وحيد موسائيان»،و«خانه روشن» و مستند «سرزمين گمشده»

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

وحيد موسائيان»، كارگردان فيلم «خانه روشن» و مستند «سرزمين گمشده» كه هم ‌زماني اين روزها در طرحي به عنوان اكران فرهنگي اكران شده‌ است،گفت:شنيدن خبر اكران «خانه روشن» برايم بسيار غيرمنتظره بود. «وحيد موسائيان»، كارگردان فيلم‌هاي درحال اكران «خانه روشن» و مستند «سرزمين گمشده» در گفت‌وگويي با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ اكران «خانه روشن» پس از گذشت چهار سال گفت: هنگامي‌كه اين فيلم را ساختم، با شور، علاقه و انگيزه‌اي خاص وارد عمل شدم، اما اكنون پس از گذشت چهار سال، ديگر آن شور و انرژي اوليه نيست، كما اين‌كه شايد بسياري از حرف‌هايي كه آن زمان قابل طرح بود هم ديگر جاي صحبت نداشته باشند. او درعين حال به رسالت خبرنگاران و مطبوعات در پيگيري اين‌گونه موضوعات پرداخت و معتقد است:در دوره‌هاي مختلف، برنامه‌هايي براي اكران فيلم‌هاي فرهنگي وجود داشته، اما به‌نظر مي‌آيد كه حجم اين برنامه‌ها و اقدامات كم بوده است. حال آنكه به‌نظر بنده لازم است كه حتي بيش از فيلم‌ساز، رسانه‌ها دغدغه‌ي نمايش آثار را داشته باشند و در پي وضعيت اكران اين‌گونه آثار برآيند. البته تاكنون هم رسانه‌هاي مختلف در موقعيت‌ها و مناسبت‌هاي خاص به اين موضوع پرداخته‌اند، اما شايد بهتر بود كه حجم اين فعاليت‌ها بيشتر باشد. به هرحال خبرنگار مانند پلي است كه مي‌تواند ميان هنرمندان و عوامل اجرايي ارتباط برقرار كند. اكنون به‌طور ناخواسته اين پل خوب شكل نگرفته است و نتيجه‌ي آن هم اين شده كه بسياري از فيلم‌هاي حتي بزرگان سينما، نه پس از چهار سال بلكه بعد از سال‌ها امكان نمايش پيدا نكرده‌اند.در چنين شرايطي بنده به شخصه وقتي وضعيت اكران آثار اين بزرگان را مي‌بينم، ديگر نمي‌توانم درباره‌ي خودم حرف زيادي بزنم. اين كارگردان عدم تمايل صاحبان سينماها به نمايش آثار فرهنگي را از جمله معضلات اكران اين آثار دانست و درباره‌ي اكران «خانه روشن» گفت: هنگامي كه خبر اكران اين فيلم را شنيدم برايم بسيار غيرمنتظره بود. فكر مي‌كنم كه شوراي صنفي نمايش اين ضرورت را در مجموعه آدمهاي فرهنگي اين سينما بخوبي احساس کرد و اين قدم را برداشت. حال بايد اميدوار بود اين فرصت از دست نرود. موسائيان در بخش ديگري از اين گفت‌وگو در پاسخ به سئوالي مبني برتاثير گذشت زمان در «خانه روشن» گفت: هنگامي كه شرايط اكران اين فيلم مهيا شد احساس كردم كه چه زمان خوبي به اكران آن اختصاص يافته است، چرا كه اين فيلم به نوعي درباره‌ي مشكلات روحي است و اكنون نه‌تنها تاثير‌ اين موضوع بر جامعه كم نشده، بلكه فضاي بسيار مناسبي براي ديده‌شدن آن پيش آمده است. او در پاسخ به اين‌كه آيا اكران اين فيلم در همان زمان ساخت بهتر نبود، ادامه داد: راستش در مقام يك فيلمساز، خيلي وظيفه‌ي پيشگيري ندارم. ما با موضوعي برخورد كرديم و به سراغ آن رفتيم و از آن فيلم ساختيم. اكران اين اثر هم هر زماني مي‌توانسته صورت بگيرد، اما فكر مي‌كنم درحال