محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829574844
سکونت 600 هزار نفر در شهر120 هزار نفری!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سکونت 600 هزار نفر در شهر120 هزار نفری! تهران-ایرنا- روزنامه آرمان در صفحه اقتصاد برای ارزیابی توسعه کلانشهرها از جمله تهران و فرآیند های بلندمرتبه سازی در این منطقه ها به گفت وگو با پیروز حناچی پرداخت.
در این گفت وگو که در شماره شنبه پنجم تیر 1395 هجری خورشیدی با معاون شهرسازی و معماری وزارت راه وشهرسازی منتشر شد، آمده است: در چند دهه اخیر کلان شهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند. این گسترش کالبدی گاه بیش از افزایش جمعیت بوده و گاه توانایی پاسخگویی به خیل جمعیت را نداشته است. توسعه مناطق شهری شاید نکته مثبتی باشد، اما این مهم زمانی مثبت ارزیابی می شود که با دید و عمل کارشناسانه به اجرا درآید و تعادل در آن حذف شود. اگر دولت برای توسعه کلان شهرها بر اساس جمعیت، شهرهای جدیدی را تاسیس کند، اما امکانات لازم را در آن مهیا نکند، مسائلی نظیر ترافیک سنگین شهری، جدایی محل کار و محل سکونت، آلودگی های زیست محیطی، توسعه بی رویه شهرها روی اراضی زراعی حادث، زمین خواری و ... اتفاق می افتد. در این رابطه بلندمرتبه سازی یکی از راهکارهایی است که متخصصان امور شهری همواره بر آن تاکید دارند. اما در این زمینه هم به نظر می رسد بلندمرتبه سازی ها تا حدی افزایش یافته اند که دولت و به ویژه وزارت راه وشهرسازی به دنبال راهکاری برای جلوگیری از روند چشمگیر ساخت وسازها هستند. در این زمینه «آرمان» با معاون شهرسازی و معماری وزارت راه وشهرسازی به گفت وگو پرداخته است. پیروز حناچی در رابطه با توسعه کلان شهرها و بلندمرتبه سازی ها می گوید: « افزایش ساخت و سازها امری طبیعی است و نمی توان از آن جلوگیری کرد. در مورد بلندمرتبه سازی ها باید گفت که پروانه هایی که صادر می شوند، حدود سه سال اعتبار دارند و بعد از مدت معلوم هم قابل تمدید هستند و معمولا هم برج سازان این پروانه را تمدید می کنند.»**وزارت راه و شهرسازی چه برنامه ای در رابطه با بلند مرتبه سازی ها دارد؟ آیا محدودیت هایی در این زمینه اعمال شده است؟شهر یک موجود زنده است و به طور دائم تغییر می کند، پس افزایش ساخت و سازها امری طبیعی است و نمی توان از آن جلوگیری کرد. در مورد بلندمرتبه سازی ها باید گفت که پروانه هایی که صادر می شوند، حدود سه سال اعتبار دارند و بعد از مدت معلوم هم قابل تمدید هستند و معمولا هم برج سازان این پروانه را تمدید می کنند. یعنی حتی اگر از زمان روی کار آمدن دولت کنونی هم از بلندمرتبه سازی ها جلوگیری می شد، کسانی که از قبل مجوز داشتند همچنان به فعالیت خود ادامه می دادند و وزارت راه وشهرسازی نمی توانست مجوز آنها را لغو کند. بسیاری از ساختمان ها هستند که در حال حاضر تولید ندارند، اما مربوط به این دوره هم نیستند و اعتقاد ما این است که در دوره قبل بیش از حد معمول و بسیار بیشتر از ظرفیت شهر تهران مجوزهای ساخت و ساز اعطا شد؛ این امر در مناطق مختلف قابل مشاهده است. البته عوامل دیگری هم در افزایش ساخت و سازها دخیل هستند، به طوری که به ندرت بلندمرتبه سازی در خیابان انقلاب و پایین تر از آن مشاهده می شود. این امر نشانگر آن است که تعیین کننده ساخت و سازها شهرسازی نبوده است، بلکه مسائل اقتصادی بیشترین نقش را در ساخت و سازها داشته است.**آیا افزایش ساخت و سازها با رویکرد اقتصادی مشکل آفرین است؟ما نمی توانیم سرنوشت شهر را صرفا به دست اقتصاد بخش مسکن بسپاریم. عوامل دیگری مثل حقوق شهروندان، ایمنی شهروندان، سطح حیات در شهر و ... از جمله عوامل مهمی هستند که در رابطه با ساخت و سازها باید مورد توجه قرار بگیرند. افزایش ساخت وسازها با رویکرد اقتصادی خلاف قاعده مدون در قانون اساسی کشور است. ش**چندی پیش خبری مبنی بر عدم اعطای مجوز به ساخت و سازهای جدید منتشر شد. این خبر تا چه حد صحت دارد؟ برای اعطای مجوز چه اولویت هایی در نظر گرفته شده است؟در این زمینه باید گفت که ساخت و سازهای بیش از 12 طبقه مجوز دریافت نمی کنند و درباره ساختمان های کمتر از 12 طبقه هم بنا به گزارش های صورت گرفته تصمیم گیری می شود و ممکن است به بعضی از آنها نیز مجوز تعلق نگیرد.**در چند ماه گذشته شهرداری تهران طرحی برای خروج راه آهن از شهر تهران و انتقال آن به حومه شهر ارائه داد. آیا ممکن است این طرح به اجرا گذاشته شود؟این روش در هیچ نقطه ای از دنیا مرسوم نیست و اتفاقا یکی از الزامات پیشرفت کلان شهرها در توسعه حمل و نقل ریلی نهفته شده است. در چنین شرایطی ما باید برنامه ای در نظر بگیریم که راه آهن شهری به حومه تهران نه منتقل، بلکه متصل شود و بهتر است مرکز شهر را به عنوان نقطه اتصال آن در نظر بگیریم. در تمام کشورهای اروپایی این طرح عملی شده و تمام کلان شهرها با شهرهای اطراف از طریق توسعه ناوگان ریلی پیوند خورده اند. متاسفانه در کشور ما راه آهن و ناوگان ریلی با تاخیر طولانی مدت برای خدمات دهی راه اندازی شد. ما هم اکنون فقط در حال خدمات رسانی به داخل محدوده قانونی کلان شهر هستیم. در اولین اقدام هم به نظر می رسد شهر کرج به سمت هشتگرد ریل گذاری شود؛ این اتفاقی است که باید در تمام حوزه های محوری کلان شهرها ادامه پیدا کند. محورهای ساوه، شهریار، پردیس، رودهن و بومهن از محورهای اساسی هستند که توسعه ناوگان ریلی و اتصال کلان شهرها به حومه های شهری باید در آنها دنبال شود. اصفهان، تبریز، شیراز و مشهد نیز به عنوان دیگر کلان شهرهای ایران مطرح هستند و باید توسعه ناوگان ریلی در این شهرها نیز مدنظر قرار گیرد. اگر چنین دیدگاهی در حوزه توسعه ناوگان ریلی وجود داشته باشد متوجه می شویم که ایستگاه های راه آهن در اصل باید در داخل شهر قرار بگیرند و شهر به گونه ای باید توسعه پیدا کند که در درازمدت ایستگاه راه آهن در مرکز شهر قرار بگیرد.**در حال حاضر آیا ناوگان ریلی کشور دارای تجهیزات کافی و لازم است؟ در زمینه تولید و واردات واگن چه اقداماتی صورت گرفته است؟به هر صورت ما امروز چاره ای جز آنچه که در حال وقوع است، نداریم و وزارت راه و شهرسازی در زمینه تولید و واردات واگن از هیچ تلاشی دریغ نمی کند. در این زمینه اقدامات مناسبی هم انجام شده است و با گسترش شبکه ریلی و خدمات عمومی شهرها شاهد کاهش حجم ترافیک نقاط پرتردد هستیم. برای مثال اگر به اتوبان تهران- کرج توجه داشته باشیم ملاحظه می کنیم که در اکثر ساعات روز مسدود است، در همین شرایط آمارها نشان می دهد که روزانه نزدیک به دو میلیون نفر توسط مترو رفت و آمد می کنند. حال تصور کنیم اگر این شبکه حمل و نقل وجود نداشت اتوبان تهران- کرج به چه شکل در می آمد. ما چاره ای جز استفاده از ناوگان ریلی بدین شکل نداریم و این اتفاقی است که در همه جای دنیا شاهد آن هستیم.**در زمینه خطوط جدیدی که در مترو تهران راه اندازی شده است به نظر می رسد با کمبود واگن مواجه هستیم و بر اساس گزارش ها گاهی قطارها هر 30 دقیقه یک بار وارد برخی ایستگاه ها می شوند. آیا چاره ای برای این موضوع اندیشیده شده است؟ تا چه زمانی این موضوع ادامه خواهد داشت؟تحریم هایی که در یک دهه اخیر از سوی غرب علیه کشورمان اعمال شد متاسفانه واردات واگن و تولید آن را نیز تحت تاثیر خود قرار داد. این وقفه ای که تحریم ها در اقتصاد کشور به وجود آورد موجب کمبود واگن در برخی از خطوط مترو شده است. البته نمی توان این کمبود را از طریق واگن های داخلی برطرف کرد، چرا که ظرفیت واگن سازی داخلی متناسب با تامین خطوط مترو نیست و تا به امروز واردات واگن نیاز شرکت مترو تهران را تامین کرده است. اگر شرایط اقتصادی دولت قدری بهبود یابد به نظر می رسد شرایط فاینانس خارجی هم فراهم شود. امسال اولین سال اجرایی شدن برجام است و رفته رفته موانعی که در زمان تحریم ها وجود داشت از میان برداشته می شود. در گذشته هم تجهیزات مربوط به حمل و نقل عمومی محدوده شهری از طریق فاینانس تامین می شد.**در این چند ساله توسعه کلان شهرها به عنوان یکی از اهداف دولت ها شناخته می شود و شاهد اجرای برنامه توسعه شهری هم هستیم. در این زمینه چه موفقیت هایی به دست آمده است؟ برای مثال در اطراف تهران، شهرهایی ساخته شده است اما به نظر می رسد از امکانات کافی برخوردار نیستند. این موضوع را چطور ارزیابی می کنید؟این شهرها بر اساس برنامه هایی که برایشان پیش بینی شده است ظرفیتی حدود 120 هزار تا 170 هزار نفری را باید در خود جای دهند، اما در برنامه ریزی ها و ساخت وسازهای مسکن مهر ملاحظه می شود که در پایان جمعیتی بیش از 600 هزار نفر در این شهرها جای خواهند گرفت. این جمعیت حدود چهار برابر ظرفیت برنامه ریزی شده در این شهرهاست و به قطع مشکلاتی را هم برای ساکنان و هم برای وزارت راه و شهرسازی به وجود می آورد. نکته حائز اهمیت این است که شهرهای جدید پاسخگوی نیازهای 150 هزار نفر هستند و نمی توانند امکانات لازم برای نیم میلیون نفر را فراهم کنند. وزیر راه و شهرسازی در مجلس به این موضوع اشاره داشتند و اظهار کردند که با چنین شرایطی فقط باید 2000 مدرسه در این شهرها احداث شود. علاوه بر تاسیس مدارس، ایجاد مراکز درمانی، واحدهای کلانتری ، فضای سبز، ادارات و ... لازمه هر شهری است و این بخش ها باید به اندازه کافی در همه شهرها وجود داشته باشند، اما با طرح مسکن مهر به قطع شهرهای نوساز با کمبود خدمات مواجه می شوند، چرا که در احداث شهرهای جدید خدمات رسانی به این جمعیت پیش بینی نشده و به طبع برای رفع کاستی ها زمان لازم است و دولت نمی تواند در مدت کوتاهی این مشکلات را که از دولت گذشته به جای مانده رفع کند.**در یکی دو ساله گذشته گزارش های زیادی مبنی بر افزایش زمین خواری ها به اشکال مختلف چون کوه خواری، دریاخواری، کویرخواری و ... گزارش شده و به نظر می رسد این اتفاق به یک اپیدمی تبدیل شده است. دلیل گسترش چنین اتفاقی چیست و مسئولان چه برنامه هایی برای جلوگیری از آن به اجرا گذاشته اند؟با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بروز چنین تخلفاتی به حداقل خود رسیده است. یعنی تعرض به سرمایه های ملی به شکل کوه خواری، دریاخواری و ... به کمترین حد ممکن تقلیل یافته و هیچ علامتی برای شیوع پدیده زمین خواری در این سه سال مشاهده نشده است. همچنین در این زمینه برخوردهای اساسی صورت گرفته و متخلفان جریمه های سنگینی بابت تعرض به سرمایه های ملی پرداخته اند. به دلیل همین برخوردها و جریمه های سنگین هم دیگر کمتر کسی ریسک زمین خواری را به جان می خرد. ولی به هر صورت این موضوعی است که همواره وجود دارد و اگر کنترل شهری متوقف شود به سرعت گسترش پیدا می کند. در واقع زمین در نفس خود ارزش چندانی ندارد. زمین زمانی ارزشمند می شود که بتوان روی آن ارزش افزوده ایجاد کرد و این امر با شهرسازی و انبوه سازی مسکن میسر می شود. کسانی که به دنبال تملک زمین های ملی هستند، این خیال را در سر می پرورانند که در آینده دور یا نزدیک می توانند ساخت و سازهای گسترده در آن زمین ها انجام دهند و یا با برج سازی و هتل سازی درآمدهای هنگفت به دست آورند. اگر قوانین، ضوابط و ابزارهای کنترلی به درستی به کار گرفته شوند و مسئولان وظایف خود را به موقع انجام دهند، می توان این موضوع را به حداقل رساند.**به تازگی وزیر راه و شهرسازی در رابطه با حضور سوداگران در بخش مسکن صحبت هایی را به میان آورد. منظور دقیق سخنان جناب وزیر چیست؟ما در حوزه مسکن یک نیاز واقعی داریم که به زوج های جوان و کسانی که واقعا به لحاظ مالی بضاعت پایینی دارند، مربوط می شود و یک بازار ساخت و ساز داریم که افراد در آن سرمایه گذاری می کنند. حال اگر این نیاز با حجم بازار ساخت و ساز مقایسه شود، متوجه می شویم که ساخت و سازها بیش از نیاز واقعی انجام می شود، اما باز هم تقاضای موثر یا همان نیاز واقعی پابرجا باقی می ماند. این امر نشان دهنده چیست؟ در پاسخ می توان گفت که به قطع عده ای در این میان تخلف می کنند و دکتر آخوندی نیز بدین جهت از حضور سوداگران در حوزه مسکن صحبت به میان آورد.**سال گذشته خبرهایی مبنی بر انتقال پایتخت مطرح شد. آیا وقوع چنین اتفاقی ممکن است؟اردیبهشت سال 94 بود که مجلس طرحی را به نام قانون «ساماندهی و امکان سنجی انتقال پایتخت» به تصویب رساند، حرکت ما هم بر اساس این قانون جدید دنبال می شود و دو سال فرصت داریم که این اتفاق را امکان پذیر کنیم و این امر منوط به آسیب شناسی و ساماندهی تهران و دیگر شهرهاست.*منبع: روزنامه آرمان**گروه اطلاع رسانی**9368**9131
05/04/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها