واضح آرشیو وب فارسی:اصلاحات نیوز: محققان استرالیایی روشی ابداع کرده اند که با کمک آن می توانند در محیط آزمایشگاه، سلول های قرنیه را بر روی لایه فیلم نازکی رشد داده و سپس آن را به چشم افرادی که دچار آسیب قرنیه شده اند پیوند بزنند. به گزارش ایسنا، این روش تاکنون در آزمایش بر روی حیوانات موفقیت آمیز بوده است و در صورتی که […]محققان استرالیایی روشی ابداع کرده اند که با کمک آن می توانند در محیط آزمایشگاه، سلول های قرنیه را بر روی لایه فیلم نازکی رشد داده و سپس آن را به چشم افرادی که دچار آسیب قرنیه شده اند پیوند بزنند. به گزارش ایسنا، این روش تاکنون در آزمایش بر روی حیوانات موفقیت آمیز بوده است و در صورتی که بر روی انسان قابل اجرا باشد می تواند دسترسی افراد به پیوند قرنیه را به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده و زندگی بیش از ۱۰ میلیون نفر از مبتلایان به عوارض قرنیه در سراسر جهان را بهبود بخشد. برکی اوزکلیک مهندس زیست پزشکی دانشگاه ملبورن که سرپرستی این گروه تحقیقاتی را بر عهده دارد اظهار کرد: به باور ما این درمان جدید بهتر از پیوند قرنیه عمل می کند و ما امیدواریم بتوانیم از سلول های خود بیمار برای این کار استفاده کرده و خطر پس زدن پیوند را به حداقل برسانیم. قرنیه خارجی ترین لایه چشم است و برای این که سالم نگه داشته شود لازم است همواره مرطوب و شفاف باشد، اما افزایش سن، بیماری ها و حوادث ناخواسته می توانند منجر به آسیب قرنیه از جمله التهاب قرنیه شوند و بینایی فرد را دچار اختلال کنند. پیوند قرنیه در حال حاضر موثرترین راه بازیابی بینایی از دست رفته در آسیب های قرنیه است، اما تعداد اهدا کنندگان این عضو بسیار محدود است. در سال ۲۰۱۴ بیش از ۴۷ هزار پیوند قرنیه تنها در آمریکا انجام شده است، اما اهدا کننده کافی برای تامین نیاز جهانی وجود ندارد. همچنین همیشه این احتمال وجود دارد که بافت پیوندزده شده پس زده شود. اوزکلیک گفت: این فیلم هیدروژلی به ما امکان می دهد که لایه ای از سلول های قرنیه خود بیمار را در محیط آزمایشگاه کشت دهیم و سپس با استفاده از شکاف بسیار کوچکی این فیلم را بر روی سطح داخلی قرنیه بیمار پیوند بزنیم. این لایه هیدروژلی ۵۰ میکرومتر ضخامت دارد و از موی انسان باریک تر است. وقتی سلول های پیوندزده شده جریان آب سالم بین قرنیه و داخل چشم را برقرار کنند، فیلم شروع به تجزیه می کند و ظرف دو ماه ناپدید می شود. این مواد کمترین احتمال عفونت را داشته و هیچ عارضه بافتی به دنبال ندارند. اوزکلیک افزود: یکی دیگر از فواید این روش آن است که از آنجا که می توانیم سلول های اهدا کننده را در محیط کشت بازتولید کرده و تعداد آن ها را افزایش دهیم، حتی اگر از سلول های خود بیمار استفاده نکنیم باز هم این شانس را داریم که از مواد قرنیه یک اهدا کننده برای درمان ۲۰ بیمار استفاده کنیم. وی ادامه داد: ما امیدواریم که درمان های کلینیکی با استفاده از این روش را از سال آینده آغاز کنیم و هر چند که هنوز برای نتیجه گیری نهایی خیلی زود است اما در صورتی که انجام این روش در انسان ها هم عملی باشد، نتیجه برای بیماران قرنیه بسیار امید بخش خواهد بود.
جمعه ، ۲۹مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اصلاحات نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]