حاضر فضاي بسيار خوبي براي ديده‌شدن اين اثر وجود دارد و شايد داستان و موضوع آن ملموس‌تر باشد. به همين دليل هم از نظر زماني از اين پيشنهاد استقبال مي‌كنم.! موسائيان در پاسخ به سوالي مبني‌بر عدم استفاده از بازيگران چهره در «خانه روشن» و تاثير احتمالي آن در بخش مالي آن هم عنوان كرد: از ابتدا اين نوع سينما در پي سرمايه‌اندوزي نبوده است. اين فيلم تلاش كرده كه به چيزهايي كه معتقد است و مقاومتي كه در برابر سينماي كاذب دارد، بپردازد. «خانه روشن» با حداقل‌هاي مادي که با حمايت دو انسان فرهيخته ( همايون خسروي دهکردي و مهدي مير عمادي) ساخته شده حتي در مقايسه با ساير آثار هم زمانش، هزينه‌ي بسيار پاييني برده و شايد حتي بسيار پايين‌تر از حدمعمول صرف آن شده باشد. اين كارگردان در ادامه در پاسخ به اين‌كه آيا عدم اكران يا اكران نامناسب آثارش از جمله «خانه روشن»، او را به فيلمي متفاوت مانند «گوشواره» سوق داده، عنوان كرد: فكر مي‌كنم كه «گوشواره» هم در جهت علاقه‌ي بنده به سينماي فرهنگي‌تر ساخته شده است. اين فيلم با داستان هوشنگ مرادي‌كرماني ساخته شده و ما تمام تلاش خود را كرده‌ايم كه اثر خوبي باشد. علاوه بر اين، پس از ساخت سه اثر درباره‌ي مهاجرت (كه «خانه روشن» هم يكي از آنها بوده) احساس كردم كه با «گوشواره» به‌خوبي مي‌توان از اين فضا دور شد، اما به‌هر حال در ساخت آن هم اعتقاداتم را حفظ كرده بودم. موسائيان درادامه پيشنهاد داد: فيلمسازان مختلفي كه با مشكلات متعدد اكران مواجه هستند مي‌توانند يك كلوپ فرهنگي تشكيل دهند و در قالب جلساتي به نمايش آثارشان و گفت‌وگو درباره‌ي سينما و مشكلات آن بپردازند. چنين مساله‌اي در سينماي موفق دنيا هم سابقه داشته و دارد .اكنون در كنار تمام لشگر‌كشي‌هاي سينماي تجاري، افراد بي‌شماري كه طي اين سال‌ها بسياري از افتخارات سينماي ما را موجب شده‌اند هم مي‌توانند در قالب جرياني جديد بسياري از راهكارهاي توليد و اكران و ... را پيگيري كنند. البته اين به معناي ارزش‌گذاري فيلم‌ها نيست، بلكه تنها اين را مي‌گويم كه اگر سازندگان آثار فرهنگي چنين كلوپي ايجاد كنند، سينمايي نوين ديگري از سينماي ايران متولد مي‌شود. كارگردان «خانه روشن» موسيقي و فيلمبرداري اين اثر را از نقاط قوت اين فيلم دانست. او درباره‌ي وضعيت پخش فيلمش هم گفت: دراين راستا بايد صادقانه بگويم كه در شرايط فعلي سينما و اكران، واقعا پخش چنين آثاري بسيار سخت محسوب مي‌شود. متاسفانه اكنون سينماي سطحي در ذهن جامعه‌ تصوري خاص به‌وجود آورده و سازندگان اين آثار بدون استفاده از داستان، كارگرداني، فيلمبرداري درست يا ساير موارد تنها با استفاده از چند چهره و كنار هم قرار‌دادن سكانس‌هاي آنها به ساخت فيلم مي‌پردازند و در اكران جواب مي گيرند. در چنين شرايطي واقعا براي پخش‌كننده سخت است كه بخواهند آثاري مانند فيلم «خانه روشن» را پخش كنند، چرا كه در شرايطي كه همه‌ي نگاه‌ها و سرمايه‌ها معطوف به آن نوع سينما شده، ديگر تبليغ و انتظار شرايط مساعد مالي براي فيلم‌هاي فرهنگي به نوعي معجزه مي‌ماند. كارگردان وحيد موسائيان»، كارگردان فيلم «خانه روشن» و مستند «سرزمين گمشده» كه هم ‌زماني اين روزها در طرحي به عنوان اكران فرهنگي اكران شده‌ است،گفت:شنيدن خبر اكران «خانه روشن» برايم بسيار غيرمنتظره بود. «وحيد موسائيان»، كارگردان فيلم‌هاي درحال اكران «خانه روشن» و مستند «سرزمين گمشده» ، درباره‌ اكران «خانه روشن» پس از گذشت چهار سال گفت: هنگامي‌كه اين فيلم را ساختم، با شور، علاقه و انگيزه‌اي خاص وارد عمل شدم، اما اكنون پس از گذشت چهار سال، ديگر آن شور و انرژي اوليه نيست، كما اين‌كه شايد بسياري از حرف‌هايي كه آن زمان قابل طرح بود هم ديگر جاي صحبت نداشته باشند. او درعين حال به رسالت خبرنگاران و مطبوعات در پيگيري اين‌گونه موضوعات پرداخت و معتقد است:در دوره‌هاي مختلف، برنامه‌هايي براي اكران فيلم‌هاي فرهنگي وجود داشته، اما به‌نظر مي‌آيد كه حجم اين برنامه‌ها و اقدامات كم بوده است. حال آنكه به‌نظر بنده لازم است كه حتي بيش از فيلم‌ساز، رسانه‌ها دغدغه‌ي نمايش آثار را داشته باشند و در پي وضعيت اكران اين‌گونه آثار برآيند. البته تاكنون هم رسانه‌هاي مختلف در موقعيت‌ها و مناسبت‌هاي خاص به اين موضوع پرداخته‌اند، اما شايد بهتر بود كه حجم اين فعاليت‌ها بيشتر باشد. به هرحال خبرنگار مانند پلي است كه مي‌تواند ميان هنرمندان و عوامل اجرايي ارتباط برقرار كند. اكنون به‌طور ناخواسته اين پل خوب شكل نگرفته است و نتيجه‌ي آن هم اين شده كه بسياري از فيلم‌هاي حتي بزرگان سينما، نه پس از چهار سال بلكه بعد از سال‌ها امكان نمايش پيدا نكرده‌اند.در چنين شرايطي بنده به شخصه وقتي وضعيت اكران آثار اين بزرگان را مي‌بينم، ديگر نمي‌توانم درباره‌ي خودم حرف زيادي بزنم. اين كارگردان عدم تمايل صاحبان سينماها به نمايش آثار فرهنگي را از جمله معضلات اكران اين آثار دانست و درباره‌ي اكران «خانه روشن» گفت: هنگامي كه خبر اكران اين فيلم را شنيدم برايم بسيار غيرمنتظره بود. فكر مي‌كنم كه شوراي صنفي نمايش اين ضرورت را در مجموعه آدمهاي فرهنگي اين سينما بخوبي احساس کرد و اين قدم را برداشت. حال بايد اميدوار بود اين فرصت از دست نرود. موسائيان در بخش ديگري از اين گفت‌وگو در پاسخ به سئوالي مبني برتاثير گذشت زمان در «خانه روشن» گفت: هنگامي كه شرايط اكران اين فيلم مهيا شد احساس كردم كه چه زمان خوبي به اكران آن اختصاص يافته است، چرا كه اين فيلم به نوعي درباره‌ي مشكلات روحي است و اكنون نه‌تنها تاثير‌ اين موضوع بر جامعه كم نشده، بلكه فضاي بسيار مناسبي براي ديده‌شدن آن پيش آمده است. او در پاسخ به اين‌كه آيا اكران اين فيلم در همان زمان ساخت بهتر نبود، ادامه داد: راستش در مقام يك فيلمساز، خيلي وظيفه‌ي پيشگيري ندارم. ما با موضوعي برخورد كرديم و به سراغ آن رفتيم و از آن فيلم ساختيم. اكران اين اثر هم هر زماني مي‌توانسته صورت بگيرد، اما فكر مي‌كنم درحال حاضر فضاي بسيار خوبي براي ديده‌شدن اين اثر وجود دارد و شايد داستان و موضوع آن ملموس‌تر باشد. به همين دليل هم از نظر زماني از اين پيشنهاد استقبال مي‌كنم.!

موسائيان در پاسخ به سوالي مبني‌بر عدم استفاده از بازيگران چهره در «خانه روشن» و تاثير احتمالي آن در بخش مالي آن هم عنوان كرد: از ابتدا اين نوع سينما در پي سرمايه‌اندوزي نبوده است. اين فيلم تلاش كرده كه به چيزهايي كه معتقد است و مقاومتي كه در برابر سينماي كاذب دارد، بپردازد. «خانه روشن» با حداقل‌هاي مادي که با حمايت دو انسان فرهيخته ( همايون خسروي دهکردي و مهدي مير عمادي) ساخته شده حتي در مقايسه با ساير آثار هم زمانش، هزينه‌ي بسيار پاييني برده و شايد حتي بسيار پايين‌تر از حدمعمول صرف آن شده باشد. اين كارگردان در ادامه در پاسخ به اين‌كه آيا عدم اكران يا اكران نامناسب آثارش از جمله «خانه روشن»، او را به فيلمي متفاوت مانند «گوشواره» سوق داده، عنوان كرد: فكر مي‌كنم كه «گوشواره» هم در جهت علاقه‌ي بنده به سينماي فرهنگي‌تر ساخته شده است. اين فيلم با داستان هوشنگ مرادي‌كرماني ساخته شده و ما تمام تلاش خود را كرده‌ايم كه اثر خوبي باشد. علاوه بر اين، پس از ساخت سه اثر درباره‌ي مهاجرت (كه «خانه روشن» هم يكي از آنها بوده) احساس كردم كه با «گوشواره» به‌خوبي مي‌توان از اين فضا دور شد، اما به‌هر حال در ساخت آن هم اعتقاداتم را حفظ كرده بودم. موسائيان درادامه پيشنهاد داد: فيلمسازان مختلفي كه با مشكلات متعدد اكران مواجه هستند مي‌توانند يك كلوپ فرهنگي تشكيل دهند و در قالب جلساتي به نمايش آثارشان و گفت‌وگو درباره‌ي سينما و مشكلات آن بپردازند. چنين مساله‌اي در سينماي موفق دنيا هم سابقه داشته و دارد .اكنون در كنار تمام لشگر‌كشي‌هاي سينماي تجاري، افراد بي‌شماري كه طي اين سال‌ها بسياري از افتخارات سينماي ما را موجب شده‌اند هم مي‌توانند در قالب جرياني جديد بسياري از راهكارهاي توليد و اكران و ... را پيگيري كنند. البته اين به معناي ارزش‌گذاري فيلم‌ها نيست، بلكه تنها اين را مي‌گويم كه اگر سازندگان آثار فرهنگي چنين كلوپي ايجاد كنند، سينمايي نوين ديگري از سينماي ايران متولد مي‌شود. كارگردان «خانه روشن» موسيقي و فيلمبرداري اين اثر را از نقاط قوت اين فيلم دانست. او درباره‌ي وضعيت پخش فيلمش هم گفت: دراين راستا بايد صادقانه بگويم كه در شرايط فعلي سينما و اكران، واقعا پخش چنين آثاري بسيار سخت محسوب مي‌شود. متاسفانه اكنون سينماي سطحي در ذهن جامعه‌ تصوري خاص به‌وجود آورده و سازندگان اين آثار بدون استفاده از داستان، كارگرداني، فيلمبرداري درست يا ساير موارد تنها با استفاده از چند چهره و كنار هم قرار‌دادن سكانس‌هاي آنها به ساخت فيلم مي‌پردازند و در اكران جواب مي گيرند. در چنين شرايطي واقعا براي پخش‌كننده سخت است كه بخواهند آثاري مانند فيلم «خانه روشن» را پخش كنند، چرا كه در شرايطي كه همه‌ي نگاه‌ها و سرمايه‌ها معطوف به آن نوع سينما شده، ديگر تبليغ و انتظار شرايط مساعد مالي براي فيلم‌هاي فرهنگي به نوعي معجزه مي‌ماند. كارگردان «خانه روشن» و «سرزمين گمشده»در ادامه، همزماني اكران اين دو اثر را كاملا اتفاقي دانست و درباره‌ي ساخته مستندش گفت: به هرحال مستند در قالب‌هاي اكران نمي‌گنجد، اما با اين وجود شايد زيبايي اين سينما در اين باشد كه موضوعاتي را مورد نظر قرار مي‌دهد كه شايد از ديد تماشاگر عادي به‌دور مانده باشد يا از كنار آنها به سادگي عبور کرده باشد. او ادامه داد: بعد از نمايش اين مستند در جشنواره‌ي بيست‌وپنجم فجر، عده‌ي بسياري مي‌پرسيدند كه آيا در تاريخ ما واقعا چنين اتفاقاتي افتاده؟ اينها حاصل سكوت مرگبار تاريخ است، سكوتي كه نزديك به 60 تا70 سال به‌طول انجاميده بود. به هرحال پرداختن به برخي موضوعات تاريخي دراين مستند، براي اولين‌بار صورت گرفت و پس از آن عده‌ي بسياري به ساخت مستنداتي درباره‌ي تاريخ معاصر ايران زمين پرداختند و زواياي گوناگون آن را در فيلم‌هايشان مورد بررسي قرار دادند. موسائيان در پايان صحبت‌هايش هم اظهار اميدواري كرد كه بحث اكران فيلم‌هاي مستند ادامه داشته باشد و اين مهم با تغيير مديران دچار مشكل نشود. فيلم «خانه روشن» توليدي سال 1384 داستان دختري به‌نام ارغوان است كه به‌دليل افسردگي و بيماري روحي در خانه بستري شده و جواني تلاش مي‌كند او را از اين وضعيت نجات دهد. در اين فيلم ليلا زارع و كاوه كاويان به ايفاي نقش پرداخته‌اند. در خلاصه‌ي مستند «سرزمين گمشده» آمده است: رويداد‌هاي سياسي پس از شهريور 1320 و تحولات آن، موجب نفوذ همسايه شمالي در ايران گرديد كه پيامد آن، شكل‌گيري نسلي از مهاجريني است كه سال‌هاي زيادي از عمر خود را در اردوگاه‌هاي سيبري از دست مي‌دهند. اين مستند در سينماهاي آزادي، سپيده، سالن موزه سينما و پرديس‌هاي ملت و زندگي به‌شكل محدود اكران مي‌شود. «سرزمين گمشده» كه موسيقي آن را «فريدون شهبازيان» ساخته‌ پيش از اين برنده سيمرغ بلورين بهترين مستند بيست و پنجمين جشنواره‌ي فيلم فجر، برنده‌ي تنديس بهترين فيلم مستند‌ يازدهمين جشن خانه سينما، برنده نشان سيمين بهترين تحقيق اولين جشنواره‌ي شهيد آويني، ديپلم افتخار بهترين فيلم بلند ازجشنواره‌ سينما حقيقت، فيلم تقدير شده در بيست‌وپنجمين جشنواره‌ي فيلم فجر به‌خاطر نگاه ملي و نامزد بهترين مستند آسياپاسيفيك در استراليا و منتخب جشنواره‌ي زرد‌آلوي طلايي ارمنستان بوده است. در ادامه، همزماني اكران اين دو اثر را كاملا اتفاقي دانست و درباره‌ي ساخته مستندش گفت: به هرحال مستند در قالب‌هاي اكران نمي‌گنجد، اما با اين وجود شايد زيبايي اين سينما در اين باشد كه موضوعاتي را مورد نظر قرار مي‌دهد كه شايد از ديد تماشاگر عادي به‌دور مانده باشد يا از كنار آنها به سادگي عبور کرده باشد. او ادامه داد: بعد از نمايش اين مستند در جشنواره‌ي بيست‌وپنجم فجر، عده‌ي بسياري مي‌پرسيدند كه آيا در تاريخ ما واقعا چنين اتفاقاتي افتاده؟ اينها حاصل سكوت مرگبار تاريخ است، سكوتي كه نزديك به 60 تا70 سال به‌طول انجاميده بود. به هرحال پرداختن به برخي موضوعات تاريخي دراين مستند، براي اولين‌بار صورت گرفت و پس از آن عده‌ي بسياري به ساخت مستنداتي درباره‌ي تاريخ معاصر ايران زمين پرداختند و زواياي گوناگون آن را در فيلم‌هايشان مورد بررسي قرار دادند. موسائيان در پايان صحبت‌هايش هم اظهار اميدواري كرد كه بحث اكران فيلم‌هاي مستند ادامه داشته باشد و اين مهم با تغيير مديران دچار مشكل نشود. فيلم «خانه روشن» توليدي سال 1384 داستان دختري به‌نام ارغوان است كه به‌دليل افسردگي و بيماري روحي در خانه بستري شده و جواني تلاش مي‌كند او را از اين وضعيت نجات دهد. در اين فيلم ليلا زارع و كاوه كاويان به ايفاي نقش پرداخته‌اند. در خلاصه‌ي مستند «سرزمين گمشده» آمده است: رويداد‌هاي سياسي پس از شهريور 1320 و تحولات آن، موجب نفوذ همسايه شمالي در ايران گرديد كه پيامد آن، شكل‌گيري نسلي از مهاجريني است كه سال‌هاي زيادي از عمر خود را در اردوگاه‌هاي سيبري از دست مي‌دهند.

اين مستند در سينماهاي آزادي، سپيده، سالن موزه سينما و پرديس‌هاي ملت و زندگي به‌شكل محدود اكران مي‌شود. «سرزمين گمشده» كه موسيقي آن را «فريدون شهبازيان» ساخته‌ پيش از اين برنده سيمرغ بلورين بهترين مستند بيست و پنجمين جشنواره‌ي فيلم فجر، برنده‌ي تنديس بهترين فيلم مستند‌ يازدهمين جشن خانه سينما، برنده نشان سيمين بهترين تحقيق اولين جشنواره‌ي شهيد آويني، ديپلم افتخار بهترين فيلم بلند ازجشنواره‌ سينما حقيقت، فيلم تقدير شده در بيست‌وپنجمين جشنواره‌ي فيلم فجر به‌خاطر نگاه ملي و نامزد بهترين مستند آسياپاسيفيك در استراليا و منتخب جشنواره‌ي زرد‌آلوي طلايي ارمنستان بوده است. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]