰ دلار بیش تر است! هوممممم، خودتان تصمیم بگیرید. خب، شما با عقل تان فکر می کنید یا با قلب تان؟ در پژوهشی اخیر از آدم ها پرسیدند محل تصمیم گیری شان در کجا واقع است؛ عقل یا قلب. با آن که نتایج جالب توجه هستند ولی در بدو امر ممکن است چندان گویا و معرف شخصیت شما نباشد. به طور خلاصه: آدم های "قلبی” احساسی هستند، و آدم های "عقلی”، منطقی. این پژوهش می گوید: درکل ما احتمالاً انتظار داریم آدم ها وقتی سر کلاس یا در حال مطالعه هستند بیش تر عقل گرا باشند، و وقتی با دوستان یا خانواده هستند قلب گرا. هرچند این حرف روی کاغذ معنی دار است، درواقع چگونگی استفاده از این درک و دیدگاه است که به ما کمک می کند تصمیمات متعادل تری بگیریم. در کل، شخص "قلبی” به بیش تر چیزها از دیدگاه احساسی نگاه می کند. او تمام انتخاب ها را می سنجد، و ممکن است فرآیند تصمیم گیری اش بیش تر طول بکشد. وقتی تصمیم های کوچک بسیاری هستند که به تلاش زیادی نیاز دارند، اوضاع پیچیده می شود و کار فقط به تعویق تصمیم گیری می انجامد. طبق گفته ی ویل فِرِل در حسابِ توئیترش: "من ۹۹ مشکل دارم و ۸۶ تای آنها داستان های ساختگی ذهن من هستند که بی هیچ دلیل منطقی نگرانشان هستم.” نباید تعجبی داشته باشد که بدانیم آدم های قلبی دوست دارند عضوی از گروهی باشند که ایده ها و فرصت های تصمیم گیری بسیاری دارد. بعضی از سؤال هایی که آنها ممکن است بپرسند، شامل این موارد است: چگونه به نظر خواهد رسید؟ چگونه احساس خواهد شد؟ چگونه با آن کنار خواهم آمد؟ آیا شخصیت او به من می خورد؟ از طرفی دیگر، بین این دو، شخص عقلی منطقی تر است. این شخص ترجیح می دهد مستقل باشد و برای استدلال منطقی کردن درمورد انتخاب های بسیاری که نیاز به تصمیم گیری دارند، کم ترین مشکل را داشته باشد. یک برنامه ی مناسب- خواه متغیر خواه نامتغیر- دارد که بسیاری از تصمیم ها بر اساس آن گرفته می شود. منظورم این نیست که شخص قلبی برای نظرات دیگران ارزش قائل نیست، قطعاً احترام قائل است: ولی بعد از همه ی چیزهایی که گفته می شود و کارهایی که صورت می گیرد، همیشه تصمیم آنها است که حرف آخر را می زند. به یاد داشته باشید که این برنامه، کانون اصلی توجه آنها است و اگر امشب را بیرون خوش می گذرانند به معنی آن نیست که فردا سر کلاس نخواهند رفت و خرجی هفته را صرف خرید لباس نخواهند کرد. در مورد بحث کلاس هم، شخص عقلی مایل است در زمینه ی تحصیلی کارش را به خوبی انجام دهد که این امر گاه گاهی باعث می شود طرف سرد به نظر برسد، هرچند که منطقی بودن به معنی بی احساس بودن نیست. همچنین متفکران عقلی دوست دارند استرس کم تری داشته باشند که به راحتی می شود حدس زد بیش تر جذب چه نوع مشاغلی می شوند. خب، شما از کدام نوع هستید؟ بیش تر خودتان را به اُپرا وینفری شبیه می دانید یا به وارن بافت؟ آقای اسپاک هستید یا کاپیتان کِرک؟ یا شاید شبیه آلبرت انیشتن هستید که گفت: "منطق شما را از نقطه ی الف به نقطه ی ب می رساند، و تخیل شما را به همه جا خواهد برد.” او برای هر دو متفکرِ قلبی و عقلی احترام قائل بود. احتمالاً تشخیص این که یک متفکر عقلی هستید یا قلبی، کار راحتی است. ولی تعادل واقعی در زندگی وقتی حاصل می شود که به آن چه عقل و قلبتان هر دو می گویند گوش فرا دهید. کلام آخر این که، زمان هایی وجود خواهد داشت که مستأصل هستیم و نمی دانیم چه تصمیمی بگیریم. زمان هایی که نه عقل مان می تواند کمک مان کند نه قلب مان. تفکر می کنیم، درنگ می کنیم، و دوباره تفکر می کنیم، تمام زوایا را بررسی می کنیم ولی هنوز– نه منطقاً و نه احساسا- نمی توانیم به تصمیمی برسیم. این جا است که می خواهیم بدانیم دل مان چه می گوید.
جمعه ، ۲۹مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها