واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: به نظرتان یک استارتآپ یا یک سرویس به چه المانهایی برای موفقیت احتیاج دارد؟ منابع مالی کافی؟ تعداد زیاد کاربران؟تیم فنی مسلط و قوی؟ همه اینها با هم؟ اما اگر به شما بگویم میتوانید تمام اینها را هم داشته باشید و باز هم شکست بخورید، آنوقت چه؟ احتمالا باورتان نشود! پس داستان سرویس تلویزیون اینترنتی جوست (Joost) را بخوانید تا بدانید همیشه با تصمیمات اشتباه، بهترین موقعیتها هم از دست میرود!
بنشینید! برنامه دارد شروع میشود کمتر سرویسی را پیدا میکنید که به اندازه جوست با سر و صدا کارش را آغاز کرده باشد. سال 2006 دو نفر از استارتآپکارهای مشهور دنیای اینترنت تصمیم میگیرند پروژه جدیدشان را کلید بزنند: یک تلویزیون اینترنتی. نیکلاس زِنشتزوم (Niklas Zennström) که بتازگی اسکایپ را به چند میلیارد دلار به eBay فروخته و یانوس فریس (Janus Friis) که جنجال زیادی با سرویس اشتراک موسیقی کازا (Kazaa) به راه انداخته است. پروژه تلویزیون اینترنتی با نام اولیه «پروژه ونیز» (The Venice Project) استارت میخورد. زنشتروم و فریس تیم بزرگی متشکل از 150 مهندس نرمافزار را در شش شهر دنیا، از جمله نیویورک، لندن و تولوز تشکیل میدهند. علاوه بر سرمایه اولیه خودشان که حدود دو میلیارد دلار است، دریافت سرمایه را نیز آغاز میکنند و حدود 45 میلیون دلار روی این پروژه سرمایهگذاری میشود. همه چیز برای تولد یک غول آماده است! اما هنوز یک بخش بسیار حیاتی باقی مانده است: محتوا. یکی از اصلیترین ارکان سرویسهای تلویزیونی و ویدئویی بستن قرارداد با تولیدکنندگان محتواست تا کاتالوگ بزرگی از برنامهها در دسترس مشتریان قرار بگیرد. در این بخش هم پروژه ونیز قوی عمل میکند و با سرویس موسیقی وارنر، شبکه تلویزیونی CBS و البته در ادامه با شرکت بزرگ ویاکام (Viacom) برای دریافت محتوا قرارداد میبندد. تبلیغات برای دریافت کاربر نیز حتی پیش از عرضه اصلی سرویس شروع میشود و به گفته زنشتروم، بیش از یک میلیون کاربر برای فاز آزمایشی ثبتنام میکنند! چه برنامه کسلکنندهای! تا اینجای کار همه چیز خوب پیش میرود و سرویس ابتدای سال 2008 کار خود را آغاز میکند. البته مبنای تکنولوژیک جوست کمی با سرویسهای ویدئویی امروزی متفاوت بود. این سرویس براساس سیستم همتابههمتا (P2P) عمل میکرد، به این صورت که هر کاربر هنگامی که مشغول دریافت و تماشای یک برنامه بود، همزمان بخشی از برنامههایی که دیگران نیز دریافت میکردند، از رایانه او منتقل میشده است. یعنی به جای یک سرور مرکزی که همه برنامهها از آن دریافت شود، تمام کاربران در پخش ویدئوها در شبکه نقش داشتند. جوست یک تفاوت بسیار مهم دیگر نیز با بقیه دیگر سرویسها دارد: با اینکه سرویس روی رایانه اجرا میشد و به خرید یک ستآپباکس جداگانه نیاز نبود، اما جوست بر پایه مرورگر نبود و کاربران باید نرمافزار آن را دانلود و از طریق آن برنامهها را تماشا میکردند. اما پس از عرضه جوست، تمام این جنجالها و هیجانها همان چند ماه اول میخوابد و کاربران کمکم از سرویس دلزده میشوند. میپرسید مشکل کجا بود؟ شاید باور نکنید، ولی همین سوال ساده هنوز هم در مورد جوست پرسیده میشود و همچنان بر سر آن بحث است، اما روی چند عامل اتفاق نظر وجود دارد که اولین و مهمترین آنها محتواست. بله، جوست دقیقا از همانجایی ضربه خورد که از ابتدا هم میشد پیشبینی کرد. کانالها و محتواهایی که جوست به کاربران عرضه میکرد، تنوع زیادی نداشت و چنگی به دل نمیزد. سرویس جوست مثل این بود که شما تلویزیون جدید و شیکی بخرید، ولی بتوانید فقط چهار یا پنج کانال را با آن تماشا کنید! در همین حین، سرویس دیگری هم به آرامی پا به عرصه رقابت میگذارد: هولو (Hulu). هولو ابتدا با ابعاد کوچکی شروع به کار میکند، اما کمکم میتواند اینرسی بگیرد و شبکهها و برنامهها یکی پس از دیگری در هولو ارائه میشود. با این اوصاف، جوست در زمینه محتوا «کسلکننده» میشود. این تمام ماجرا نیست. جوست ایراد بزرگ دیگری هم دارد که از عدم آیندهنگری موسسان آن نشأت میگیرد: نرمافزار. نرمافزار جوست از دیدگاه نرمافزاری خوب کار میکند، اما اشکال وجود آن است! هولو، یوتیوب و سرویسهای ویدئویی دیگری که آن زمان شروع به کار میکنند، همگی براساس مرورگر و وب عمل میکنند ؛ در حالیکه جوست فقط از طریق نرمافزار آن قابل دسترسی است. یک اشتباه استراتژیک که یک سال بعد، یعنی در سال 2009 تصحیح میشود و جوست، محتوا را به وب منتقل میکند، اما دیگر خیلی دیر شده است و حتی همین حرکت هم درست انجام نمیشود. کاربران یکباره خبردار میشوند نرمافزار دیگر کار نمیکند و از این به بعد باید از طریق وب جوست تماشا کنند! البته به تمام اینها اضافه کنید نبود یک استراتژی سئوی (SEO) مناسب برای شناساندن سرویس به کاربران و حضور بسیار ضعیف در شبکههای اجتماعی. جوست مانند یک ماشین قدیمی بود که میخواست در خیابانهای یک شهر مدرن جولان بدهد! جوست خاموش میشود ایرادهای فراوان فنی کنار مهاجرت کاربران به سرویسهای دیگر، جرقه اختلافات داخلی را نیز در جوست میزند و در فاصله دو سال، شرکت چهار مدیرعامل عوض میکند. مدیرانی که البته تقصیر را به گردن تولیدکنندگان محتوا میاندازند که با عرضه نکردن محتوای جذاب و متنوع در جوست، باعث شکست آن شدند! پس از فاصله کمی از راهاندازی و در نوامبر 2009 اولین قطعه از پازل شکست جوست گذاشته میشود و شعبه انگلستان این شرکت با دریافت مبلغ نامعلومی به یک گروه رسانهای فروخته میشود. سایت جوست نیز با وضعیت کجدار و مریز تا سال 2012 به کار ادامه میدهد تا سرانجام در پایان آوریل این سال، پیامی به این مضمون در سایت جوست قرار میگیرد: «ما در حال بازبینی اهداف و سرویسهای جوست هستیم. در این مدت، تصمیم گرفتهایم سایت را تا پایان بازبینی به حالت تعلیق دربیاوریم». البته این بازبینی عملا به فروش سرویس جوست و بستن پرونده آن منتهی میشود. محمود صادقی - جام جم کلیک
چهارشنبه 6 مرداد 1395 ساعت 13:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]