واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نقطه تاريك كارنامه المپيك ريو و مديران ايران
معادلات در ريو جواب نداد و آنچه از اين المپيك در ذهن ملت ايران باقي خواهد ماند، اشكهايي است كه ريخته شد.
نویسنده : دنيا حيدري
معادلات در ريو جواب نداد و آنچه از اين المپيك در ذهن ملت ايران باقي خواهد ماند، اشكهايي است كه ريخته شد. از اشكهاي الهه احمدي كه اگر با بيفشنگي دست و پنجه نرم نكرده بود، تيرش به هدف مينشست تا اشكهاي عابديني كه امتيازهايش محاسبه نشد، بناي كشتي ايران كه زار زدنش بعد باخت و عدم نتيجهگيري شاگردانش دل هر بينندهاي را به لرزه در آورد و بهدادي كه ناي بلند شدن از زمين را نداشت وقتي ديد بيهيچ بهانهاي مدال زرين المپيك را از چنگ او درآوردهاند و دليلي هم براي اين بيعدالتي نميديد!
كاروان ايران به اميد نشاندن لبخند روي لبان ملتي راهي برزيل شد، اما انتظاراتي كه داشت برآورده نشد و اميدهايش به قطرات اشكي تبديل شد كه گاه از ديدگان ورزشكاران روي گونههاي آنها چكيد و گاه صورت مربي را خيس كرد و حسرتي عميق را به دل 70 ميليون ايراني گذاشت. اشكها ميتوانستند از روي شادي باشند نه غم و حسرت اگر نگاهها صادقانه بود و قضاوتها عادلانه، اما همان بيعدالتي كه در لندن گريبان عبدولي را گرفته بود، اين بار نه فقط شاگردان بنا كه عابديني و بهداد را نيز ضربه فني كرد تا خاطراتي كه از برزيل به جا ميماند، تنها در طلاي كيانوش رستمي و سهراب مرادي و برنز عبدولي و قاسم رضايي خلاصه نشود و لحظههاي دردناكي چو ن صحنه اشك ريختن بنا، بهداد عابديني و... را نيز در خود جاي دهد. صحنههاي حسرتباري كه شالوده بيعدالتيها بود نه عدم توانمندي ورزشكاران كاروان ايران!
البته لابي براي گرفتن فرصت موفقيت از ورزشكاران ايراني، به خصوص در رقابتهاي سنگينوزن وزنهبرداري چيزي نبود كه نتوان پيشبيني كرد و اين دست بيعدالتيها و ناداوريها در رقابتهاي مهمي چون المپيك كم رخ نميدهد، اما در اين بين سكوت مسئولان ورزش ايران كه از ابتدا در ريو به سر ميبرند جاي بسي تعجب دارد. مسئولاني چون كيومرث هاشمي و سجادي كه گويا جز براي تفريح و تماشاي بازيهاي جذاب المپيك نبوده كه راهي برزيل شدهاند كه اگر غير از اين بود، بايد شاهد اعتراض يا اقدامي از سوي آنها برابر بيعدالتيهايي كه در حق ورزشكاران ايران روا داشته شده است، بوديم. اما نه در ماجراي عابديني، نه فرنگيكاران و نه حتي داستان از پيش تعيين شدهاي كه براي بهداد به رشته تحرير درآمده بود، صدايي از دو مسئول ورزش ايران در برزيل در نيامد و آنها نيز همانند وزير ورزش و جوانان كه از ابتداي المپيك تاكنون كلامي به زبان نياورده، سكوت اختيار كردند. سكوتي كه هيچ توجيهي نميتوان براي آن يافت.
به نظر ميرسد ماجرا اشتباه براي آقايان جا افتاده يا كسي آنها را به نادرست توجيه كرده كه تصور ميكنند مديريت تنها به اين معناست كه در زمان موفقيت و پيروزي خود را در عكسهاي يادگاري جاي داده و سهمي به نام خود بزنند از آنكه امروز، در شكستها و بيعدالتيهايي كه شاهد آن هستيم، خبري از هيچ يك از آقايان مدير و مسئول نيست و نه حرفي به زبان ميآورند و نه قدمي برميدارند كه حداقل اعتراض خود را نشان دهند. آن هم در حالي كه بيش از نيمي از مديران ورزشي كشور اين روزها در برزيل به سر ميبرند. اما شايد ويزاي آنها تفريحي است كه به خود زحمت هيچگونه اظهارنظري را نميدهند و قدمي براي ورزشكاران كاروان ايران برنميدارند و همانند مردم عادي و تماشاگران، تنها نظارهگر بازي كثيفي هستند كه براي نمايندههاي ايران در برزيل نوشته شده و به اجرا درآمده است!
بيعدالتيهايي كه در ريو يقه ورزشكاران ايران را گرفت، بدون شك لكه ننگي است در كارنامه المپيك و نقطه تاريكي كه هرگز به دست فراموشي سپرده نميشود، اما بدون شك بيتفاوتي و سكوت مسئولان ورزش ايران برابر اين اتفاقات رخ داده نيز نميتواند نقطه روشني در كارنامه آنها باشد و بيش از سياهي حك شده در كارنامه المپيك ريو نباشد، كمتر از آن نخواهد بود و بدون شك اين بيتفاوتي سؤالبرانگيزي كه مقابل بيعدالتيهايي كه عليه برخي ورزشكاران كاروان ايران روا شد، از ذهنها پاك نخواهد شد. مسئولاني كه تنها در زمان موفقيت و خوشي ميتوان رد و نام و نشاني از آنها ديد و در ناكاميها يا نيستند يا اگر هم بيگدار به آب زده و پيدايشان شود، براي انتقادهاي كوبنده و انداختند تقصيرات به گردن ديگران است و بس، نه براي عذرخواهي و قبول مسئوليت.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]